Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa Śródmieście, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 1997r. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w związku z pismem Strony z dnia 25.07.2006 r. (wpływ do tut. Urzędu 03.08.2006 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego;

postanawia

uznać za prawidłowe stanowisko Podatnika przedstawione w piśmie z dnia 25.07.2006 r.

Uzasadnienie

Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, iż Podatnik nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Podatnik pełniąc funkcje Prezesa Zarządu spółki z o.o., będzie otrzymywał wynagrodzenie na podstawie uchwały Zgromadzenia Wspólników spółki.
W związku z powyższym Podatnik prosi o wyjaśnienie, czy jeżeli dochody uzyskiwane przez Podatnika na podstawie uchwały Zgromadzenia Wspólników spółki z o.o. przekroczą w roku podatkowym równowartość kwoty 10 000 Euro, to czy będzie on zobowiązany do zarejestrowania się jako podatnik podatku VAT, do wystawiania na rzecz ww. Spółki faktur VAT oraz do naliczania w tych fakturach od kwoty jego wynagrodzenia podatku VAT należnego i odprowadzania tego podatku do urzędu skarbowego.

Zdaniem Podatnika jeżeli otrzymuje on wynagrodzenie na podstawie Zgromadzenia Wspólników, to jego wynagrodzenie nie jest objęte obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku VAT, bez względu na to czy przekracza kwotę 10 000 Euro czy też nie. Podatnik nie jest wiec obowiązany do zarejestrowania się jako podatnik VAT, wystawiania faktur oraz naliczania i odprowadzania podatku VAT od otrzymywanego wynagrodzenia.

Mając na uwadze powyższe, zauważyć należy co następuje:
Zgodnie z art. 15 ust 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Definicja działalności gospodarczej dla potrzeb podatku od towarów i usług została zawarta w art. 15 ust 2 w/cyt. ustawy o VAT i obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 3 pkt 3 w/cyt. ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1 , nie uznaje się czynności z tytułu, których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. Nr 14, poz.176 ze zm.), jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecenie czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
W myśl art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, uważa się przychody otrzymane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Należy zauważyć, iż żaden przepis ustawy o podatku od towarów i usług nie stanowi, iż warunkiem zastosowania ustawy jest zamieszczenie w umowie zapisów o warunkach wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Ważne jest to, aby ww. warunki wynikały z istoty danego stosunku prawnego. Akt powołania na członka zarządu tworzy stosunek prawny pomiędzy zlecającym i wykonującym zlecone czynności. W przypadku braku stosownych postanowień w uchwale wspólników, należy mieć na uwadze przepisy ustawy z dnia 15.09.2000 r. Kodeks Spółek Handlowych (Dz.U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), określające warunki wykonania czynności członka zarządu, jego wynagrodzenie i odpowiedzialność zlecającego wykonywanie tych czynności. W kwestii odpowiedzialności istotny jest zapis art. 201 § 1 oraz art. 204 § 1 Ksh., stosownie do których członek zarządu reprezentuje spółkę na zewnątrz i prowadzi jej wszystkie sprawy, w tym sprawy sądowe i pozasądowe, a więc będzie on odpowiedzialny za wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Za istotne należy uznać również zapisy art. 204 § 2 Kodeksu Spółek Handlowych, zgodnie z którym prawa członka zarządu do reprezentowania spółki z o.o. nie można ograniczyć ze skutkiem prawnym wobec osób trzecich.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż pełnienie przez Podatnika funkcji członka zarządu nie będzie stanowiło działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem otrzymywanie wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji w zarządzie Spółki nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Skoro wynagrodzenie to nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, to Podatnik nie będzie również obowiązany do zarejestrowania się jako podatnik VAT, wystawiania faktur oraz naliczania i odprowadzania podatku VAT od otrzymywanego wynagrodzenia.

Mając na uwadze powyższe, tut. organ podatkowy postanowił jak w sentencji. Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania niniejszego postanowienia.

Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.
W myśl § 2 w/w artykułu interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.