Temat interpretacji

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Kielcach działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216-218 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. Nr 8 z 2005 r., poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku podatnika z dnia 13.01.2006 r. (uzupełnionego w dniu 03.02.2006 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnośnie określenia warunków zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w przypadku eksportu towarów - stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko nie jest prawidłowe.

Podatnik w dniu 13.01.2006 r. złożył do tut. organu podatkowego wniosek w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnośnie określenia warunków zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w przypadku eksportu towarów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 03.02.2006 r. oraz z dnia 10.03.2006 r.

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie agencji celnej i spedycji. Wielokrotnie zdarza się, że odprawa celna i objęcie towarów procedurą wywozu odbywa się w wewnętrznym urzędzie celnym znajdującym się w innym mieście niż siedziba eksportera. Zgłaszającym do odprawy celnej jest wtedy pracownik eksportera lub upoważniona agencja celna reprezentowana przez agenta celnego.

Zgłoszenie celne zostaje dokonane w sposób zwykły (złożenie dokumentu SAD przez pracownika eksportera lub upoważnionego agenta celnego w urzędzie celnym) lub w procedurze uproszczonej poprzez tzw. zgłoszenie celne uproszczone. W obu przypadkach zgłoszenie celne zostaje zarejestrowane, nadawany zostaje numer OGL (zarejestrowanie zgłoszenia celnego w ewidencji urzędu celnego), następnie przeprowadzana jest rewizja celna lub nie jest przeprowadzana i towar zostaje zwolniony do wnioskowanej procedury (następuje objęcie towaru procedurą wywozu). W tym momencie pracownik eksportera lub agent celny jako pracownik agencji celnej otrzymuje dokument kartę 3 SAD potwierdzający procedurę wywozu.

Następnie w związku z tym, że siedziba eksportera znajduje się w innym mieście jego pracownik lub agent celny przesyła tę kartę (tj. jako dokument celny potwierdzający procedurę wywozu) do siedziby eksportera faxem lub w formie elektronicznej (zeskanowany dokument zostaje przesłany do siedziby eksportera, gdzie zostaje wydrukowany). Na dokumencie SAD (karta 3) w polu 54 widnieje data odbioru, tj. data, która potwierdza fakt rozpoczęcia procedury wywozu.

W ten sposób eksporter posiada w swojej siedzibie kartę 3 SAD przesłaną faxem lub wydrukowaną po przysłaniu jej drogą elektroniczną. Dokument ten zawiera wszelkie niezbędne dane potwierdzające, że towar zgłoszony do odprawy celnej jest objęty procedurą wywozu. Eksporter nie posiada natomiast oryginału kart 3 SAD, gdyż jest to niemożliwe, z uwagi na fakt, iż oryginał karty 3 SAD jest w posiadaniu przewoźnika, który wywozi towar za granicę Wspólnoty. W ostatnim urzędzie celnym Wspólnoty potwierdzony zostaje wywóz towarów poza jej obszar, a potwierdzona karta 3 SAD wraca do eksportera już jako dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Jednak obieg tej karty jest wielokrotnie bardzo długi - często wraca po upływie 30-50 dni lub później.

Podatnik zwraca się z następującym pytaniem:
1. czy w przedstawionej sytuacji może zastosować przepis art. 41 ust. 7 i 8 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czy może nie wykazać tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 w/w ustawy, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym stosując stawkę 0%, oczywiście po spełnieniu warunku wymienionego w art. 41 ust. 6 przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres ?
2. czy można zastosować przepisy art. 41 ust. 7 i 8 w oparciu o kopię dokumentu przesłaną faksem lub w formie elektronicznej (wg zasad opisanych powyżej) ?

Wg podatnika posiadanie przez eksportera dokumentu (karty 3 SAD) potwierdzającego procedurę wywozu towarów w postaci fotokopii przesłanej faksem, czy to od pracownika, czy też od upoważnionej agencji celnej jest potwierdzeniem posiadania dokumentu, o którym mowa w art. 41 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. potwierdzeniem procedury wywozu i daje możliwość zastosowania stawki VAT 0% zgodnie z art. 41 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Kielcach stwierdza, że przedstawione stanowisko nie jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:
a) dostawcę lub na jego rzecz, lub
b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub w jego imieniu.

W myśl art. 19 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług w eksporcie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą potwierdzenia przez urząd celny określony w przepisach celnych wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty.

Urząd celny określony w przepisach celnych, będący ostatnim urzędem celnym przed opuszczeniem przez towary obszaru celnego Wspólnoty, czyli najczęściej urząd zlokalizowany na granicy terytorium Wspólnoty - na życzenie - poświadcza eksporterowi lub podmiotowi go reprezentującemu egzemplarz 3 (SAD) zgłoszenia wywozowego (na jego odwrotnej stronie), odnośnie faktu fizycznego wywozu towarów. Potwierdzenie przyjmuje formę pieczęci z nazwą urzędu i datą.

W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a cytowanej wyżej ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 0% i stosuje się ją pod warunkiem, że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty (art. 41 ust. 4 i 6 w/w ustawy o podatku od towarów i usług).

Jeżeli powyższy warunek nie został spełniony - zgodnie z art. 41 ust. 7 w/w ustawy - podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0% pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres. W razie nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju. Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu - art. 41 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług.

Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym niż określony w ust. 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument (art. 41 ust. 9 ustawy o VAT).

W myśl art. 41 ust. 11 cyt. wyżej ustawy o VAT - przepisy art. 41 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że zasadnicze znaczenie dla możliwości zastosowania stawki VAT 0% w stosunku do eksportu towarów ma fakt posiadania przez podatnika dokumentu poświadczającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty.

W obecnym stanie prawnym pisemne zgłoszenie celne do procedury wywozu powinno być dokonane we właściwym urzędzie celnym z zastosowaniem dokumentu SAD składającego się z kart 1, 2 i 3. W przypadku dokonania zgłoszenia celnego z zastosowaniem kart 1, 2 i 3 Jednolitego Dokumentu Administracyjnego SAD, obieg kart jest następujący:
- karta 1 jest przeznaczona dla urzędu celnego, w którym nastąpiło dokonanie zgłoszenia celnego,
- karta 2 służy do celów statystycznych, natomiast
- karta 3 jest przeznaczona dla zgłaszającego; po załatwieniu formalności w urzędzie celnym wywozu, karta ta jest wydawana zgłaszającemu, celem dostarczenia jej wraz z towarem do urzędu celnego wyprowadzenia (urząd ten nadzoruje faktyczny wywóz towarów poza obszar celny Wspólnoty i dokonuje potwierdzenia, że towary opuściły obszar Unii Europejskiej).

Należy uznać, że po objęciu zgłoszonych towarów procedurą wywozu, zgłaszającemu wydawana jest karta 3 SAD, która po wyprowadzeniu poza terytorium Wspólnoty i potwierdzeniu przez urząd celny wyprowadzenia, z dokumentu celnego potwierdzającego procedurę wywozu staje się dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza obszar UE.

Przefaksowanie lub przesłanie w formie elektronicznej kopii kart 3 SAD tuż po objęciu towarów procedurą wywozu przez urząd celny, w którym dokonano zgłoszenia celnego, a przed potwierdzeniem na niej faktycznego wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty nie stanowi dokumentu, o którym mowa w art. 41 ust. 8 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (może jedynie stanowić dla eksportera informację o faktycznym objęciu towarów procedurą wywozu), gdyż eksporter w jego fizycznym posiadaniu jest dopiero w momencie, kiedy karta 3 SAD do niego powraca, ale już jako dokument potwierdzający wywóz towarów. Tym samym jest wypełnieniem przepisu art. 41 ust. 7 i 8 i daje eksporterowi możliwość zastosowania stawki podatku VAT 0% i wykazania tej dostawy w następnym okresie rozliczeniowym pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres.

Przepisy ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) nie precyzują, jak ma wyglądać dokument potwierdzający procedurę wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty.

Aktualnie nie funkcjonują w obrocie celnym dwa różne dokumenty celne potwierdzające bądź wywóz towarów, bądź procedurę wywozu. Dokumentem potwierdzającym wywóz towarów jest obecnie, co do zasady, karta Nr 3 SAD-u.

Nie jest natomiast stosowany w praktyce celnej żaden odrębny dokument potwierdzający procedurę wywozu. Dokumentem potwierdzającym procedurę wywozu jest w praktyce również karta 3 SAD.

Kryterium dokumentu, o którym mowa w art. 41 ust. 8 ustawy o VAT, tj. dokumentu potwierdzającego procedurę wywozu, spełnia także uwierzytelniony odpis dokumentu SAD lub wydane przez urząd celny zaświadczenie potwierdzające rozpoczęcie procedury wywozu.

Posiadanie przez podatnika wskazanego powyżej dokumentu w postaci odpisu lub zaświadczenia, jest on uprawniony do nie deklarowania dostawy za dany miesiąc.