Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 lipca 2025 r. za pośrednictwem platformy e-Urząd skarbowy wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie zastosowania stawki 0% VAT przy refakturowaniu usługi transportu przesyłki z Chin na Ukrainę z tranzytem przez terytorium Polski. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 lipca 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca – A. Sp. z o.o. – prowadzi działalność gospodarczą w zakresie organizacji transportu międzynarodowego. Na zlecenie polskiego klienta (przedsiębiorcy – osoby prawnej z siedzibą w Polsce), Spółka organizuje usługę dostawy przesyłki z Chin na Ukrainę, z tranzytem przez terytorium Polski. W celu wykonania zlecenia Wnioskodawca nabywa usługę transportową B. Sp. z o.o., który wystawia fakturę ze stawką VAT 0% – powołując się na art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT. Wnioskodawca otrzymał od B. potwierdzenie wykonania usługi w postaci listu przewozowego lotniczego (AWB), z którego wynika, że przesyłka opuściła terytorium UE. Następnie Wnioskodawca wystawił fakturę sprzedaży dla klienta – polskiej firmy – i zastosował stawkę VAT 23% do całej kwoty netto.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT w Polsce od dnia (…) r. w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług logistycznych, w tym międzynarodowego transportu przesyłek.

Kontrahentami spółki są osoby prawne/firmy, które są podatnikami o których mowa w art. 28a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.) oraz posiadają stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.

Usługi są wykonywane na podstawie zawartych umów o świadczenie usług transportowych. Transport może mieć charakter krajowy (na terytorium Polski lub UE) oraz międzynarodowy (w tym import towarów z poza UE).

Zlecenia przyjmowane są za pośrednictwem elektronicznej platformy Spółki lub na podstawie pisemnych/zdalnych zleceń składanych przez kontrahentów. Terminy, koszt i szczegółowe warunki każdej usługi są uzgadniane i potwierdzane przez obie strony przed rozpoczęciem transportu.

Spółka zobowiązuje się do:

• zorganizowania transportu przesyłek z miejsca nadania do miejsca odbioru;
• wyboru przewoźnika i ponoszenia odpowiedzialności za wykonanie całości usługi;
• informowania kontrahenta o przebiegu transportu i statusie przesyłki.

Na zlecenie polskiego kontrahenta (przedsiębiorcy – osoby prawnej z siedzibą w Polsce), Spółka organizuje usługę dostawy przesyłki z Chin na Ukrainę, z tranzytem przez terytorium Polski. Za całość organizacji transportu towarów od momentu nabycia ich na terytorium Chin do dostarczenia ich na terytorium Ukrainy będzie odpowiadał Wnioskodawca. W celu wykonania zlecenia Wnioskodawca nabywa usługę transportową od B. Sp. z o.o., który wystawia fakturę ze stawką VAT 0% – powołując się na art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT.

Od momentu zakupu towaru w Chinach do momentu dostarczenia go do Polski, odpowiedzialność ponosi B. lub inny partner, któremu zlecacie Państwo dostawę. Od momentu przybycia do Polski odpowiedzialność przechodzi na C. lub innego partnera (firmę transportową), który przetransportuje ładunek z Polski na Ukrainę. Transport z Chin wykonywany jest w imieniu Wnioskodawcy. Dokumenty przewozowe wystawiane są na Wnioskodawcę. Następnie składacie Państwo wniosek do B. o dostarczenie ładunku do magazynu celnego tranzytowego, a B. dostarcza ładunek do magazynu waszego partnera. Importujecie Państwo towary z Chin dla kontrahenta i na jego koszt.

Nie ma importu towarów do Polski, opuszczą one Polskę tranzytem. Nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jako właściciel.

Przemieszczane towary nie będą dopuszczone do obrotu na terytorium Unii Europejskiej i dlatego nie będą objęte procedurą celną. W opisanej sytuacji jako eksporter towarów występuje chińska firma.

Wnioskodawca otrzymał od B. potwierdzenie wykonania usługi w postaci listu przewozowego lotniczego (AWB). Następnie Wnioskodawca wystawił fakturę sprzedaży dla kontrahenta – polskiej firmy – i zastosował stawkę VAT 23% do całej kwoty netto.

Pytanie

Czy w opisanym przypadku, gdy:

-przesyłka nadana w Chinach ma być dostarczona na Ukrainę,

-usługa transportowa przebiega tranzytem przez terytorium Polski,

-Wnioskodawca kupuje usługę transportową od B. z zastosowaniem stawki VAT 0%,

-istnieje dokumentacja przewozowa (list lotniczy AWB) potwierdzająca wywóz poza UE,

-klientem końcowym jest polska firma,

Wnioskodawca może zastosować stawki VAT 0% przy refakturowaniu tej usługi na klienta, zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym możliwe jest zastosowanie stawki VAT 0% przy świadczeniu usługi transportu międzynarodowego, zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2024 r. poz. 361, z późn. zm.), który przewiduje stawkę 0% dla usług transportu towarów „jeżeli transport towarów rozpoczyna się lub kończy poza terytorium Unii Europejskiej”.

W przedstawionej sytuacji spełnione są przesłanki:

-transport rozpoczyna się poza UE (Chiny),

-kończy się również poza UE (Ukraina),

-przesyłka przechodzi przez terytorium Polski tranzytem,

-istnieje dokumentacja potwierdzająca wywóz (list lotniczy AWB),

-Wnioskodawca kupuje usługę z VAT 0%,

-usługa ta jest refakturowana klientowi krajowemu w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma przeszkód prawnych, aby zastosować stawkę VAT 0% do świadczonej usługi transportowej w tej sytuacji, pod warunkiem, że dokumentacja potwierdzająca charakter międzynarodowy usługi będzie kompletna i jednoznaczna.

Zastosowanie stawki 23% VAT w tym przypadku mogło być niezasadne i prowadzić do nadpłaty podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.) zwanej dalej ustawą:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 1, 3 i 5 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

Towarami zaś, na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, są:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy:

Powołany przepis obejmuje sytuacje, w której podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi, od tego bowiem zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu tym podatkiem w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy:

Wskazany art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej określonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

Jednocześnie jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy:

Z powołanych przepisów wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Zgodnie z art. 28f ust. 1a ustawy:

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy:

Treść art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. c) ustawy stanowi, że:

Jak stanowi art. 83 ust. 5 ustawy:

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług logistycznych, w tym międzynarodowego transportu przesyłek. Usługi są wykonywane na podstawie zawartych umów o świadczenie usług transportowych.

Na zlecenie polskiego kontrahenta (przedsiębiorcy – osoby prawnej z siedzibą w Polsce), Spółka organizuje usługę dostawy przesyłki z Chin na Ukrainę, z tranzytem przez terytorium Polski. Za całość organizacji transportu towarów od momentu nabycia ich na terytorium Chin do dostarczenia ich na terytorium Ukrainy odpowiada Spółka. W celu wykonania zlecenia Spółka nabywa usługę transportową od B. Sp. z o.o. Transport z Chin wykonywany jest w imieniu Spółki. Od momentu zakupu towaru w Chinach do momentu dostarczenia go do Polski, odpowiedzialność ponosi B., któremu Spółka zleca dostawę. Natomiast od momentu przybycia towaru do Polski odpowiedzialność przechodzi na C. lub innego partnera (firmę transportową), który przetransportuje ładunek z Polski na Ukrainę.

Dokumenty przewozowe wystawiane są na Spółkę. Następnie Spółka składa wniosek do B. o dostarczenie ładunku do magazynu celnego tranzytowego, a B. dostarcza ładunek do magazynu partnera Spółki.

Towary z Chin importuje Spółka dla kontrahenta i na jego koszt. Jako eksporter towarów występuje chińska firma. Przemieszczane towary nie będą dopuszczone do obrotu na terytorium Unii Europejskiej, opuszczą one Polskę tranzytem.

Spółka otrzymała od B. potwierdzenie wykonania usługi w postaci listu przewozowego lotniczego (AWB), z którego wynika, że przesyłka opuściła terytorium UE.

B. wystawił na Spółkę fakturę ze stawką VAT 0% – powołując się na art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy. Następnie Spółka wystawiła fakturę sprzedaży dla kontrahenta – polskiej firmy – i zastosowała stawkę VAT 23% do całej kwoty netto.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest możliwość zastosowania stawki 0% VAT przy refakturowaniu ww. usługi transportu wykonanej przez B.

Jak wynika z opisu sprawy, usługę transportu towarów Spółka świadczy na rzecz podatnika, tj. polskiego kontrahenta (przedsiębiorcy – osoby prawnej z siedzibą w Polsce). Zatem, miejscem świadczenia, a tym samym opodatkowania realizowanych przez Spółkę usług jest – stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy – miejsce, w którym usługobiorca (zleceniodawca) posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. terytorium Polski.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Spółka świadczy usługę transportu towarów (przesyłek) z terytorium państwa trzeciego do miejsca docelowego na terytorium innego kraju trzeciego (z Chin na Ukrainę) z tranzytem przez terytorium Polski. A zatem należy uznać, że świadczenie to stanowi usługę międzynarodowego transportu towarów, w rozumieniu art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. c) ustawy.

Odnosząc się do wątpliwości związanych z opodatkowaniem usługi międzynarodowego transportu towarów preferencyjną stawką podatku VAT 0% należy wskazać, że możliwość zastosowania stawki podatku VAT 0% dla usług transportu międzynarodowego, na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, wymaga prawidłowego potwierdzenia świadczenia tych usług dokumentami wskazanymi w art. 83 ust. 5 ustawy.

Jak wynika z wniosku, to Spółka importuje towary z Chin dla kontrahenta i na jego koszt. Jako eksporter towarów występuje chińska firma. Przemieszczane towary nie będą dopuszczone do obrotu na terytorium Unii Europejskiej, opuszczą one Polskę tranzytem.

Stosownie do art. 2 pkt 7 ustawy:

Zgodnie z art. 19a ust. 9 ustawy:

Oznacza to, że w przypadku gdy na podstawie przepisów celnych powstaje dług celny w związku z dopuszczeniem towarów do obrotu wówczas także, co do zasady, powstanie obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu importu tych towarów.

Zgodnie z art. 26a ust. 1 ustawy:

W myśl art. 26a ust. 2 ustawy:

Zatem, za import towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 7 ustawy uważa się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej. Definicja ta stanowi implementację art. 30 dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347 z 11.12.2006 str. 1 ze zm.), w myśl którego „import towarów” oznacza wprowadzenie na terytorium Wspólnoty towarów, które nie znajdują się w swobodnym obrocie w rozumieniu art. 24 Traktatu.

Oznacza to, że importem jest przywóz towarów z kraju trzeciego na terytorium Unii Europejskiej, natomiast to, w którym państwie członkowskim podlega on opodatkowaniu - określa przepis art. 26a ustawy. Miejscem importu jest bowiem terytorium tego państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej, przy czym w przypadku objęcia towarów z momentem ich wprowadzenia np. procedurą tranzytu miejscem importu takich towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary te przestaną podlegać tej procedurze. Zatem tylko import na terytorium kraju stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Powstanie obowiązku podatkowego z tytułu importu towarów jest powiązane z powstaniem obowiązku zapłaty cła lub faktem zaistnienia określonych procedur celnych. Natomiast w przypadku, gdy importowany towar nie będzie objęty procedurą dopuszczenia do obrotu w rozumieniu przepisów celnych i przywóz towaru nie spowoduje powstania długu celnego, ani też nie wystąpią żadne inne należności przywozowe, obowiązek podatkowy dla przedmiotowego importu towarów nie powstanie.

W tym miejscu warto również przywołać rozstrzygnięcie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-165/11, w którym Trybunał stwierdził, że przepisy prawa celnego wskazują, że skład celny należy traktować jako wydzieloną część obszaru celnego Wspólnoty, natomiast dla celów poboru należności celnych towary wprowadzone do składu celnego traktowane są, jako towary znajdujące się poza obszarem celnym Wspólnoty. Z przepisów szóstej dyrektywy wynika natomiast, że skład celny utworzony na terytorium państwa członkowskiego Wspólnoty stanowi część tego państwa członkowskiego, ponieważ art. 3 szóstej dyrektywy, wskazujący na zakres terytorialny dla celów podatku od wartości dodanej, takiego obszaru (tj. składu celnego) nie wyklucza z obszaru terytorialnego państw członkowskich, a w konsekwencji z terytorium Wspólnoty. Zatem towary znajdujące się w składzie celnym są objęte przepisami szóstej dyrektywy i podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Powyższe wnioski wyroku TSUE pomimo, że dotyczą obszaru składu celnego należy odnieść również do sytuacji opisanej w analizowanej sprawie.

W analizowanej sprawie, towar został przemieszczany z kraju trzeciego (z Chin) do magazynu celnego tranzytowego w Polsce. Co prawda, Spółka wskazała, że organizuje usługę dostawy przesyłki z Chin na Ukrainę, z tranzytem przez terytorium Polski oraz, że przemieszczone do Polski towary nie będą dopuszczone do obrotu na terytorium Unii Europejskiej i opuszczą Polskę tranzytem. Niemniej jednak powyższe okoliczności nie determinują oceny charakteru opisanej transakcji na gruncie podatku od towarów i usług. Należy bowiem wskazać, że skoro towar będzie transportowany do Polski z terytorium państwa trzeciego, to transakcja „przywozu” towaru z terytorium państwa trzeciego (z Chin) na terytorium kraju będzie stanowiła import towaru (tj. przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej). Sytuacji tej nie zmienia również fakt, że na terytorium kraju nie nastąpi dopuszczenie towarów do obrotu, ponieważ wprowadzenie towarów spoza Unii Europejskiej na terytorium Polski, które nie powoduje powstania długu celnego ani żadnych innych należności przywozowych nie może świadczyć o tym, że taka transakcja nie podlega regulacjom przepisów o podatku od towarów i usług, stanowi bowiem import towarów, w rozumieniu art. 2 pkt 7 ustawy.

Powyższe wyjaśnienia określają prawnopodatkową kwalifikację wprowadzenia towarów spoza Unii Europejskiej na terytorium Polski jako import towarów w rozumieniu ustawy i nie świadczą automatycznie o powstaniu obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług z tytułu importu. Należy bowiem odróżnić fakt wystąpienia importu (czynności zdefiniowanej w ustawie) od kwestii miejsca opodatkowania tego importu (powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu). Zatem import towarów to nie tylko przywóz towarów z kraju trzeciego do Polski, ale także przywóz towarów z kraju trzeciego na terytorium innego niż Polska państwa UE. Natomiast jak wskazano, tylko import na terytorium kraju stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy. Powstanie obowiązku podatkowego z tytułu importu towarów jest powiązane z powstaniem obowiązku zapłaty cła lub faktem zaistnienia określonych procedur celnych.

Jak wynika z przyjętego rozstrzygnięcia, Spółka świadczy usługi transportu międzynarodowego w rozumieniu ustawy. Transport towarów z krajów trzecich do Polski odbywa się w procedurze tranzytu. Sytuacja taka – w świetle powyższych wyjaśnień – oznacza, że mamy do czynienia z międzynarodowym transportem towarów importowanych.

Świadcząc usługę transportu międzynarodowego towarów importowanych powinni więc Państwo posiadać, oprócz faktury oraz dokumentu przewozowego, o którym mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy, dokument potwierdzony przez organy celne, z którego będzie wynikać fakt wliczenia wartości tej usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów, tj. dokument, o którym mowa w art. 83 ust. 5 pkt 2 ustawy.

Powyższe potwierdza wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 20 marca 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 1034/16, w którym Sąd, powołując się na ustawową definicję importu towarów, stwierdził, że: „warunek, o którym mowa w art. 83 ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT (posiadanie dokumentu wystawionego przez właściwy urząd), obowiązuje niezależnie od tego, czy import miał miejsce w kraju, czy na terytorium innego państwa członkowskiego”.

Jak wynika z opisu sprawy, Spółka posiada otrzymane od B. potwierdzenie wykonania usługi w postaci listu przewozowego lotniczego (AWB), z którego wynika, że przesyłka opuściła terytorium UE oraz fakturę.

Z powołanych przepisów prawa wynika natomiast, że w przypadku towarów importowanych, prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT ma wyłącznie podmiot posiadający dokumenty, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy oraz dokumenty, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 2 ustawy, tj. potwierdzony przez urząd celny dokument, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów. Stawka VAT 0% może mieć zastosowanie jedynie do tej wartości usługi transportowej, która została wliczona do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów, co powinno mieć odzwierciedlenie w dokumencie celnym. Jeżeli więc - w przypadku przewozu towarów importowanych - podatnik nie posiada dokumentu, o którym mowa w art. 83 ust. 5 pkt 2 ustawy, ma obowiązek zastosować właściwą stawkę podatku VAT. Wynika to wprost z przepisów art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy, które nie dają podstaw do zastosowania wyjątku dla przywozu (importu) towarów do Polski.

Zatem, jak wskazano w niniejszej interpretacji świadczona przez Spółkę usługa transportu dotyczy towarów importowanych a Spółka dysponuje jedynie wskazanymi we wniosku dokumentami, tj. potwierdzeniem wykonania usługi w postaci listu przewozowego lotniczego (AWB), z którego wynika, że przesyłka opuściła terytorium UE oraz fakturą, uznać należy, że w tym przypadku nie będą spełnione przesłanki do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 0%, na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 w zw. z art. 83 ust. 5 pkt 2 ustawy. Tym samym do świadczonych usług transportowych Spółka nie może zastosować stawki podatku VAT w wysokości 0%.

Z uwagi na powyższe stanowisko Spółki należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie uregulowań ustawy o podatku od towarów i usług. Jej przedmiotem nie była natomiast analiza postępowania Wnioskodawcy w zakresie przepisów celnych i procedur z tym związanych. Nie było to bowiem przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jak również przepisy celne nie mieszczą się w zakresie przepisów prawa podatkowego mogących być przedmiotem interpretacji w trybie art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Informujemy również, że wydając interpretację nie przeprowadzamy postępowania dowodowego i opieramy się wyłącznie na elementach zdarzenia przedstawionych we wniosku. W związku z tym, rozstrzygnięcie czy dokumenty, którymi dysponuje podatnik rzeczywiście stanowią dokumenty, o których mowa w art. 83 ust. 5 ustawy może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.