Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 12 lipca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 15 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Grunt znajdujący się w (...). (dalej „Grunt”) należy do współwłaścicieli (…) zgodnie z umową zawartą dnia 26.09.2006 r. Dla tej działki Sąd Rejonowy (…). Przeznaczenie działki określono symbolem (…).

Niezabudowana działka została użyczona wspólnikom spółki cywilnej (…) (dalej: „Spółka Cywilna”) w celach prowadzonej przez nich działalności.

Nie podpisywano żadnych umów pomiędzy właścicielami Gruntu a wspólnikami Spółki Cywilnej przewidujących odpłatność za korzystanie z Gruntu.

Umowa spółki cywilnej została początkowo zawarta pomiędzy (…).dnia 24.07.2003 w celu prowadzenia działalności gastronomicznej i handlowej. Późniejszym aneksem z dnia 01.02.2017 skład osobowy został poszerzony o (…) i zmieniona została nazwa Spółki Cywilnej na (…).

Umowa nie określała innego wkładu do Spółki Cywilnej niż pieniężny i związany z doświadczeniem i własną pracą.

Działalność Spółki Cywilnej jest prowadzona w dwóch lokalizacjach: (…).

Właściciele Gruntu zlokalizowanego w (…) tylko częściowo pokrywają się ze składem osobowym Spółki Cywilnej. Grunt został zakupiony przez (…).

Od tego czasu wspólnicy Spółki Cywilnej wybudowali na części tego Gruntu budynek, który został wpisany do ewidencji środków trwałych i podlegał amortyzacji w następnych latach. Oprócz części związanych z dojazdem do budynku i jego najbliższym otoczeniem, pozostała część Gruntu nie jest w ogóle wykorzystywana ani prywatnie, ani w celach związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Ta pozostała część Gruntu nie została wyłączona z gruntów przeznaczonych na produkcję rolną.

Współwłaściciele Gruntu planują sprzedać Grunt, na którym znajduje się budynek i elementy związane z dostępem do niego.

Grunt nigdy nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ani nie był wycofany z tej działalności.

Pytanie

W związku z powyższym stanem faktycznym, czy sprzedaż Gruntu podlega wyłączeniu z opodatkowania PIT na podstawie art. 10 ust. 8 pkt. 1 lit. a ustawy PIT?

Pani stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy – w świetle art 10 ust. 8 pkt. 1 lit. a ustawy PIT sprzedaż Gruntu podlega wyłączeniu z opodatkowania PIT, gdyż Grunt nie był nigdy wpisany do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Według art. 10 ust. 2 pkt 8 lit. a ustawy PIT odpłatne zbycie nieruchomości (gruntu) stanowi źródło przychodów, które podlega opodatkowaniu, jednakże w związku z wyjątkiem w art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy PIT, nie traktuje się tego zbycia jako źródła przychodów, gdy chodzi o odpłatne zbycie składników majątku z uwzględnieniem art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy PIT, czyli określeniem, że przychodem z działalności gospodarczej jest także przychód z odpłatnego zbycia składników będących środkami trwałymi, podlegającymi wpisowi do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zbycie Gruntu nie może zostać uznane jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, a w konsekwencji nie może stanowić źródła przychodów podlegającego opodatkowaniu, jeśli nie spełnia przesłanek:

1)grunt musiałby być środkiem trwałym,

2)grunt musiałby podlegać wpisowi do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

3)grunt musiałby stanowić własność lub współwłasność podatnika, prowadzącego działalność gospodarczą.

Środkiem trwałym, zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy PIT, mogą być stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie (…) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością o okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z działalnością gospodarczą albo oddane do użytkowania na podstawie umowy.

Zgodnie z art. 22c Ustawy PIT grunt jest środkiem trwałym, który nie podlega amortyzacji.

W Wyroku WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 5 września 2023 r. o sygnaturze I SA/Go 117/23 przedstawiono rozumowanie: W przypadku spółki cywilnej, z brzmienia art. 22a ust. 1 ustawy PIT wywieść należy, że może ona amortyzować tylko środki trwałe objęte współwłasnością łączną wszystkich wspólników. Mogą to być składniki majątku nabyte, wytworzone w wyniku działalności spółki lub wniesione do spółki jako wkład. Z tego fragmentu wynika, iż środkiem trwałym mogą być tylko składniki majątku Spółki Cywilnej nabyte, wytworzone w wyniku działalności lub wniesione do Spółki jako wkład, będące współwłasnością łączną wszystkich wspólników. Grunt nie był częścią Spółki Cywilnej w żaden z powyższych sposobów.

W stanie faktycznym umowa zawarta między wspólnikami a współwłaścicielami nie została sformalizowana, natomiast skutkiem faktycznym była możliwość korzystania przez wspólników Spółki Cywilnej z Gruntu wyłącznie w zakresie możliwości wybudowania na nim budynku do celów działalności gospodarczej – budynku, który stanowił nakłady na obcy środek trwały, gdyż brak jest pełnej tożsamości pomiędzy współwłaścielami Gruntu a wspólnikami Spółki Cywilnej.

Jak określono w wyroku NSA z dnia 8 grudnia 2023 r., sygn. II FSK 402/21 w temacie skuteczności wniesienia nieruchomości do Spółki Cywilnej jako warunku amortyzowania jej: Można dokonywać odpisów amortyzacyjnych w spółce cywilnej od środków trwałych, o ile środki te są własnością wspólników tej spółki i – są wniesione jako wkłady do spółki cywilnej. Przenosząc to na stan faktyczny, Grunt musiałby stanowić własność wspólników Spółki Cywilnej, być wniesiony do niej jako wkład, aby móc skutecznie stać się środkiem trwałym podlegającym wpisowi, nawet jeśli sam Grunt nie podlega amortyzacji.

Podsumowując tę analizę, oznacza to, że zbycie Gruntu nie może być uznane za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Tożsamy pogląd wyrażono w aktualnej nadal uchwale siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 lutego 2014 sygn. II FPS 8/13, w której stwierdzono, że nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 14 ust. 2 lit. a ustawy PIT, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, które nie były ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a które nie stanowią składników majątku wskazanych w art. 14 ust. 2c tej ustawy.

W stanie faktycznym Grunt nie jest środkiem trwałym wpisanym do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ani nie został wniesiony do majątku wspólników spółki cywilnej.

Przepisy Ustawy PIT nie przewidują przy tym możliwości uznania za środek trwały tylko części gruntu.

Jak wynika ze stanu faktycznego, Grunt nie był w całości wykorzystywany do działalności gospodarczej Wnioskodawcy, gdyż Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wyłącznie budynek, posadowiony na części Gruntu. Znaczna cześć Gruntu nie była w ogóle wykorzystana na cele związane z obsługą budynku lecz prywatnie – zasadniczo na cele produkcji rolnej, a tym samym nie był i nie jest wykorzystywany w działalności gospodarczej wspólników Spółki Cywilnej.

Jedyna część nieruchomości będąca środkiem trwałym to budynek postawiony na części Gruntu, podczas gdy dla celów ustawy PIT osobno określany jest status środka trwałego dla budynku oraz dla gruntu.

Podsumowując, sprzedaż Gruntu nie będzie podlegała opodatkowaniu PIT, gdyż Grunt nie jest związany z prowadzoną działalnością. Opodatkowaniu PIT będzie podlegał jedynie budynek będący środkiem trwałym wykorzystywanym przez Spółkę Cywilną.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym oraz powyższym uzasadnieniem Wnioskodawca zwraca się o potwierdzenie, że zaprezentowane przez niego stanowisko jest prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071).

Zgodnie z art. 860 § 1 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 861 § 1 Kodeksu cywilnego:

Podkreślam zatem, że spółka cywilna nie jest odrębnym podmiotem prawa i stanowi wyłącznie stosunek zobowiązaniowy między wspólnikami będącymi stronami umowy spółki cywilnej. Wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony w umowie spółki. Ponieważ spółka cywilna nie jest podmiotem prawa, nie przysługuje jej w związku z tym również zdolność do czynności prawnych, zdolność sądowa ani procesowa.

Spółka cywilna nie jest również podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki cywilnej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki cywilnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto zwracam uwagę na art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym:

Stosownie natomiast do art. 48 Kodeksu cywilnego:

Zatem grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Odrębnym przedmiotem własności budynek będzie wówczas, gdy wzniesiono go na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym. Tak więc, biorąc pod uwagę konstrukcję ww. przepisu, stwierdzam, że budynek trwale związany z nieruchomością gruntową stanowi jej część składową, co oznacza, że właścicielem zarówno gruntu, jak i budynku wzniesionego na tym gruncie jest zawsze właściciel nieruchomości gruntowej, na której budynek ten został wybudowany. Zatem, jeśli spółka cywilna poniosła nakłady na taką nieruchomość, stają się one własnością właściciela gruntu.

Przechodząc na grunt ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.), wskazuję, że zgodnie z art. 9 ust. 1 tej ustawy:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

-odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

-zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z przytoczonych przepisów wynika zatem, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c tej ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności, i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

W 2006 r. nabyła Pani wraz z dwiema innymi osobami fizycznymi niezabudowaną działkę (dalej: Grunt). Grunt został użyczony wspólnikom spółki cywilnej (dalej: Spółka), której wspólnikiem została Pani w 2017 r. Wspólnicy Spółki wybudowali na części tego Gruntu budynek, który został wpisany do ewidencji środków trwałych i podlegał amortyzacji (dalej: Budynek). Planuje Pani wraz z pozostałymi współwłaścicielami sprzedać Grunt wraz z wybudowanym na nim Budynkiem.

Na podstawie przedstawionego opisu sprawy oraz przywołanych przepisów zauważam, że skutki podatkowe sprzedaży wskazanego w Pani wniosku Gruntu należy rozpatrywać łącznie ze sprzedażą znajdującego się na Gruncie Budynku, ponieważ w całości stanowią jedną nieruchomość.

Grunt, którego właścicielami jest część wspólników Spółki, w tym Pani, był wykorzystywany w ramach prowadzonej w formie Spółki działalności gospodarczej na podstawie użyczenia. Grunt ten nie stanowił składnika majątku Spółki, nie został wniesiony do tej Spółki przez jej wspólników. Dlatego sprzedaż Gruntu wraz z poczynionymi na nim inwestycjami stanowiącymi część składową Gruntu należy rozpatrywać pod kątem możliwości powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka tylko wykorzystywała Grunt do prowadzenia na nim działalności gospodarczej. Sam fakt korzystania z Gruntu, będącego Pani współwłasnością, przez Spółkę, w której jest Pani wspólnikiem, nie powoduje, że w momencie jego sprzedaży uzyska Pani przychód z działalności gospodarczej.

Zatem w przypadku odpłatnego zbycia całej nieruchomości (tj. Gruntu i Budynku), która nie została uprzednio wniesiona do Spółki jako składnik majątku, a jedynie wykorzystywana do celów prowadzonej działalności gospodarczej w ramach Spółki na podstawie użyczenia, zastosowanie będą miały przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym nie powstanie przychód określony w art. 10 ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zwracam uwagę, że dla opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości podatkiem dochodowym od osób fizycznych – na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – istotne znaczenie ma data ich nabycia. W Pani sprawie nabycie to przez Panią nastąpiło w 2006 r. Zatem planowana sprzedaż nastąpi po upływie 5-letniego terminu, o którym mowa w tym przepisie, a więc nie będzie stanowić źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W Pani sprawie upłynął wskazany w tym przepisie pięcioletni okres, liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie zbywanej nieruchomości. W konsekwencji kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, mimo wskazania przez Panią, że zbycie Gruntu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to nie sposób się zgodzić z Pani stanowiskiem, zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych będzie podlegał Budynek będący środkiem trwałym wykorzystywanym przez Spółkę Cywilną. Sprzedaży podlegać będzie bowiem cała nieruchomość, a jak już wcześniej wskazano, skutki podatkowe sprzedaży Gruntu należy rozpatrywać łącznie ze sprzedażą znajdującego się na Gruncie Budynku.

Podsumowanie: sprzedaż przez Panią całej nieruchomości (Gruntu i Budynku) nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ jej odpłatne zbycie nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do jej nabycia.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto wskazuję, że powołane we wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedstawionej przez Panią kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, stwierdzam, że – moim zdaniem – tezy badanych rozstrzygnięcia nie mają zastosowania w tym postępowaniu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·   w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·   w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.