Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 21.03.2005, sygn. US/III/443-2/1385/BW/05, Urząd Skarbowy w Bełchatowie
Temat interpretacji
Na podstawie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) uwzględniając stan faktyczny przedstawiony w Pana piśmie złożonym w dniu 14 stycznia 2005 r. oraz pismach uzupełniających przedmiotowe pismo, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Bełchatowie niniejszym wyjaśnia:
Ze złożonego wniosku oraz załączonej do niego karty pojazdu wynika, iż dokonał Pan zakupu samochodu ciężarowego marki Mercedes 814D o liczbie miejsc - 2 i dopuszczalnej ładowności 3 345 kg, dla którego nie posiada Pan świadectwa homologacji. Z przedłożonych dokumentów wynika, że jest to samochód bezspornie ciężarowy, konstrukcyjnie przeznaczony wyłącznie do przewozu ładunków, którego dopuszczalna ładowność jest znacznie wyższa od określonej w art. 86 ust.3 ustawy z 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm).
Z art. 86 ust. 5 cyt. ustawy wynika, że dopuszczalną ładowność pojazdu oraz ilość miejsc określa się na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji, lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Istotne jest bowiem, aby z homologacji wydanej dla danego typu samochodu wynikało uprawnienie, z którego podatnik wywodzi, że ładowność tego samochodu jest wyższa niż określona powyższym wzorem.
Należy wskazać, że podatnik dla celów dowodowych powinien posiadać dokumenty homologacji lub zaświadczenia dopuszczalności typu pojazdu bez względu na datę wystawienia tego dokumentu, w celu udokumentowania uprawnienia, z którego podatnik wywodzi, że ładowność tego samochodu jest wyższa niż określona wzorem zawartym w art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług.
Świadectwa homologacji przechowywane są w Ministerstwie Infrastruktury oraz przez podmiot, dla którego te świadectwa zostały wydane (producenta, importera). Istnieje zatem możliwość uzyskania informacji i sprawdzenia czy posiadany przez podatnika pojazd ma dopuszczalną ładowność niższą bądź wyższą niż dopuszczalna ładowność obliczona według wzoru zawartego w art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Podatnik ma zatem możliwość ustalenia czy przysługuje mu prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego przy nabyciu pojazdu lub paliwa do jego napędu.
Zdaniem tutejszego organu z uwagi na fakt, że zakupiony samochód jest przeznaczony wyłącznie do przewozu towarów i jego dopuszczalna ładowność znacznie przewyższa ładowność określoną w art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturze zakupu przedmiotowego pojazdu przysługuje na zasadach ogólnych określonych w tej ustawie.
Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania niniejszego postanowienia.