Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 17.08.2004, sygn. DUS-PP/443/181/2004, Drugi Urząd Skarbowy w Częstochowie

Temat interpretacji

Zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w sprawie podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stosuje się stawkę w wysokości 7 % w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

Natomiast zgodnie z art. 146 ust. 3 pkt 2 ww.ustawy przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu, rozumie się m. in. urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę - jeżeli są one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.

Ustawodawca nie sprecyzował przy tym o jakie drogi chodzi. Wskazał natomiast, że inwestycje w tym zakresie muszą być determinowane przez przedsięwzięcia i zadania dotyczące budownictwa mieszkaniowego.

Jak stanowi art. 1 i art. 2 ust. 1 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 71, poz. 838 ze zm.) drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych. Drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie:

1)drogi krajowe,

2)drogi wojewódzkie,

3)drogi powiatowe,

4)drogi gminne.

Drogi publiczne, w tym drogi gminne, ze względów funkcjonalno-technicznych dzielą się na klasy określone w warunkach technicznych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 07 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2000r. Nr 106, poz. 1126 ze zm.), jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie.

W myśl § 4 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 02 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 43, poz. 430) wprowadzone zostały następujące klasy dróg:

1)autostrady, oznaczone dalej symbolem "A",

2)ekspresowe, oznaczone dalej symbolem "S",

3)główne ruchu przyspieszonego, oznaczone dalej symbolem "GP",

4)główne, oznaczone dalej symbolem "G",

5)zbiorcze, oznaczone dalej symbolem "Z",

6)lokalne, oznaczone dalej symbolem "L",

7)dojazdowe, oznaczone dalej symbolem "D".

Przez klasę drogi rozumie się natomiast przyporządkowanie drodze odpowiednich parametrów technicznych, wynikających z jej cech funkcjonalnych.

Zgodnie zaś z art. 8 ust. 1 - 3 ww. ustawy drogi niezaliczone do żadnej kategorii dróg publicznych, w szczególności drogi w osiedlach mieszkaniowych, dojazdowe do gruntów rolnych i leśnych, dojazdowe do obiektów użytkowanych przez przedsiębiorców, place przed dworcami kolejowymi, autobusowymi i portami oraz pętle autobusowe, są drogami wewnętrznymi.

Budowa, przebudowa, remont, utrzymanie, ochrona i oznakowanie dróg wewnętrznych oraz zarządzanie nimi należy do zarządcy terenu, na którym jest zlokalizowana droga, a w przypadku jego braku - do właściciela tego terenu. Finansowanie tych zadań należy do zarządcy terenu, na którym jest zlokalizowana droga, a w przypadku jego braku - do właściciela tego terenu.

Zatem w celu uznania drogi (dojścia, dojazdu) za infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu niezbędne jest aby roboty budowlano-montażowe dotyczące tej drogi wykonywane były w celu urządzania i zagospodarowania terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego.

Oznacza to, że aby budowa (przebudowa) drogi mogła być uznana za budowę (przebudowę) infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, przedmiotowe roboty muszą stanowić przedsięwzięcie z zakresu budownictwa mieszkaniowego.

A zatem aby droga mogła być uznana za infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu winna służyć wyłącznie temu budownictwu.

Taki charakter mogą mieć drogi wewnętrzne, o których mowa w ww. art. 8 ustawy o drogach publicznych, ponieważ pomiędzy nimi a obiektami budownictwa mieszkaniowego istnieje funkcjonalny i bezpośredni związek.

W ocenie tut. organu również inwestycje w zakresie części dróg innych niż wewnętrzne mogą być prowadzone w ramach zadań budownictwa mieszkaniowego i stanowić tym samym infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu.

Drogi takie ze względu na swe cechy funkcjonalne oraz usytuowanie w terenie mogą pełnić te same funkcje co drogi osiedlowe (wewnętrzne) ściśle związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego. Wówczas roboty budowlane w tym zakresie można uznać za roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu, podlegające opodatkowaniu stawką VAT 7 %.

Dla uznania czy budowa (przebudowa) drogi wykonywana będzie w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego należy się posiłkować np. usytuowaniem drogi w miejscowym planie zagospodarowania terenu, klasą drogi, rodzajem inwestycji.

Jednakże gdy droga będzie miała charakter uniwersalny np. będzie umożliwiała dojazd do innych miejscowości, będzie przebiegać przez tereny przeznaczone na prowadzenie działalności gospodarczej, rolnej, do robót związanych z budową (przebudową) drogi zastosowanie będzie miała stawka 22%.

Tut. organ zwraca też uwagę, że ustawodawca posłużył się pojęciem "robót budowlano-montażowych, remontów, konserwacji". Roboty budowlane zdefiniowano w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - Sekcja F Dział 45.

Jeżeli zatem wykonane czynności mogą być objęte symbolem PKWiU 45 to przy zachowaniu powyższych warunków z art. 146 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 i 3 ustawy, stawka podatku wynosi 7%.

Przedstawiony przez wnioskodawcę stan faktyczny nie daje podstaw do zajęcia jednoznacznego stanowiska w kwestii stawki podatku VAT.

Końcowo zauważa się, iż w przypadku gdy realizowana infrastruktura towarzysząca będzie miała związek zarówno z budynkami mieszkalnymi jak i obiektami przemysłowymi, na podstawie dokumentów kosztorysowych i projektowych należy wyodrębnić części związane z budownictwem mieszkaniowym oraz z budynkami przemysłowymi i opodatkować zrealizowaną inwestycję zgodnie z obowiązującymi dla tych obiektów stawkami, tj. 7 % dla infrastruktury towarzyszącej związanej z budownictwem mieszkaniowym i 22 % dla pozostałej części.