Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 08.12.2004, sygn. PO-2/443/210/59/AC/2004, Zachodniopomorski Urząd Skarbowy

Temat interpretacji

Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że placówki handlowe Spółki są zlokalizowane niedaleko od granicy z Niemcami i często zdarza się, że drobni przedsiębiorcy dokonują w nich zakupów przyjeżdżając busem, autobusem, koleją, na rowerze, a zakupione towary pakują do reklamówek. Przy zakupie okazują numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, który jest każdorazowo sprawdzany zgodnie z obowiązującymi zasadami. Potwierdzenie numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowej załącza się pod kopię faktury, która jest podpisana przez nabywcę.

Przy dostawie na rzecz przedsiębiorców tam gdzie oni sami odbierają towar, Spółka nie może spełnić warunków, o których mowa w art. 42 ust. 4 pkt 4 i 5 ustawy, to znaczy uzyskać potwierdzenia przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, podać rodzaju oraz numeru rejestracyjnego środka transportu, którym są wywożone towary lub numeru lotu. Zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3 - 5 nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami o których mowa w ust. 1 pkt 2 mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa.

Na tle takich okoliczności faktycznych podatnik formułuje stanowisko, że dokumentami o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy powinny być, w sytuacji gdy kontrahent nie będzie korzystał ze środków transportu i dokonywał nabycia bezpośrednio, bez negocjacji handlowych: właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, kopia faktury dostawy potwierdzona przez nabywcę podpisem i pieczęcią firmową, dokument potwierdzający zapłatę za towar, oświadczenie na fakturze potwierdzające, że nabywca wywiezie zakupione przez siebie towary poza terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego.

Naczelnik Zachodniopomorskiego Urzędu Skarbowego stwierdza, że stanowisko to jest prawidłowe.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego: art. 42 ust. 1 pkt 2, ust. 3, 4, 11, 12 i 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535).

Zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, wewnątrzwspólnotwa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0 %, pod warunkiem, że podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej i podał ten numer oraz swój numer na fakturze stwierdzającej dostawę towarów oraz pod warunkiem, że przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Realizacja prawa podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do zastosowania stawki podatku VAT 0% uzależniona została przez ustawodawcę od posiadania określonych przepisami art. 42 ust. 3 i 4 ustawy dowodów spełniających wyraźnie sformułowane wymogi.

W przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy bezpośrednio przez dostawcę lub nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu, podatnik powinien posiadać zgodnie z art. 42 ust. 3 pkt 2 i 3 oraz ust. 4 ustawy następujące dowody łącznie potwierdzające dostarczenie towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. Kopia faktury dostawy,
2. Specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

Poza dokumentami wymienionymi powyżej podatnik , stosownie do art. 42 ust. 4 ustawy, powinien posiadać dodatkowy dokument zawierający co najmniej:

1. Imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów,
2. Adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby lub miejsce zamieszkania nabywcy,
3. Określenie towarów i ich ilości,
4. Potwierdzenia przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju,
5. Rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary lub numer lotu - w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

Jeżeli wymienione powyżej dokumenty nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium innego kraju Wspólnoty niż Polska to, zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1. Korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,
2. Dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,
3. Dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania.

Jak wynika z powyższych przepisów, brak jest uregulowań dotyczących sytuacji, gdy nabywca z państwa członkowskiego bezpośrednio dokonuje nabycia bez wcześniejszych ustaleń handlowych i bez środka transportu nabywcy lub dostawcy, lub środkiem transportu jest np. rower. Brak też uregulowań dotyczących formalnego wzoru dokumentu potwierdzającego przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Za dokument potwierdzający dostawę wewnątrzwspólnotową można więc uznać, w ocenie organu podatkowego, oświadczenie podpisane przez nabywcę towaru, że zostanie on wywieziony poza granice Polski na terytorium innego państwa członkowskiego. Należy mieć tu jednak na uwadze, że dokument ten powinien wskazywać adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby lub miejsce zamieszkania nabywcy. Dokument powinien zawierać też, stosownie do art. 42 ust. 4 pkt 5 ustawy, przynajmniej rodzaj środka transportu, którym są wywożone towaru, o ile nie jest możliwe wskazanie również jego numeru rejestracyjnego.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 42 ust 12 ustawy, jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji za dany okres rozliczeniowy nie spełnia warunku posiadania w swojej dokumentacji dowodów, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, wykazuje tę dostawę jako dostawę na terytorium kraju według stawki właściwej dla danego towaru.

Jednocześnie, zgodnie z art. 42 ust. 13 ustawy, otrzymanie przez podatnika dowodu, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy w terminie późniejszym niż określony w ust. 12 upoważnia podatnika do dokonania korekty złożonej deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1, w której wykazał dostawę towarów.

Reasumując, gdy Spółka dla potwierdzenia dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów posiada:

1. Kopię faktury dostawy potwierdzoną przez nabywcę pieczęcią i podpisem (gdy na fakturze VAT dokładnie został wyszczególniony towar będący przedmiotem transakcji można uznać, że jest ona jednocześnie specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku, o której mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy),
2. Dokument potwierdzający zapłatę za towar,
3. Dodatkową adnotację na fakturze: Oświadczenie nabywcy potwierdzające, że zakupione przez niego towary zostaną wywiezione na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium Polski,
4. Informację o rodzaju środka transportu, jeżeli nie jest możliwe wskazanie jego numeru rejestracyjnego,

a kontrahent posiada ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, to podatnikowi przysługuje prawo do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla tej dostawy.