Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją inwestycji. - Interpretacja - IPTPP2/443-12/12-4/JN

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 10.04.2012, sygn. IPTPP2/443-12/12-4/JN, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją inwestycji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2011 r. (data wpływu 2 stycznia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 marca 2012 r. (data wpływu 14 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. .

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 marca 2012 r. o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina zrealizowała inwestycję . Inwestycja była dofinansowana w ramach działania Podstawowe usługi dla gospodarki i ludności wiejskiej objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007 2013. Inwestycja była wykonywana przez przedsiębiorcę wybranego w trybie ustawy Prawo zamówień publicznych. Wynagrodzenie wykonawcy wyniosło 2 788 703,34 zł netto. Podatek VAT wyniósł 615 934,74 zł. Podatek VAT został uznany za koszt niekwalifikowalny, co oznacza, że Gmina musi go sfinansować ze środków własnych.

Przedsiębiorca wykonywał inwestycję na podstawie umowy zawartej w dniu 23 kwietnia 2010 r. W dniu 30 września 2010 r. został sporządzony protokół odbioru końcowego robót. Za wykonane prace przedsiębiorca wystawił fakturę VAT, należność została przedsiębiorcy zapłacona. Budowa została zakończona 30 września 2010 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego postanowieniem z dnia 8 września 2011 r. nie wniósł sprzeciwu do zawiadomienia Gminy o zakończeniu i przystąpieniu do użytkowania sieci kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączami.

Z dniem 31 grudnia 2010 r. uległo likwidacji Gospodarstwo Pomocnicze Urzędu Gminy. Zadania wykonywane przez Gospodarstwo Pomocnicze przejął do realizacji bezpośrednio Urząd Gminy. Wybudowana sieć kanalizacyjna nie została nigdy w żadnej formie przekazana Gospodarstwu Pomocniczemu. Sieć kanalizacyjna pozostaje w bezpośrednim władaniu Urzędu Gminy i jest wpisana do ewidencji środków trwałych Urzędu Gminy.

Z mieszkańcami Gmina za pośrednictwem Pomocniczego Gospodarstwa Komunalnego Urzędu Gminy zawierała umowy o dostarczenie wody i odprowadzanie ścieków. Umowy były zawierane przed 31 grudnia 2010 r. Postanowienia umowy obejmowały oprócz dostarczenia wody także regulacje dotyczące odprowadzania ścieków, z uwagi na brak w tym czasie kanalizacji sanitarnej postanowienia umów dotyczące odprowadzania ścieków nie były stosowane (nie były odprowadzane ścieki i nie były dokonywane opłaty). Po likwidacji z dniem 31 grudnia 2011 r. Gospodarstwa Pomocniczego jego zadania przejął Urząd Gminy.

W dniu 7 lutego 2011 r. Rada Gminy podjęła uchwałę w sprawie uchwalenia stawki opłat za zbiorowe odprowadzanie ścieków z kanalizacji w miejscowościach. Uchwała weszła w życie z dniem podjęcia. Od wejścia w życie uchwały pobierane są od mieszkańców należności za odprowadzane ścieki. Należności pobierane są przez Urząd Gminy. Należności za odprowadzane ścieki zawierają podatek VAT.

W piśmie z dnia 12 marca 2012 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Realizacja inwestycji pod nazwą należy do zadań własnych Gminy na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.). Zgodnie z powołanym przepisem zadania własne gminy obejmują sprawy kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych. Uszczegółowieniem regulacji zawartej w ustawie o samorządzie gminnym jest art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm.), zgodnie z którym zbiorowe odprowadzanie ścieków jest zadaniem własnym gminy. Na podstawie art. 2 pkt 14 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków urządzeniami kanalizacyjnymi są między innymi sieci kanalizacyjne urządzenia podczyszczające i oczyszczające ścieki oraz przepompownie ścieków.

Umowa na podstawie, której było realizowane zadanie zawarta była pomiędzy Gminą a Wykonawcą zadania inwestycyjnego. Wykonawca wystawiał faktury VAT dokumentujące poniesione wydatki na Gminę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w powyższej sytuacji Gmina będzie miała prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT zawartego w cenie nabywanych towarów i usług służących realizacji inwestycji budowy sieci kanalizacyjnej...

Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w zakupywanych towarach i usługach służących realizacji powyższej inwestycji, gdyż:

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT) rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

W świetle powyższych przepisów, odpłatnie realizowane w ramach umów cywilnoprawnych świadczenie usług przez jednostki samorządu terytorialnego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z tytułu zawartych umów odprowadzania nieczystości płynnych Gmina osiągać będzie przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, poniesione wydatki na inwestycję budowy kanalizacji są wydatkami związanymi z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Z uwagi na związek poniesionych wydatków na inwestycję z czynnościami opodatkowanymi Gmina będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego z tytułu opłat za odprowadzanie nieczystości płynnych, o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług dokonanych w związku z realizacją ww. inwestycji. Ponadto Wnioskodawca zauważył, że w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, Gmina ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy, według zasad określonych w art. 87 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do treści art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (niewystępujących w przedmiotowej sprawie).

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE.L. Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.) wynika, że zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym), w tym sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zrealizował inwestycję . Inwestycja była dofinansowana w ramach działania Podstawowe usługi dla gospodarki i ludności wiejskiej objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007 2013.

Z dniem 31 grudnia 2010 r. uległo likwidacji Gospodarstwo Pomocnicze Urzędu Gminy. Zadania wykonywane przez Gospodarstwo Pomocnicze przejął do realizacji bezpośrednio Urząd Gminy. Wybudowana sieć kanalizacyjna nie została nigdy w żadnej formie przekazana Gospodarstwu Pomocniczemu. Sieć kanalizacyjna pozostaje w bezpośrednim władaniu Urzędu Gminy i jest wpisana do ewidencji środków trwałych Urzędu Gminy.

Z mieszkańcami Gmina za pośrednictwem Pomocniczego Gospodarstwa Komunalnego Urzędu Gminy zawierała umowy o dostarczenie wody i odprowadzanie ścieków. Umowy były zawierane przed 31 grudnia 2010 r. Postanowienia umowy obejmowały oprócz dostarczenia wody także regulacje dotyczące odprowadzania ścieków, z uwagi na brak w tym czasie kanalizacji sanitarnej postanowienia umów dotyczące odprowadzania ścieków nie były stosowane (nie były odprowadzane ścieki i nie były dokonywane opłaty).

Realizacja inwestycji należy do zadań własnych Gminy na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Umowa na podstawie, której było realizowane zadanie zawarta była pomiędzy Gminą a Wykonawcą zadania inwestycyjnego. Wykonawca wystawiał faktury VAT dokumentujące poniesione wydatki na Gminę.

Z tytułu zawartych umów odprowadzania nieczystości płynnych Gmina osiągać będzie przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, poniesione wydatki na inwestycję budowy kanalizacji są wydatkami związanymi z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Odnosząc się do przedstawionego wyżej opisu stanu faktycznego należy zauważyć, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Wobec powyższego świadczone przez Gminę przedmiotowe usługi, odpłatnie na podstawie zawieranych z mieszkańcami umów cywilnoprawnych, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest spełniony, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca wydatki poniesione w związku z realizacją projektu związane są z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji przedmiotowego projektu.

Reasumując, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone w związku z realizacją projektu pn. , ponieważ wydatki poniesione w ramach realizacji ww. projektu mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Powyższe prawo przysługuje jeżeli nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie wskazać należy, że organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestie tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu kwalifikacji, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Końcowo nadmienia się, iż w związku z okolicznością, że niniejsza interpretacja dotyczy jednego stanu faktycznego, natomiast Wnioskodawca wniósł opłatę w wysokości 70 zł, tut. Organ informuje, że kwota 30 zł, wniesiona przez Wnioskodawcę w dniu 29 grudnia 2011 r., na podstawie art. 14f § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, będzie zwrócona na rachunek bankowy wskazany we wniosku ORD-IN, zgodnie z art. 14f § 2a ww. ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 321 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi