Temat interpretacji
Sprzedaż działek powstałych po podziale gruntu nabytego na cele prywatne nie podlega opodatkowaniu, gdyż sprzedający nie działa w charakterze podatnika.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów uwzględniając wyrok Naczelnego Sądu Naczelnego z dnia 27 października 2009 r. sygn. akt I FSK 1043/08 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 marca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 84/09 stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2007 r. (data wpływu 17 lipca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 17 lipca 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.
W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
W dniu 21 czerwca 2006 r. nabył Pan wraz z małżonką z majątku osobistego wspólnego nieruchomość rolną niezabudowaną o pow. 1,6647 ha z myślą o wybudowaniu na niej domu dla swojej rodziny. Dla terenu obejmującego przedmiotową nieruchomość nie istnieje plan zagospodarowania przestrzennego.
Urząd Gminy wydał warunki zabudowy z możliwością podziału tego gruntu i wygospodarowaniem drogi wewnętrznej dojazdowej. Wg tych warunków działki nie mogły być mniejsze niż 3.000 m2 (siedliskowe). Teren ten nie został odrolniczony, gdyż jak Pan twierdzi, zależało Panu na rozpoczęciu budowy własnego domu.
29 stycznia 2007 r. wydane zostało pozwolenie na budowę domu na tej działce. W tym czasie żona Pana zaczęła poważnie chorować i aby pozyskać środki na leczenie i kontynuację rozpoczętej budowy dokonał Pan podziału tego gruntu z myślą o sprzedaży chociażby jednej z działek. Decyzję o podziale otrzymał Pan 23 kwietnia 2007 r. Przedmiotowa nieruchomość została podzielona na cztery działki przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, uprawy polowe i zieleń naturalną a jedna pod drogę wewnętrzną. Dom Pana wznoszony jest na największej z działek. W wykazie zmian danych ewidencyjnych działki nadal są rolne. Ponadto stwierdza Pan, iż po podziale łatwiej jest sprzedać taki grunt.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy przy sprzedaży jakiejkolwiek działki powinien Pan naliczyć i odprowadzić podatek VAT...
Wnioskodawca, wskazując we wniosku art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) stoi na stanowisku, że sprzedaż działek stanowiących majątek osobisty, przy zakupie którego nie płacono VAT-u nie skutkuje obowiązkiem naliczenia i odprowadzenia tego podatku, bowiem grunt został kupiony z zamiarem wybudowania domu i zagospodarowania poprzez posadzenie lasu i sadu oraz stworzenie ogrodu. Przedstawiona sytuacja wymusiła inne rozwiązanie, więc planowana sprzedaż nie ma więc nic wspólnego z działalnością gospodarczą.
W interpretacji indywidualnej z dnia 27 września 2007 r. znak ITPP1/443-30/07/MN oceniono stanowisko Pana za nieprawidłowe.
Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożył Pan skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Wyrokiem z dnia 17 marca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 84/08 Sąd uchylił zaskarżoną interpretację, stwierdzając, iż w opisanym stanie faktycznym prawidłowe jest stanowisko Pana sprowadzające się do tego, że przy planowanej sprzedaży działek nie będzie zobowiązany do zapłacenia podatku, gdyż nie można uznać Pana za podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Zdaniem Sądu z opisanych okoliczności faktycznych nie wynika, aby kupując przedmiotowy grunt rolny miał Pan zamiar jego odsprzedaży. Zatem należało przyjąć, że decyzja o podziale działki na mniejsze i ich sprzedaży była skutkiem choroby członka rodziny i brakiem środków na kontynuację własnego budynku mieszkalnego, co świadczy o braku zamiaru prowadzenia działalności handlowej w momencie nabycia działki.
Minister Finansów kwestionując stanowisko Sądu pierwszej instancji, złożył skargę kasacyjną, która wyrokiem Naczelnego Sądu Naczelnego z dnia 27 października 2009 r. sygn. akt I FSK 1043/08 została oddalona. W uzasadnieniu wyroku podzielono pogląd wyrażony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, stwierdzając jednocześnie, iż sprzedaż kilku działek budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę, wskazująca na ograniczony ilościowo zakres realizacji tej sprzedaży, a tym samym jej okazjonalność, a nie zamiar częstotliwego realizowania takiej działalności, nie może być kwalifikowana jako prowadzenie handlowej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
W dniu 7 grudnia 2009 roku do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie z dnia 17 marca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 84/08 uchylający zaskarżoną interpretację.
W świetle obowiązującego stanu prawnego biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 października 2009 r. sygn. akt I FSK 1043/08 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 marca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 84/08 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w okresie od dnia złożenia wniosku do dnia datowania niniejszej interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy