
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
20 kwietnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek uzupełniła Pani pismem z 10 czerwca 2025 r. (wpływ: 12 czerwca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą jako Praktyka Dentystyczna A. A i rozlicza Pani podatek dochodowy na zasadach ogólnych według skali podatkowej. Działalność firmy polega na świadczeniu usług medycznych (stomatologicznych).
1 kwietnia 2025 r. ustanowiła Pani swojego ojca B. A pełnomocnikiem firmy, który jest cały czas w gotowości do pełnienia swojej funkcji. Z tytułu pełnomocnictwa będzie Pani wypłacać pełnomocnikowi wynagrodzenie miesięczne o ustalonej kwocie (2500 zł miesięcznie, płatne z dołu). Wynagrodzenie będzie płatne na rachunek bankowy.
Nie jest Pani związana z pełnomocnikiem żadną umową, w szczególności umową o pracę, umową zlecenia lub umową o świadczenie usług. Podstawą działania pełnomocnika na Pani rzecz jest jedynie treść ustanowionego pełnomocnictwa wraz z określeniem należnego wynagrodzenia.
Uzupełnienie okoliczności faktycznych:
Udzielone przez Panią pełnomocnictwo ma charakter upoważnienia ogólnego, tzn. uprawnia do wykonywania przez pełnomocnika czynności zwykłego zarządu, które pozwala mu na wykonywanie niemal wszystkich tych czynności (poza sprawami podatkowymi), do jakich uprawniona jest Pani jako przedsiębiorca, nie pozwala na ustanawianie przez pełnomocnika innych pełnomocników. Zakres, czas trwania i skutki ustanowionego pełnomocnictwa zgodne są z treścią art. 95 i n. ustawy z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).
Od dnia ustanowienia pełnomocnictwa Pani pełnomocnik wykonywał/wykonuje/będzie wykonywał czynności wynikające z uprawnienia do wykonywania czynności zwykłego zarządu - związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, w tym zarządzanie firmą, załatwianie wszelkich bieżących formalności, reprezentowanie przed organami administracji, występowanie przed urzędami i sądami, zawieranie umów, prowadzenie negocjacji, przyjmowanie płatności, czynności podejmowane w celu ochrony przedmiotu przedsiębiorstwa, związane z jego normalną działalnością zarobkową, administracją, czy też osiąganiem zwykłych korzyści, jakie Pani działalność ma przynosić, w szczególności ustalanie strategii rozwoju, wszelkie działania niezbędne do utrzymania firmy w ruchu.
Stwierdzenie, że Pani pełnomocnik jest cały czas w gotowości do pełnienia swojej funkcji oznacza, iż nie istnieją ramy czasowe określające jego działanie i jest ciągle przygotowany do wykonywania powierzanych mu zadań w krótkim czasie.
Fakt ustanowienia pełnomocnictwa został zgłoszony/zapisany 1 kwietnia 2025 r. w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.
Wynagrodzenie ryczałtowe w kwocie 2500 zł będzie Pani wypłacała na podstawie zapisu zawartego w § 7 ustanowionego Pełnomocnictwa, który określa miesięczne wynagrodzenie dla pełnomocnika i sposób jego przekazania (przelew na rachunek bankowy).Wynagrodzenie ryczałtowe dla pełnomocnika nie jest bezpośrednio regulowane w Kodeksie Cywilnym, dlatego należy stosować zasady ogólne związane z wynagrodzeniem ryczałtowym, a można je znaleźć np. w przepisach o umowie o dzieło (art. 627 i następne KC) oraz w przepisach o umowie o świadczenie usług (art. 750 i następne KC).
Wydatek na zapłatę wynagrodzenia jest/będzie udokumentowany przelewem bankowym.
Wydatek na miesięczne wynagrodzenie pełnomocnika, który został/zostanie poniesiony ma na celu uzyskanie przychodu z prowadzonej działalności.
Wydatek ten ma związek przyczynowo-skutkowy z osiąganym przychodem, gdyż zaoszczędzony czas który musiałaby Pani, bez pomocy pełnomocnika, poświęcić na prowadzenie spraw firmy może Pani przeznaczyć na udzielanie tylko świadczeń medycznych, które stanowią Pani źródło przychodu.
Poniesiony wydatek dla pełnomocnika będzie wpływał, w ogólnym rozrachunku, na zwiększenie Pani przychodów/dochodów.
Wydatek na miesięczne wynagrodzenie pełnomocnika , który został/zostanie poniesiony ma na celu zabezpieczenie źródeł przychodu z prowadzonej działalności.
Wydatek poniesiony w związku z ustanowionym pełnomocnictwem ma na celu między innymi konsultowanie przez pełnomocnika strategii dywersyfikacji przychodów, tak aby zwiększyć stabilność finansów poprzez generowanie przychodów z różnych źródeł.
Wydatek poniesiony w związku z ustanowionym pełnomocnictwem, ma na celu zachowanie i zabezpieczenia źródła przychodów w celu zagwarantowania ciągłości funkcjonowania działalności gospodarczej, tak aby przynosiła przychody w przyszłości.
Pytanie
Czy wypłacona kwota z tytułu pełnomocnictwa może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w Pani firmie?
Pani stanowisko w sprawie
Pani zdaniem, wypłacona kwota stanowi koszt uzyskania przychodów w Pani firmy, gdyż zabezpiecza źródło Pani przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz nie jest wymieniona w art. 23 tej samej ustawy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Oznacza to, że zaliczenie wydatków do kosztów podatkowych jest możliwe, jeżeli zostaną spełnione kryteria wynikające z tego przepisu.
W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.
Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego między poniesieniem kosztu a powstaniem przychodów lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.
Innymi słowy – oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli między jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodów istnieje związek przyczynowy (ewentualnie z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów).
Zatem warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:
·został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztów uzyskania przychodów podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
·jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
·pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
·poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
·został właściwie udokumentowany,
·nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Tym samym – możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia jego przychodów.
Dokonując oceny charakteru ponoszonych wydatków, należy rozstrzygnąć, czy spełniają one kryteria określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz czy nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 tej ustawy. Ocena prawna danego wydatku wymaga bowiem uwzględnienia unormowań art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym ustawodawca dokonał enumeratywnego wyliczenia wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, nawet jeśli ponoszone są w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
Z przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jakkolwiek podmioty gospodarcze mogą dowolnie i swobodnie podejmować decyzje finansowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to jednak kwalifikacja wydatków do kosztów podatkowych winna opierać się na przepisach prawa podatkowego. Nie każdy wydatek z racji tylko samego jego poniesienia jest kosztem podatkowym. Aby tak było, wydatek musi spełniać wskazane kryteria ustawowe. Nie ma w tym względzie dowolności i uznaniowości podyktowanej pozaustawowymi kryteriami.
Wskazuję również, że sam fakt nieobjęcia ustawowym wykazem wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest wystarczający do podatkowej kwalifikacji kosztów. Brak takiego wydatku w katalogu kosztów negatywnych nie skutkuje automatycznym przyjęciem, że stanowi on koszt podatkowy.
W opisie sprawy wskazała Pani wprost, że prowadzi Pani działalność gospodarczą – praktykę dentystyczną. 1 kwietnia 2025 r. ustanowiła Pani swojego ojca pełnomocnikiem w Pani firmie. Z tytułu udzielonego pełnomocnictwa będzie Pani wypłacać miesięcznie pełnomocnikowi wynagrodzenie w wysokości 2500 zł, które będzie przekazywane przelewem na rachunek bankowy. Wyjaśniła Pani, że wydatek na pełnomocnika ma związek przyczynowo - skutkowy z osiąganym przez Panią przychodem, gdyż ustanowienie pełnomocnika pozwala oszczędzić Pani czas, który może Pani poświęcić na udzielanie świadczeń medycznych. Dodała Pani również, że wydatek związany z ustanowionym pełnomocnikiem ma na celu zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów, gdyż ma na celu zagwarantowania ciągłości funkcjonowania działalności gospodarczej tak, aby przynosiła Pani dochody w przyszłości.
Wątpliwości Pani sprowadzają się do ustalenia, czy wydatek na wynagrodzenie dla pełnomocnika może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej.
Przyjmując zatem za Panią, że skoro poniesiony wydatek na wynagrodzenie dla pełnomocnika
·ma związek przyczynowo - skutkowy z osiąganym przez Panią przychodem oraz
·ma na celu zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów
to uznaję, że wydatki które Pani poniosła mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności.
Dlatego też stanowisko Pani uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Końcowo wyjaśniam, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego.
Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.
Pełna weryfikacja prawidłowości Pani stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
