Temat interpretacji

POSTANOWIENIE
Działając na podstawie art. 216 § 1 w związku z art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Z 2005r. Nr 8 poz. 60 ze zmianami ) , Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu po rozpatrzeniu wniosku z dnia 09 stycznia 2006r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej możliwości zwrotu kosztów poniesionych w 2004r. w podatku od towarów i usług w wysokości 330 zł z tytułu nieuregulowania należności przez firmę będącą w stanie upadłości stwierdza iż stanowisko Podatnika jest nieprawidłowe .

UZASADNIENIE
Pismem z dnia 09 stycznia 2006r. Podatnik zwrócił się do tut. organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Jego indywidualnej sprawie, w której na dzień złożenia wniosku nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Przedstawiono następujący stan faktyczny:
Podatnik w roku 2004 wystawił fakturę VAT na kwotę netto 1500,00 zł i podatku VAT 330,00 dla Biura Spółka z o.o. Powyższa należność nie została przez firmę uregulowana pomimo monitów. Po ogłoszeniu upadłości Biura Podatnik zgłosił swoje wierzytelności w Sądzie oraz poinformował o zadłużeniu Syndyka .
Syndyk Biura pismem z dnia ..........2005r. poinformował Podatnika iż "wierzytelność według stanu masy upadłości , nie będzie podlegała zaspokojeniu".
W związku z zaistniałą sytuacją podatnik prosi o zajęcie stanowiska co do możliwości zwrotu kosztów poniesionych w 2004r. W podatku od towarów i usług w wysokości 330,00 zł.

Podatnik uważa iż powinien otrzymać zwrot poniesionych kosztów tytułem odprowadzenia do urzędu skarbowego podatku (wg deklaracji VAT-7 w kwocie 330,00 zł)

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego, oraz obowiązującego stanu prawnego Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu wyjaśnia co następuje .

Regulacje dotyczące rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych należności zawarte zostały w przepisach art. 89 a i 89 b ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.).

Zgodnie z art. 89 a ust. 1 przywoływanej ustawy podatkowej, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, stanowiących koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 2-7. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna.

Jak wynika z postanowienia Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu w zakresie podatku dochodowego Nr PD II/415-6-2/2006 z dnia 06.02. 2006r. przepis art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) stanowi, że kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tejże ustawy.

Ww. przepis daje podatnikom możliwość odpisania w koszty uzyskania przychodu nieściągalnych wierzytelności. Aby należność zagrożona nieściągalnością mogła być zaliczona do kosztów uzyskania przychodu, muszą być spełnione odpowiednie warunki:

1. wierzytelność została uprzednio zarachowana jako przychód należny
   
2. wierzytelność nie jest przedawniona
   
3. nieściągalność wierzytelności musi zostać uprawdopodobniona
   

Uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności, zgodnie z art. 23 ust. 2 wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma miejsce, gdy zachodzi jedna z następujących sytuacji:

1. nieściągalność wierzytelności została udokumentowana postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo
   
2. nieściągalność wierzytelności została udokumentowana postanowieniem sądu o:
   
   a) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującą likwidacje majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania,lub
   
   b) umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy zachodzi okoliczność, o której mowa w lit.a), lub
   
   c) ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, albo
   
3. nieściągalność wierzytelności została udokumentowana protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty.

Biorąc pod uwagę, powyższe okoliczności stwierdzono, że nie nastąpiło uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności , bowiem nie zaistniała żadna z ww. sytuacji .

W związku z tym ,że rozstrzygnięcie powyższego problemu na gruncie podatku od towarów i usług w tym przypadku ma charakter wtórny w stosunku do rozstrzygnięcia na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdzono jak na wstępie .

Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż przedmiotowa informacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym i w stanie prawnym obowiązującym na dzień zaistnienia omawianego zdarzenia.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje również , iż interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika , płatnika lub inkasenta , wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia przez organ odwoławczy oraz do czasu zmiany przepisów prawnych.

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 1 i art. 236 § 2 pkt 1 oraz art. 239 w związku z art. 223 § 1 powołanej ustawy Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie służy zażalenie, które wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego postanowienia.
Zażalenie podlega opłacie skarbowej.