
Temat interpretacji
P O S T A N O W I E N I E
Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997r. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), w związku z pismem Strony z dnia 11.05.2005r. (wpływ do tut. Urzędu 16.05.2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
postanawia
uznać stanowisko Strony przedstawione w piśmie z dnia 11.05.2005r. za prawidłowe.
Uzasadnienie
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Strona jest organizatorem udziału firm polskich w targach i wystawach poza granicami kraju, w krajach Unii Europejskiej i w krajach trzecich. Strona klasyfikuje przedmiotowe usługi do grupowania PKWiU 74.84.15 - usługi organizowania wystaw, targów, kongresów.
W ramach prowadzonej działalności Strona nabywa od podmiotów z krajów UE i krajów trzecich na potrzeby udziału firm polskich w targach takie usługi jak: dzierżawa powierzchni wystawienniczej, zabudowa stoisk, wykonanie przyłączeń prądowych i wodnych oraz zużycie mediów (energia elektryczna, woda), wpis do katalogów targowych, umieszczenie ogłoszeń firm w katalogach wystaw. Za zakup wymienionych usług Strona otrzymuje faktury (invoice) zawierające
miejscowy podatek VAT lub bez miejscowego podatku VAT.
Podatnik zwraca się z pytaniem czy do zakupu wymienionych usług stosuje się przepisy zawarte w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, czy też Spółka powinna wystawić fakturę wewnętrzną, o której mowa w art. 106 ust. 7 tej ustawy.
Strona stoi na stanowisku, iż opisane nabycie usług w krajach członkowskich UE i w krajach trzecich określają przepisy zawarte w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka nie ma w związku z tym podstawy do wykazywania tych faktur w rejestrach zakupu VAT.
godnie z art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania, których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, czyli osoba prawna, jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej lub osoba
fizyczna będąca usługobiorcą usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju.
Prawidłowe określenie miejsca świadczenia usługi jest niezwykle istotne, bowiem z miejscem tym związany jest obowiązek zapłaty podatku VAT - będzie ono wskazywało do którego budżetu krajowego wpłynie należny z tego tytułu podatek. Zasadniczo przyjmuje się, że miejscem świadczenia usług jest miejsce siedziby usługodawcy. Zgodnie bowiem z art. 27 ust. 1 ustawy w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania. Natomiast na podstawie ust. 2 w/w art. 27 w przypadku świadczenia usług związanych z
nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców majątkowych i pośredników w obrocie nieruchomościami oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego - miejscem świadczenia usług jest miejsce położenia nieruchomości.
Biorąc pod uwagę powyższe oraz fakt, iż usługi dzierżawy powierzchni wystawienniczych wraz z usługami dodatkowymi są związane z konkretną nieruchomością, tut. organ podatkowy stwierdza, iż miejscem ich świadczenia będzie odpowiednio miejsce położenia nieruchomości, a więc w żadnym przypadku nie będzie to terytorium kraju. W związku z powyższym w przedmiotowej sytuacji nie dochodzi do importu usług, a podatek od towarów i usług nie powinien być rozliczany w kraju przez podatnika. Nie ma więc podstaw do wystawiania faktur wewnętrznych oraz wykazywania faktur w rejestrach zakupu VAT.
W związku z powyższym tut. organ podatkowy postanowił jak w sentencji.
Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszego postanowienia.
Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. W myśl § 2 w/w artykułu interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.
Pouczenie
Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.
