Temat interpretacji

Czy wydanie opakowań po środkach niebezpiecznych, w wypadku braku ich zwrotu, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2009 r. (data wpływu do Biura KIP w Płocku 8 czerwca 2009 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 16 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wydania opakowań zwrotnych oraz udokumentowania tej czynności fakturą VAT jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wydania opakowań zwrotnych oraz udokumentowania tej czynności fakturą VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie sprzedaży preparatów chemicznych środków niebezpiecznych w rozumieniu ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych (Dz. U. 2001 r. Nr 63, poz. 638 ze. zm.). Towar sprzedawany jest kontrahentom w opakowaniach, zwrotnych. Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 ustawy o opakowaniach i odpadach opakowaniowych, Spółka na ww. opakowania ma obowiązek ustalać kaucję, zaś na podstawie art. 10 ust. 3 tej ustawy jest obowiązana odebrać na własny koszt od sprzedawcy opakowania wielokrotnego użytku i odpady opakowaniowe po tych środkach.

Nie ma możliwości prawnej dokonania przeniesienia własności opakowań na odbiorcę. Umowny termin zwrotu opakowań określony jest na 180 dni. W wypadku nie zwrócenia opakowania, Spółka wystawia fakturę VAT dokumentującą kwotę należności z tytułu niezwrócenia przez kontrahenta opakowania, lecz mimo to obowiązek odbioru opakowania nie zostaje uchylony, a własność opakowania nie przechodzi na kontrahenta.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy wydanie opakowań po środkach niebezpiecznych, w wypadku braku ich zwrotu, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wobec braku prawnej możliwości przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a jeśli nie to czy możliwe jest nie wystawianie faktury VAT za niezwrócone opakowania, na podstawie art. 5 ust. 1 i art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze. zm.), skoro wydanie opakowania po środkach niebezpiecznych nie stanowi odpłatnej dostawy towaru, nigdy nie następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a kaucja to suma pieniężna złożona jako gwarancja dotrzymania zobowiązania i stanowiąca odszkodowanie w razie niedopełnienia zobowiązania, tj. nie jest należnością za dostawę towarów...

Zdaniem Wnioskodawcy, wydanie opakowań podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W świetle art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest co do zasady obrót, którym jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy, w tym za opakowanie. Przy czym, zgodnie z przepisem § 16 rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług wynika, że jeżeli podatnik sprzedał towar w opakowaniu zwrotnym, pobierając lub określając w umowie kaucję za to opakowanie, wartości opakowania nie uwzględnia się w treści faktury dokumentującej sprzedaż. Pobranie lub określenie kaucji nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a ponadto na podstawie wskazanego przepisu przyjmuje się, że czynności polegających na wydawaniu opakowań za kaucją nie traktuje się jako sprzedaży podatnika. Czynności tych nie wykazuje się więc w ewidencji podatnika ani w składanych przez niego deklaracjach. Jednakże w sytuacji nie zwrócenia opakowań w terminie, koniecznym staje się wystawienie faktury dokumentującej kwotę należności z tytułu niezwrócenia opakowań, w terminie 7 dni licząc od dnia, w którym umowa przewidywała zwrot opakowań.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwana dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług natomiast, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Kaucja według Słownika języka polskiego (PWN, W-wa 1996 r.), jest to suma pieniężna złożona jako gwarancja dotrzymania zobowiązania i stanowiąca odszkodowanie w razie niedopełnienia zobowiązania.

W świetle powyższej definicji należy stwierdzić, iż wydanie opakowania zwrotnego w zamian za kaucję nie stanowi odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 5 ustawy. Kaucja nie jest formą odpłatności, nie jest własnością otrzymującego, gdyż w przypadku wypełnienia zobowiązania podlega zwrotowi. Skoro więc wydanie opakowań zwrotnych w zamian za kaucję nie jest sprzedażą w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług, zatem nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do § 16 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), jeżeli podatnik sprzedał towar w opakowaniu zwrotnym, pobierając lub określając w umowie za to opakowanie kaucję, wartości opakowania nie uwzględnia się w treści faktury dokumentującej sprzedaż.

W § 16 ust. 2 ww. rozporządzenia postanowiono, iż fakturę dokumentującą kwotę należności z tytułu niezwrócenia przez odbiorcę opakowań, o których mowa w ust. 1, wystawia się nie później niż 7 dnia po dniu, w którym umowa przewidywała zwrot opakowań. Jeżeli w umowie nie określono daty zwrotu opakowań, fakturę wystawia się nie później niż 60. dnia od dnia wydania opakowań.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega pobranie kaucji za opakowania, ale wydanie tych opakowań. Dotyczy to jednak tylko sytuacji, w których opakowania nie zostaną zwrócone w określonym umową terminie. Opakowania te podlegają wówczas opodatkowaniu na zasadach ogólnych, tj. tak jak dostawa towarów, a ich wydanie należy udokumentować fakturą VAT.

Wartość wydanych opakowań stanowi obrót zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, w myśl którego podstawą opodatkowania jest obrót (), obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy ().

W przypadku, gdy po objęciu opodatkowaniem (wystawieniu faktury) opakowań zwrotnych niezwróconych przez odbiorcę w terminie, czyli uznanych za sprzedane temu odbiorcy, opakowania te powrócą jednak po terminie ich zwrotu do sprzedawcy, wystawia on fakturę korygującą do faktury dokumentującej ich sprzedaż. Zastosowanie ma wówczas przepis art. 29 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie sprzedaży preparatów chemicznych. Towar sprzedawany jest kontrahentom w opakowaniach zwrotnych. Spółka na ww. opakowania zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o opakowaniach i odpadach opakowaniowych ma obowiązek ustalać kaucję, zaś na podstawie art. 10 ust. 3 tej ustawy, jest obowiązana odebrać na własny koszt opakowania wielokrotnego użytku i odpady opakowaniowe po tych środkach. Termin zwrotu opakowań został umownie określony na 180 dni. W wypadku nie zwrócenia opakowania, Spółka wystawia fakturę VAT dokumentującą kwotę należności z tytułu niezwrócenia przez kontrahenta opakowania, lecz mimo to obowiązek odbioru opakowania nie zostaje uchylony, a własność opakowania nie przechodzi na kontrahenta.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przywołane przepisy stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy Zainteresowany sprzedał towar w opakowaniach zwrotnych, pobierając za opakowania kaucję, a opakowania te nie zostały zwrócone przez nabywców w określonym umową terminie należy uznać, iż dla celów opodatkowania podatkiem VAT nastąpiła dostawa tych opakowań zwrotnych, przez którą zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pobrana kaucja stanowi kwotę należną z tytułu dostawy towaru (opakowania), która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Niezwrócenie opakowań w terminie określonym umową, tj. 180 dni, nakłada na Wnioskodawcę obowiązek wystawienia faktury VAT, dokumentującej kwotę należności z tytułu niezwróconych opakowań, w terminie 7 dni od dnia, w którym umowa przewidywała ich zwrot.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu