
Temat interpretacji
W odpowiedzi na wezwanie Sxxxxxxxxxxx Sp. z o.o. z dnia 26.08.2008 r. (data wpływu 28.08.2008 r.) do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę indywidualnej pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 07.08.2008 r. znak:IPPP1/443-830/08-6/SM oraz dodatkowe wyjaśnienia do tego wezwania z dnia 01.09.2008 r. (data wpływu 03.09.2008 r.), złożone na podstawie art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów wyjaśnia, co następuje.
W wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, znaleziono podstawy do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa
podatkowego.
Treść zarzutów zawartych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa.
W dniu 28.08.2008 r. wpłynęło wezwanie Sxxxxxxxxxxx Sp. z o.o. do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie o usunięcie naruszenia prawa w związku z wydaniem interpretacji indywidualnej z dnia 07.08.2008 r. znak: IPPP1/443-830/08-6/SM, a w dniu 03.09.2008 r. dodatkowe wyjaśnienia do przedmiotowego wezwania.
W przedmiotowym wezwaniu Spółka zarzuca, iż ww. interpretacja została wydana z naruszeniem art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług.
Ustawodawca - na podstawie w/w przepisu - zwolnił z opodatkowania podatkiem VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Z powyższego wynika zatem, że niezabudowane tereny budowlane oraz tereny przeznaczone pod zabudowę podlegają opodatkowaniu przy zastosowaniu stawki 22%. Pozostałe niezabudowane nieruchomości gruntowe powinny korzystać ze zwolnienia od VAT.
W przepisach dotyczących VAT brak jest definicji zarówno terenu budowlanego, jak i terenu przeznaczonego pod zabudowę. Brak jest również wytycznych lub wskazówek, którymi należy kierować się przy kwalifikowaniu danej niezabudowanej nieruchomości gruntowej na potrzeby VAT. W związku z powyższym, w celu określenia przeznaczenia danego gruntu można kierować się przepisami prawa miejscowego, tj. lokalnymi przepisami zagospodarowania przestrzennego. Należy jednak zauważyć, że przepisy ustawy o VAT nie wykluczają literalnej interpretacji pojęcia teren przeznaczony pod zabudowę, zaś zasady wykładni aktów prawnych nakazują ograniczyć się do literalnego brzmienia przepisów, jeśli pozwala to osiągnąć jednoznaczne rezultaty. Wobec tego, jeśli właściciel gruntu dokonuje sprzedaży tego gruntu dla podmiotu, który zamierza go wykorzystać pod zabudowę, to niezależnie od tego, kiedy ów nabywca uzyska właściwe decyzje władz lokalnych w sprawie tej zabudowy, taka sprzedaż gruntu powinna podlegać opodatkowaniu VAT przy zastosowaniu stawki 22%. Teren przeznaczony pod zabudowę może wynikać także z własnej decyzji podmiotu nabywającego taką działkę gruntu, co oczywiście nie może oznaczać, że decyzja o innym przeznaczeniu danego terenu, czyli nie pod zabudowę, powoduje automatyczne zastosowanie zwolnienia od VAT w stosunku do tego gruntu. Ustawodawca wskazał tylko możliwość wyboru przeznaczenia terenu pod zabudowę, czyli zastosowania opodatkowania według stawki 22% do sprzedaży takiego gruntu. Oznacza to zatem, że sprzedawca nie ma możliwości wyboru innego przeznaczenia (np. na cele rolnicze) dla zbywanego gruntu, a w konsekwencji nie może on wybrać i zastosować zwolnienia od VAT do tego gruntu.
Spółka chce nabyć grunty objęte stanem faktycznym z przeznaczeniem pod zabudowę. Wobec tego - w przypadku braku decyzji o warunkach zabudowy i planu miejscowego - dla potrzeb opodatkowania sprzedawanego gruntu przy zastosowaniu stawki 22%, wystarczy sam zamiar Spółki (wyrażony np. w akcie notarialnym) o przeznaczeniu danego terenu pod zabudowę. Potwierdzają takie rozumowanie również tezy z interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 28.11.2007 r., sygn. IP-PP2-443-300/07-2/AS, oraz z 3.09.2007r. , sygn. IPPP1-443-59/07-2/JF, w uzasadnieniu których stwierdza się, że przez grunt przeznaczony pod zabudowę rozumieć należy zarówno te grunty, które widnieją w planie zagospodarowania przestrzennego jako przeznaczone pod zabudowę, jak i te, które właściciel przeznaczy pod zabudowę, bądź potencjalnie będą traktowane jako tereny budowlane.
Biorąc pod uwagę zamiar Spółki, należy stanąć na stanowisku, iż opisane w stanie faktycznym nieruchomości gruntowe są przeznaczone pod zabudowę, a co za tym idzie ich sprzedaż podlegać będzie opodatkowaniu stawką 22%. W konsekwencji, jeżeli Spółka otrzyma od sprzedawcy fakturę za dostawę nieruchomości z wykazanym podatkiem według stawki 22% (określoną na podstawie zamiaru nabywcy co do przeznaczenia gruntu na cele budowlane), wówczas Spółce przysługiwać będzie prawo do odliczenia całości takiego podatku naliczonego. W takiej sytuacji nie znajdzie zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.
Natomiast w przedmiotowych dodatkowych wyjaśnieniach do wezwania do usunięcia naruszenia prawa Spółka informuje, że w złożonym wniosku o interpretację jasno wskazała, że nieruchomości będące przedmiotem wniosku oraz wydanej na jego podstawie interpretacji nie są obecnie objęte żadnym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Spółka wskazała we wniosku, iż przedmiotowe nieruchomości są objęte w całości obowiązującym na mocy uchwały z dnia 3.4.2002 r. (LXXVII/1793/02) Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Łxxxx.
Ponadto Spółka wskazała, że jak wynika z wypisu i wyrysu do Studium uwarunkowań, nieruchomości posiadane przez Exxxxx znajdują się w przeważającej części na terenach oznaczonych jako tereny strefy niezurbanizowanej NA. W pozostałej części nieruchomości te znajdują się na terenach strefy niezurbanizowanej, naturalnej (N).
Na podstawie wniosku Spółka wnosiła o udzielenia indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w jej indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług (złożony wniosek zawierał 7 pytań) w zakresie między innymi:
Pytanie 3) Czy w opisanym stanie faktycznym, wszystkie grunty niezabudowane nabyte przez Exxxxx, w stosunku do których Exxxxx podejmowała opisane wyżej działania, a obecnie zbywane Spółce, która także planuje przeznaczyć te grunty pod zabudowę (tj. budownictwo mieszkaniowe lub komercyjne), można uznać za tereny przeznaczone pod zabudowę, nie podlegające zwolnieniu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, a tym samym opodatkowane 22% VAT, a w konsekwencji, czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze wystawionej w takich okolicznościach przez Exxxxx?
W odniesieniu do powyższego pytania Spółka zajęta stanowisko, zgodnie z którym:
Biorąc pod uwagę zamiar stron umowy, tj. zarówno Exxxxx jak również Strykowskiej, należy stanąć na stanowisku, iż opisane w stanie faktycznym nieruchomości gruntowe są przeznaczone pod zabudowę, a co zatem idzie ich sprzedaż podlegać będzie opodatkowaniu stawką 22%. W konsekwencji, w przypadku, gdy Exxxxx wystawi na rzecz Spółki fakturę dokumentującą sprzedaż nieruchomości z wykazanym podatkiem według stawki 22% (kierując się zamiarem zarówno zbywcy, jak i nabywcy co do przeznaczenia gruntu na cele budowlane), wówczas Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie będzie mógł w tym przypadku znaleźć zastosowania.
W dniu 7 sierpnia 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał indywidualną Interpretację przepisów prawa podatkowego o sygn. IPPP1/443-830/08-6/SM, dotyczącą pytania nr 3. Na podstawie tej interpretacji Dyrektor uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe.
W uzasadnieniu interpretacji Dyrektor wskazał, że o tym, czy dany grunt będzie przeznaczony pod zabudowę decydują zatem władze gminne, a nie nabycie gruntu z planem przeznaczenia pod zabudowę. W uzasadnieniu interpretacji Dyrektor wskazał również (co jest zgodnie z opisem stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę), iż nieruchomości będące przedmiotem interpretacji, zlokalizowane są w całości na terenie stref NA oraz N Studium uwarunkowań.
Jednocześnie należy wskazać, że:
- W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego o sygn. IPPP1/443-830/08- 7/SM z dnia 7 sierpnia 2008 r. dotyczącej tego samego stanu faktycznego (w odpowiedzi na pytanie nr 4) Dyrektor potwierdził, że jeżeli z obowiązującego Studium uwarunkowań będzie wynikało, iż nieruchomość obejmuje teren przeznaczony pod zabudowę, to sprzedaż takiego gruntu będzie podlegała opodatkowaniu stawką 22% i w konsekwencji spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego.
- W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego o sygn. IPPP1/443-830/08- 9/SM z dnia 7 sierpnia 2008 r. dotyczącej tego samego stanu faktycznego (w odpowiedzi na pytanie nr 6) Dyrektor potwierdził, że tereny oznaczone w Studium uwarunkowań jako NA powinny być w całości traktowane jako tereny przeznaczone pod zabudowę w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.
- W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego o sygn. IPPP1/443-830/08- 10/SM z dnia 7 sierpnia 2008 r. dotyczącej tego samego stanu faktycznego (w odpowiedzi na pytanie nr 7) Dyrektor potwierdził, że tereny oznaczone w Studium uwarunkowań jako N powinny być w całości traktowane jako tereny
przeznaczone pod zabudowę w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.
Podsumowując powyższe, Dyrektor potwierdził, że w przedmiotowej sprawie decydujące znaczenie mają zapisy obowiązującego Studium uwarunkowań (wynika to w sposób jednoznaczny z przytoczonej powyżej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego o sygn. IPPP1/443-830/08-7/SM). Jednocześnie w kolejnych indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego o sygn. IPPP1/443-830/08-9/SM (dotyczącej terenów strefy NA) i IPPP1/443-830/08-10/SM (dotyczącej terenów strefy N), Dyrektor potwierdził, że wszystkie przedmiotowe nieruchomości, których dotyczą wszystkie powyższe interpretacje, powinny być w całości traktowane jako tereny przeznaczone pod zabudowę i w konsekwencji sprzedaż wszystkich przedmiotowych nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu 22% VAT.
Należy wskazać, że pytanie zadane przez Spółkę w interpretacji IPPP1/443-830/08-6/SM, której dotyczy wezwanie złożone w dniu 26 sierpnia 2008 r., dotyczyło potwierdzenia opodatkowania przedmiotowych nieruchomości 22% VAT, a w konsekwencji, potwierdzenia prawa do odliczenia przez Spółkę podatku naliczonego wykazanego na fakturze wystawionej w takich okolicznościach przez Exxxxx.
Biorąc pod uwagę wskazane powyżej interpretacje IPPP1/443-830/08-7/SM, IPPP1/443- 830/08-9/SM, IPPP1/443-830/08-10/SM, również w przedmiotowej Interpretacji IPPP1/443-830/08-6/SM, której dotyczy wezwanie Dyrektor powinien potwierdzić stanowisko Spółki - to jest fakt, że przedmiotowe nieruchomości będą podlegały opodatkowaniu 22% VAT i Spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego. Jeżeli natomiast Dyrektor nie zgadza się z argumentacją Spółki, że powyższe konsekwencje w zakresie podatku VAT wynikają z intencji /planów stron transakcji, tylko zdaniem Dyrektora wynikają one z zapisów Studium Uwarunkowań powinien zawrzeć takie zastrzeżenia w uzasadnieniu do wydanej pozytywnej interpretacji.
Należy podkreślić, że wydanie negatywnej interpretacji IPPP1/443-830/08-6/SM, której dotyczy wezwanie, stoi w sprzeczności z pozostałymi pozytywnymi interpretacjami wydanymi przez Dyrektora tego samego dnia w tym samym stanie faktycznym (tj. interpretacjami o sygn. IPPP1/443-830/08-7/SM, sygn. IPPPI/443-830/08-9/SM i sygn. IPPP1/443-830/08-10/SM. W związku z powyższym, w wezwaniu z dnia 26 sierpnia 2008 r. Spółka wniosła o usunięcie naruszenia wskazanego w niniejszym piśmie poprzez stosowną zmianę interpretacji.
Odpowiedź na zarzuty.
W dniu 28.04.2008 r. wpłynął wniosek Sxxxxxxxxxxx Sp. z o.o. o wydanie indywidualnej pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług.
W odpowiedzi na przedmiotowy wniosek Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał w dniu 07.08.2008 r. indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego znak: IPPP1/443-830/08-6/SM. W interpretacji tej Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał stanowisko Spółki przedstawione w przedmiotowym wniosku za nieprawidłowe.
W dniu 28.08.2008 r. wpłynęło wezwanie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie do usunięcia naruszenia prawa w związku z wydaniem ww. interpretacji indywidualnej; w dniu 03.09.2008 r. wpłynęło dodatkowe wyjaśnienie do przedmiotowego wezwania.
Uwzględniając powyższe, Minister Finansów zmienia swoje stanowisko zawarte w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 07.08.2008r. znak: IPPP1/443-830/08-6/SM i stwierdza, co następuje.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi podatku od towarów i usług skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zatem związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Realizacja tego prawa została ograniczona m.in. w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, jednak transakcja nie podlega opodatkowaniu.
Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że zakupione nieruchomości będą związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych (spełniony warunek wynikający z art. 86 ust. 1). Zatem w celu ustalenia prawa do odliczenia należy rozstrzygnąć, czy w opisanej sytuacji nie będzie mieć zastosowania ww. art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, tj. czy sprzedaż nieruchomości gruntowych będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, czy też zwolniona z tego podatku.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Pod pojęciem towarów należy rozumieć (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT) rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu VAT, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. W myśl przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Co do zasady stawka podatku na podstawie art. 41 ust. 1 - wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z opodatkowania.
Stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy - zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.
Powyższe oznacza, że dostawa gruntów co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednak nie w każdym przypadku pojawi się faktyczne obciążenie podatkiem od towarów i usług. Aby odpłatna dostawa gruntów podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi być realizowana przez podatnika podatku od towarów i usług, a jej przedmiotem musi być nieruchomość gruntowa zabudowana lub niezabudowana stanowiąca teren budowlany lub przeznaczony pod zabudowę.
Ustawodawca nie sprecyzował, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przedmiotowy rodzaj gruntu. Zgodnie z ustawą z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) ustalenie przeznaczenia terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań. Natomiast art. 4 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej - przeznaczony pod zabudowę.
W przypadku jego braku zgodnie z art. 4 ust. 2 tej ustawy określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
Zgodnie natomiast z art. 9 ust. 1 ww. ustawy w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej "studium". Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych (art. 9 ust. 4).
O tym, czy dany grunt będzie przeznaczony pod zabudowę decydują zatem władze gminne, a nie nabycie gruntu z planem przeznaczenia pod zabudowę. Do zadań własnych gminy należy kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.
Jak wynika z wypisu i wyrysu do Studium uwarunkowań, nieruchomości posiadane przez Exxxxx znajdują się w przeważającej części na terenach oznaczonych jako tereny strefy niezurbanizowanej NA - wolne od zabudowy lub zabudowane w stopniu znikomym i przeznaczone do przyszłej urbanizacji także na zasadach (określonych w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego) związania możliwości inwestowania ze spełnieniem istotnych warunków służących optymalizacji efektu procesów realizacyjnych. W pozostałej części nieruchomości te znajdują się na terenach strefy niezurbanizowanej, naturalnej (N), która ze swej istoty nie jest terenem budowlanym i obowiązuje w nim zakaz wszystkich form zabudowy, w tym także służących czasowemu użytkowaniu terenów.
W zadanej sytuacji, gdy dostawa dotyczyć będzie gruntów, które w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Łxxxx są opisane jako tereny na których możliwa jest zabudowa traktować je należy jako grunty przeznaczone pod zabudowę. Przy czym, jak podano w opisie wśród terenów strefy NA wyróżniono kategorie:
- wolne od zabudowy tereny strefy niezurbanizowanej, których pełne udostępnienie do celów zabudowy (wraz z określeniem przeznaczenia i intensywności zagospodarowania) powinno nastąpić wyłącznie w ramach zorganizowanych form działań inwestycyjnych obejmujących w szczególności wyposażenie i urządzenie układu terenów publicznych; warunkiem inwestowania w strefie jest wyprzedzająca budowa systemów kanalizacji;
- tereny zieleni;
- tereny stwarzające (w przewadze) różnorodne formy zagrożeń dla środowiska
które są terenami obecnie wolnymi od zabudowy lub zabudowane w stopniu znikomym, ale przeznaczone do przyszłej urbanizacji - powinny być w całości traktowane jako tereny przeznaczone pod zabudowę w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.
Natomiast jak podano w opisie wśród terenów strefy N znajdują się tereny dolin rzecznych, wymagających bezwzględnej ochrony przed zabudową i formami zagospodarowania konfliktowymi z warunkami środowiska przyrodniczego. Jednakże, jak podano we wniosku tereny te mogą być w inny sposób zagospodarowane np.: tworzenie parków miejskich, budowa zbiorników wodnych, budowa ścieżek spacerowych lub rowerowych, oraz innych obiektów budowlanych (budowli), które nie będą niszczyły walorów ekologicznych i przyrodniczych tych terenów.
Wobec powyższego, tereny oznaczone jako N (tereny dolin rzecznych - wymagających bezwzględnej ochrony przed zabudową i formami zagospodarowania konfliktowymi z warunkami środowiska przyrodniczego) mogą być traktowane jako tereny przeznaczone pod zabudowę w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, opodatkowane stawką podstawową podatku od towarów i usług.
Uwzględniając powyższe, ponieważ wymienione we wniosku grunty leżą na terenach strefy NA i N, które traktowane są jako tereny przeznaczone pod zabudowę - w przypadku otrzymania od sprzedawcy faktury za ich dostawę z wykazanym podatkiem wg stawki 22% Spółka będzie mieć prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Reasumując, w wyniku ponownej analizy sprawy, uwzględniając zarzuty przytoczone w złożonym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy dotyczące oceny prawnej zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji z dnia 28.04.2008 r. - jest prawidłowe (z uwagi na powyższe uzasadnienie).
Na zmienioną niniejszym aktem pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie z dnia 07.08.2008 r. znak: IPPP1/443-830/08-6/SM stronie przysługuje prawo wniesienia skargi z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa (w dwóch egzemplarzach art. 47 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenie niniejszej odpowiedzi (art. 53 § 2 ww. ustawy) za pośrednictwem organu, który wydał interpretację (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
