Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 28.06.2005, sygn. PP-B/406z-13/05/JS, Izba Skarbowa w Poznaniu

Temat interpretacji

D E C Y Z J A

Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 5 maja 2005r. (wpływ do tut. Izby 23.05. 2005r.) na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Poznań - Jeżyce nr TP/443-20/05 z dnia 20 kwietnia 2005r. uznające za nieprawidłowe stanowisko pana P, przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2005r., w zakresie opodatkowania oddania w wieczyste użytkowanie nieruchomości gruntowej - odmawiam zmiany zaskarżonego postanowienia.

UZASADNIENIE

Pan P zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego Poznań - Jeżyce z pytaniem czy opłata z tytułu użytkowania wieczystego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w sytuacji gdy termin zapłaty tej opłaty, przypadający początkowo na 31 marca 2004r., został przesunięty na dzień 30 listopada 2004r.?

Zdaniem strony jeżeli decyzja ustalająca wysokość ww. opłaty została wydana przed wejściem w życie ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535) to do oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych nie stosuje się przepisów tej ustawy.

Organ podatkowy w postanowieniu, nie zgodził się z takim stanowiskiem. Stwierdził natomiast, że skoro obowiązek podatkowy z tytułu oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych powstał w okresie obowiązywania przepisów cyt. ustawy o p.t.u. oraz § 3a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), świadczący usługę obowiązany był tę czynność opodatkować.

W zażaleniu strona podniosła, że pierwotny termin płatności określono na dzień, w którym nie obowiązywały przepisy cyt. ustawy o p.t.u. oraz, że zasady dotyczące obowiązku podatkowego wynikają z art. 19 tej ustawy. Ponadto zauważono, że wysokość ww. opłaty ustalonej w decyzji właściwego organu różni się od kwoty jaką obowiązany był zapłacić na podstawie faktury.

Po zapoznaniu się ze sprawą stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 232 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93) grunty stanowiące własność Skarbu Państwa oraz jednostek samorządu terytorialnego mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym. Zgodnie z art. 71 ust. 1 i 4 z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2004r. Nr 281, poz. 2782) za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się opłaty roczne, które wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Właściwy organ, na wniosek użytkownika wieczystego może ustalić inny termin zapłaty, nieprzekraczający danego roku kalendarzowego.

Oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych stanowi w rozumieniu przepisów ustawy o p.t.u. czynność opodatkowaną, tj. usługę o charakterze ciągłym. Świadczący obowiązany jest zatem wystawić fakturę i rozliczyć podatek należny, pobrany od korzystającego z usługi, w deklaracji za miesiąc, w którym powstał obowiązek podatkowy. W przypadku, gdy termin płatności, ponoszonych z tytułu użytkowania wieczystego opłat, przypadał w okresie od 25.06.2004r. do 14.01.2005r. to obowiązek podatkowy powstał zgodnie z § 3a cyt. rozporządzenia, tj. z chwilą upływu terminu płatności tych opłat.

W niniejszej sprawie skoro nowy termin płatności wniesienia opłaty upływał z dniem 30 listopada 2004r. to obowiązek podatkowy powstał również tego dnia. Świadczący usługę obowiązany był zatem wystawić fakturę zgodnie z wymogami określonymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie maja zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97, poz. 971).

Należy przy tym zauważyć, że kwestia wysokości pobieranych opłat z tytułu użytkowania wieczystego nie należy do kompetencji organów podatkowych.

Jednakże można wskazać, że zgodnie z art. 29 ust. 1 cyt. ustawy o p.t.u. podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwotę należną ustalają strony zawartej umowy i obejmuje ona całość świadczenia należnego od nabywcy.

W przypadku użytkowania wieczystego podstawę opodatkowania stanowią opłaty pobierane z tego tytułu pomniejszone o kwotę podatku. Oznacza to, że kwota opłaty ustalona przez właściwy organ w decyzji jest kwotą brutto (tzn. z podatkiem od towarów i usług).

Nadmieniam przy tym, iż od dnia 15 lutego 2005r. obowiązek podatkowy w zakresie oddania w wieczyste użytkowanie nieruchomości gruntowej regulują przepisy ustawy o p.t.u. (art. 19 ust. 1, ust. 4 i ust. 11). Z dniem 14 stycznia 2005r. został bowiem skreślony § 3a cyt. rozporządzenia, w związku z wydaniem w dniu 28 stycznia 2005r. przez Ministra Finansów rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w spawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 17, poz. 150).

W związku z powyższym postanawiam jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja prawa podatkowego została wydana w oparciu o przedstawiony przez wnioskodawcę stan faktyczny oraz obowiązujący w dniu jej wydania stan prawny.

Jest ona wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy. Nie jest natomiast wiążąca dla podatnika (por. art. 14 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej).

W przypadku zmiany przepisów podatkowych interpretacja przestaje wiązać. Wykonanie niniejszej decyzji podlega wstrzymaniu do dnia upływu terminu do wniesienia skargi do sadu administracyjnego, w przypadku złożenia skargi - do czasu zakończenia postępowania przed tym sądem (por. art. 14b § 6 ww. ustawy).

Decyzja niniejsza jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.