Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe - Interpretacja - 0111-KDIB1-2.4010.37.2025.2.AK

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 23 kwietnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.37.2025.2.AK

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 7 kwietnia 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A Spółka z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką kapitałową z siedzibą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, będącą polskim rezydentem podatkowym podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Siedziba Spółki położona jest na terenie (…). Wnioskodawca jest spółką komunalną wykonującą zadania własne swojego jedynego udziałowca - Gminy, o charakterze użyteczności publicznej (…). Realizacja gospodarki komunalnej Gminy w zakresie zadań własnych gminy odbywa się przy tym przede wszystkim zgodnie z ustawą z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej oraz ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedmiotem głównej działalności gospodarczej Spółki, według PKD jest (…). Spółka prowadzi działalność w zakresie (…).

Spółka została utworzona w szczególnym celu realizacji zadań użyteczności publicznej i zaspokajania potrzeb (…).

Zadania mają charakter usług użyteczności publicznej, świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym i są realizowane w celu zaspokajania zbiorowych potrzeb mieszkańców Gminy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zadaniami użyteczności publicznej są zadania własne gminy, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych. Artykuł ten zawiera przykładowe wyliczenie zadań będących zadaniami użyteczności publicznej.

Gmina położona jest na terenie województwa (…), której teren został w (…)% zalany przez powódź, która przeszła w tym rejonie we wrześniu 2024 roku. W wyniku powodzi, zniszczeniu uległy przepompownie, które stanowią środek trwały Wnioskodawcy, przy pomocy którego Spółka wykonuje zadania użyteczności publicznej dla mieszkańców Gminy.

Gmina ma otrzymać wsparcie finansowe na usuwanie skutków powodzi od Wojewody. Część z tych środków Gmina przekaże Wnioskodawcy na remont zniszczonych przepompowni. Rozliczenie z tytułu naprawy zniszczonych przepompowni ma wyglądać następująco:

a) Gmina zleci Wnioskodawcy wykonanie remontu przepompowni.

b) Wnioskodawca po wykonaniu remontu przepompowni wystawi fakturę za wykonaną usługę na rzecz Gminy.

c) Gmina, po otrzymaniu wsparcia finansowego na usuwanie skutków powodzi od Wojewody, dokona zapłaty należności objętej fakturą na rzecz Wnioskodawcy.

Wnioskodawca powziął wątpliwości w zakresie skutków podatkowych otrzymanego w ww. finansowania na remont przepompowni.

W uzupełnieniu wniosku w odpowiedzi na pytania organu wskazali Państwo:

1. Kto jest właścicielem przepompowni: Gmina czy Wnioskodawca?

W zakresie objętym wnioskiem, właścicielem przepompowni jest zarówno Wnioskodawca, jak i Gmina, tj.:

Wnioskodawca jest właścicielem:

- Przepompowni 1;

- Przepompownia 2;

- Przepompownie 3;

- Przepompownia 4;

- Przepompownia 5;

Gmina jest natomiast właścicielem przepompowni 6.

2. W przypadku gdy właścicielem przepompowni jest Gmina:

- na jakiej podstawie (konkretnie) Wnioskodawca użytkuje przepompownię?

- Wnioskodawca użytkuje przepompownię na podstawie umowy użyczenia.

- uznaje przepompownię za własny środek trwały?

- Wnioskodawca nie uznaje przepompowni za własny środek trwały.

- czy jest to środek trwały Wnioskodawcy w ujęciu podatkowym czy rachunkowym?

Przepompownia nie stanowi dla Wnioskodawcy środka trwałego.

3. W przypadku gdy właścicielem przepompowni jest Wnioskodawca:

   - na jakiej podstawie Wnioskodawca nabył przepompownię?

Wnioskodawca zrealizował inwestycje budowlane, w wyniku których wytworzył środek trwały i przepompownie.

   - na jakiej podstawie Gmina zleci Wnioskodawcy remont środka trwałego?

Gmina zleci Wnioskodawcy remont środka trwałego na podstawie umowy nr (…) z dnia (…) 2024 r. zawartej z Gminą w wyniku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego (…). Na podstawie umowy Wnioskodawca jest wykonawcą zadania pn. „Likwidacja skutków powodzi z września 2024 (…)”.

- jaką konkretnie usługę wykona Wnioskodawca na rzecz Gminy i jak będzie kalkulowana jej wartość?

Wnioskodawca na rzecz Gminy wykona usługę budowlaną. Wartość usługi (…).

   - na jakiej podstawie Wnioskodawca wystawi fakturę za usługę na rzecz Gminy, skoro będąc właścicielem przepompowni będzie remontował własny środek trwały, czyli de facto będzie świadczył usługę na rzecz siebie samego?

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Wnioskodawca jest spółką komunalną wykonującą zadania o charakterze użyteczności publicznej na rzecz Gminy. Pomimo, że niektóre przepompownie stanowią środek trwały Wnioskodawcy, to faktycznie jedynym zainteresowanym w wykonaniu remontu przepompowni jest Gmina, na której ciąży realizacja tych zadań. Zgodnie z powołaną umową, Gmina jest zleceniodawcą usługi budowlanej, stąd z tytułu jej realizacji, Wnioskodawca wystawia na rzecz Gminy fakturę.

4. Czym różni się zdarzenie przyszłe będące przedmiotem pytania nr 1 od zdarzenia będącego przedmiotem pytania nr 2? Czy środki, o których mowa w pytaniu nr 1 to te same środki, o których mowa w pytaniu nr 2? Czy na środki, o których mowa w pyt. nr 2 nie będzie wystawiana faktura?

Zdarzenie przyszłe będące przedmiotem pytania nr 2 różni się tym, że Wnioskodawca zakłada opcjonalnie inną formę uzyskania środków od Gminy – pochodzących od Wojewody. Formą tą miałaby być uzyskanie tych środków w formie darowizny od Gminy.

5. Czy Wnioskodawca ma status podmiotu poszkodowanego w powodzi zgodnie z ustawą z dnia 16 września 2011 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi (Dz. U. z 2024 r. poz. 654 ze zm.), w szczególności czy spełnia definicję zawartą w art. 2 tej ustawy?

Wnioskodawca posiada status podmiotu poszkodowanego. Zgodnie z art. 2 wskazanej ustawy Art. 2 [Definicja ustawowa] Użyte w ustawie określenie ,,poszkodowany” oznacza osobę fizyczną, osobę prawną i jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, które na skutek powodzi doznały szkód majątkowych lub utraciły, chociażby czasowo, możliwość korzystania z posiadanej nieruchomości lub lokalu.

Ponadto, Wnioskodawca dysponuje zaświadczeniem wydanym w trybie art. 44 ust. 2 pkt 1 ustawy przeciwpowodziowej potwierdzającej poniesienie szkody w wyniku powodzi, która wystąpiła na terenie Gminy. Zaświadczenie wydał (…).

6. Który dokładnie przepis ustawy przeciwpowodziowej ma zdaniem Wnioskodawcy zastosowanie do sytuacji będącej przedmiotem pyt. nr 1, a który będącej przedmiotem pyt. nr 2?

W zakresie zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem pytania nr 1 zastosowanie powinien mieć art. 30 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy przeciwpowodziowej, natomiast w zakresie zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem pytania nr 2 zastosowanie powinien mieć art. 30 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy przeciwpowodziowej.

7. Czy otrzymane środki pieniężne są dotacją otrzymaną z budżetu państwa czy z budżetu jednostki samorządu terytorialnego w rozumieniu art. 126 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, podlegającą szczególnym zasadom rozliczania (jakim?)?

W zakresie zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem pytania nr 1 środki pieniężne nie są dotacją, natomiast w zakresie zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem pytania nr 2 środki pieniężne są dotacją. Wnioskodawca na moment przygotowania niniejszego pisma nie są znane zasady jej rozliczenia.

Pytania

  1. Czy wykonanie przez Wnioskodawcę usługi remontu przepompowni mającej związek z usuwaniem skutków powodzi za środki pochodzące ze środków publicznych przeznaczonych na ten cel od Wojewody, będzie dla Wnioskodawcy stanowiło przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, lecz objętym zwolnieniem od tego podatku? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

  2. Czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na remont przepompowni będą stanowiły koszty uzyskania przychodu? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że:

Ad 1.

Wykonanie przez Wnioskodawcę usługi remontu przepompowni mającej związek z usuwaniem skutków powodzi za środki pochodzące z środków publicznych przeznaczonych na ten cel od Wojewody, będzie dla Wnioskodawcy stanowiło przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, lecz objęty zwolnieniem od tego podatku.

Ad 2.

Wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na remont przepompowni będą stanowiły koszty uzyskania przychodu.

Uzasadnienie

Ad 1.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

 1)otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe;

 2) wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe i instytucje gospodarki budżetowej w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji legalnej pojęcia „nieodpłatne świadczenie”, dlatego przy interpretacji tego pojęcia konieczne będzie posłużenie się orzecznictwem. Z utrwalonej linii orzeczniczej i interpretacyjnej wynika, że otrzymane świadczenie ma charakter nieodpłatny i, jako takie, podlega opodatkowaniu zgodnie z przepisami ustawy CIT, gdy jeden podmiot dokonuje świadczenia, natomiast drugi otrzymuje je bez konieczności wykonania świadczenia wzajemnego lub jego ekwiwalentu, a zatem gdy świadczenie takie jest jednostronne i odbywa się z korzyścią dla jednego podmiotu, kosztem majątku innego podmiotu.

Zgodnie z uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. W uchwale z 16 października 2006 r. sygn. akt II FPS 1/06 Naczelny Sąd Administracyjny w składzie powiększonym podtrzymał definicję nieodpłatnego świadczenia wyrażoną we wcześniejszej uchwale. W obu tych uchwałach Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że nieodpłatność powinna być rozumiana jako niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi (dalej: „ustawa powodziowa”):

W przypadku wystąpienia powodzi o rozmiarach powodujących konieczność zastosowania szczególnych rozwiązań określonych w ustawie, gdy środki zastosowane przez właściwe organy administracji rządowej i organy jednostek samorządu terytorialnego okazały się niewystarczające, Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, na podstawie danych przekazanych Prezesowi Rady Ministrów przez właściwych wojewodów:

 1) wykaz gmin lub miejscowości poszkodowanych w wyniku wystąpienia powodzi, na terenie których stosuje się szczególne rozwiązania określone w ustawie,

 2) rodzaj stosowanych rozwiązań - w zakresie określonym w rozdziale 2,

 3) warunki lub okres stosowania rozwiązań określonych w rozdziale 2 lub termin na dokonanie określonych w rozdziale 2 czynności, nie dłuższy niż 12 miesięcy - w przypadku gdy określenia takich warunków lub takiego okresu lub terminu wymagają przepisy rozdziału 2

           - kierując się zakresem niezbędnej do udzielenia pomocy, uwzględniając bieżące możliwości budżetu państwa i jednostek samorządu terytorialnego.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 ustawy powodziowej:

Zwalnia się od podatku dochodowego:

 1) dochody (przychody) poszkodowanego otrzymane na usuwanie skutków powodzi z tytułu:

a) nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń,

b) darowizn, do których nie ma zastosowania ustawa z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2023 r. poz. 1774 i 1843);

 2) przychody poszkodowanego otrzymane na podstawie art. 10-12, art. 17-19 i art. 22i; wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z tych przychodów nie uważa się za koszty uzyskania przychodów;

 3) przychody otrzymane na podstawie art. 23;

 4) dochody kredytobiorców z tytułu otrzymanego wsparcia finansowego, o którym mowa w art. 26a ust. 1.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przychód uzyskany z wykonanej usługi remontu przepompowni mającej związek z usuwaniem skutków powodzi za środki pochodzące ze środków publicznych przeznaczonych na ten cel od Wojewody będzie zwolniony od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie przepisów ustawy powodziowej.

Ad 2.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Zatem, aby wydatek mógł stanowić na gruncie ustawy o CIT koszt uzyskania przychodu dla podatnika, musi on spełniać łącznie następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku wykonania usługi remontu przepompowni mającej związek z usuwaniem skutków powodzi za środki pochodzące ze środków publicznych przeznaczonych na ten cel od Wojewody, poniesione na ten cel wydatki przez Wnioskodawcę będą stanowiły koszty uzyskania przychodu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”):

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Sposób ujęcia przedmiotu opodatkowania w podatku CIT nie jest przypadkowy i pozwala na wyprowadzenie wniosku o objęciu zakresem ustawy wszystkich zdarzeń, z którymi wiąże się dla podatnika konkretna korzyść o wymiarze finansowym powodująca zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów.

Ustawa o CIT nie zawiera legalnej definicji przychodu. Zwrócić należy uwagę, że katalog przychodów wymienionych w ustawie ma charakter otwarty i jedynie przykładowy.

Jak stanowi art. 12 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy o CIT:

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

 1) otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe;

 2) wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Z kolei, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT:

Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W myśl art. 12 ust. 3a ustawy o CIT:

Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1) wystawienia faktury albo

2) uregulowania należności.

Jak już wskazano ustawa o CIT nie definiuje ściśle pojęcia przychodu, jednakże na podstawie treści art. 12 powołanej ustawy można określić przychód jako wszelkie trwałe, bezzwrotne i definitywne przysporzenia majątkowe w postaci środków pieniężnych, dóbr majątkowych oraz świadczeń w naturze, niezależnie od tytułu prawnego ich uzyskania przez podatnika.

Literalna wykładnia powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. W konsekwencji, do przychodów podatkowych, podatnik powinien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, lub pomniejsza jego pasywa. Od zasady tej, w ściśle określonych przypadkach, wprowadzone zostały przez ustawodawcę wyjątki. Katalog przysporzeń, których nie zalicza się do przychodów podatkowych jest zamknięty i zawarto go w art. 12 ust. 4 ustawy o CIT. Wskazać przy tym należy, że przychód w prawie podatkowym nie jest definiowany wynikowo (jako strata lub zysk podmiotu), a jako jakiekolwiek trwałe przysporzenie majątkowe, uzyskane poprzez przyrost aktywów lub zmniejszenie pasywów podatnika.

Jak wynika z opisu sprawy Gmina ma otrzymać wsparcie finansowe na usuwanie skutków powodzi od Wojewody. Część z tych środków Gmina przekaże Państwa Spółce na remont zniszczonych przepompowni. Rozliczenie z tytułu naprawy zniszczonych przepompowni ma wyglądać następująco:

a) Gmina zleci Państwa Spółce wykonanie remontu przepompowni.

b) Spółka po wykonaniu remontu przepompowni wystawi fakturę za wykonaną usługę na rzecz Gminy.

c) Gmina, po otrzymaniu wsparcia finansowego na usuwanie skutków powodzi od Wojewody, dokona zapłaty należności objętej fakturą na rzecz Spółki.

W świetle wyżej cytowanych przepisów wykonanie usługi remontu przepompowni, na którą wystawią Państwo fakturę Gminie będzie stanowiło dla Państwa przychód należny podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 w tej części jest prawidłowe.

Nie można natomiast podzielić Państwa stanowiska, że przychód z tytułu wykonanej przez Państwa usługi remontu przepompowni jest objęty zwolnieniem z podatku.

Zgodnie z § 1 Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie wykazu gmin, w których są stosowane szczególne rozwiązania związane z usuwaniem skutków powodzi z września 2024 r., oraz rozwiązań stosowanych na ich terenie z dnia 16 września 2024 r. (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1371 ze zm., dalej: „Rozporządzenie”):

Rozporządzenie określa:

 1) wykaz gmin poszkodowanych w wyniku wystąpienia powodzi we wrześniu 2024 r., na terenie których stosuje się szczególne rozwiązania związane z usuwaniem skutków powodzi, zwanych dalej „gminami poszkodowanymi”;

 2) rozwiązania stosowane na terenie gmin poszkodowanych.

Stosownie do postanowień § 3 Rozporządzenia:

 1. Na terenie gmin poszkodowanych stosuje się rozwiązania określone w art. 5, art. 5c–5g, art. 7–8k, art. 9–12, art. 14–24a, art. 26a ust. 1 w zakresie pkt 1 i 2, art. 27–31, art. 33–36a, art. 39–40y ustawy z dnia 16 września 2011 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi, zwanej dalej „ustawą”.

 2. Na terenie gmin poszkodowanych oraz innych gmin, o których mowa w art. 5a ust. 1 ustawy, stosuje się rozwiązania określone w art. 5a ustawy.

W świetle art. 30 ust. 1 ustawy  z dnia 16 września 2011 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 654 ze zm., dalej: „ustawa przeciwpowodziowa”):

Zwalnia się od podatku dochodowego:

 1) dochody (przychody) poszkodowanego otrzymane na usuwanie skutków powodzi z tytułu:

a) nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń,

b) darowizn, do których nie ma zastosowania ustawa z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2023 r. poz. 1774 i 1843);

 2) przychody poszkodowanego otrzymane na podstawie art. 10-12, art. 17-19 i art. 22i; wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z tych przychodów nie uważa się za koszty uzyskania przychodów;

 3) przychody otrzymane na podstawie art. 23;

 4) dochody kredytobiorców z tytułu otrzymanego wsparcia finansowego, o którym mowa w art. 26a ust. 1.

Ustawa o CIT nie wskazuje, co należy rozumieć jako świadczenia nieodpłatne lub częściowo odpłatne. W tej kwestii wypracowany został jednak wspólny pogląd, zgodnie z nim przez świadczenia nieodpłatne dla celów podatkowych należy rozumieć wszelkie zjawiska gospodarcze oraz zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne, zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie mające konkretny wymiar finansowy.

Zgodnie z obowiązującą linią orzeczniczą natomiast, za źródło przychodu uznaje się każdy zindywidualizowany stosunek prawny, zdarzenie lub stan faktyczny, z którym wiąże się uzyskanie przychodu a wyjątki od tej zasady wynikać muszą z konkretnego przepisu ustawy wyłączającego bądź zwalniającego konkretny dochód od opodatkowania. Podatek dochodowy od osób prawnych ma cechy podatku powszechnego obejmującego swoim zakresem przedmiotowym wszelkie uzyskiwane w ciągu roku podatkowego przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym bez względu na ich charakter. Dokonując wskazania cech istotnych dla kategoryzacji nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, należy podnieść, że za takie mogą być uznane te, które po pierwsze mają wymierny dla podatnika efekt finansowy, po drugie co do zasady korzyść wynikająca z nich nie może być dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów, gdyż w przeciwnym razie każdy uczestnik obrotu gospodarczego w równym stopniu byłby nieodpłatnie wzbogacony, a po trzecie jej uzyskanie nie wiąże się z obowiązkiem ponoszenia żadnego ekwiwalentu na rzecz innych osób (wyrok NSA z 12 lutego 2013 r. sygn. akt II FSK 1246/11).

Należy zauważyć, że ustawodawca w ustawie przeciwpowodziowej nie sprecyzował, co należy rozumieć pod pojęciem „świadczenie nieodpłatne”, a zatem w celu zdefiniowania tego pojęcia pomocne jest odwołanie do wykładni gramatycznej, a także poglądów orzecznictwa i doktryny. Zgodnie z pojęciem słownikowym, odpłacać to „oddawać komuś coś w zamian”, odpłatny natomiast to „taki, za który się płaci, wymagający zapłacenia, zwrot kosztów” (Nowy słownik języka polskiego PWN, Warszawa 2002). W orzecznictwie natomiast ugruntował się pogląd, że przez nieodpłatne świadczenie rozumieć należy takie zdarzenia prawne i gospodarcze, dotyczące działalności gospodarczej, których skutkiem jest świadczenie nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku osoby prawnej, mające konkretny wymiar finansowy.

Tym samym podstawową cechą świadczenia nieodpłatnego jest brak zobowiązania otrzymującego takie świadczenie do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Innymi słowy świadczenie uzyskiwane przez podatnika w sytuacji, gdy spełniający świadczenie uzyskuje albo ma uzyskać od podatnika w przyszłości wzajemnie jakieś inne przysporzenie majątkowe nie ma charakteru nieodpłatnego. Przychód ze świadczeń nieodpłatnych powstanie natomiast zawsze wtedy, gdy podatnik otrzyma rzeczy lub prawa, bądź inne świadczenia lub też możliwość korzystania z rzeczy lub praw, bez obowiązku świadczenia wzajemnego. Nieodpłatnym świadczeniem nie są natomiast otrzymane środki pieniężne.

W analizowanej sprawie Państwa Spółka nie otrzymała dofinansowania na usuwanie skutków powodzi bezpośrednio z budżetu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym i jego uzupełnieniu wsparcie finansowe na usuwanie skutków powodzi otrzymuje Gmina, która następnie w ramach swoich kompetencji część z tych środków przekaże na remont przepompowni. Spółka za wykonanie usługi remontu przepompowni wystawi na rzecz Gminy fakturę, a Gmina dokona zapłaty należności.

Wykonanie przez Państwa usługi remontu przepompowni, na którą Państwa Spółka wystawi fakturę Gminie będzie stanowiło przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie można mówić o nieodpłatnym lub częściowo odpłatnym świadczeniu, skoro Państwa Spółka otrzymuje od Gminy środki pieniężne za wykonaną usługę remontową.

Należy zauważyć, że nieodpłatne lub częściowo odpłatne świadczenie stanowi niewątpliwie inne źródło przysporzenia niż otrzymane pieniądze.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 w części dotyczącej możliwości zwolnienia przychodu z wykonanej usługi remontowej na podstawie przepisów ustawy przeciwpowodziowej jest nieprawidłowe.

Kolejna Państwa wątpliwości dotyczy ustalenia, czy wydatki poniesione przez Państwa Spółkę na remont przepompowni będą stanowiły koszty uzyskania przychodu.

Rozpatrując kwestię podatkowych kosztów uzyskania przychodów wskazać należy, że stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

   - został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

   - jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

   - pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

   - poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

   - został właściwie udokumentowany,

   - nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym. W tym celu każdorazowo wymagana jest ocena istnienia związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodów lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Odnosząc wyżej cytowane przepisy prawa podatkowego do opisu sprawy stwierdzić należy, że skoro wykonanie usługi remontu przepompowni stanowi przychód Państwa Spółki, to wydatki poniesione na remont przepompowni będą stanowiły Państwa koszty uzyskania przychodu.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 w tej części należało uznać za prawidłowe.

Natomiast ocena pozostałej części stanowiska w zakresie pytania nr 3, z uwagi na sposób rozstrzygnięcia w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, stała się bezzasadna.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 zostanie wydane/wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.