Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30.10.2007r. (data wpływu 05.11.2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT przy sprzedaży miejsc postojowych wraz z lokalami mieszkalnymi - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05.11.2007r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT przy sprzedaży miejsc postojowych wraz z lokalami mieszkalnymi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka wybudowała budynki mieszkalne wraz z pomieszczeniami przynależnymi, komórkami i miejscami postojowymi. Na podstawie aktów notarialnych ustanowienia odrębnej własności lokalu i jego sprzedaży zostały ustanowione odrębne własności lokalu mieszkalnego oraz przynależnych do lokalu miejsc postojowych oraz pomieszczeń gospodarczych. Z własnością danego lokalu związany jest udział w prawie użytkowania wieczystego gruntu i we współwłasności części wspólnych budynków i innych urządzeń, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali. Spółka sprzedawała miejsca parkingowe wraz z lokalem mieszkalnym na podstawie jednego aktu notarialnego. Dostawa lokali mieszkalnych opodatkowana była 7% stawką VAT, zaś miejsc parkingowych 22% stawką VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem wnioskodawcy dostawa obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy VAT, do 31.12.2007r. opodatkowana jest stawką 7%. Według Spółki sprzedaż miejsc postojowych wraz z lokalem mieszkalnym podlega jednej 7% stawce podatku VAT.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów, przez którą w myśl przepisu art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami zaś, zgodnie z art. 2 pkt. 6 w/w ustawy są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007r. stosuje się stawkę w wysokości 7% w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych.

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego w myśl art. 2 pkt.12 ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: PKOB 111 Budynki mieszkalne jednorodzinne, PKOB 112 Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, PKOB ex 113 Budynki zbiorowego zamieszkania-wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie, oraz rezydencje Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej. Zgodnie z art. 41 ust. 1 w/w ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art.119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art.122 i art.129 ust. 1. Jednakże zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt. 2 lit. b) w/w ustawy w okresie do 31.12.2007r. stosuje się obniżoną stawkę 7% podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego ani lokalu użytkowego. W związku z tym, posiłkowo, należy posłużyć się definicją zawartą w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r., Nr 80, poz. 903 z późn. zm.), która stanowi, iż samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne. Do lokalu mogą przynależeć, zgodnie z art. 2 ust. 4 w/w ustawy, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej pomieszczeniami przynależnymi.

W świetle powołanych przepisów ustawy o własności lokali należy stwierdzić, iż pomieszczenia przynależne takie jak komórka, czy miejsce postojowe nie stanowią lokalu mieszkalnego ani pomieszczenia pomocniczego służącego zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych. Co prawda mogą one przynależeć do lokalu, jednak nie zmienia to ich funkcji jako pomieszczeń, które nie służą zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych. Takich też funkcji nie spełnia przedmiotowe prawo do korzystania z pomieszczenia przynależnego, komórki, czy miejsca postojowego i sprzedaż ta podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku.

Bez znaczenia pozostaje kwestia sprzedaży mieszkania wraz z miejscem postojowym w jednym akcie notarialnym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.