Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - 0112-KDIL1-3.4012.651.2025.2.ŁW

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 22 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.651.2025.2.ŁW

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w podatku od towarów i usług w zakresie braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT zamiany nieruchomości z Gminą (…). Uzupełnili go Państwo pismami z 24 września 2025 r. (wpływ 24 września 2025 r.) oraz z 30 września 2025 r. (wpływ 30 września 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Powiat (…) zamierza dokonać zamiany nieruchomości z Gminą (…).

Przedmiotem zamiany po stronie Powiatu (…) jest działka nr A o powierzchni 0,0345 ha, w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oznaczona jako droga zbiorcza. Wartość rynkowa nieruchomości na podstawie operatu szacunkowego wynosi (…) zł.

Działka nr B będąca własnością Gminy (…) o powierzchni 0,0204 ha, w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oznaczona jest również jako droga zbiorcza. Wartość rynkowa nieruchomości na podstawie operatu szacunkowego wynosi (…) zł.

Wojewoda (…) decyzją z dnia XX stycznia 2007 r. stwierdził nieodpłatne nabycie z mocy prawa działki nr C stanowiącej mienie Skarbu Państwa przez Powiat (…) z dniem 1 stycznia 1999 r. Powyższe jest konsekwencją przepisów wprowadzających ustawy reformujące administrację publiczną.

Zgodnie z art. 103 ust. 1 z dnia 13 października 1998 r. – przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną, Rada Ministrów miała określić w drodze rozporządzenia do dnia 31 października 1998 r. wykaz dróg krajowych i wojewódzkich.

Zgodnie z treścią art. 103 ust. 3 z dniem 1 stycznia 1999 r., dotychczasowe drogi krajowe i wojewódzkie, nie wymienione w ust. 1, stały się drogami powiatowymi.

Jak wynika z decyzji wojewody (…) działka nr C do dnia 31 grudnia 1998 r. zaliczona była do kategorii dróg wojewódzkich, która z uwagi na brak ujęcia w załączniku nr 1 i 2 rozporządzenia określającego wykaz dróg krajowych i wojewódzkich stała się z dniem 1 stycznia 1999 r. drogą powiatową.

W 2010 r. działka nr C została oddana w trwały zarząd na rzecz Zarządu Dróg Powiatowych, tj. jednostki organizacyjnej Powiatu (…). Decyzją Burmistrza (…) z dnia XX września 2024 r., działka nr C została podzielona na działki nr D i A.

Trwały zarząd zostanie wygaszony przed przystąpieniem Wnioskodawcy do aktu notarialnego. Do dnia dzisiejszego zarówno Rada Powiatu (…), jak i Rada Miasta (…) podjęły uchwały w sprawie wyrażenia zgody na zamianę gruntów, bez konieczności dopłaty wynikającej z różnicy ich wartości.

Powiat (…) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Z dniem 1 stycznia 2017 r. Powiat dokonał centralizacji rozliczeń VAT wraz ze swoimi jednostkami organizacyjnymi.

Powiat (…) wykonuje zadania, dla których został powołany na podstawie ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym, o charakterze ponadgminnym m.in. w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych, w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Ponadto należy zauważyć, że na mocy art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Działka nr A stanowiąca przedmiot wniosku nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej.

Doprecyzowanie opisu sprawy

Działka nr A została nabyta z mocy prawa 1 stycznia 1999 r., tj. przed obowiązującą ustawą o podatku od towarów i usług.

Działka nr A jest działką zabudowaną.

Na działce nr A znajduje się parking.

Obiekt znajdujący się na działce nr A został nabyty, parking został wybudowany przez Miasto (…) w latach 2001-2003.

Z tytułu nabycia obiektów znajdujących się na ww. działce odliczenie nie przysługiwało.

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Nie ponosili Państwo wydatków na ulepszenie obiektu.

Pytanie

Czy nieodpłatne przekazanie działki na rzecz Gminy (…) będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, nieodpłatne przekazanie działki na rzecz Gminy (…) nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Powiat nabył nieruchomość nieodpłatnie z mocy prawa w 1999 r. Wskazać należy, że przy nabyciu nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (czynność ta, w ocenie Wnioskodawcy, nie była bowiem w ogóle opodatkowana).

W konsekwencji planowanej zamiany działek na rzecz Gminy (…) nie można uznać za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów, od której należałoby odprowadzić podatek VAT należny, nie została bowiem spełniona przesłanka z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie z którą dla opodatkowania przekazania nieodpłatnego towarów konieczne jest, by podatnikowi przysługiwało w całości lub części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia.

Podobne stanowisko Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zajmował w interpretacjach indywidualnych z dnia 1 października 2018 r., sygn. akt 0112-KDIL1-1.4012.572.2018.1.MJ, z dnia 18 stycznia 2018 r., sygn. akt 0115-KDIT1-3.4012.827.2017.1.BK oraz wydanej dnia 12 sierpnia 2020 r., sygn. akt 0111-KDIB3-2.4012.497.2020.2.SR.

Jednocześnie należy wskazać, iż nabycie nieruchomości przez Wnioskodawcę nastąpiło 1 stycznia 1999 r., czyli przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przy czym stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, budynki, budowle oraz grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Na podstawie art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071), zwanej dalej Kodeksem cywilnym:

Przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy.

Według art. 604 Kodeksu cywilnego:

Do zamiany stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży.

Zatem w przypadku zamiany obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy, występując zarówno w charakterze dostawcy, jak i w charakterze nabywcy. Przepis art. 604 Kodeksu cywilnego daje dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży. Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna. Zamiana nieruchomości skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi nieruchomościami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 158 Kodeksu cywilnego:

Umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.

Wobec powyższego, umowa przeniesienia własności nieruchomości jest czynnością cywilnoprawną. Z uwagi na powyższe przepisy należy stwierdzić, że umowa zamiany towarów na gruncie podatku od towarów i usług jest niczym innym jak dwiema odpłatnymi dostawami towarów. W konsekwencji, przeniesienie własności nieruchomości na podstawie umowy zamiany stanowi odpłatną dostawę towaru i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

-podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa oraz

-podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 107 ze zm.):

Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Z opisu sprawy wynika, że Powiat (…) zamierza dokonać zamiany nieruchomości z Gminą (…).

Przedmiotem zamiany po stronie Powiatu (…) jest działka nr A o powierzchni 0,0345 ha, w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oznaczona jako droga zbiorcza.

Wojewoda (…) decyzją z dnia XX stycznia 2007 r. stwierdził nieodpłatne nabycie z mocy prawa działki nr C stanowiącej mienie Skarbu Państwa przez Powiat (…) z dniem 1 stycznia 1999 r.

W 2010 r. działka nr C została oddana w trwały zarząd na rzecz Zarządu Dróg Powiatowych, tj. jednostki organizacyjnej Powiatu (…). Decyzją Burmistrza (…) z dnia XX września 2024 r., działka nr C została podzielona na działki nr D i A.

Trwały zarząd zostanie wygaszony przed przystąpieniem Wnioskodawcy do aktu notarialnego. Rada Powiatu (…), jak i Rada Miasta (…) podjęły uchwały w sprawie wyrażenia zgody na zamianę gruntów.

Powiat (…) wykonuje zadania, dla których został powołany na podstawie ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym, o charakterze ponadgminnym m.in. w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych.

Działka nr A stanowiąca przedmiot wniosku nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej. Działka nr A została nabyta z mocy prawa 1 stycznia 1999 r., tj. przed obowiązującą ustawą o podatku od towarów i usług. Działka nr A jest działką zabudowaną. Na działce nr A znajduje się parking. Obiekt znajdujący się na działce nr A został nabyty, parking został wybudowany przez Miasto (…) w latach 2001-2003.

Z tytułu nabycia obiektów znajdujących się na ww. działce odliczenie nie przysługiwało.

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Nie ponosili Państwo wydatków na ulepszenie obiektu.

Państwa wątpliwości dotyczą wskazania, czy nieodpłatne przekazanie działki na rzecz Gminy (…) będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę opis sprawy zauważyć należy, że przedmiotem transakcji nie będzie nieodpłatne przekazanie działki nr A na rzecz Gminy (…), a zamiana ww. nieruchomości na działkę nr B będącą własnością Gminy (…).

Zatem, w świetle powołanych przepisów stwierdzić należy, że Powiat dla planowanej transakcji zamiany nieruchomości będzie działał w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Wynika to z faktu, że planowana zamiana nieruchomości nastąpi w zakresie wykonywanych przez Powiat czynności cywilnoprawnych, a jej zbycie będzie dokonywane poza zadaniami własnymi Powiatu.

W konsekwencji, zamiana ww. nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Podsumowując stwierdzić należy, że planowana zamiana nieruchomości (działki nr A na działkę nr B) z Gminą (…) będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, Państwa stanowisko oceniając całościowo jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.