Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Strona świadczy usługi leasingu rzeczy ruchomych. Większość zawieranych przez Nią umów leasingu finansowego denominowana jest w walutach obcych i/lub na zmiennej stopie procentowej, co powoduje konieczność korygowania pierwotnej faktury VAT dokumentującej dostawę towaru, za którą w myśl art. 7 ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług uważany jest również leasing tzw. finansowy. Zdarza się, że umowa leasingu ulega wcześniejszemu rozwiązaniu za porozumieniem stron, co jest spowodowane chęcią wcześniejszej spłaty zobowiązań przez korzystającego. Powyższe nie powoduje odebrania przez Stronę przedmiotu leasingu.

W związku z tym Strona zwróciła się o potwierdzenie stanowiska, iż w przypadku wcześniejszego zakończenia umowy leasingu za porozumieniem stron w związku ze spłatą zobowiązań przez korzystającego i pozostawieniem u niego przedmiotu leasingu, za prawidłowe należy uznać wystawnie jednej faktury korygującej do faktury pierwotnej uwzględniającej różnicę pomiędzy faktycznie dokonanymi płatnościami przez korzystającego a kwotą przyjętą do podstawy opodatkowania w momencie dostawy.

Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdza, co następuje. Jak zauważyła Strona, dla potrzeb podatku od towarów i usług czynność, na podstawie której dochodzi do wydania rzeczy na mocy umowy leasingu tzw. finansowego, stanowi dostawę towaru. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione. Jednocześnie na podstawie ust. 9 ww. artykułu ustawy o podatku od towarów i usług przez umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się umowy w wyniku których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotami są grunty.
Obowiązek podatkowy w takim wypadku powstaje, zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy, z chwilą wydania towaru będącego przedmiotem leasingu albo w przypadku, gdy transakcja powinna być potwierdzona fakturą, zgodnie z ust. 4 ww. artykułu, z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu od dnia wydania towaru. Odnosząc się do przedstawionego problemu należy wskazać, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają szczególnej regulacji w tym zakresie. W związku z powyższym zastosowanie mają ogólne zasady dotyczące podstawy opodatkowania oraz skutków jej zmiany po dokonaniu sprzedaży. Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku . W przedmiotowym przypadku podstawę opodatkowania stanowi więc całość wynagrodzenia należnego finansującemu z tytułu oddania korzystającemu rzeczy (towaru) do używania, pomniejszona o kwotę należnego z tego tytułu podatku. Jednocześnie w myśl art. 29 ust. 4 ustawy obrót zmniejsza sie o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonywanych korekt faktur. Każda zatem zmiana wielkości wynagrodzenia należnego finansującemu, spowodowana np. wcześniejszym zakończeniem umowy, skutkuje zmianą podstawy opodatkowania, a tym samym kwoty podatku należnego. Powinna też zostać potwierdzona wystawieniem faktury korygującej przez finansującego. W przypadku obniżenia podstawy opodatkowania podstawę do wystawienia faktury korygującej stanowi § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 957, poz. 798 ze zm.). Na podstawie ust. 1 ww. paragrafu w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. Zgodnie z ust. 3 ww. paragrafu przepisy ust. 1 stosuje sie odpowiednio w przypadku:
1)zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy,
2)zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.
Jakkolwiek z przepisów ustawy, jak i ww. rozporządzenia nie wynika, kiedy faktura korygująca powinna zostać w takim przypadku wystawiona, to zdaniem Naczelnika Urzędu Skarbowego w przypadku wcześniejszego zakończenia umowy leasingu za porozumieniem stron i pozostawieniem przedmiotu leasingu u korzystającego w związku zapłatą przez niego wcześniej należności wystawienie faktury korygującej winno mieć miejsce z chwilą rozwiązania umowy. Faktura korygująca winna uwzględniać różnicę pomiędzy faktycznie dokonanymi płatnościami przez korzystającego a kwotą pierwotnie przyjętą do podstawy opodatkowania w momencie dostawy.