Temat interpretacji

Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. ), art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 8, art. 42 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 15.05.2006 r., bez znaku, z datą wpływu 16.08.2006 r., uzupełnionego pismem z dnia 8.11.2006 r., bez znaku, z datą wpływu 14.11.2006 r., w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanawia uznać, że w przedstawionym w ww. piśmie stanie faktycznym stanowisko Podatnika jest nieprawidłowe w zakresie udokumentowania wywozu towaru i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W dniu 16.08.2006 r. S. Sp. z o.o. złożyła do tut. organu podatkowego wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji zastosowania przepisów ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług i odpowiedź, czy za dowód wywozu towarów można uznać kopię WZ, na której firma niemiecka potwierdzi odbiór towaru.

Podatnik w swoim wniosku przedstawił następujące stanowisko: "kopia WZ potwierdzona przez nabywcę niemieckiego będzie dostatecznym dowodem wewnątrzwspólnotowej dostawy".

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 i 5 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11.03.2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. W myśl przepisu art. 7 ust. 8 ustawy w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

W myśl art. 42 ust. 1 wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1) podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;

2) podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju: dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi); kopia faktury; specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Ponadto, zgodnie z art. 42 ust. 4 w przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez jego nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentów, o których mowa powyżej, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

1) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;

2) adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby lub miejsca zamieszkania nabywcy;

3) określenie towarów i ich ilości;

4) potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

5) rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu - w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

Natomiast w myśl przepisu art. 42 ust. 11 ustawy w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa ewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1) korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2) dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3) dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4) dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jeżeli zatem towar został dostarczony do innego kraju członkowskiego, niż kraj siedziby nabywcy i kraj siedziby dostawcy, co wynika z zawartej z nabywcą umowy, dostawa taka może być traktowana jako dostawa wewnątrzwspólnotowa ze wszystkimi jej skutkami podatkowymi o ile spełnione zostaną warunki wynikające z przepisów art. 42 ustawy.

W świetle powyższych regulacji zdaniem tut. organu wzmiankowany przez Podatnika dokument WZ zawierający potwierdzenie przez podmiot niemiecki faktu odbioru towarów, może być uznany za dokument świadczący o zaistnieniu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, jeżeli będzie on wraz z pozostałymi dokumentami wymienionymi powyżej potwierdzał fakt dokonania dostawy.

Tut. organ zauważa również, iż przepis, na który powołuje się Podatnik, w kwestii dokumentu potwierdzającego przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, tj. art. 42 ust. 3 pkt 4 został uchylony przez art. 1 pkt 16 lit a) tiret 2 ustawy z dnia 21.04.2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. nr 90 poz. 756).

Reasumując sam fakt odebrania towaru przez kontrahenta niemieckiego może być więc potwierdzony poprzez wzmiankowany w pismach Podatnika dokument WZ. Z kolei, w świetle cyt. powyżej przepisów art. 42 ustawy należy dokument ten uznać za niewystarczający, jeżeli miałby on samodzielnie potwierdzać fakt wywozu poza terytorium kraju i być, jak twierdzi Podatnik cyt. "dostatecznym dowodem wewnątrzwspólnotowej dostawy".