Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 31.03.2005, sygn. PP1/443-50/05/MK/20457, Małopolski Urząd Skarbowy

Temat interpretacji

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego, działając na podstawie art. 14 § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60) w odpowiedzi na wniosek Strony z zakresu podatku od towarów i usług potwierdza stanowisko przedstawione w zapytaniu.

Podatnik następująco opisuje stan faktyczny: Spółka w celu przyspieszenia spływu środków finansowych ze sprzedaży produktów, korzysta z usług faktoringowych (faktoring niepełny). W tym celu ceduje (sprzedaje) swoje należności za wyprodukowane wyroby firmie faktoringowej. Firma faktoringowa za swoje usługi pobiera prowizję obłożoną 22% VATem oraz odsetki za okres finansowania, czyli do momentu spłaty należności przez kontrahenta - zwolnione z VAT. Spółka uważa, że cesję (sprzedaż) własnych wierzytelności na rzecz firmy faktoringowej należy traktować jako czynność nie podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednocześnie Spółka uważa, że przysługuje jej prawo odliczenia podatku VAT od prowizji płaconej na rzecz firmy faktoringowej ponieważ ma ona związek ze sprzedażą opodatkowaną, służy finansowaniu bieżącej działalności firmy (np. zakupu surowca).Naczelnik tutejszego Urzędu analizując przedstawiony stan faktyczny przedstawia następujące stanowisko w przedmiotowej sprawie: Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U nr 54, poz. 535, ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Pomimo szerszego rozumienia usług na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r., nie tylko jako czynności wymienionych w statystykach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej - incydentalna sprzedaż wierzytelności własnych nie podlega opodatkowaniu, gdyż nie może być uznana za przedmiot działalności gospodarczej sprzedającego. W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Jak wynika z treści pisma czynność polegająca na sprzedaży przez Spółkę wierzytelności ma charakter pomocniczy, nie jest wykonywana przez nią w ramach profesjonalnej działalności gospodarczej, należy zatem orzec, że w tym zakresie Spółka nie spełnia definicji podatnika, a to oznacza, że czynność, o której mowa nie podlega opodatkowaniu. Sprzedaż własnych wierzytelności pozostaje poza regulacją powołanej ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Odnośnie drugiego z przedstawionych problemów, tj. prawa obniżenia podatku od nabytej usługi faktoringu, należy stwierdzić, że usługa ta nie ma bezpośredniego związku z czynnościami Podatnika, (tj. nie da się wydatków tych powiązać z konkretną czynnością) należy ją rozpatrywać jednakże w kategorii wydatków pośrednich, podobnie jak wydatki na zakup energii elektrycznej, usług telekomunikacyjnych. Jeżeli nie występuje przeszkoda wynikająca z dyspozycji art. 88, ust. 1, pkt 2 ustawy (wydatek stanowi koszt uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) nie występuje przeszkoda do skorzystania z prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu ww. usługi. Należy także podkreślić, że w sytuacji, gdyby obliczona przez Spółkę proporcja, o której mowa w art. 90, ust. 3 ustawy nie przekroczyła wielkości 98%, Podatnik będzie obowiązany do korekty podatku zawartego w fakturze za usługę faktoringu wraz z podatkiem naliczonym wynikającym z innych faktur, dokumentujących wydatki stanowiące tzw. koszty pośrednie.W zakresie będącym przedmiotem zapytania Naczelnik tutejszego Urzędu potwierdza stanowisko Podatnika, orzekając jak w sentencji postanowienia.

Nadmienia się, że interpretacja niniejsza jest aktualna według stanu prawnego na dzień jej dokonania i do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego.Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.