Temat interpretacji

Interpretacja przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w całości podatku naliczonego z faktur związanych z budową i wyposażeniem centrum nauki oraz wydatkami dotyczącymi kosztów bieżącego utrzymania obiektu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2015 r. (data wpływu 2 lutego 2016 r.), uzupełnionym w dniu 11 kwietnia 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w całości podatku naliczonego z faktur związanych z budową i wyposażeniem centrum nauki oraz wydatkami dotyczącymi kosztów bieżącego utrzymania obiektu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2016 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 11 kwietnia 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w całości podatku naliczonego z faktur związanych z budową i wyposażeniem centrum nauki oraz wydatkami dotyczącymi kosztów bieżącego utrzymania obiektu.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i jako jednostka samorządu terytorialnego wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana. Zdecydowana większość z tych zadań jest realizowana przez Gminę w ramach reżimu publicznoprawnego, niemniej jednak, wybrane czynności Gmina wykonuje na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych, w związku z czym zaliczane są do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Gmina zamierza zrealizować inwestycję, polegającą na budowie i wyposażeniu Centrum Nauki X składającego się z budynku wraz z infrastrukturą towarzyszącą (parking, chodniki, ogrodzenie, zieleń wokół budynku, oświetlenie).

X będzie instytucją wspomagającą powszechną edukację rozbudzającą zainteresowania osiągnięciami nauki w dziedzinie bezpieczeństwa publicznego oraz indywidualnego obywatela.

W centrum . będą oferowane atrakcyjne wystawy, pokazy, warsztaty dla dzieci i młodzieży. Dodatkowo dostępne będą symulatory bezpieczeństwa, różnego rodzaju pracownie m.in. (fałszerstw pieniędzy, narkotykowa, doświadczeń kryminalistyki - badania wariograficzne itp.) Realizowane będą również różnego rodzaju programy prewencyjne dla dzieci i młodzieży poruszające tematykę narkotyków, alkoholu, przemocy, samoobrony, pierwszej pomocy. Głównym celem przedsięwzięcia jest:

• stworzenie nowej szansy rozwojowej miasta,
• stworzenie nowych miejsc pracy,
• wzrost jakości kapitału ludzkiego,
• wzrost prestiżu miasta posiadającego nowoczesną instytucję naukową,
• rozbudzenie zainteresowania innowacyjnymi rozwiązaniami naukowymi w społeczeństwie,
• wspieranie powszechnego systemu edukacji w zakresie bezpieczeństwa.

Przedmiotowe zadanie realizowane będzie w ramach inwestycji . z dofinansowaniem ze środków Unii Europejskiej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa .. Obiekt będzie wykorzystywany do następujących czynności:

• udostępnienie obiektu osobom fizycznym (uczniom, użytkownikom zewnętrznym) na zasadzie wykupu biletu,
• wynajem części obiektu przedsiębiorcom (najem powierzchni pod wystawy) - faktura VAT.

Zarówno wejścia na ww. wystawy, pokazy, korzystanie z wszelkich urządzeń obiektu, w tym symulatorów bezpieczeństwa oraz wejścia do różnego rodzaju pracowni obiektu będzie w całości odpłatne. Realizowane programy dla dzieci i młodzieży również będą odpłatne, będą mogły korzystać z preferencyjnych cen za bilety (bilety grupowe, szkolne), bądź karnet umożliwiający kilka wejść. Korzystanie z obiektu będzie miało charakter wyłącznie odpłatny.

Obecnie Gmina i jej podległe jednostki budżetowe są odrębnymi podatnikami VAT. Zgodnie z komunikatem Ministra Finansów termin obowiązkowej centralizacji został przesunięty na dzień 1 stycznia 2017 r. Gmina zamierza wdrożyć centralizację rozliczeń zgodnie z tym terminem tj. od początku 2017 r. Budowa rozpocznie się nie wcześniej niż w 2017 r., faktury za roboty budowlane będą wystawiane na Gminę Miejską i ujmowane w księgach Gminy w okresie po dokonaniu centralizacji rozliczeń VAT. Jedynie faktury za wykonane usługi projektowe realizowanej inwestycji mogą wpłynąć w roku bieżącym, czyli w okresie przed dokonaniem centralizacji.

Gmina rozważa następujące warianty dotyczące podmiotu, któremu zostanie przekazane Centrum . po zakończeniu budowy:

• Gmina po zakończeniu budowy przekaże obiekt w trwały zarząd powołanej do tego celu podległej jednostce budżetowej,
• Gmina we własnym zakresie będzie prowadzić działalność związaną z powstałym obiektem (w ramach funkcjonującego Urzędu Miejskiego - obsługa administracyjno-biurowa).

Urząd Miejski jest jednostką organizacyjną (pomocniczą) Gminy Miejskiej i występuje wyłącznie w roli płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych i składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne od wypłacanych wynagrodzeń pracowników Urzędu Miejskiego. Natomiast jako podatnik podatku VAT występuje wyłącznie Gmina Miejska.

Zarówno w pierwszym, jak i drugim wariancie koszty bieżącego utrzymania obiektu będą pokrywane bezpośrednio z budżetu Gminy, a środki pozyskane ze sprzedaży biletów i wynajmu powierzchni pod wystawy będą odprowadzane do budżetu Gminy. Jednostka budżetowa to jednostka organizacyjna, której wydatki są wydatkami budżetu jednostki samorządu terytorialnego, a dochody dochodami jednostki samorządu terytorialnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania

(doprecyzowane w uzupełnieniu).

1. Czy Gmina może na bieżąco odliczyć podatek VAT naliczony z faktur związanych z realizacją inwestycji w całości...
2. Czy Gmina po ewentualnym przekazaniu obiektu wraz z wyposażeniem dla jednostki budżetowej będzie miała obowiązek dokonania korekty uprzednio odliczonego podatku, proporcjonalnie do pozostałego okresu, który wynosi dla nieruchomości (budynków i budowli) -10 lat, a w przypadku środków trwałych ruchomych (wyposażenia), których wartość początkowa przekracza 15 tys. zł, 5 lat licząc od roku oddania do użytkowania...
3. Czy w późniejszym etapie, po oddaniu inwestycji do użytkowania, Gmina będzie miała prawo odliczać VAT w całości z faktur zakupowych dotyczących bieżącego utrzymania obiektu (środki czystości, energia, woda, itp.), jeżeli na pokrycie kosztów bieżącego utrzymania obiektu będą wykorzystywane środki uzyskane ze sprzedaży biletów i usług wynajmu oraz środki przekazane z budżetu miasta...

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku):

Ad.1.

Gmina może na bieżąco w miesięcznych deklaracjach VAT-7 odliczyć w całości VAT naliczony z faktur związanych z realizacją inwestycji, gdyż powstały obiekt będzie związany ze sprzedażą opodatkowaną (sprzedaż biletów, najem powierzchni pod wystawy), wynikającą z działalności Gminy jako podmiotu realizującego w ramach zadań własnych przedmiotową inwestycję i organizującego funkcjonowanie po oddaniu do użytkowania zakończonych obiektów powstałego Centrum. Oddanie obiektu do użytkowania nastąpi nie wcześniej niż po dokonaniu centralizacji rozliczeń VAT, dlatego nie ma znaczenia czy po zakończeniu budowy obiekt będzie przekazany w administrowanie jednostce budżetowej, czy Gmina we własnym zakresie będzie prowadzić działalność związaną z powstałym obiektem, ponieważ po dokonaniu centralizacji rozliczeń VAT zarówno jednostka, jak i Gmina będą tym samym podatnikiem VAT.

Ad.2.

W związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów, uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 października 2015 r. sygn. akt I FPS 4/15 oraz wydanym komunikatem Ministra Finansów - jednostki budżetowe oraz zakłady budżetowe mają obowiązek centralizacji rozliczeń w zakresie podatku VAT w nieprzekraczalnym terminie do 1 stycznia 2017 r. W związku z powyższym Gmina stoi na stanowisku, że w przypadku przekazania nowo powstałego Centrum Nauki podległej jednostce budżetowej, nie będzie musiała korygować uprzednio odliczonego VAT dotyczącego budynków i budowli, ponieważ zarówno Jednostka, jak i Gmina będą tym samym podatnikiem VAT, ewentualna sprzedaż biletów i faktury za wynajem będą wystawiane na Gminę.

Jedynie w przypadku gdyby nie doszło do centralizacji rozliczeń VAT, bądź termin na wdrożenie zostałby dodatkowo wydłużony, wówczas przy przekazaniu majątku podległej jednostce budżetowej w trwały zarząd w okresie obowiązującym do dokonania korekty, Gmina ma obowiązek skorygowania uprzednio odliczonego podatku VAT proporcjonalnie do pozostałego okresu, który wynosi odpowiednio 10 lat dla nieruchomości i 5 lat dla środków trwałych o wartości początkowej przekraczającej 15 tys. zł licząc od roku oddania ich do użytkowania.

Według oceny Wnioskodawcy Gmina uniknie obowiązku dokonania korekty j.w. jeżeli w przypadku odstąpienia od centralizacji prowadzenie działalności w powstałych obiektach Centrum Nauki będzie powierzone Urzędowi Miejskiemu, który zapewni obsługę finansową i organizacyjną.

Ad.3.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego zarówno w przypadku przekazania w trwały zarząd obiektu podległej jednostce budżetowej, jak i prowadzeniu działalności w ramach funkcjonującego Urzędu, koszty utrzymania obiektu będą pokrywane ze środków uzyskanych ze sprzedaży biletów, wynajmu oraz środków pochodzących z budżetu Gminy. Wybudowany obiekt będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności odpłatnej, tym samym faktury zakupu dotyczące wydatków bieżących tj. faktury za energię, wodę, środki czystości itp. związane będą z działalnością opodatkowaną, dlatego Gmina będzie mogła odliczać VAT w pełnej wysokości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej sposobem określenia proporcji. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Zgodnie z art. 86 ust. 2d ustawy, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji art. 86 ust. 2h ustawy.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy, wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. Towarzyszą one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2a ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Jak wynika z opisu sprawy Gmina zamierza zrealizować inwestycję polegającą na budowie i wyposażeniu Centrum Nauki składającego się z budynku wraz z infrastrukturą towarzyszącą (parking, chodniki, ogrodzenie, zieleń wokół budynku, oświetlenie). Przedmiotowe zadanie realizowane będzie z dofinansowaniem ze środków Unii Europejskiej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa , natomiast na pokrycie kosztów bieżącego utrzymania obiektu będą wykorzystywane m.in. środki przekazane z budżetu miasta.

Obiekt będzie udostępniany wyłącznie odpłatnie osobom fizycznym (uczniom, użytkownikom zewnętrznym) na zasadzie wykupu biletu, a także będzie wykorzystywany do wynajmu przedsiębiorcom (najem powierzchni pod wystawy dokumentowany fakturą VAT).

Budowa rozpocznie się nie wcześniej niż w 2017 r., faktury za roboty budowlane będą wystawiane na Gminę w okresie po dokonaniu centralizacji rozliczeń VAT. Jedynie faktury za wykonane usługi projektowe realizowanej inwestycji mogą wpłynąć w roku bieżącym, czyli w okresie przed dokonaniem centralizacji.

Po zakończeniu budowy Gmina rozważa przekazane Centrum w trwały zarząd powołanej do tego celu podległej jednostce budżetowej lub zdecyduje, że we własnym zakresie będzie prowadzić działalność związaną z powstałym obiektem (w ramach funkcjonującego Urzędu Miejskiego - obsługa administracyjno-biurowa).

W tym miejscu należy wskazać, że należy wskazać, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-276/14 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów, zgodnie z którym artykuł 9 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że podmioty prawa publicznego, takie jak gminne jednostki budżetowe będące przedmiotem postępowania głównego, nie mogą być uznane za podatników podatku od wartości dodanej, ponieważ nie spełniają kryterium samodzielności przewidzianego w tym przepisie. Zdaniem TSUE, jednostki te nie ponoszą ryzyka gospodarczego związanego z działalnością gospodarczą powierzoną im w imieniu i na rachunek gminy oraz nie odpowiadają za szkody spowodowane tą działalnością (odpowiedzialność tą ponosi wyłącznie gmina), ponieważ nie dysponują własnym majątkiem, nie osiągają własnych dochodów i nie ponoszą kosztów dotyczących takiej działalności. Uzyskane dochody są bowiem wpłacane do budżetu Gminy, a wydatki są pokrywane bezpośrednio z tego budżetu.

W konsekwencji tego wyroku należy uznać, że jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, a więc wszelkie czynności przez nie dokonywane na rzecz osób trzecich powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła, a czynności dokonywane w ramach jednostki samorządu terytorialnego (pomiędzy jej jednostkami budżetowymi) mają charakter wewnętrzny.

Wyrok TSUE nie dotyczył samorządowych zakładów budżetowych, niemniej jednak tezy w nim zawarte znajdują odpowiednie zastosowanie do samorządowych zakładów budżetowych.

Kwestia ta została rozstrzygnięta przez Naczelny Sąd Administracyjny w składzie 7 sędziów, który, po rozpatrzeniu zagadnienia prawnego przekazanego przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 17 marca 2015 r. (sygn. akt I FSK 1725), podjął uchwałę I FPS 4/15, w której udzielając odpowiedzi na zadane pytanie stwierdził, że w świetle art. 15 ust. 1, art. 86 ust. 1 oraz art. 86 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych związanych z realizacją inwestycji, które zostały następnie przekazane do gminnego zakładu budżetowego, o ile są przez niego wykorzystywane do sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Uzasadniając podjętą uchwałę NSA wskazał powyższy wyrok TSUE z dnia 29 września 2015 r. i podkreślił, że w wyroku tym TSUE udzielił bardzo szczegółowych wskazówek dotyczących warunków, jakie muszą spełniać publiczne jednostki organizacyjne aby mogły one być uznane za podatników VAT czynnych, tj. działanie we własnym imieniu i na własny rachunek, ponoszenie ryzyka gospodarczego, brak hierarchicznego podporządkowania, itp. W tym kontekście NSA stwierdził, że pomimo większego niż jednostki budżetowe stopnia samodzielności zakładu budżetowego, nie może on być uznany za odrębnego od Gminy podatnika VAT, nie spełnia bowiem ww. warunków nie jest wystarczająco samodzielny. NSA wskazał również, że dotychczasowe orzecznictwo NSA w tej materii należy uznać za nieaktualne. Podatnikiem i stroną w kontaktach na zewnątrz jest wyłącznie gmina.

W konsekwencji podjętej przez NSA uchwały należy uznać, że zakłady budżetowe tak jak jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów w zakresie podatku od towarów i usług. Zatem wszelkie czynności przez nie wykonywane na rzecz osób trzecich powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła, a czynności dokonywane w ramach tej jednostki (zarówno pomiędzy jednostkami budżetowymi, jak i zakładami budżetowymi) mają charakter wewnętrzny.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy wskazać należy, że o ile faktycznie powstały obiekt będzie związany jak wskazano we wniosku - wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną (sprzedaż biletów, najem powierzchni pod wystawy), wynikającą z działalności Gminy jako podmiotu realizującego w ramach zadań własnych przedmiotową inwestycję i organizującego funkcjonowanie po oddaniu do użytkowania zakończonych obiektów powstałego Centrum, Gmina może na bieżąco w miesięcznych deklaracjach VAT-7 odliczyć w całości VAT naliczony z faktur związanych z realizacją inwestycji, w tym także z tytułu usług projektowych wykonanych w okresie przed dokonaniem centralizacji.

W tej konkretnej sprawie należy podkreślić, że budowa rozpocznie się w 2017 r. i oddanie obiektu do użytkowania nastąpi po dokonaniu centralizacji rozliczeń VAT, dlatego - jak słusznie wskazano we wniosku - nie ma znaczenia czy po zakończeniu budowy obiekt będzie przekazany w administrowanie jednostce budżetowej, czy też Gmina we własnym zakresie (w ramach funkcjonującego Urzędu Miejskiego) będzie prowadzić działalność związaną z powstałym obiektem, ponieważ po dokonaniu centralizacji rozliczeń VAT zarówno jednostka, jak i Gmina będą tym samym podatnikiem VAT.

W konsekwencji, w przypadku przekazania nowo powstałego Centrum Nauki . podległej jednostce budżetowej, Gmina nie będzie musiała korygować uprzednio odliczonego VAT dotyczącego budynków i budowli, ponieważ zarówno jednostka, jak i Gmina będą tym samym podatnikiem VAT, a ewentualna sprzedaż biletów i faktury za wynajem będą wystawiane na Gminę.

Jednocześnie wskazać należy, że zarówno w przypadku przekazania w trwały zarząd obiektu podległej jednostce budżetowej, jak i prowadzeniu działalności w ramach funkcjonującego urzędu, skoro wybudowany obiekt będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności odpłatnej, tym samym faktury zakupu dotyczące wydatków bieżących, tj. faktury za energię, wodę, środki czystości itp. związane będą z działalnością opodatkowaną, zatem Gmina będzie mogła odliczać podatek naliczony z tych faktur VAT w pełnej wysokości, bez względu na sposób finansowania, tzn. okoliczność, że koszty utrzymania obiektu będą pokrywane ze środków uzyskanych ze sprzedaży biletów, wynajmu oraz środków pochodzących z budżetu Gminy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy