Temat interpretacji

Odpowiadając na zapytanie podatnika, Izba Skarbowa wyjaśnia, iż zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 554 poz. 535) podatnik ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Podatnik może skorzystać z tego prawa we wskazanych w art. 86 ust. 10-13 cytowanej ustawy okresach czasu, jednocześnie istnieją liczne ograniczenia ustawowe określone w art. 88 i 90 wskazanej wyżej ustawy, uniemożliwiające skorzystanie z prawa do obniżenie podatku należnego o podatek naliczony. Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy, obniżenie podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług nie może nastąpić, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Zatem istotnym elementem decydującym o prawie do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jest stwierdzenie, czy koszty, które podatnik poniósł w związku z usunięciem szkody powypadkowej samochodu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.). kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.Stosownie do zapisu art. 16 ust. 1 pkt 50 ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów start powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym.

W przedstawionym stanie faktycznym przepis ten nie ma zastosowania, bowiem samochód był objęty autocasco. I choć w myśl art. 16 ust. 1 pkt 51 Podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, bowiem nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów - wydatków z tytułu kosztów używania w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdów oraz stawki za jeden kilometr - to na podstawie art. 16 ust. 3 b tej ustawy Spółka nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu samochodu, bowiem przepis art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy nie dotyczy samochodów osobowych używanych na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 17 a pkt 1 ustawy.

Na podstawie powyższych uregulowań należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdy przedmiotem leasingu jest samochód osobowy to opłata leasingowa i pozostałe wydatki związane z używaniem samochodu w całości dla celów podatku dochodowego od osób prawnych stanowią koszt uzyskania przychodu. Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy otrzymane odszkodowanie stanowi przychód podatkowy. A zatem dla celów podatku dochodowego od osób prawnych zdarzenie to jest obojętne podatkowo.

Zauważa się również, iż kwestię bezpośredniego przekazywania odszkodowania na konto warsztatu naprawczego powinna regulować odpowiednia umowa zawarta pomiędzy leasingodawcą, leasingobiorca i ubezpieczycielem. Polisa autocasco jest bowiem wystawiana na firmę leasingową, jako właściciela pojazdu.

Mając na uwadze powyższe, tutejsza Izba Skarbowa stwierdza, iż poniesione przez podatnika VAT wydatki na powypadkowy remont dobrowolnie ubezpieczonego pojazdu, niestanowiącego środka trwałego firmy, użytkowanego na podstawie umowy leasingu, należy uważać za koszty uzyskania przychodów. W związku z powyższym podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z wystawionych na niego faktur z tytułu naprawy samochodu, który służy do sprzedaży opodatkowanej.