Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie artyku... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 27.05.2013, sygn. IBPP1/443-105/13/MS, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie artykułów spożywczych i usług cateringowych wykorzystywanych jako poczęstunek dla uczestników organizowanych przez Wnioskodawcę szkoleń.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2013r. (data wpływu 8 lutego 2013r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 kwietnia 2013r. (data wpływu 6 maja 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie artykułów spożywczych i usług cateringowych wykorzystywanych jako poczęstunek dla uczestników organizowanych przez Wnioskodawcę szkoleń - jest prawidłowe,
opodatkowania zużycia artykułów spożywczych i usług cateringowych przez kontrahentów oraz pracowników Wnioskodawcy w trakcie organizowanych dla nich szkoleń - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek z dnia 31 stycznia 2013r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie artykułów spożywczych i usług cateringowych wykorzystywanych jako poczęstunek dla uczestników organizowanych przez Wnioskodawcę szkoleń,
opodatkowania zużycia artykułów spożywczych i usług cateringowych przez kontrahentów oraz pracowników Wnioskodawcy w trakcie organizowanych dla nich szkoleń.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 kwietnia 2013r. (data wpływu 6 maja 2013r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-105/13/MS z dnia 18 kwietnia 2013r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie dostawy systemów i armatury grzewczej oraz prowadzi działalność usługową w zakresie serwisu i montażu urządzeń grzewczych.

Wnioskodawca organizuje szkolenia, których uczestnikami są kontrahenci - autoryzowani instalatorzy. Osoby te zajmują się montażem i instalacją produktów sprzedawanych m.in. przez Wnioskodawcę. Wobec tego znajomość produktów, ich zastosowań oraz możliwości ich użycia są niezbędne do prawidłowego montażu tych wyrobów.

W ramach organizacji szkoleń Wnioskodawca ponosi koszty związane między innymi z poczęstunkiem, w skład którego wchodzi usługa cateringowa lub serwowanie kanapek, ciast, kawy, herbaty, soków jak również z zakwaterowaniem.

Dodatkowo Wnioskodawca organizuje wewnętrzne szkolenia dla pracowników firmy, w ramach których zostaje przekazana specjalistyczna wiedza na temat wprowadzania nowych technologii, produktów, obsługi maszyn i urządzeń. Podczas szkoleń serwowany jest drobny poczęstunek: ciastka, paluszki, kanapki, kawa, herbata, soki.

Wnioskodawca jest podatnikiem zarejestrowanym czynnym VAT od 8 stycznia 1993r. z tytułu podatku od towarów i usług.

Szkolenia organizowane dla kontrahentów - autoryzowanych instalatorów oraz szkolenia dla pracowników są szkoleniami nieodpłatnymi, gdyż celem ich jest zapoznanie z ofertą firmy oraz technologią stosowaną przez Wnioskodawcę. Wiedza uzyskana w szkoleniu sprzyja wzrostowi sprzedaży poprzez nabywanie towarów handlowych Wnioskodawcy przez instalatorów.

Wnioskodawca nabywając usługi cateringowe, kanapki, ciasta i napoje itp., wie w jakim celu nabywa wymienione rzeczy (nabywa w celu zużycia w czasie szkoleń).

Wymienione we wniosku towary i usługi są dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę.

Artykuły stanowiące drobny poczęstunek podczas szkoleń są przekazywane do zużycia w czasie szkolenia nieodpłatnie. Jest to część składowa szkolenia.

Część szkoleń odbywa się w siedzibie Wnioskodawcy, natomiast część poza firmą Wnioskodawcy. Wnioskodawca w tym przypadku wynajmuje salę konferencyjną i we własnym zakresie organizuje poczęstunek.

Usługi cateringowe nabywane są od firm cateringowych, podatników VAT i dokumentowane są fakturami VAT. W skład usługi cateringowej wchodzą kanapki, drobne przekąski, niekiedy zestawy obiadowe.

Zakup artykułów, o których mowa we wniosku ma związek w większości z działalnością opodatkowaną w kraju. Wnioskodawca dodatkowo świadczy również usługi poza terytorium kraju, które zostają opodatkowane w kraju usługobiorcy, dlatego część zużywanych artykułów dotyczy działalności związanej ze świadczeniem usług poza terytorium kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od poczęstunku serwowanego podczas szkolenia...

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w fakturze z tytułu zakupu kawy, herbaty, ciast, usługi cateringowej lub kanapek serwowanych w czasie szkoleń i innych spotkań promocyjnych z kontrahentami, a czynności te nie kwalifikują się do uznania ich za dostawę towarów oraz za nieodpłatne świadczenie usług. Przy organizacji szkolenia mamy niewątpliwie do czynienia ze zużyciem towarów na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT uznaje się, że za nieodpłatne świadczenie usług uznaje się świadczenia na cele inne niż działalność gospodarcza.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się w zakresie:

prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie artykułów spożywczych i usług cateringowych wykorzystywanych jako poczęstunek dla uczestników organizowanych przez Wnioskodawcę szkoleń za prawidłowe,
opodatkowania zużycia artykułów spożywczych i usług cateringowych przez kontrahentów oraz pracowników Wnioskodawcy w trakcie organizowanych dla nich szkoleń - za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu usług cateringowych, kanapek, ciast, kawy, herbaty, soków itp. zużywanych w ramach poczęstunku dla kontrahentów Wnioskodawcy w trakcie organizowanych dla nich szkoleń oraz prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu ciast, paluszków, kanapek, kawy, herbaty, soków zużywanych w ramach poczęstunku dla pracowników Wnioskodawcy w trakcie organizowanych dla nich szkoleń wewnętrznych.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r. stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reprezentacji i reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego itp.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W oparciu o art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Reguła powyższa wyłącza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków ponoszonych w związku z nabyciem usług noclegowych oraz gastronomicznych, za wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Stosownie do obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. przepisu art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Należy podkreślić, iż od 1 stycznia 2011r. dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług obowiązuje Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług z 2008r., stanowiąca załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

W klasyfikacji tej ustawodawca w dziale 56 (Usługi związane z wyżywieniem) sklasyfikował pod symbolem PKWiU 56.2 Usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (Katering) i pozostałe usługi gastronomiczne. Natomiast pod symbolem PKWiU 56.21 zostały sklasyfikowane Usługi przygotowania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (Katering). Pod symbolem PKWiU 56.29 mieszczą się Pozostałe usługi gastronomiczne.

W tym miejscu stwierdzić należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje ani pojęcia usług gastronomicznych, ani pojęcia usług cateringowych. Posiłkując się zatem definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN przyjąć należy, iż usługa gastronomiczna polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, t.j. w restauracji czy innym lokalu. Catering oznacza natomiast dostarczenie przygotowanych posiłków w miejsce wskazane przez zamawiającego, np. do siedziby spółki. W świetle powyższego uznać należy, że catering różni się od usług gastronomicznych.

Podobnie wypowiedział się również Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku w sprawie C- 231/94 Faalborg-Gelting. W powyższym orzeczeniu TSUE udzielił odpowiedzi na pytanie, kiedy mamy do czynienia z usługą restauracyjną, a kiedy ze sprzedażą żywności na wynos, t.j. de facto z dostawą towarów. Jak zauważył TSUE, usługa restauracyjna jest rezultatem szeregu czynności, począwszy od gotowania potrawy do jej serwowania, przy czym jednocześnie do dyspozycji klienta pozostaje infrastruktura, w tym jadalnia z pomieszczeniami sąsiadującymi (np. szatnia), umeblowanie i zastawa stołowa. Osoby, które w ramach wykonywania swojego zawodu pracują w restauracjach, wykonują na rzecz nabywcy posiłków wiele czynności, takich jak nakrywanie do stołu, doradzanie klientowi i objaśnianie szczegółów dotyczących posiłków w menu, podawanie do stołu i sprzątanie po zakończeniu konsumpcji. Usługi restauracyjne charakteryzuje zatem cały zespół cech i czynności, przy czym dostawa posiłku jest jedynie częścią usługi, choć stanowi dominujący element. Zatem należy je klasyfikować dla celów VAT jako świadczenie usług. Jednocześnie TSUE podkreślił, że sytuacja wygląda odmiennie, jeśli transakcja dotyczy posiłków na wynos i nie obejmuje usługi mającej na celu uzyskanie wzrostu konsumpcji na miejscu przy odpowiednim podaniu potrawy. Wtedy mamy do czynienia z dostawą towarów (tj. żywności).

Wprawdzie powyższy wyrok dotyczył rozstrzygnięcia kwestii miejsca opodatkowania określonych czynności, jednak zaprezentowany przez TSUE podział na usługi restauracyjne oraz dostarczanie żywności na wynos może być pomocny przy ustaleniu rzeczywistego charakteru cateringu. Wyrok ten w pośredni sposób pomaga odróżniać klasyczne usługi gastronomiczne od cateringu, rozumianego jako przygotowanie i dostarczenie żywności we wskazane miejsce.

Uwzględniając klasyfikacje PKWiU oraz definicję ww. pojęć stwierdzić należy, iż usługi cateringowe stanowią odrębne usługi od usług gastronomicznych. Tym samym z uwagi na odmienny charakter tych usług nie można uznać, iż do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie dostawy systemów i armatury grzewczej oraz prowadzi działalność usługową w zakresie serwisu i montażu urządzeń grzewczych.

Wiedza uzyskana w szkoleniu sprzyja wzrostowi sprzedaży poprzez nabywanie towarów handlowych Wnioskodawcy przez instalatorów.

Wnioskodawca nabywając usługi cateringowe, kanapki, ciasta i napoje itp., wie w jakim celu nabywa wymienione rzeczy (nabywa w celu zużycia w czasie szkoleń).

Odnosząc przedstawiony wyżej stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) do powołanych w sprawie przepisów prawa, stwierdzić należy, iż warunkiem skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących zakupione towary i usługi (usługi cateringowe, kanapki, ciasta, kawa, herbata, soki itp. zużywane w ramach poczęstunku dla kontrahentów Wnioskodawcy w trakcie organizowanych dla nich szkoleń oraz ciasta, paluszki, kanapki, kawa, herbata, soki zużywane w ramach poczęstunku dla pracowników Wnioskodawcy w trakcie organizowanych dla nich szkoleń wewnętrznych) jest wykorzystanie ich do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jak wskazał Wnioskodawca, zakup artykułów, o których mowa we wniosku ma związek w większości z działalnością opodatkowaną w kraju. Przy czym Wnioskodawca dodatkowo świadczy również usługi poza terytorium kraju, które zostają opodatkowane w kraju usługobiorcy dlatego część zużywanych artykułów dotyczy działalności związanej ze świadczeniem usług poza terytorium kraju.

Należy zatem stwierdzić, iż w zakresie w jakim zakupione towary i usługi są związane z działalnością opodatkowaną na terytorium kraju, Wnioskodawcy na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych towarów i usług związanych ze świadczeniem tych usług.

Ponadto przepis art. 86 ust. 8 ustawy o VAT zrównuje w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego sytuację podatników wykonujących czynności opodatkowane poza terytorium kraju z sytuacją podatników, którzy korzystają z tego prawa na zasadach ogólnych, dokonując transakcji opodatkowanych na terytorium kraju. Celem tego przepisu jest uwolnienie od ekonomicznego ciężaru podatku każdego podatnika, bez względu na miejsce opodatkowania czynności wykonywanych w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT przysługuje zatem, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki:

odliczenia dokonuje podatnik;
towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych poza terytorium kraju;
wykonanie tych czynności na terytorium kraju byłoby opodatkowane.

Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług związanych z czynnościami dokonywanymi poza terytorium kraju, jest to, aby - hipotetycznie w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju, podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady zatem, czynności świadczone poza terytorium kraju powinny mieć charakter sprzedaży opodatkowanej.

Skoro zatem świadczone przez Wnioskodawcę usługi podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju, to należy uznać, iż również w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są związane ze świadczeniem tych samych usług poza terytorium kraju, Wnioskodawcy na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego ze świadczeniem tych usług.

W związku z powyższym, z tytułu nabycia wymienionych we wniosku artykułów spożywczych i usług cateringowych, Wnioskodawcy na podstawie art. 86 ust. 1 oraz art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, o ile nie zachodzą inne ograniczenia wynikające z art. 88 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że przysługuje mu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w fakturze z tytułu zakupu kawy, herbaty, ciast, usługi cateringowej lub kanapek, należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013r., przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013r., przez dostawę towarów, o której mowa w, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013r. za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013r. za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Analiza powołanego art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje wyraźnie, iż ustawodawca rozróżnia czynność przekazania od czynności zużycia towarów. Zatem, opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a na mocy pkt 2 tego przepisu, wszelkie inne darowizny. Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy, podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu.

Nie podlegają zatem opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy beneficjentem jest np. kontrahent przedsiębiorcy (potencjalny kontrahent) osoba trzecia, niebędąca pracownikiem, udziałowcem ani inną osobą wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, a także zużycie towarów na cele własne prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu nie podlega również zużycie towarów przez pracowników przedsiębiorstwa podczas spotkań służbowych na terenie siedziby firmy, bowiem w tym przypadku nie ma miejsca zużycie towarów na cele osobiste pracowników.

Zwrócić przy tym należy uwagę, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia potrzeb osobistych. Za słownikiem języka polskiego uznać należy, że potrzebami osobistymi są takie potrzeby, które dotyczą danej osoby i które są jej potrzebami prywatnymi, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tę osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika czy pełnioną funkcją.

Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a zatem potrzeby osobiste to te, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy. Natomiast potrzeby pracownicze to te, których spełnienie nie wynika z autonomii woli stron, ale do zaspokajania których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np.: przepisów Kodeksu pracy, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy itp.

Z wniosku wynika, że organizowane przez Wnioskodawcę szkolenia kontrahentów - autoryzowanych instalatorów, tj. osób zajmujących się montażem i instalacją produktów sprzedawanych przez Wnioskodawcę, sprzyjają wzrostowi sprzedaży towarów handlowych Wnioskodawcy.

Również organizowane przez Wnioskodawcę wewnętrzne szkolenia dla pracowników firmy, w ramach których zostaje przekazana specjalistyczna wiedza na temat wprowadzania nowych technologii, produktów, obsługi maszyn i urządzeń służą prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Odnosząc przedstawiony wyżej stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, iż zużycie kanapek, drobnych przekąsek, zestawów obiadowych zakupionych przez Wnioskodawcę w ramach świadczonych na jego rzecz usług cateringowych oraz zużycie kanapek, ciast, kawy, herbaty, soków itp., które są zużywane jako drobne poczęstunki przez kontrahentów Wnioskodawcy w trakcie organizowanych dla nich szkoleń, a także zużycie ciast, paluszków, kanapek, kawy, herbaty, soków zużywanych w ramach poczęstunku dla pracowników Wnioskodawcy w trakcie szkoleń wewnętrznych nie nosi znamion zużycia na cele osobiste, prywatne tych osób. Bowiem w przypadku pracowników, osoby te należą co prawda do kręgu podmiotów wymienionych w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, lecz ww. artykuły spożywcze, które Wnioskodawca przekazuje nie służą celom prywatnym tych osób, gdyż ich zużycie związane jest niewątpliwie ze statusem pracownika w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy (wynikająca z tego konieczność uzyskania przez pracowników Wnioskodawcy specjalistycznej wiedzy na temat wprowadzania nowych technologii, produktów, obsługi maszyn i urządzeń), a zatem czynności tych nie można uznać za czynności, które podlegają opodatkowaniu w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT. Natomiast w przypadku kontrahentów (klientów), przekazanie towarów celem zużycia przez te osoby nie podlega opodatkowaniu z uwagi na fakt, że ta kategoria osób nie jest objęta normą przepisu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

Powyższego zużycia na cele związane z działalnością gospodarczą nie można również uznać za opodatkowane na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że czynności te nie kwalifikują się do uznania ich za dostawę towarów oraz za odpłatne świadczenie usług, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) lub zmiany stanu prawnego.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie