
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
6 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania, że z tytułu sprzedaży Nieruchomości Zbywanych nie będą Państwo występować w charakterze podatników podatku od towarów i usług prowadzących działalność gospodarczą, a tym samym sprzedaż Nieruchomości Zbywanych nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.
Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 8 września 2025 r.
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1.Zainteresowany będący stroną postępowania:
- A.A.
2.Zainteresowany niebędący stroną postępowania:
- B.A.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Pan A.A. (dalej: Wnioskodawca) oraz Pani B.A. (dalej: Wnioskodawczyni) są osobami fizycznymi mającymi miejsce zamieszkania na terytorium Polski, posiadającymi polską rezydencję podatkową. W dalszej części niniejszego wniosku Wnioskodawca oraz Wnioskodawczyni będą określani łącznie jako Wnioskodawcy.
Wnioskodawcy na zasadach współwłasności majątkowej małżeńskiej są właścicielami nieruchomości, których historię i cel nabycia (do majątku wspólnego małżeńskiego) na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat przedstawiają (chronologicznie) poniżej:
1)Nieruchomość składająca się z dwóch działek gruntu położonych w (...) (dz. nr 1/1 oraz 1/2), dla których prowadzona jest księga wieczysta: (…), z których działka nr 1/1 zabudowana jest domem jednorodzinnym, zamieszkiwanym przez Wnioskodawców, nabyta 11 kwietnia 2003 r. (dalej: Nieruchomość 1).
2)Niezabudowana nieruchomość rolna składająca się z działek gruntu o nr 2 i 3, o pow. łącznej 2,66 ha [nr księgi wieczystej (…)], położona w (...), (przy czym udział 9/10 został nabyty przez Wnioskodawców 21 maja 2007 r. od osób w żaden sposób nie powiązanych, zaś pozostały udział 1/10 został nabyty przez Wnioskodawców 13 sierpnia 2015 r. od rodziców Wnioskodawczyni (dalej: Nieruchomość 2). Przedmiotowa Nieruchomość została nabyta w okresie, kiedy Wnioskodawcy rozważali zamieszkanie (osiedlenie się) w rodzinnych stronach Wnioskodawczyni, przy czym w dniu zakupu tej nieruchomości (wówczas udziału 9/10 w Nieruchomości 2) nie mieli sprecyzowanych planów co do daty ewentualnego wybudowania na działkach gruntu domu rodzinnego. Z uwagi na dużą powierzchnię Nieruchomości 2, Wnioskodawcy zakładali, że jeśli wybudują dom rodzinny w tej nieruchomości, część z Nieruchomości po jej podziale, przekażą dzieciom lub sprzedadzą. Po zakupie przedmiotowe plany jednak nie ziściły się m.in. z uwagi na fakt, że Wnioskodawcy przenieśli centrum swoich interesów osobistych i życiowych na okres od listopada 2015 r. do kwietnia 2021 r. do (…), a następnie na okres od maja 2021 r. do grudnia 2023 r. (…), gdzie Wnioskodawca świadczył pracę zawodową na rzecz jednego z (…) koncernów działających w branży sprzedaży detalicznej.
3)Niezabudowana nieruchomość składająca się z działek gruntu o nr 4 oraz 5, położona we wsi (...), w (…), o pow. łącznej 0,1439 ha [nr księgi wieczystej (…)], nabyta 23 stycznia 2009 r. (dalej: Nieruchomość 3). Wnioskodawcy nabyli przedmiotowe działki gruntu (położone w bliskim sąsiedztwie do ich miejsca zamieszkania) z myślą o jej zabudowie budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym, lecz również z uwagi na wyjazd poza granice kraju, przedmiotowe plany nie zostały zrealizowane.
4)Niezabudowana nieruchomość składająca się z działki gruntu o nr 6, położona we wsi (…), o pow. 0,0929 ha [nr księgi wieczystej (…)], nabyta 25 marca 2009 r. (dalej: Nieruchomość 4), podobnie jak w przypadku Nieruchomości 3, z myślą o ich zabudowie budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym (lecz również z uwagi na wyjazd poza granice kraju, przedmiotowe plany nie zostały zrealizowane).
5)Niezabudowana nieruchomość składająca się z działki gruntu o nr 7 o pow. 0,0024 ha [nr księgi wieczystej (…)], położona w (...), przy (…) stanowiąca niewielki fragment przylegający do Nieruchomości 1, nabyta 29 lipca 2011 r. (dalej: Nieruchomość 5), z myślą o jej zabudowie (wraz z innymi działkami) budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym (lecz również z uwagi na wyjazd poza granice kraju, przedmiotowe plany nie zostały zrealizowane).
6)Niezabudowana nieruchomość składająca się z działki gruntu o nr 8 oraz 9, położona w (…) o pow. 0,1635 ha [nr księgi wieczystej (…)], nabyta 13 września 2013 r. (dalej: Nieruchomość 6), z myślą o ich zabudowie budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym (lecz również z uwagi na wyjazd poza granice kraju, przedmiotowe plany nie zostały zrealizowane).
7)Niezabudowana nieruchomość składająca się z działki gruntu o nr 10/6, położona w (…) o pow. 0,0829 ha [nr księgi wieczystej (…)], nabyta 10 stycznia 2014 r. (dalej: Nieruchomość 7), z myślą o ich zabudowie budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym (lecz również z uwagi na wyjazd poza granice kraju, przedmiotowe plany nie zostały zrealizowane).
8)Niezabudowana nieruchomość składająca się z działek gruntu o nr 10/7 i 10/8, położona w (…) o pow. każdej z działek 0,0833 ha [nr księgi wieczystej (…)], nabyta 14 sierpnia 2014 r. (dalej: Nieruchomość 8), z myślą o ich zabudowie budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym (lecz również z uwagi na wyjazd poza granice kraju, przedmiotowe plany nie zostały zrealizowane).
9)Niezabudowana nieruchomość gruntowa składająca się z działki gruntu o nr 11/5, położona w (...) o pow. 0,0550 ha (nr księgi wieczystej: (…); dalej: Nieruchomość 9) nabyta 17 maja 2021 r., bez wyraźnie sprecyzowanych planów, lecz ewentualnie pod przyszłą budowę nowego domu jednorodzinnego.
10)Niezabudowana nieruchomość gruntowa składająca się z działki gruntu o nr 11/6, położona w (...) o pow. 0,0550 ha (nr księgi wieczystej: (…); dalej: Nieruchomość 10), nabyta 17 maja 2021 r., bez wyraźnie sprecyzowanych planów, lecz ewentualnie pod przyszłą budowę nowego domu jednorodzinnego.
Nieruchomości 1-10 będą w dalszej części niniejszego wniosku określane łącznie jako Nieruchomości.
Wnioskodawcy są ponadto współwłaścicielami na zasadach współwłasności majątkowej małżeńskiej lokalu mieszkalnego w (…), nabytego 17 czerwca 2024 r. i użytkowanego obecnie przez syna Wnioskodawców.
Wnioskodawcy w okresie od listopada 2015 r. do kwietnia 2021 r. przebywali w (…), a następnie w okresie od maja 2021 r. do grudnia 2023 r. w (…), gdzie Wnioskodawca świadczył pracę zawodową na rzecz jednego z (…) koncernów działających w branży sprzedaży detalicznej. Obecnie Wnioskodawcy, planują uporządkowanie spraw związanych z posiadanymi Nieruchomościami, w związku z powyższym przedstawiają plany jakie zamierzają podjąć w związku z każdą z Nieruchomości.
Plany Wnioskodawców:
Co do zasady Wnioskodawcy nie mają obecnie żadnych planów w stosunku do Nieruchomości 1, Nieruchomości 5 (Nieruchomość 1 jest funkcjonalnie połączona z Nieruchomością 5), Nieruchomości 9 oraz Nieruchomości 10, tj. nie planują choćby ewentualnej sprzedaży tych nieruchomości, lecz przewidują ich ewentualne wykorzystanie do wybudowania domu rodzinnego (dla Wnioskodawców). W związku z powyższym przedmiotowe Nieruchomości nie są przedmiotem zapytań przedstawionych w niniejszym wniosku, lecz są prezentowane dla celów pełnego opisu zdarzenia przyszłego.
W związku z powyższym nieruchomości przedstawione jako: Nieruchomość 2, Nieruchomość 3, Nieruchomość 4, Nieruchomość 6, Nieruchomość 7 oraz Nieruchomość 8 będą określane łącznie w dalszej części niniejszego wniosku jako Nieruchomości Zbywane.
Nieruchomość 2:
Wnioskodawcy, z uwagi na powierzchnię Nieruchomości 2 (2,66 ha) i brak zamierzenia co do osiedlenia się w miejscowości położenia tej nieruchomości, planują:
1)podział Nieruchomości 2 - w pierwszej kolejności na działki powyżej 3000 m2, zaś w dalszej kolejności, ponowny podział tych nieruchomości na jeszcze mniejsze działki (przy czym z oczywistych względów proceduralnych Wnioskodawcy wspierają się w tym zakresie usługami uprawnionego geodety);
2)docelowo uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy oraz sprzedaż tych działek gruntu (z przeniesieniem warunków zabudowy na rzecz kupującego, o ile będzie to prawnie dopuszczalne) każdorazowo na rzecz osób/podmiotów zainteresowanych nabyciem takiej działki (przy czym Wnioskodawcy wskazują, że nie są w stanie określić, kto będzie potencjalnym nabywcą).
Wnioskodawcy zaznaczają, że oprócz podziałów oraz uzyskania warunków zabudowy (niewykluczone, że w ramach podziału zostaną wydzielone działki drogowe) nie planują dokonywać innych czynności (niż powyżej wymienionych) faktycznych lub prawnych w stosunku do działek powstałych z Nieruchomości 2, w tym w szczególności nie będą podejmować działań celem podwyższenia wartości tych działek gruntu powstałych z Nieruchomości 2. Wnioskodawcy wskazują, że dla celów uzyskania warunków zabudowy będą zobowiązani zapewnić możliwość podłączenia tzw. mediów do przedmiotowych działek gruntu (poprzez uzyskanie zaświadczenia lub innego pisma od gestora mediów), niemniej Wnioskodawcy sami nie planują zlecać wykonania tego typu inwestycji a jedynie będą informować potencjalnych nabywców o możliwościach przyłączenia działek do mediów.
Wnioskodawcy podkreślają również, że w przeszłości:
a)nie dokonywali w stosunku do Nieruchomości 2 żadnych działań zmierzających do podniesienia wartości tej Nieruchomości.
b)nie użytkowali Nieruchomości 2 do jakichkolwiek celów, w tym rolnych (lub działów specjalnych produkcji rolnej) bądź jej dzierżawy.
Nieruchomość 3 i 4:
Wnioskodawcy wskazują, że co do zasady nie mają wyraźnie sprecyzowanych planów w stosunku do Nieruchomości 3 oraz 4, lecz jedynie rozważają ich sprzedaż w takiej postaci w jakiej Nieruchomości się znajdują, tj. bez poprzedzenia tej sprzedaży jakimikolwiek działaniami faktycznymi lub prawnymi, w tym np. w postaci podziałów działek (ponadto działki obejmujące Nieruchomości 3 i 4 objęte są postanowieniami Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego przewidującymi możliwość zabudowy mieszkaniowej działek).
Wnioskodawcy podkreślają również, że w przeszłości:
a)nie dokonywali w stosunku do Nieruchomości 3 i 4 żadnych działań faktycznych lub prawnych zmierzających do podniesienia wartości tej Nieruchomości.
b)nie użytkowali Nieruchomości 3 i 4 do jakichkolwiek celów, w tym rolnych (lub działów specjalnych produkcji rolnej) bądź jej dzierżawy.
Nieruchomości 6-8:
Wnioskodawcy wskazują, że w stosunku do Nieruchomości 6-8, które pierwotnie zostały nabyte w celu wybudowania jednorodzinnego domu mieszkalnego, uzyskali w przeszłości dla trzech z pięciu działek decyzje o warunkach zabudowy (oraz pozwolenie na budowę domu jednorodzinnego), które jednak wygasły (Wnioskodawcy nie pozyskali zresztą nawet Dziennika Budowy, rezygnując wówczas z rozpoczęcia budowy).
Jednocześnie dla Nieruchomości 6-8 wydana została 30 stycznia 2025 r. uchwała nr (…) Rady Gminy (…) z 30 stycznia 2025 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (…) - rejon ulic (…), która określiła dla Nieruchomości przeznaczenie działek jako 12 MN (tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej). Wnioskodawcy w żaden sposób ani nie występowali z wnioskami o wydanie przedmiotowego planu miejscowego ani też nie zgłaszali do tego planu jakichkolwiek uwag (w istocie o istnieniu tego planu powzięli informację w toku prac nad niniejszym wnioskiem o wydanie interpretacji podatkowej).
Obecnie Wnioskodawcy planują więc sprzedaż każdej z działek wchodzących w skład Nieruchomości 6-8 (tj. działek 8, 9, 10/6, 10/7 i 10/8) w postaci takiej, w jakiej znajdują się obecnie, na rzecz zainteresowanych nabywców.
Wnioskodawcy wskazują, że nie planują podejmowania żadnych innych przyszłych działań faktycznych i prawnych w stosunku do Nieruchomości 6-8 (np. ich podziału, doprowadzenia mediów itp.).
Wnioskodawcy podkreślają również, że w przeszłości:
a)nie dokonywali w stosunku do Nieruchomości 6-8 żadnych działań faktycznych lub prawnych zmierzających do podniesienia wartości tej Nieruchomości (poza uzyskaniem decyzji o warunkach zabudowy i pozwolenia na budowlę - które jednak wygasły);
b)Gmina (…) wybudowała w przeszłości sieć kanalizacyjną do każdej z działek oraz drogę utwardzoną (również do wszystkich działek), obiektywnie zwiększając ich wartość i obciążając Wnioskodawców opłatami adiacenckimi, lecz Wnioskodawcy nie ubiegali się o realizację takich inwestycji i nie występowali z żadnymi wnioskami w tej sprawie;
c)nie użytkowali Nieruchomości 6-8 do jakichkolwiek celów, w tym rolnych (lub działów specjalnych produkcji rolnej), ich dzierżawy.
Wnioskodawcy nie prowadzą i nie prowadzili nigdy działalności gospodarczej, w tym zwłaszcza w zakresie obrotu nieruchomościami.
Wnioskodawcy nigdy wcześniej nie przeprowadzali również transakcji dotyczących zbycia nieruchomości gruntowych. Jedyne nieruchomości jakie zostały przez Wnioskodawców zbyte (na zasadach współwłasności majątkowej małżeńskiej) dotyczyły lokali mieszkalnych, wykorzystywanych przez Wnioskodawców na cele mieszkaniowe, tj.:
1)w 1996 r. Wnioskodawcy nabyli lokal mieszkalny w (...), który następnie został sprzedany w 1999 r.
2)w czerwcu 2001 r. nabyli lokal mieszkalny w (…), który następnie został sprzedany w 2010 r. (Wnioskodawcy nie zamieszkiwali jednak przedmiotowego lokalu mieszkalnego).
Wnioskodawcy wskazują, że oprócz opisanych w niniejszym wniosku nieruchomości, nie posiadają innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży.
Wnioskodawcy nie planują reinwestować środków ze sprzedaży Nieruchomości Zbywanych w nabycie kolejnych nieruchomości przeznaczonych do dalszej sprzedaży.
Uzupełnienie opisu stanu faktycznego
W nadesłanym uzupełnieniu do wniosku w odpowiedzi na pytania Organu wskazał Pan:
1)Od kogo i na podstawie jakiej umowy/umów nabyli Państwo Nieruchomość nr 2, 3, 4, 6, 7 i 8?
Odpowiedź: Nieruchomość 2 została nabyta przez Wnioskodawców (tj. zarówno przez Wnioskodawcę będącego stroną postępowania jak i Wnioskodawcę niebędącego stroną postępowania) do majątku wspólnego w dniu 21 maja 2007 r. (udział 9/10) od osób fizycznych, tj. od D.D. oraz E.E., w ramach umowy przeniesienia własności niezabudowanej nieruchomości rolnej. Pozostały udział 1/10 został nabyty przez Wnioskodawców (tj. zarówno przez Wnioskodawcę będącego stroną postępowania, jak i Wnioskodawcę niebędącego stroną postępowania) do majątku wspólnego w dniu 13 sierpnia 2015 r. od rodziców Wnioskodawczyni, tj. od Pana F.F. i Pani G.G. (również w wyniku umowy przeniesienia własności niezabudowanej nieruchomości rolnej).
Nieruchomość 3 została nabyta przez Wnioskodawców (tj. zarówno przez Wnioskodawcę będącego stroną postępowania, jak i Wnioskodawcę niebędącego stroną postępowania) do majątku wspólnego w wyniku umowy sprzedaży od małżonków H.H. oraz Pani I.I.
Nieruchomość 4 została nabyta przez Wnioskodawców (tj. zarówno przez Wnioskodawcę będącego stroną postępowania, jak i Wnioskodawcę niebędącego stroną postępowania) do majątku wspólnego w wyniku umowy sprzedaży od Pani J.J.
Nieruchomość 6 została nabyta przez Wnioskodawców (tj. zarówno przez Wnioskodawcę będącego stroną postępowania, jak i Wnioskodawcę niebędącego stroną postępowania) do majątku wspólnego w wyniku umowy sprzedaży od K.K.
Nieruchomość 7 została nabyta przez Wnioskodawców (tj. zarówno przez Wnioskodawcę będącego stroną postępowania, jak i Wnioskodawcę niebędącego stroną postępowania) do majątku wspólnego w wyniku umowy sprzedaży od L.L. oraz M.M.
Nieruchomość 8 została nabyta przez Wnioskodawców (tj. zarówno przez Wnioskodawcę będącego stroną postępowania, jak i Wnioskodawcę niebędącego stroną postępowania) do majątku wspólnego w wyniku umowy sprzedaży od L.L. oraz M.M.
2)W jaki sposób poszukują/będą Państwo poszukiwali nabywców działek wchodzących w skład Nieruchomości Zbywanych (proszę opisać)?
Odpowiedź: Na dzień dzisiejszy, zarówno Wnioskodawca będący stroną postępowania (A.A.), jak i Wnioskodawca niebędący stroną postępowania (B.A.) nie poszukują nabywców działek wchodzących w skład Nieruchomości Zbywanych. W przyszłości oboje Wnioskodawcy planują poszukiwać nabywców za pomocą ogłoszeń w Internecie takich jak np. (…)
3)Czy nabycie każdej z działek wchodzących w skład Nieruchomości nr 2, 3, 4, 6, 7 oraz 8 (Nieruchomości Zbywanych) udokumentowane było fakturą z wykazaną kwotą podatku od towarów i usług?
Odpowiedź: Nie, nabycie każdej z działek wchodzących w skład Nieruchomości nr 2, 3, 4, 6, 7 oraz 8 (Nieruchomości Zbywanych) nie zostało udokumentowane fakturą z wykazaną kwotą podatku od towarów i usług.
4)Czy przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu każdej z działek wchodzących w skład Nieruchomości Zbywanych?
Odpowiedź: Nie, zarówno Wnioskodawcy będącemu stroną postępowania (A.A.), jak i Wnioskodawcy niebędącemu stroną postępowania (B.A.) nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT (zresztą transakcje nabycia Nieruchomości Zbywanych nie podlegały opodatkowaniu VAT).
5)Czy byli Państwo/są obecnie czynnymi zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT?
Odpowiedź: Nie, zarówno Wnioskodawca będący stroną postępowania (A.A.), jak i Wnioskodawca niebędący stroną postępowania (B.A.) nie byli nigdy i nie są obecnie czynnymi zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT.
6)Jeśli znalazł się już potencjalny nabywca dla którejś z działek będącej przedmiotem planowanej sprzedaży, to czy zawarli Państwo bądź zamierzają z nabywcą zawrzeć umowę przedwstępną sprzedaży?
- jeśli tak, to jakie postanowienia dotyczące sprzedaży ww. działek będą wynikały z umowy przedwstępnej, tj.: czy w umowie przedwstępnej są/będą określone warunki, które muszą zostać spełnione, aby doszło do zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży działek (np. uzyskanie zgód, pozwoleń, opinii, decyzji dot. realizacji zamierzonej inwestycji)?
Odpowiedź: Nie, zarówno Wnioskodawca będący stroną postępowania (A.A.), jak i Wnioskodawca niebędący stroną postępowania (B.A.) nie znaleźli potencjalnego nabywcy Nieruchomości Zbywanych.
Wnioskodawca będący stroną postępowania (A.A.), jak i Wnioskodawca niebędący stroną postępowania (B.A.) nie zamierzają zawierać przedwstępnych umów sprzedaży (planują zawierać bezpośrednio umowy sprzedaży).
- Należy wskazać, od spełnienia jakich warunków Strony uzależniły zawarcie ostatecznej umowy sprzedaży działek. (Organ zaznacza jednak, że nie należy załączać/przesyłać treści umowy, lecz opisać/wskazać niniejsze informacje jako opis zdarzenia przyszłego).
- czy w ramach umowy przedwstępnej lub poza nią udzielili Państwo lub zamierzają udzielić przyszłym nabywcom, bądź innym odrębnym od nabywców podmiotom zgody, upoważnienia do działania w Państwa imieniu i na Państwa rzecz w związku ze sprzedażą danej działki (Nieruchomości nr 2, 3, 4, 6, 7 i 8)
- jeżeli tak, to jaki jest/będzie ich zakres, w szczególności należy wskazać, jakie konkretnie czynności będzie podejmował bądź już podjął podmiot działający jako Państwa pełnomocnik w związku z działkami będącymi przedmiotem planowanej umowy sprzedaży (prosimy wymienić te czynności)?
Odpowiedź: Z uwagi na odpowiedź powyżej, odpowiedź na to pytanie nie jest konieczna.
7)Czy wyrazili/będą Państwo wyrażali zgodę na dysponowanie przez nabywców działkami na cele budowlane w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane?
Odpowiedź: Nie, zarówno Wnioskodawca będący stroną postępowania (A.A.), jak i Wnioskodawca niebędący stroną postępowania (B.A.) nie wyrazili/nie będą wyrażali zgody na dysponowanie przez nabywców działkami na cele budowlane w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane.
Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczone we wniosku nr 2)
Czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, sprzedaż Nieruchomości Zbywanych nie będzie podlegać po stronie Wnioskodawców opodatkowaniu podatkiem VAT?
Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług
W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, sprzedaż Nieruchomości Zbywanych nie będzie podlegać po stronie Wnioskodawców opodatkowaniu podatkiem VAT.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...). Przez towary - stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 tego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika VAT wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.
Powyższe oznacza również, iż osoby fizyczne dokonujące sprzedaży, przekazania lub darowizny towarów stanowiących część ich majątku osobistego (takiego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), nie są zaliczane do grona podatników VAT.
Konsekwentnie nie jest podatnikiem VAT ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 6 lipca 2018 r. (sygn. I FSK 1986/16), dla oceny, czy dany podmiot sprzedając działki działa w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, istotne pozostają kryteria określone przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.
Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10 wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą (dalej: Dyrektywa). Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej nie powinna świadczyć, iż działała ona w charakterze podatnika. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.
Jak wyjaśnił jednocześnie Trybunał inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym - jak podkreślił TSUE na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich (podobnie NSA w wyroku z 23 czerwca 2020 r., sygn. I FSK 1076/16).
W tym miejscu zaznaczyć należy również, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych.
Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
W orzecznictwie polskich sądów administracyjnych w tym Naczelnego Sądu Administracyjnego, po wydaniu orzeczeń TSUE w sprawach Trybunału C-180/10 i C-181/10 wykształciła się spójna linia orzecznicza, uwzględniająca wskazania płynące z tych orzeczeń. Na tej podstawie przyjmuje się, że przy ocenie działalności osoby sprzedającej nieruchomości należy uwzględniać czynności podejmowane na poszczególnych etapach aktywności sprzedającego w ich całokształcie. Należy przede wszystkim mieć na uwadze te elementy, które łączą się z nakładami inwestycyjnymi wykraczającymi poza standardowe działania zarządu majątkiem prywatnym. To, czy dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze).
Przy czym, co wyraźnie podkreśla się w orzecznictwie, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z tych okoliczności (por. wyroki NSA: z 17 stycznia 2013 r., sygn. akt I FSK 239/12; z 29 kwietnia 2014 r., sygn. akt I FSK 621/13, z 9 maja 2014 r., sygn. akt I FSK 811/13). Z punktu widzenia możliwego zastosowania art. 15 ust. 1 i 2 u.p.t.u. istotny jest zakres czynności, jakie podmiot podejmuje w odniesieniu do nieruchomości i czy powoduje to zaangażowanie środków podobnych do tych jakie wykorzystują w tym celu podmioty zajmujące się profesjonalnym obrotem nieruchomościami (wyrok WSA w (...) z 20 kwietnia 2021 r., sygn. I SA/Po 832/20).
W orzecznictwie utrwalony został pogląd, iż okolicznościami wskazującymi na prowadzenie działalności gospodarczej są przede wszystkim z góry założony cel ekonomiczny, istnienie elementu ciągłości danych czynności, stwierdzenie istnienia celu zarobkowego oraz ustalenie, czy do zbycia dochodzi w warunkach zorganizowania (taki pogląd utrwalony został w orzecznictwie sądowo-administracyjnym na gruncie PIT, nie mniej w ocenie Wnioskodawcy powyższe tezy znajdują zastosowanie również na gruncie regulacji VAT; m.in. w wyrokach NSA z 3 października 2017 r., II FSK 2346/15; z 10 kwietnia 2013 r., II FSK 1686/11; z 30 maja 2012 r., II FSK 2230/10 i II FSK 2243/10; z 1 kwietnia 2010 r., II FSK 1933/08; z 2 kwietnia 2009 r., II FSK 1937/07, z 16 kwietnia 2009 r., II FSK 28/08).
W jednym z najnowszych orzeczeń NSA w tym zakresie, Sąd zauważył, że w kontekście sprzedaży gruntu (działek budowlanych) przyjmuje się, że taka dostawa może zostać uznana za podlegającą opodatkowaniu, jeżeli sprzedający występuje jako profesjonalista w zakresie obrotu nieruchomościami, a więc w sposób zawodowy, tj. zorganizowany i ciągły. Takie działanie ma miejsce w szczególności w sytuacji, gdy sprzedawca podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, np. polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. W każdej sprawie konieczne jest ustalenie, że w odniesieniu do danej czynności dany podmiot występował w charakterze podatnika, tj. jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku do tego gruntu. Nie może być bowiem mowy o działaniu w charakterze podatnika VAT w przypadku sprzedaży przez daną osobę jej majątku prywatnego (osobistego), tj. takiego, który nie jest przez nią wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej i nie jest przedmiotem tej działalności (wyrok NSA z 3 marca 2023 r., sygn. I FSK 25/20).
To, czy dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze). Przedmiotem profesjonalnego obrotu mogą być również składniki majątku nabyte pierwotnie do celów osobistych i w takich celach wykorzystywane. Ważne, by w momencie sprzedaży gruntów podatnik podjął w istocie aktywne i planowe działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez handlowców (wyrok WSA w Gliwicach z 12 maja 2021 r., sygn. I SA/Gl 1479/20; podobnie WSA we Wrocławiu w wyroku z 13 kwietnia 2021 r., sygn. I SA/Wr 681/20).
Przy ocenie działalności osoby sprzedającej nieruchomości, należy uwzględnić wszystkie etapy tej aktywności. Ocena podejmowanych działań powinna uwzględniać działania na poszczególnych etapach aktywności sprzedającego w ich całokształcie, a nie wyłącznie osobno (WSA w Bydgoszczy w wyroku z 7 lipca 2020 r., sygn. I SA/Bd 76/20). Stąd też stwierdzenie czy dana osoba fizyczna, sprzedając działki gruntu działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar wykazany obiektywnymi dowodami ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną (wyrok WSA w Szczecinie z 11 sierpnia 2021 r. sygn. I SA/Sz 486/21), przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg ustalonych okoliczności (tak NSA w wyroku z 23 czerwca 2020 r. sygn. I FSK 1758/17).
Należy przede wszystkim mieć na uwadze te elementy, które łączą się z nakładami inwestycyjnymi wykraczającymi poza standardowe działania zarządu majątkiem prywatnym (wyrok NSA z 30 kwietnia 2021 r., sygn. I FSK 1269/18), jednakże jak słusznie zauważył WSA w Rzeszowie w wyroku z 5 marca 2020 r., sygn. I SA/Rz 913/19, trudno oczekiwać od podmiotu, który zbywa składnik swojego majątku prywatnego, aby nie kierował się przy tym rachunkiem ekonomicznym i powstrzymywał od działań, które pozwolą mu uzyskać jak najwyższą cenę, w obawie przed obłożeniem transakcji sprzedaży daniną publicznoprawną. Uzyskanie warunków zabudowy oraz pozwolenia na budowę nie jest samo w sobie czynnością profesjonalną, na tyle specyficzną, że dostępną czy stosowaną wyłącznie przez podmioty trudniące się profesjonalnym obrotem nieruchomości, tak jak w ogóle nie może być mowy o uznaniu za takową opublikowanie (umieszczenia) ogłoszenia o sprzedaży w Internecie.
Innymi słowy, na profesjonalny obrót nieruchomościami może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Równocześnie oczywistym jest, że zwykłe wykonywanie przez właściciela prawa własności nie może samo z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej.
Jak wskazał NSA w wyroku z 5 marca 2019 r., sygn. II FSK 829/17, samo tylko wyodrębnienie z jednej nieruchomości działek gruntu, powiązane także z koniecznością uprzedniego uzyskania stosownych decyzji administracyjnych (zatwierdzenie podziału, ustalenie warunków zabudowy - w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego) nie wykracza poza działania mieszczące się w zwykłym zarządzie własnymi sprawami majątkowymi. Błędne jest automatyczne wiązanie z działalnością gospodarczą takich działań podatnika, jak zlecenie sprzedaży rzeczy profesjonalnej agencji czy też poszukiwanie przezeń nabywcy za pomocą Internetu. Takie zachowania, w szczególności w XXI wieku, nie wykraczają poza normalny zarząd własnymi sprawami majątkowymi.
W podobnym tonie wypowiedział się NSA 18 grudnia 2018 r., (sygn. II FSK 2577/17), kiedy Sąd zarysował pewną granicę wykonywania działalności gospodarczej, wskazując, iż „nie ma podstaw aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb rodziny, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej”.
Z drugiej zaś strony, powyższe sytuacje należy jednak odróżnić wyraźnie od przypadków, w których podatnik podejmuje pojedyncze działania, nieukierunkowane na uczynienie ze zbycia nieruchomości stałego źródła zarobkowania, lecz na osiągnięcie choćby korzystniejszej ceny ze zbycia nieruchomości. Fakt, iż podatnik podejmuje starania jedynie celem wzrostu wartości nieruchomości nie mogą być postrzegane jako świadczące o prowadzonej działalności gospodarczej, lecz powinny być traktowane jako właściwy zarząd majątkiem własnym. Jak wskazuje się w orzecznictwie (wyrok WSA w Gdańsku z 17 kwietnia 2019 r., sygn. I SA/Gd 170/19), „można mówić o gospodarowaniu osobistym majątkiem, jeżeli zamiarem podatnika jest jedynie spieniężenie części lub całości swojego majątku. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży majątku nie są wówczas reinwestowane, czyli przeznaczane na zakup kolejnych rzeczy tego samego rodzaju i przygotowanie ich do sprzedaży, a następnie sprzedaż, ale są wykorzystywane na inne cele, jak zwłaszcza bieżące potrzeby podatnika. Podkreślić przy tym należy konieczność badania rzeczywistego wykorzystania pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży, a nie jedynie sam zamiar podatnika co do sposobu ich wykorzystania.” Przy czym „zamiar”, jako wyraz wewnętrznej motywacji osoby do podejmowania określonych działań, wyraża co najwyżej uzasadnienie na moment podejmowania decyzji i nabycia nieruchomości.
Przesłanki przemawiające za brakiem możliwości uznania Wnioskodawców za podatników VAT.
Biorąc pod uwagę powyższą analizę regulacji ustawy o VAT oraz orzecznictwa sądowo - administracyjnego uznać należy, iż Wnioskodawcy przy transakcji sprzedaży Zbywanych Nieruchomości nie będą działać w charakterze podatników VAT.
W szczególności okoliczności oraz zakres aktywności Wnioskodawców nie wskazują aby:
a)uczynili lub mieli uczynić sobie ze zbycia ww. działek, aktywności o charakterze zarobkowym,
b)angażowali lub mieli angażować środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.
Wnioskodawcy podnoszą, że dla uzasadnienia stanowiska w przedmiocie braku opodatkowania VAT sprzedaży Zbywanych Nieruchomości znajdują również argumenty i okoliczności tożsame do przedstawionych na gruncie uzasadnienia do stanowiska w przedmiocie braku opodatkowania PIT, tj.:
a)Wnioskodawcy nabywali przedmiotowe Nieruchomości Zbywane dla własnych celów osobistych, tj. budowy w przyszłych latach budynku mieszkalnego jednorodzinnego, przy czym z uwagi na zmianę sytuacji zawodowej i rodzinnej na ściśle określony czas [na czas zamieszkiwania w (…) oraz (…)] zawiesili przedmiotowe plany, a obecnie nie są w stanie określić, czy, a jeśli tak, na której Nieruchomości potencjalnie wybudują przedmiotowy budynek jednorodzinny (natomiast jeśli tak się stanie będzie to na którejś z nieruchomości nieprzeznaczonej do sprzedaży);
b)Dalsze działania Wnioskodawców przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, a zmierzające do podziału Nieruchomości 2 będą realizowane nie tyle w celach zarobkowych, lecz wyłącznie po to, aby w ogóle móc sprzedawać przedmiotowe działki potencjalnym nabywcom (bez podziału terenu o powierzchni takiej, jaką ma Nieruchomość 2, sprzedaż tej nieruchomości byłaby znacznie utrudniona bądź też wysoce nieopłacalna);
c)Wnioskodawcy nie dokonywali, jak również nie planują dokonywać na Zbywanych Nieruchomościach (poza podziałem Nieruchomości 2 i uzyskaniem decyzji o warunkach zabudowy dla działek powstałych z podziałów na Nieruchomości 2) jakichkolwiek innych działań zwiększających ich wartość bądź zmieniających ich status prawny;
d)Wnioskodawcy nie zamierzają zajmować się rozbudową infrastruktury w postaci sieci doprowadzających media do Zbywanych Nieruchomości, bądź też rozbudowy dróg wewnętrznych na Zbywanych Nieruchomościach;
e)Wnioskodawcy nie planują reinwestować środków ze sprzedaży w nabycie kolejnych nieruchomości przeznaczonych do dalszej sprzedaży, lecz zamierzają przeznaczyć te środki na własne cele osobiste, w tym być może wybudowanie domu jednorodzinnego dla Wnioskodawców na jednej z działek, które nie są przeznaczone do sprzedaży.
Innymi słowy, w ocenie Wnioskodawców, okoliczności oraz zakres ich aktywności nie wskazują, aby uczynili on ze zbycia Działek Zbywanych aktywności o charakterze zarobkowym, czy też angażowali środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.
W powyższych okolicznościach, trudno mówić więc o zorganizowaniu i ciągłości aktywności jako warunku identyfikacji działalności gospodarczej, zaś tylko takie transakcje należy zaliczać do przychodów z działalności gospodarczej, które cechuje ciągłość, stałość i powtarzalność.
Stanowisko Wnioskodawców znajduje również potwierdzenie w świetle najnowszego orzecznictwa sądowo-administracyjnego, jak również praktyki organów podatkowych:
a)w wyroku WSA w Szczecinie z 9 stycznia 2025 r., sygn. I SA/Sz 468/24, Sąd potwierdził, iż podział dużej nieruchomości na mniejsze działki w celu łatwiejszej jej sprzedaży mieści się w działaniach właścicielskich, które mogą obejmować również działania w celu uatrakcyjnienia przedmiotu sprzedaży. Także przyłączenie się do zainicjowanego przez sąsiada procesu doprowadzenia do nieruchomości energii elektrycznej nie stanowi działań o profesjonalnym charakterze.
b)W wyroku WSA w Białymstoku z 23 października 2024 r. sygn. I SA/Bk 273/24 Sąd zauważył, że „Sam fakt podziału gruntu, sam fakt wystąpienia o warunki zabudowy, czy też sama liczba transakcji, wielkość zarobku, nie przesądzają o kwalifikacji ich jako działań typowych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami, ale działania tego typu mogą być w ten sposób ocenione w zależności od okoliczności danego przypadku.”.
c)W wyroku NSA z 11 września 2024 r. sygn. I FSK 20/21 r., Sąd potwierdził, że „O działaniu jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą nie mogą świadczyć jedynie: podział nieruchomości na mniejsze działki, wytyczenie drogi wewnętrznej, czy też wielokrotność transakcji sprzedaży. Te okoliczności są działaniami, które podejmuje się również w ramach obrotu zaliczanego do zarządu majątkiem prywatnym.”
d)W interpretacji indywidualnej z 28 kwietnia 2025 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.85.2025.2.AK, organ potwierdził stanowisko podatnika, wskazując, iż: „Nie zamierza Pani jednak ani przeznaczać do działalności gospodarczej Działek ani pozostawić Działek w swoim majątku np. w celach inwestycyjnych. Na nieruchomości, w skład której wchodziłyby działki ewidencyjne o nr 3, 4 oraz 5 (Działka nr 2) oraz działki ewidencyjne, które miały być nabyte przez Panią w wyniku planowanej zamiany działek o nr ew. 1 oraz 2 (Działka nr 1), planowała Pani budowę domu. Działki, po ich nabyciu, nie były/nie są wykorzystywane przez Panią do działalności gospodarczej, działalności rolniczej, ani nie figurowały/nie figurują w ewidencji środków trwałych. Nie czerpała z nich Pani ani nie czerpie żadnych pożytków. Z uwagi na powyższe okoliczności należy uznać, że sprzedaż Działek nie będzie stanowić działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej Pani aktywności w przedmiocie zbycia tych nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).”
W świetle powyższych uwag, orzecznictwa sądowo-administracyjnego, w ocenie Wnioskodawców podejmowane przez nich czynności mieszczą się w zakresie tzw. zwykłego zarządu majątkiem własnym, bowiem mają one na celu prawidłowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb własnych, stąd nie powinny być kwalifikowane jako mieszące się w ramach działalności gospodarczej. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawców, prawidłowe jest stanowisko, iż w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, przy sprzedaży Zbywanych Nieruchomości nie będą występowali w charakterze podatników VAT.
W związku z powyższym, Wnioskodawcy wnoszą o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Zgodnie z przedstawionymi wyżej przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071 ze zm.), zwanej dalej: Kodeks cywilny.
Zgodnie z art. 195 ww. ustawy - Kodeks cywilny:
Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).
Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności. Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.
Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasność nieruchomości), stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r. sygn. akt I FPS 2/11.
Jak wynika z art. 196 § 1 ustawy - Kodeks cywilny:
Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.
W myśl art. 198 ustawy - Kodeks cywilny:
Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.
Podkreślić więc należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela, a rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.
Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).
Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).
W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.
W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.
Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.
Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.
W myśl art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.
Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 Kodeksu cywilnego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.
Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału w nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Należy wskazać, że małżeństwo nie należy do żadnej kategorii podmiotów wymienionych w cytowanym wyżej art. 15 ust. 1 ustawy. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Żaden z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.
W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu.
Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza bowiem możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług.
Jeżeli zatem przedmiotem dokonywanej dostawy/lub świadczonej usługi jest majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy będzie ten małżonek, który dokonuje dostawy lub świadczy usługę we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej) - jako podatnik podatku VAT.
W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy podmiot dokonujący transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.
Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Wobec tego, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług.
W zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. TSUE orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.
Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych.
„Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
W kontekście niniejszej sprawy, należy zwrócić uwagę na treść definicji pojęcia „działalność gospodarcza”, w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing itp.).
Z okoliczności wskazanych przez Państwa we wniosku wynika, że:
- nabywaliście Państwo dla własnych celów osobistych, w celu wybudowania na działkach budynku mieszkalnego jednorodzinnego następujące Nieruchomości: Nieruchomość 2, Nieruchomość 3, Nieruchomość 4, Nieruchomość 6, Nieruchomość 7, Nieruchomość 8, jednak z uwagi na wyjazd poza granice kraju, plany nie zostały zrealizowane;
- Nieruchomość 2, nieruchomość rolna składająca się z działek nr 2 i 3 została nabyta przez Wnioskodawców do majątku wspólnego w 2007 r. (udział 9/10) od osób fizycznych, w ramach umowy przeniesienia własności niezabudowanej nieruchomości rolnej. Pozostały udział 1/10 został nabyty przez Wnioskodawców do majątku wspólnego w 2015 r. od rodziców Wnioskodawczyni (również w wyniku umowy przeniesienia własności niezabudowanej nieruchomości rolnej);
- z uwagi na powierzchnię działki (2,66 ha) planują Państwo z udziałem geodety, podział Nieruchomości 2 w pierwszej kolejności na działki powyżej 3000 m2, a następnie ponowny podział nieruchomości na jeszcze mniejsze (w ramach podziału mogą zostać wydzielone drogi dojazdowe);
- planują Państwo również uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy i w tym celu będą Państwo zobowiązani zapewnić możliwość podłączenia tzw. mediów do przedmiotowych działek gruntu, ale sami Państwo nie planują zlecać wykonania tego typu inwestycji, a jedynie będą Państwo informować potencjalnych nabywców o możliwości przyłączenia działek do mediów;
- Nieruchomość 3 składająca się z działek gruntu nr 4 oraz 5, Nieruchomość 4 składająca się z działki nr 6, Nieruchomość 6 składająca się z działki nr 8 i 9, Nieruchomość 7 składająca się z działki nr 10/6 i Nieruchomość 8 to działki nr 10/7 i 10/8 zostały nabyte przez Wnioskodawców do majątku wspólnego na podstawie umowy sprzedaży od osób fizycznych;
- wszystkie ww. Nieruchomości są niezabudowane, określane jako Nieruchomości Zbywane, które planują Państwo sprzedać;
- nabycie każdej z działek wchodzących w skład Nieruchomości Zbywanych nie zostało udokumentowane fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT;
- przy nabyciu każdej z działek wchodzących w skład Nieruchomości Zbywanych nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku VAT;
- nie użytkowali Państwo Nieruchomości Zbywanych do jakichkolwiek celów, w tym rolnych (lub działów specjalnych produkcji rolnej), bądź ich dzierżawy;
- nie są Państwo i nigdy nie byli czynnymi zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT;
- nie prowadzą i nigdy nie prowadzili Państwo działalności gospodarczej, w tym zwłaszcza w zakresie obrotu nieruchomościami;
- nie zamierzają Państwo zawierać przedwstępnych umów sprzedaży, planują Państwo zawierać bezpośrednio umowy sprzedaży, tym samym nie planują Państwo udzielać również pełnomocnictw do działania w Państwa imieniu;
- nie wyrazili/nie będą wyrażali Państwo zgody na dysponowanie przez nabywców działkami na cele budowlane w rozumieniu przepisów Prawo budowlane;
- w stosunku do Nieruchomości Zbywanych nie dokonywali Państwo żadnych działań zmierzających do podniesienia wartości tych Nieruchomości;
- nie planują Państwo reinwestować środków ze sprzedaży Nieruchomości Zbywanych w nabycie kolejnych nieruchomości przeznaczonych do dalszej sprzedaży;
- posiadacie Państwo jeszcze inne Nieruchomości oprócz ww. Nieruchomości, które nie są przedmiotem sprzedaży i nie macie Państwo w stosunku do nich obecnie sprecyzowanych planów, jesteście Państwo też współwłaścicielami na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej lokalu mieszkalnego w (…), użytkowanego obecnie przez Państwa syna;
- wcześniej sprzedali Państwo 2 lokale mieszkalne w (...) i w (…),
- obecnie nie znalazł się jeszcze żaden potencjalny nabywca Nieruchomości Zbywanych, a poszukiwać ich Państwo będą poprzez zamieszczanie prostych ogłoszeń np. na portalu (…).
Państwa wątpliwości w sprawie dotyczą uznania, czy z tytułu sprzedaży Nieruchomości Zbywanych nie będą Państwo występować w charakterze podatników podatku od towarów i usług prowadzących działalność gospodarczą, a tym samym sprzedaż Nieruchomości Zbywanych nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.
Uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów dostawa towarów (w tym nieruchomości gruntowej) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo.
Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie Państwo podjęli/podejmą w odniesieniu do planowanej sprzedaży Nieruchomości.
Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroków TSUE prowadzi do wniosku, że dostawa Nieruchomości Zbywanych (Nieruchomość 2, 3, 4, 6, 7 oraz 8) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek, aby w związku z tą transakcją uznać Państwa za podatników tego podatku.
Skala Państwa zaangażowania, w odniesieniu do sprzedaży ww. Nieruchomości Zbywanych nie wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W analizowanej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej Państwa aktywności w przedmiocie planowanej sprzedaży ww. Nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem taki ciąg zdarzeń, który jednoznacznie przesądziłby, że sprzedaż przez Państwa opisanych Nieruchomości Zbywanych wypełni przesłanki działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
W stosunku do planowanej sprzedaży Nieruchomości Zbywanych, jak wynika z opisu sprawy, nie ponosili i nie zamierzają Państwo ponosić nakładów w celu ich uatrakcyjnienia, nie planują Państwo podnoszenia ich wartości. Nie zamierzają Państwo zajmować się rozbudową infrastruktury w postaci sieci doprowadzających media do Zbywanych Nieruchomości, bądź też rozbudowy dróg wewnętrznych na Zbywanych Nieruchomościach. Nie dzierżawili ich Państwo, nie wykorzystywali do jakichkolwiek celów, w tym rolnych, nie prowadzą i nie prowadzili nigdy Państwo działalności gospodarczej, w tym zwłaszcza w zakresie obrotu nieruchomościami z wykorzystaniem tych Nieruchomości. Co do zasady nie mają Państwo wyraźnie sprecyzowanych planów w stosunku do Nieruchomości i rozważają Państwo ich sprzedaż w takiej postaci w jakiej się obecnie znajdują, tj. bez poprzedzenia tej sprzedaży jakimikolwiek działaniami faktycznymi lub prawnymi. Jedynie w stosunku do Nieruchomości 2 planują Państwo dokonać jej podziału, przy udziale i pomocy geodety, na mniejsze działki, lecz wyłącznie po to, aby w ogóle móc te działki sprzedać. Ze względu na dużą powierzchnię Nieruchomości 2, bez takiego podziału, jej sprzedaż byłaby znacznie utrudniona. Planowali Państwo na Nieruchomości 6-8 wybudować dla siebie dom mieszkalny i z tego powodu wystąpili Państwo o decyzje o warunkach zabudowy i pozwolenie na budowę, jednakże ze względu na zmianę planów życiowych do budowy nie doszło, a decyzje wygasły. Wyłącznie na wniosek Gminy doprowadzono do Nieruchomości 6-8 sieć kanalizacyjną oraz drogę utwardzoną, a Państwo nie ubiegali się o realizację takich inwestycji i nie występowali z żadnymi wnioskami w tej sprawie. Obecnie nie znaleźli Państwo jeszcze nabywców opisanych Nieruchomości, przy czym będą ich Państwo poszukiwać poprzez zamieszczanie prostych ogłoszeń na portalach internetowych. Nie będą Państwo zawierać z potencjalnymi nabywcami żadnych umów przedwstępnych. Z opisu nie wynika także, by planowali Państwo udzielać potencjalnym nabywcom lub innym podmiot pełnomocnictw do działania w Państwa imieniu i na Państwa rzecz w związku ze sprzedawanymi Nieruchomościami.
Stwierdzić zatem należy, że w tym konkretnym przypadku w całym okresie posiadania Nieruchomości Zbywanych (Nieruchomość 2, 3, 4, 6, 7 oraz 8), nie podjęli i nie zamierzają Państwo podjąć aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Brak jest w sprawie przesłanek do uznania, że mamy tu do czynienia z działalnością o charakterze zawodowym, stałym i zorganizowanym. Nie zachowują się Państwo w żadnej mierze jak przedsiębiorcy handlujący nieruchomościami, którzy swoimi działaniami zmierzają do uzyskania jak najkorzystniejszej ceny i maksymalizacji zysku.
W konsekwencji, dokonując sprzedaży Nieruchomości Zbywanych nie będą Państwo działali w charakterze podatników w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzących działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym sprzedaż ww. Nieruchomości Zbywanych nie będzie czynnością objętą dyspozycją art. 5 ust. 1 ustawy.
Państwa stanowisko, zgodnie z którym sprzedaż Nieruchomości Zbywanych powinna być traktowana jako realizacja prawa własności w ramach majątku prywatnego i nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, a Państwo nie działają z tytułu tej sprzedaży jak podatnicy podatku VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, uznaję za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług, którego dotyczy pytanie nr 2. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie nr 1) będzie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
A.A. (Zainteresowany będący stroną postępowania - art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
