Temat interpretacji
Stan faktyczny:
Podatnik (Gmina) zamierza przekazać w użytkowanie wieczyste nieruchomość gruntową oraz nieodpłatnie przenieść prawo własności garażu znajdującego się na tym gruncie, na rzecz dotychczasowego dzierżawcy, który jest jednocześnie właścicielem nakładów poniesionych na budowę garażu. Garaż został wybudowany w latach 80-tych. Przekazanie prawa własności garażu oraz oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste nastąpi w drodze bezprzetargowej w ramach przysługującego roszczenia wynikającego z art. 211 ustawy o gospodarce nieruchomościami.
Ocena prawna stanu faktycznego:
Prawo użytkowania wieczystego jest prawem rzeczowym, którego treść i granice określone zostały zasadniczo w przepisach Kodeksu cywilnego oraz ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity - Dz. U. z 2000 r., Nr 46, poz. 543 z późn. zm.).
Zgodnie z art. 232 Kodeksu cywilnego, grunty stanowiące własność Skarbu Państwa a położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność gmin lub ich związków, mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku do towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), przez dostawę towarów rozumie się co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste nie mieści się w zakresie definicji dostawy towarów, zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., nie daje bowiem praw do rozporządzania gruntem jak właściciel, ani nie zostało wymienione pośród praw wskazanych w tym przepisie.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.
Ponieważ oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste jest świadczeniem na rzecz innego podmiotu, i nie jest dostawą towarów, uznać należy, że jest ono świadczeniem usług w rozumieniu przepisu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu stawki podatku VAT w wysokości 22%.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1) ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), opodatkowaniu podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez towary w myśl art. 2 pkt 6 w/w ustawy należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
W objaśnieniach do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. z dnia 31 grudnia 1999 r.) wskazano, iż przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.
Budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.
W art. 43 ust. 1 pkt 2) ustawy o podatku od towarów i usług przewidziano zwolnienie przedmiotowe dla dostawy towarów używanych pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Zgodnie z definicją zawartą w art. 43 ust. 2 w/w ustawy przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się:
- budynki, budowle i ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat,
- pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika, dokonującego ich dostawy, wyniósł co najmniej pół roku.
W świetle natomiast art. 43 ust. 6 w/w ustawy zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:
- miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych wydatków,
- użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.
Wskazać przy tym należy, iż w przypadku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego budynkiem używanym nie ma zastosowania przepis § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r, w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970), bowiem przepis ten dotyczy zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%. Zatem oddanie w użytkowanie wieczyste gruntu, nawet w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych, które korzystają ze zwolnienia lub z opodatkowania preferencyjną stawką podatku VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22%.
Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest m. in. kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. A zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z tytułu pobieranych opłat za użytkowanie wieczyste gruntu podlegają wszystkie należności pobierane z tytułu prawa użytkowania wieczystego.
Obowiązek podatkowy powstaje w takim przypadku zgodnie z § 3a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97, poz. 970 z późn.zm.), czyli z chwilą upływu terminu płatności poszczególnych opłat pobieranych z tego tytułu.
Zatem stwierdzić należy, że dostawa - nieodpłatne przeniesienie prawa własności garażu (pod warunkiem, że spełnia on definicję budynku w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) oraz przy założeniu, iż można go uznać za towar używany zgodnie za art. 43 ust. 2 ustawy o VAT) jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy, natomiast oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste jak również opłaty pobierane z tego tytułu po dniu 1 maja 2004r. podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu stawki podatku VAT 22%.