Interpretacja indywidualna z dnia 31.03.2008, sygn. ITPP1/443-4/08/BK, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2007 r. ( data wpływu 2 stycznia 2008 r.) uzupełnionym pismami z dnia 20 i 27 marca 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od 1979 r. jest Pani wraz z mężem właścicielem kilkuhektarowego gospodarstwa rolnego, które, nabyła od Skarbu Państwa. Ziemia ta była wykorzystywana w gospodarstwie rolnym, jednak ze względu na niską klasę gruntu zaniechano produkcji rolnej, gdyż była nieopłacalna. Od kilku lat ziemia ta nie jest użytkowana. W 2003 r. część przedmiotowej nieruchomości gruntowej została objęta przez Gminę S. planem zagospodarowania przestrzennego z przeznaczeniem pod budownictwo mieszkaniowe. Planem zagospodarowania przestrzennego objęto 30 działek (po ok. 10 arów każda). W 2007 r. sprzedano jedną działkę, która objęta była powyższym planem. W związku ze sprzedażą gruntu dokonała Pani rejestracji w podatku od towarów i usługi a następnie odprowadziła podatek VAT od dokonanej transakcji. W przyszłości zamierza Pani dokonać sprzedaży większości działek przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe. Pozostałe działki zostaną przekazane w formie darowizny Pani dzieciom Sprzedaż ta nie będzie odbywać się jednorazowo. Na opisywanym gruncie nie poniesiono żadnych nakładów, które miałyby podnieść jego wartość.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie .

Pani zdaniem, art. 15 ust. 2 ustawy od podatku od towarów i usług Pani nie ma zastosowania, gdyż sprzedaż majątku nie jest działalnością gospodarczą, jak również nie ma charakteru ciągłego i zarobkowego. Od sprzedaży przedmiotowych gruntów nie powinno się płacić podatku od towarów i usług, gdyż w momencie ich zakupu nie miała Pani zamiaru jego podziału oraz odsprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z powołanych przepisów wynika, że od chwili wejścia ich w życie, tj. od 1 maja 2004 roku zasadą jest opodatkowanie dostawy gruntów podatkiem od towarów i usług.

Pojęcia podatnik i działalność gospodarcza, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z treści art. 15 cytowanej ustawy wynika zatem, że podatnikami są również osoby, które wykonały czynności jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy. Z tak określonego pojęcia działalności gospodarczej wynika, że dla celów podatku od towarów i usług nie jest konieczne, aby działalność była działalnością zarobkową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły przez podmioty gospodarcze (przedsiębiorców). Kryterium prowadzenia działalności gospodarczej jest m.in. częstotliwość wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. W efekcie dostawa nieruchomości wraz z gruntem podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy sprzedawcy można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia zamiar, jak również nie precyzuje pojęcia sposób częstotliwy, w każdym przypadku należy badać, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jednokrotnie). Z grona podatników nie wyłącza się osób fizycznych, jeśli dokonują one dostawy towarów w sposób stały, zorganizowany i powtarzalny.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w 2007 r. sprzedała Pani działkę budowlaną, a w przyszłości zamierza Pan sprzedać większą część z wydzielonych 30 działek, przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe, które do 2003 r. wykorzystywane były w prowadzonej działalności rolniczej. Dostawa przedmiotowych działek ma niewątpliwie charakter zorganizowany i powtarzalny, co oznacza, że zostaje spełniony przez Panią warunek określony w art. 15 ustawy: zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy.

Zatem biorąc pod uwagę powołane przepisy należy stwierdzić, że w Pani przypadku został wskazany zamiar, jak i wystąpi częstotliwość, o której mowa w ustawie. W efekcie dostawę przez Panią przedmiotowych działek należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem sprzedaż przedmiotowych działek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 22% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż zwolniona od podatku jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę (art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy).

Zgodnie z przedstawionymi wyżej przepisami ustawy o podatku od towarów dokonywanie przedmiotowych dostaw w sposób ciągły i w celach zarobkowych spełnia definicję działalności gospodarczej, a przedmiot tych dostaw (grunt) jest towarem w pojęciu cytowanej ustawy. Decydujące znaczenie ma częstotliwość dokonywania czynności.

Przedmiotem dokonanej przez Panią dostawy była działka przeznaczona pod zabudowę. W przyszłości również zamierza Pani dokonać sprzedaży działek przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe. W związku z tym, iż - jak wskazano w art. 43 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy - od podatku, w odniesieniu do gruntów, zwolniona jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczonych pod zabudowę, transakcje sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę podlegają opodatkowaniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.