Interpretacja indywidualna z dnia 20.10.2008, sygn. IBPP3/443-540/08/PK, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Miasta, przedstawione we wniosku, z dnia 16 lipca 2008r. (data wpływu 28 lipca 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2008r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółdzielnia Budownictwa Mieszkaniowego wystąpiła z wnioskiem z dnia 8 maja 2008r. o sprzedaż przez Miasto prawa własności nieruchomości gruntowej będącej w jej użytkowaniu wieczystym, oznaczonej jako działka XXXX/XX o pow. 0,3223 ha, obręb S., karta mapy x, zabudowanej trzema wielorodzinnymi budynkami mieszkalnymi.

Opisaną nieruchomość gruntową Spółdzielnia nabyła w użytkowanie wieczyste aktem notarialnym Rep.A nr XXXX/91 z dnia 19 kwietnia 1991r. z przeznaczeniem pod budownictwo mieszkaniowe, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą XXX/x.

Budynki zostały wybudowane w latach dziewięćdziesiątych i spełniają warunki określone dla towarów używanych, o których mowa w art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiotowa nieruchomość w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego leży na terenach zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 i art. 37 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (j.t. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z póżn. zm.) nieruchomość gruntowa oddana w użytkowanie wieczyste może być sprzedana wyłącznie użytkownikowi wieczystemu w drodze bezprzetargowej.

W myśl art. 235 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks Cywilny (Dz.U. z 1964 Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) budynki wzniesione na gruncie jednostki samorządu terytorialnego przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie.

Czy do ceny sprzedaży prawa własności nieruchomości zabudowanej budynkami wielorodzinnymi trwale z gruntem związanymi, starszymi niż 5 lat, na rzecz użytkownika wieczystego należy doliczyć podatek VAT?

Zdaniem wnioskodawcy, Sprzedaż dotyczy wyłącznie nieruchomości gruntowej bez położonych na niej budynków, które to stanowią własność użytkownika wieczystego.

Pomimo treści art. 29 ust. 5 ustawy o podatku VAT, który zabrania wyodrębniania z podstawy opodatkowania wartości gruntu, wyjątkowość prawnego charakteru użytkowania wieczystego wyrażającego się w art. 235 § 1 Kodeksu Cywilnego, mówiącym o własności budynków użytkownika wieczystego, przemawia za naliczeniem podatku w wysokości 22%.

Ze względu na przedmiot dostawy, którym jest wyłącznie grunt o zabudowie mieszkaniowej, który zgodnie z art. 41 ust, 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku oraz w myśl z art. 43 ust. 9 ustawy o VAT nie podlega on zwolnieniu od podatku, do ceny sprzedaży prawa własności przedmiotowego gruntu należy doliczyć 22 % podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez pojęcie sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy o VAT).

Towarami natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Unormowanie to pozostaje w zgodzie z art. 13 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347/1 z dnia 11 grudnia 2006 r.), który stanowi, że krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organ władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) zwalnia się od podatku od towarów i usług czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż sprzedaż (odpłatna dostawa towarów) w tym gruntów przez podatnika podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Co do zasady odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu, zgodnie z art. 41 ust.1 ustawy o VAT, 22% stawką podatku VAT i taką też stawką co do zasady należy opodatkować dostawę gruntu. Ustawodawca określił szereg sytuacji kiedy przedmiotowa dostawa mogłaby korzystać ze zwolnienia z podatku VAT.

Jak wcześniej wspomniano zwalnia się z podatku VAT czynności wykonywane przez jednostki samorządowe ale za wyjątkiem czynności dokonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych. Należy jednak zauważyć, że sprzedaż jest umową cywilnoprawną regulowaną przez art. 535 ustawę Kodeks cywilny z dnia 23 kwietnia 1964r. (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) zgodnie z którym przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Zatem w tym przypadku dostawa rzeczonego gruntu nie będzie mogła skorzystać z tego zwolnienia, o którym mowa w § 8 ust. 1 pkt 13 ww. rozporządzenia Ministra Finansów.

W myśl art. art. 43 ust. 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Mając na uwadze, że teren będący przedmiotem dostawy jest terenem przeznaczonym pod zabudowę, ponadto jest zabudowany, ww. zwolnienie nie znajdzie w tej sytuacji zastosowania.

Na gruncie przeznaczonym do sprzedaży znajdują się budynki które spełniają definicję towarów używanych w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, które zgodnie z tym przepisem w przypadku dostawy są zwolnione z podatku VAT.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli. Oznacza to, że w sytuacji gdy przedmiotem dostawy jest budynek lub budowla albo ich część to do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W tym przypadku również to zwolnienie nie będzie miało zastosowania, gdyż jak zaznaczył Wnioskodawca budynki znajdujące się na przedmiotowym gruncie stanowią własność użytkownika wieczystego a przedmiotem dostawy jest wyłącznie grunt bez budynków na nim posadowionych.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w przypadku sprzedaży nieruchomości gruntowej zabudowanej gdy przedmiotem dostawy jest wyłącznie sam grunt bez obiektów na nim posadowionych dostawa taka winna być opodatkowana podatkiem VAT według 22% stawki.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, oceniane całościowo, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.