Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe w części dotyczącej zwolnienia od podatku VAT sprzedaży działki o nr 7 (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) i ustalenia podstawy opodatkowania dla sprzedaży działek (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) oraz jest prawidłowe w części dotyczącej opodatkowania sprzedaży działek o nr 8 i 4 (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·zwolnienia od podatku VAT sprzedaży działki o nr 7 (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),

·opodatkowania sprzedaży działek o nr 8 i 4 (pytanie oznaczone we wniosku nr 2),

·ustalenia podstawy opodatkowania dla sprzedaży działek (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Uzupełnili go Państwo pismem z 24 października 2025 r. (wpływ 24 października 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Od 1 stycznia 2017 r. Gmina wraz ze swoimi jednostkami organizacyjnymi prowadzi scentralizowane rozliczenia z tytułu podatku VAT.

Gmina w swoim zasobie posiada nieruchomości zarówno zabudowane jak i niezabudowane.

Do Burmistrza wpłynął wniosek o zakup części działki oznaczonej numerem geodezyjnym 5 oraz działek 4 i 8. Dla umożliwienia zakupu części jednej z działek Gmina dokonała jej podziału na 7 mniejszych z przeznaczeniem do sprzedaży. Na skutek dokonanego podziału wydzielono m.in. działkę 7 asygnowaną dla wnioskodawcy.

Dostawa ww. działek przez Gminę będzie niewątpliwie stanowiła czynność cywilnoprawną. Przedmiotowe działki zlokalizowane są na terenie miasta. Działki te przylegają do nieruchomości wnioskodawcy i planowane jest ich zbycie w trybie bezprzetargowym na mocy art. 37 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2024 r. poz. 1145 ze zm.). Głównym celem zamiaru sprzedaży przedmiotowych działek jest poprawa warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej stanowiącej własność osoby fizycznej.

Nabycie działek przez Gminę nastąpiło:

·działka 4 oraz 7 z mocy prawa nieodpłatnie na mocy Decyzji komunalizacyjnej z 1991 r.

·działka 8 z mocy prawa nieodpłatnie na mocy Decyzji komunalizacyjnej z 1998 r.

Zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, przedmiotowe działki sklasyfikowane są następująco:

·działka 8 – przeznaczenie podstawowe: 15MN zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna szeregowa, brak przeznaczenia uzupełniającego,

·działka 4 – przeznaczenie podstawowe: 15MN zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna szeregowa, brak przeznaczenia uzupełniającego,

·działka 7 – przeznaczenie podstawowe: 14ZP zieleń urządzona, przeznaczenie uzupełniające: zakaz wprowadzania obiektów budowlanych niezwiązanych z przeznaczeniem terenu za wyjątkiem obiektów infrastruktury technicznej i urządzeń pomocniczych; dopuszcza się realizację obiektów małej architektury i rekreacji.

Działki z uwagi na wynikające z planu zagospodarowania warunki urbanistyczne, tj. nieprzekraczalną linię zabudowy mogą zostać zabudowane w następujący sposób: działka 8 może zostać zabudowana, działka 4 może zostać zabudowana w części, działka 7 nie może być zabudowana.

Przedmiotowa nieruchomość składająca się z trzech działek została wyceniona przez rzeczoznawcę majątkowego na kwotę (…) zł. Gmina nie posiada informacji o wartości poszczególnych działek wchodzących w skład nieruchomości.

Gmina planując sprzedaż opisanych powyżej działek powzięła wątpliwość dotyczącą opodatkowania sprzedaży.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

·Działka numer 7 stanowi teren niezabudowany, przeznaczony w planie zagospodarowania przestrzennego jako zieleń urządzona. Działka jest dzierżawiona osobie fizycznej od roku 2012 z przeznaczeniem pod zieleń. Dzierżawa korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Działka została nabyta przez Gminę z mocy prawa nieodpłatnie na mocy Decyzji komunalizacyjnej z 1991 r. W związku z tym Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Od momentu jej nabycia do momentu wydzierżawienia w roku 2012 stanowiła mienie komunalne i nie była przedmiotem sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej.

·Działka 8 stanowi teren niezabudowany, przeznaczony w planie zagospodarowania przestrzennego jako zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna szeregowa. Działka jest dzierżawiona osobie fizycznej od roku 2014 z przeznaczeniem pod zieleń. Dzierżawa korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Działka została nabyta przez Gminę z mocy prawa nieodpłatnie na mocy Decyzji komunalizacyjnej z 1998 r. W związku z tym Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Od momentu jej nabycia do momentu wydzierżawienia w roku 2014 stanowiła mienie komunalne i nie była przedmiotem sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej.

·Działka 4 stanowi teren niezabudowany, przeznaczony w planie zagospodarowania przestrzennego jako zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna szeregowa. Działka jest dzierżawiona osobie fizycznej od roku 2014 z przeznaczeniem pod zieleń. Dzierżawa korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Działka została nabyta przez Gminę z mocy prawa nieodpłatnie na mocy Decyzji komunalizacyjnej z 1991 r. W związku z tym Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Od momentu jej nabycia do momentu wydzierżawienia w roku 2014 stanowiła mienie komunalne i nie była przedmiotem sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej.

Pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z 24 października 2025 r.)

1.Czy Gmina dokonując sprzedaży nieruchomości o numerze 7 w drodze bezprzetargowej w celu poprawy warunków zagospodarowania nieruchomości korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

2.Czy Gmina dokonując sprzedaży nieruchomości o numerach 8 i 4 w drodze bezprzetargowej w celu poprawy warunków zagospodarowania nieruchomości winna opodatkować sprzedaż według właściwej stawki VAT?

3.Czy właściwe będzie ustalenie podstawy opodatkowania od wartości poszczególnych działek na podstawie proporcji wynikającej z powierzchni tych działek?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Gmina uważa, że dokonując sprzedaży nieruchomości o numerze 7 w drodze bezprzetargowej w celu poprawy warunków zagospodarowania nieruchomości, skorzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Definicja sprzedaży określona została w art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tą definicją, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z ustawą o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów .

Nieruchomość gruntowa spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Tym samym, co do zasady sprzedaż gruntów niezabudowanych winna być opodatkowana podatkiem VAT.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu ustawy, podlega bowiem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie obciążona podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Jednak w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu, zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i gospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższego wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz – w przypadku braku takiego planu – wydanych decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu powyższych uregulowań.

Podsumowując, opodatkowane podatkiem VAT są te dostawy, których przedmiot stanowią nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę).

Na podstawie przytoczonych przepisów prawa oraz z faktu zakwalifikowania przedmiotowej działki w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako zieleń urządzona, a co za tym idzie jest to grunt niezabudowany z jednoczesnym przeznaczeniem innym niż budowlane stwierdzić można, iż dokonując jej sprzedaży Gmina ma prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT.

Ad 2

Gmina uważa, że dokonując sprzedaży nieruchomości o numerach 8 i 4 w drodze bezprzetargowej w celu poprawy warunków zagospodarowania nieruchomości winna opodatkować tą sprzedaż właściwą stawką VAT.

Przedmiotowe działki stanowią dostawę towarów i usług w rozumieniu ustawy o VAT, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. W myśl tej ustawy przedmiotowe działki stanowią teren budowlany, o którym również świadczą zapisy przeznaczenia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Nie zostają też spełnione żadne przesłanki do skorzystania ze zwolnienia.

Ad 3

Gmina uważa, że właściwym będzie ustalenie podstawy opodatkowania od wartości poszczególnych działek na podstawie proporcji wynikającej z powierzchni tych działek.

Według Gminy, najbardziej racjonalnym będzie ustalenie ceny jednostkowej metra kwadratowego powierzchni działki oraz jej pomożenie przez wielkość powierzchni danej działki.

Będzie to stanowiło podstawę opodatkowania do dalszej sprzedaży.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe w części dotyczącej zwolnienia od podatku VAT sprzedaży działki o nr 7 (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) i ustalenia podstawy opodatkowania dla sprzedaży działek (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) oraz jest prawidłowe w części dotyczącej opodatkowania sprzedaży działek o nr 8 i 4 (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Zatem, w świetle przytoczonych powyżej przepisów grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy:

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

·podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

·podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Zamierzają Państwo sprzedać 3 działki niezabudowane. Działki zostały nabyte z mocy prawa nieodpłatnie, na mocy decyzji komunalizacyjnych w latach 1991-1998. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działki sklasyfikowane są jako: przeznaczenie podstawowe – zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna szeregowa, brak przeznaczenia uzupełniającego (8 i 4) oraz przeznaczenie podstawowe – zieleń urządzona, przeznaczenie uzupełniające – zakaz wprowadzania obiektów budowlanych niezwiązanych z przeznaczeniem terenu za wyjątkiem obiektów infrastruktury technicznej i urządzeń pomocniczych, dopuszcza się realizację obiektów małej architektury i rekreacji (7).

Państwa wątpliwości dotyczą w pierwszej kolejności kwestii zwolnienia od podatku VAT – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy – sprzedaży działki 7 (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Na wstępie należy wskazać, że sprzedaż przez Państwa wszystkich trzech działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, a Państwa – z tytułu tych transakcji (czynności o charakterze cywilnoprawnym) – należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Wskazać jednak należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku VAT dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane.

Stosownie do art. 2 pkt 33 ustawy:

Jednocześnie należy wskazać, że kluczowa dla sprawy regulacja stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. k Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, zgodnie z którym:

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1130 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Na mocy art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Ponadto, w myśl art. 15 ust. 2 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego: miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza „każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wskazać zatem należy, że zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, obejmuje zbycie niezabudowanych gruntów wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Tym samym, z ww. zwolnienia od podatku od towarów i usług korzystać będą dostawy gruntów o charakterze wyłącznie rolnym, leśnym, itp.

Ponadto należy podkreślić, że przy dokonywaniu oceny, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę, nie można kierować się wyłącznie jego podstawowym przeznaczeniem określonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, lecz należy również wziąć pod uwagę jego przeznaczenie uzupełniające, wynikające z tego planu. Ustawodawca bowiem, definiując w art. 2 pkt 33 ustawy teren budowlany wskazuje, że decydujące znaczenie mają m.in. zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie zawężając przy tym, że chodzi wyłącznie o podstawowe przeznaczenie określone w tym planie.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że skoro ustawa nie precyzuje konkretnych terenów przeznaczonych pod zabudowę, przyjąć należy, że pojęcie „tereny przeznaczone pod zabudowę” obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy. Jednocześnie ustawodawca nie uzależnił charakteru terenu od głównego (wiodącego) celu, który teren, będący przedmiotem opodatkowania VAT, ma spełniać, lecz zwolnienie od opodatkowania podatkiem VAT zależy od możliwości dokonania zabudowy wskazanego terenu.

Zatem, pomimo że podstawowe przeznaczenie dla działki 7 stanowi zieleń urządzoną, to jej przeznaczenie uzupełniające dopuszcza realizację obiektów infrastruktury technicznej i urządzeń pomocniczych oraz obiektów małej architektury i rekreacji. Tym samym, należy przyjąć, że dopuszczenie zabudowy gruntu, niezależnie od tego, czy stanowi przeznaczenie podstawowe czy uzupełnienie podstawowej (niebudowlanej) funkcji tego gruntu, oznacza, że grunt ten w istocie stanowi grunt przeznaczony pod zabudowę.

W konsekwencji działka 7 będzie stanowiła teren budowlany, zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy i jej sprzedaż przez Państwa nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Podsumowując, stwierdzam, że sprzedaż działki nr 7 nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko w tej kwestii uznałem jako nieprawidłowe.

W dalszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek o nr 8 i 4 (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Jak wynika z opisu sprawy, według zapisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, działki o nr 8 oraz 4 sklasyfikowane są jako przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną szeregową. Tym samym, również te działki stanowią teren budowlany, zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy. W związku z tym, sprzedaż tych działek nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Jednocześnie należy wskazać, że jeżeli przy zbyciu nieruchomości niezabudowanych wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować zastosowanie zwolnienia od podatku dla tej dostawy w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zatem dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów (w tym nieruchomości), spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

·towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

·brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygnatura akt I FSK 627/12 wskazał, że:

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Z opisu sprawy wynika, że nabyli Państwo będące przedmiotem planowanej sprzedaży działki w drodze decyzji komunalizacyjnych w latach 1991-1998. Zatem, przy nabyciu przez Państwa przedmiotowych działek podatek VAT nie wystąpił. Tym samym, nie można uznać, że nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku VAT, skoro dostawy te nie były objęte tym podatkiem. Ponadto ww. działki nie były przez Państwa wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych.

Z powyższego wynika więc, że w opisanym przypadku nie zostały spełnione warunki konieczne dla zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Podsumowując, stwierdzam, że powinni Państwo opodatkować sprzedaż działek o nr 8 i 4 właściwą stawką podatku VAT.

Zatem Państwa stanowisko w kwestii dotyczącej pytania oznaczonego we wniosku nr 2 uznałem jako prawidłowe.

Skoro nabycie działki 7 także nie było objęte podatkiem VAT – analogicznie jak pozostałe dwie działki – również sprzedaż tej działki nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Tym samym dostawa tej działki będzie opodatkowana właściwą stawką podatku VAT.

Państwa wątpliwości dotyczą również kwestii ustalenia podstawy opodatkowania dla sprzedaży działek (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:

Zapis art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę, obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Stosownie do art. 29a ust. 6 ustawy:

Na podstawie art. 29a ust. 7 ustawy:

Zatem we wskazanych wyżej przepisach ustawodawca precyzyjnie określił katalog elementów wliczanych do podstawy opodatkowania oraz elementów niemających wpływu na jej wielkość.

Z przepisów tych wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

W tym miejscu, mając na uwadze ekonomiczny aspekt transakcji i oceniając pojęcie „gruntu” należy stwierdzić, że towarem zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy oraz w myśl art. 4 pkt 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1145 ze zm.) – jest geodezyjnie wyodrębniona działka gruntu.

Zatem, dokonując oceny skutków podatkowych w zakresie dostawy nieruchomości, należy odnieść się do sytuacji każdej działki ewidencyjnej mającej być przedmiotem dostawy. Tym samym dostawa każdej geodezyjnie wyodrębnionej działki stanowi odrębne zdarzenie przyszłe, wymagające oceny pod względem jej opodatkowania.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotowa nieruchomość składająca się z trzech działek została wyceniona przez rzeczoznawcę majątkowego na kwotę (…) zł. Nie posiadają Państwo informacji o wartości poszczególnych działek wchodzących w skład nieruchomości. Zatem w związku z planowaną sprzedażą działek, zamierzają Państwo ustalić podstawę opodatkowania od wartości poszczególnych działek na podstawie proporcji wynikającej z ich powierzchni, poprzez ustalenie ceny jednostkowej metra kwadratowego powierzchni działki oraz jej pomożenie przez wielkość powierzchni danej działki.

Jak zostało rozstrzygnięte powyżej, dostawa każdej z trzech działek będzie opodatkowana podatkiem VAT.

W konsekwencji, w Państwa sytuacji podstawą opodatkowania VAT będzie należna zapłata z tytułu sprzedaży każdej z trzech działek, pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług.

Zaznacza się, że ani przepisy ustawy, ani przepisy wykonawcze do ustawy nie precyzują w jaki sposób należy ustalić podstawę opodatkowania. Dopuszcza się jednak rozwiązanie np. według klucza powierzchniowego, o ile odzwierciedla stan faktyczny. Należy przy tym podkreślić, że wybór odpowiedniej metody czy klucza podziału należy wyłącznie do podatnika, który powinien sam zdecydować, czy jest to metoda obiektywna i wiarygodna w jego konkretnej sytuacji. Jeżeli zatem zastosowanie klucza podziału np. powierzchniowego, odzwierciedla stan faktyczny i jest w konkretnej sytuacji metodą najbardziej obiektywną i wiarygodną, to nic nie stoi na przeszkodzie, aby taką metodę zastosować.

Podsumowując, stwierdzam, że przy dokonywanej sprzedaży działek podstawą opodatkowania będzie wartość stanowiąca całość należności z tytułu sprzedaży każdej z działek, czyli wszystko co będzie stanowić zapłatę z tytułu ich dostawy, pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług.

Zatem Państwa stanowisko w tej kwestii uznałem jako nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W myśl art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym ich przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.