Temat interpretacji
Sposób dokumentowania sprzedaży w związku z dokonaną rejestracją.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2012 r. (data wpływu 20 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 5 listopada 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania sprzedaży w związku z dokonaną rejestracją jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 20 sierpnia 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 5 listopada 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania sprzedaży w związku z dokonaną rejestracją.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Od dnia 24 listopada 2011 r., rozpoczął Pan działalność gospodarczą. Pierwszy przychód z prowadzonej działalności w wysokości 36.400 zł - osiągnął Pan w miesiącu grudniu 2011 r. W 2011 r. korzystał Pan ze zwolnienia od podatku VAT, ponieważ potraktował Pan limit ustalony na kwotę 150.000 zł, jako limit na rok, bez przeliczania go na miesiące. Jest Pan zarejestrowany jako podatnik w formie ryczałtu. Za wykonywane usługi wystawiał Pan rachunki uproszczone bez podatku VAT, co zostało udokumentowane w umowie i cenie wymienionej w rachunkach. Podatku VAT nie naliczał Pan i nie odprowadzał. Taka sytuacja trwała do miesiąca lipca 2012 r., gdy podczas składania korekty PIT-28 w urzędzie skarbowym stwierdzono, iż jest Pan zobowiązany do rejestracji, bowiem utracił Pan prawo do zwolnienia od podatku VAT. W dniu 31 lipca 2012 r., zarejestrował się Pan jako podatnik VAT i w dniu 1 sierpnia 2012 r. otrzymał potwierdzenie o zarejestrowaniu jako podatnik VAT. Od dnia przekroczenia limitu złożył Pan deklaracje VAT-7, przyjmując za podstawę kwoty z rachunków i od tych kwot naliczył VAT. Deklaracje VAT-7 zostały złożone 31 lipca 2012 r. i podstawą do naliczenia podatku były kwoty z rachunków uproszczonych, do których dodano VAT. W stosunku do zleceniodawców, którzy otrzymali rachunki uproszczone sporządził Pan korekty na kwoty, na które były wystawione i w miejsca tej czynności z dniem 1 sierpnia 2012 r. wystawił Pan faktury VAT, wymieniając w nich daty faktycznie wykonanej usługi i od kwot z rachunków naliczył Pan VAT. Usługobiorcy potwierdzili otrzymanie korekt rachunków i wystawionych faktur VAT zwracając Panu podatek VAT, który był Pan zobowiązany wpłacić wraz z odsetkami stosownie do terminu i usługi, za którą otrzymał Pan należność (pomimo, iż VAT od wystawionych otrzymał Pan dopiero w sierpniu, ale usługa została wykonana wcześniej tj. od grudnia 2011 r. do lipca 2012 r.). Wskazał Pan, iż wcześniej nie wystawiał faktur za okres od grudnia 2011 r. do lipca 2012 r., bowiem błędnie zinterpretował przepis uprawniający do skorzystania z ulgi (dlatego też wystawiał Pan rachunki uproszczone, nie naliczając VAT). Jednakże po zarejestrowaniu się skorygował Pan ten błąd wystawiając korekty do tych rachunków i wystawiając faktury VAT z dniem zarejestrowania się jako podatnik VAT ,,pisząc w treści: faktura za usługę i dzień wykonania usługi. Sporządził Pan deklaracje VAT-7 za okresy od kiedy była faktycznie wykonana usługa. Naliczył Pan odsetki za okresy od kiedy VAT powinien być naliczony, sporządził Pan PIT-28 (uznając kwotę przychodu - gdyż stanowi ona podstawę do naliczenia VAT).
W związku z powyższym zadano następujące pytanie
, sformułowane w uzupełnieniu do wniosku:
Czy prawidłowo postąpił Pan, wystawiając faktury VAT od momentu zarejestrowania się jako podatnik podatku VAT, przyjmując do naliczenia podatku podstawę z wystawionych wcześniej rachunków uproszczonych, odprowadzając należny podatek wraz z odsetkami naliczonymi od momentu powstania tego obowiązku i wystawiając faktury z datą zarejestrowania się jako podatnik VAT, uwzględniając w treści daty wykonania usługi...
Pana zdaniem, kwoty na rachunkach uproszczonych są podstawą do naliczenia podatku VAT. Sporządzenie korekt rachunków jest prawidłową czynnością, jak również wystawienie faktur VAT mogło nastąpić dopiero po zarejestrowaniu podmiotu, lecz naliczenie VAT obowiązuje dopiero od dnia utraty zwolnienia i zapłaty wraz z odsetkami. Wystawiając rachunki dla usługobiorców, kwoty te stanowiły wydatek, który zarejestrowali w księgach, po otrzymaniu korekt od tych rachunków, nie zmienia to podatku dochodowego zarówno dla usługobiorców i dla usługodawcy - również dopłatę stanowi podatek VAT, który naliczono w fakturach z dnia 1 sierpnia 2012 r. i wpłacono do urzędu skarbowego za okres wykonania usługi i otrzymania należności, jakie wymienione zostały w rachunkach uproszczonych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().
Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
W myśl art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Art. 113 ust. 5 stanowi, iż jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.()
W oparciu o art. 113 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Natomiast zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.
Z kolei art. 96 ust. 1 ustawy stanowi, że podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.
Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż w grudniu 2011 r. rozpoczęła Pan działalność i w tym samym miesiącu, przekroczył Pan limit uprawniający do korzystania ze zwolnienia podmiotowego, jednak w związku z tym faktem nie dopełnił obowiązku związanego z rejestracją w momencie przekroczenia obrotu. Rejestracji dokonał Pan w dniu 31 lipca 2012 r. i w dniu 1 sierpnia 2012 r. otrzymał potwierdzenie o zarejestrowaniu jako podatnik VAT czynny. Po zarejestrowaniu się, sporządził Pan deklaracje VAT-7 za okresy, od kiedy była faktycznie wykonana usługa oraz naliczył Pan odsetki za okresy od kiedy VAT powinien być naliczony. Sporządził Pan dla zleceniodawców, korekty rachunków (na kwoty, na które były wystawione) i w ich miejsce z dniem 1 sierpnia 2012 r. wystawił Pan faktury VAT, przyjmując jako podstawę do naliczenia podatku kwoty z rachunków i wymieniając w nich daty faktycznie wykonanej usługi. Usługobiorcy potwierdzili otrzymanie korekt rachunków i wystawionych faktur VAT, jednocześnie zwracając podatek VAT, który był Pan zobowiązany wpłacić wraz z odsetkami stosownie do terminu i usługi, za którą otrzymał Pan należność
Wskazać należy, iż zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.
Powyższe oznacza zatem, że Wnioskodawca powinien potraktować kwoty z rachunków jako obrót brutto i opodatkować je odpowiednią stawką podatku.
W tym miejscu podkreślić należy, że jedną z podstawowych zasad systemu prawnego w Polsce jest swoboda umów, zgodnie z którą to strony decydują o sposobie wzajemnych rozliczeń. Jednocześnie w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej umów zawieranych przez Spółkę. Tym samym określenie czy należność za świadczoną usługę stanowiła wartość netto czy wartość brutto powinny rozstrzygać strony umowy.
Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.
Szczegółowe zasady wystawiania faktur oraz dane, które powinny zawierać, określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).
Wskazać należy również, iż celem faktury VAT jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, pełni ona bowiem szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze.
Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny, jak również zasadę swobody umów stwierdzić należy, że skoro - jak wskazano we wniosku - w związku z zaistniałą sytuacją, strony wspólnie ustaliły kwotę należną za wykonane usługi, jako wartość obejmującą kwoty z rachunków powiększone o stosowny podatek od towarów i usług, to w tym konkretnym przypadku prawidłowym było wystawienie w miejsce skorygowanych rachunków, faktur VAT z uwzględnieniem podatku VAT należnego. Przy czym wystawione faktury VAT muszą spełniać wymogi zawarte w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, regulującym szczegółowe zasady wystawiania faktur, a ponadto faktura powinna zawierać informację o rzeczywistej dacie sprzedaży usługi.
Reasumując, w przedstawionej sprawie właściwym było wystawienie korekt rachunków do rachunków dokumentujących sprzedaż sprzed rejestracji w podatku VAT i traktowanie kwot na rachunkach zgodnie z uzgodnieniami stron.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Wniosek ORD-IN
Treść w pliku PDF 2 MB
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy