Temat interpretacji
Czy sprzedaż gruntu wchodzących w skład majątku własnego podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2010 r. (data wpływu 22 września 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia - brak daty (data wpływu 16 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 22 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu. Wniosek uzupełniono w dniu 16 grudnia 2010 r. o doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Wnioskodawczyni wraz z mężem zostali właścicielami działki rolnej o powierzchni 81 arów 46 m2 oznaczonej jak działka gruntu nr 74. Działka ta była własnością rodziców Wnioskodawczyni. Postanowieniem Sądu Rejonowego w z dnia 08 listopada 1999 r. spadek po zmarłym w dniu 05 maja 1999 r. nabyli żona spadkodawcy oraz dzieci po 1/3 części każde z nich. w dniu 27 sierpnia 2001 r. sporządzono w formie aktu notarialnego umowę o zniesienie współwłasności nieruchomości, w której dokonują zniesienia współwłasności nieruchomości oznaczonej jako działka gruntu nr 74 bez spłat na rzecz.
Wyżej wymieniona działka stanowi majątek własny Wnioskodawczyni oraz jej męża. Ponadto, obydwoje pracują, nie prowadzą działalności gospodarczej i nie są płatnikami podatku od towarów i usług. Nie prowadzą działalności rolniczej. w roku 2008 właściciele postanowili sprzedać ww. działkę. Ponieważ nie znalazła się osoba zainteresowana kupnem całości działki, ale było zainteresowanie mniejszymi działkami, w roku 2009 małżonkowie dokonali podziału tej działki na 7 mniejszych i uzyskali dla nich warunki zabudowy z Urzędu Gminy i Miasta. Status działek rolnych potwierdza wypis z rejestru gruntów. Dla działek tych nie ma planu zagospodarowania przestrzennego.
W roku 2009 została sprzedana jedna z działek za zgodą Agencji Nieruchomości Rolnych, która zrezygnowała z prawa pierwokupu. w roku 2010 r. sprzedane zostały dwie kolejne działki.
W uzupełnieniu z dnia 16 grudnia 2010 r. Wnioskodawczyni oświadczyła, że nigdy nie wykorzystywała posiadanych gruntów w działalności rolniczej, nie sprzedawała płodów rolnych, nie prowadziła i nie prowadzi gospodarstwa rolnego.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy dotychczasowa sprzedaż działek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...
Zdaniem Wnioskodawczyni, ponieważ sprzedaż działek dotychczasowa polega na sprzedaży majątku własnego, nie podlega ona opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W oparciu o art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza na mocy ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.
O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją podmiotu wykonującego określoną czynność, z którą łączą się skutki podatkowoprawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.
W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary, czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.
Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, iż Wnioskodawczyni nabyła w drodze dziedziczenia po zmarłym ojcu oraz poprzez zniesienie współwłasności działkę rolną o powierzchni 81 arów 46 m2. Zainteresowana pracuje, nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest płatnikiem podatku od towarów i usług. Nigdy nie wykorzystywała posiadanych gruntów w działalności rolniczej, nie sprzedawała płodów rolnych, nie prowadziła i nie prowadzi gospodarstwa rolnego. w roku 2008 dokonała podziału tej działki na 7 mniejszych i uzyskała dla nich warunki zabudowy z Urzędu Gminy i Miasta. Status działek rolnych potwierdza wypis z rejestru gruntów. Dla działek tych nie ma planu zagospodarowania przestrzennego.
W roku 2009 została sprzedana jedna z działek za zgodą Agencji Nieruchomości Rolnych, która zrezygnowała z prawa pierwokupu. w roku 2010 sprzedane zostały dwie kolejne działki.
Zamiarem Zainteresowanej jest sprzedaż pozostałych działek.
W przedmiotowej sprawie stwierdzić zatem należy, iż Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży działek stanowiących majątek osobisty, otrzymany w latach 1999-2001 w drodze dziedziczenia po zmarłym ojcu oraz poprzez zniesienie współwłasności, nie działała w charakterze podatnika, a czynność ta nie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Nie można bowiem stwierdzić, że w chwili otrzymania gruntu zamiarem Zainteresowanej była jego późniejsza sprzedaż. Należy stwierdzić, iż nic nie wskazuje na to, aby przedmiotowy grunt został nabyty w celach handlowych, gdyż został on nabyty w latach 1999-2001 w drodze dziedziczenia oraz zniesienia współwłasności Ponadto, Zainteresowana oświadczyła, że nigdy nie wykorzystywała posiadanych gruntów w działalności rolniczej, nie sprzedawała płodów rolnych, nie prowadziła i nie prowadzi gospodarstwa rolnego. Zatem, Zainteresowana dokonując sprzedaży działek korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Reasumując, sprzedaż działek wchodzących w skład majątku osobistego Wnioskodawczyni, nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Zainteresowana dokonując ich sprzedaży korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem. w przedmiotowej sprawie nie wystąpiły okoliczności mające znamiona działalności gospodarczej, a zatem nie zachodzi konieczność odprowadzenia podatku należnego od czynności sprzedaży działek.
W sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). w związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawczynię.
Ponadto wskazać należy, iż zgodnie z powołanym wyżej art. 14b § 1 cyt. ustawy, udzielona interpretacja indywidualna jest wiążąca tylko dla Wnioskodawczyni, a nie dla jej małżonka.
Niniejszą interpretacją został załatwiony wniosek w części dotyczącej opodatkowania sprzedaży gruntu w stanie faktycznym sprawy. Rozstrzygnięcie w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu o cechach zdarzenia przyszłego zostało zawarte w interpretacji nr ILPP1/443-1035/10-4/MP z dnia 17 grudnia 2010 r.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
Referencje
ILPP1/443-1035/10-4/MP, interpretacja indywidualna
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu