Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (jedn. tekst z dnia 4 stycznia 2005 roku Dz. U. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu wniosku xxxxxxxxxxxxxxxx z dnia 12.01.2005 roku (wpływ do Urzędu 14.01.2005 roku), uzupełnionego pismem z dnia 10.02.2005 roku (wpływ do Urzędu 15.02.2005 roku) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwrotu kosztów podróży
stwierdzam, że:
stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.
Uzasadnienie
Stan faktyczny:
Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług prawniczych. W ramach działalności zawarł umowę o stałej współpracy z jednym z kontrahentów, który ma siedzibę poza Trójmiastem i prowadzi interesy w różnych miejscach Polski. Jeden z punktów tej umowy stanowi, że Klient zobowiązuje się do wypłaty wynagrodzenia i zwrotu kosztów związanych z dojazdami i ewentualnymi noclegami. Ma on następujące brzmienie:
"Klient zobowiązuje się ponadto zwrócić Kancelarii koszty podróży i noclegu poniesione przez nią w związku z wykonywaniem Umowy poza Trójmiastem. Koszty noclegów zostaną rozliczone w oparciu o przedstawione rachunki, zaś koszty podróży - o tzw. kilometrówkę".
Podatnik nie dokumentuje klientowi rzeczywistych kosztów poniesionych w związku z dojazdem, a obciąża go wynikającą z umowy kwotą, obliczoną na bazie kilometrówki.
Pytanie:
Jaką stawką winien być opodatkowany w/w zwrot kosztów dojazdu?
Stanowisko podatnika:
Kwota zwrotu kosztów dojazdu powinna być opodatkowana stawka 22% podatku VAT. Koszt dojazdu do miejsca świadczonej usługi podstawowej nie jest odrębnie klasyfikowany i nie powinien w związku z tym być odrębnie opodatkowany, czy też zwolniony od podatku. Zdaniem podatnika, dojazd jest elementem świadczonej w oparciu o umowę usługi podstawowej.
Ocena prawna:
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług.
Wynika z powyższego, że kwota należna - stanowiąca podstawę opodatkowania - obejmuje zawsze całość (sumę) świadczenia, nie zaś zestaw świadczeń częściowych, wchodzących w skład elementów kalkulacyjnych ceny sprzedaży. Oznacza to, iż w celu ustalenia czy dane świadczenie, obejmujące kilka części składowych, powinno być traktowane jako jedno świadczenie, czy też jako dwa lub więcej świadczeń wycenianych odrębnie, należy dokonać analizy umowy zawartej pomiędzy stronami.
Z treści wniosku wynika, że w przedmiotowej sprawie zawarł Pan umowę na świadczenie usług prawniczych i w celu wykonania tych usług wykorzystuje Pan swój prywatny samochód. Dojazdy do miejsca świadczenia nie są usługą samą w sobie, zatem nie mogą być przedmiotem odrębnego opodatkowania. W tej sytuacji, koszty dojazdu mogą stanowić jedynie element kalkulacyjny ceny sprzedaży usługi, a zatem są częścią całości świadczenia należnego od nabywcy i podlegają opodatkowaniu stawką podatku właściwą dla usługi podstawowej.
Świadczenie usług prawniczych podlega opodatkowaniu stawką podstawową wynikającą z art. 41 ust. 1 ustawy, tj. stawką 22%
Reasumując, Naczelnik tut. Urzędu stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione w piśmie z dnia 12.01.2005 roku jest prawidłowe.