Interpretacja indywidualna z dnia 16.04.2014, sygn. IPPP3/443-36/14-4/KC, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

w zakresie określenia miejsca świadczenia dla usług doradczych o charakterze ogólnym, związanych z nieruchomościami położonymi w Norwegii, Rosji i Polsce.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2014 r. r. (data wpływu 16 stycznia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 26 marca 2014 r. (data wpływu 28 marca 2014 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 17 marca 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 19 marca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia dla usług doradczych o charakterze ogólnym, związanych z nieruchomościami położonymi w Norwegii, Rosji i Polsce jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 stycznia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia dla usług doradczych o charakterze ogólnym, związanych z nieruchomościami położonymi w Norwegii, Rosji i Polsce. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 26 marca 2014 r., złożonym w dniu 26 marca 2014 r. (data wpływu 28 marca 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 17 marca 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik ma zamiar w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczyć na rzecz jednego ze swoich kontrahentów (Kontrahent) usługę doradztwa dotyczącą działalności na rynku nieruchomości mieszkaniowych (Usługa Doradcza). Kontrahent, mający siedzibę na terytorium Polski, prowadzi działalność na rynku nieruchomości mieszkaniowych, m.in. na terytorium Polski, Norwegii oraz Rosji, bezpośrednio bądź też za pośrednictwem swoich spółek celowych. W szczególności, Kontrahent i jego spółki celowe zajmują się budową i sprzedażą nieruchomości mieszkaniowych.

Kontrahent jest podmiotem wykonującym samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 UPodVAT (zgodnie z którym co do zasady działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców), posiadającym na terytorium Polski stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów UPodVAT i jest zidentyfikowany do celów podatku od towarów i usług w Polsce.

Podatnik nie będzie świadczył Usługi Doradczej bezpośrednio na rzecz spółek celowych Kontrahenta.

Podatnik jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Podatnik będzie świadczył Usługę Doradczą głównie na terytorium Polski, przy wykorzystaniu narzędzi telekomunikacyjnych i internetowych.

Rozważane są dwa rodzaje współpracy w zakresie Usługi Doradczej.

1. Według pierwszego wariantu, Usługa Doradcza miałaby obejmować następujące rodzaje doradztwa:
   1. Prowadzenie serwisu budów Kontrahenta w Norwegii w okresie gwarancyjnym, w tym:
      1. Udział w przeglądach gwarancyjnych okresowych oraz sporządzanie protokołów i dokumentacji tych przeglądów.
      2. Bieżące prowadzenie rejestru zgłoszeń gwarancyjnych oraz comiesięczna sprawozdawczość z ich wykonania.
      3. Koordynacja prac brygad serwisowych (Zleceniodawcy i innych wykonawców).
      4. Pozyskanie norweskich firm serwisowych i nadzór nad zlecanymi im pracami.
      5. Składanie i monitoring, w czasie okresu gwarancyjnego, reklamacji usług świadczonych przez podwykonawców norweskich.
   2. Pomoc Zleceniodawcy w funkcjonowaniu i realizacji projektów na rynku norweskim, w tym:
      1. udział w negocjacjach z inwestorami i podwykonawcami norweskimi;
      2. składanie wniosków do organów władzy w sprawach związanych z przygotowaniem i realizacją kontraktów przez Zleceniodawcę;
      3. udział w spotkaniach i naradach koordynacyjnych na budowie; w razie potrzeby protokołowanie narad w języku polskimi i norweskim;
      4. wyszukiwanie podwykonawców i dostawców norweskich;
      5. obsługa językowa kontroli norweskich na budowach;
      6. wyszukiwanie zakwaterowania dla pracowników zleceniodawcy przyjeżdżających na budowy prowadzone przez zleceniodawcę;
      7. udział w wykonaniu i przekazywanie nabywcom dokumentacji mieszkań, instrukcji obsługi i kart gwarancyjnych (FDV);
      8. tłumaczenie bieżącej korespondencji (listy, wiadomości e-mail) z inwestorami, podwykonawcami, urzędami norweskimi itp. według istniejącego zapotrzebowania;
      9. tłumaczenie wyodrębnionych dokumentów (np. tekstów ofert, umów, ich załączników itp.) zlecone przez Zleceniodawcę lub jego uprawnionego przedstawiciela drogą mailową.
   3. Doradztwo i obsługa w zakresie zmian lokatorskich wprowadzanych z inicjatywy nabywców a w szczególności:
      1. Przygotowywanie zaktualizowanych materiałów dotyczących wariantów wykończeniowych mieszkań (katalog, próbki i cennik materiałów wykończeniowych wyposażenia) przed każdą planowaną budową w porozumieniu z wyznaczonym przedstawicielem Zleceniodawcy,
      2. organizowanie przeprowadzanie spotkań z nabywcami mieszkań w sprawach zamiennych materiałów wykończeniowych, ustalanie z nimi doboru materiałów i wyposażenia do poszczególnych mieszkań, ich kosztu oraz sposobu ich rozliczenia,
      3. przygotowywanie list ze zmianami lokatorskimi i przekazanie ich agentowi nieruchomości, przyjmowanie odbiorowych reklamacji ze strony nabywców mieszkań odnośnie zastosowanych wariantów wykończeniowych i przekazywanie ich kierownictwu Zleceniodawcy,
      4. pomoc w weryfikacji przedstawionych reklamacji oraz w uzgadnianiu z nabywcami ich ewentualnych korekt.
2. Według drugiego wariantu, Usługa Doradcza miałaby obejmować doradztwo związane z rynkiem nieruchomości mieszkalnych oraz obsługę pozostałą w zakresie zmian wprowadzanych z inicjatywy nabywców, w tym w szczególności:
   1. doradztwo w zakresie możliwości rozwoju i strategii rynkowej w danym kraju, opierające się na analizie bieżącej sytuacji w sektorze nieruchomości jak i na prognozowanych trendach na rynku nieruchomości mieszkalnych,
   2. doradztwo w zakresie identyfikacji i wyboru potencjalnych partnerów dla inwestycji nieruchomościowych planowanych lub prowadzonych przez Kontrahenta lub jego spółki celowe oraz wsparcie w procesie negocjacji z tymi podmiotami;
   3. doradztwo przy wyborze dostawców usług dla Kontrahenta lub jego spółek celowych (przykładowo: wykonawców prac budowlanych i geodezyjnych, architektów, pośredników w obrocie nieruchomościami, zarządców nieruchomości - przy czym Podatnik pragnie podkreślić, że sam nie będzie świadczyć takich usług);
   4. wspieranie negocjacji z nabywcami;
   5. doradztwo w zakresie zmian wprowadzanych z inicjatywy nabywców, w tym w szczególności prezentowanie oferty Kontrahenta w zakresie materiałów, przekazywanie ustaleń i informacji współpracującej agencji nieruchomości oraz Kontrahentowi;
   6. tłumaczenie dokumentów, tłumaczenie i protokołowanie rozmów i negocjacji.
   7. wsparcie administracyjne w zakresie reklamacji.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 26 marca 2014 r. (data wpływu 28 marca 2014 r.) Wnioskodawca wskazał, że:

Usługi oznaczone w pkt 3 wariantu pierwszego, polegające na doradztwie i obsłudze w zakresie zmian lokatorskich wprowadzanych z inicjatywy nabywców, miałyby dotyczyć nieruchomości w Norwegii.

Usługi Doradcze opisane w drugim wariancie obejmowałyby rynek polski, norweski i rosyjski, tj. rynki na których działa Kontrahent i jego spółki celowe. Usługi te dotyczyłyby przede wszystkim działań, które niekoniecznie musiałyby doprowadzić do powstania nieruchomości. Usługi te nie byłyby związane z konkretnymi nieruchomościami, jednakże Kontrahent wykorzystałby być może wiedzę i efekty uzyskane ze świadczenia Usługi Doradczej, dla jakichś konkretnych nieruchomości.

Na etapie świadczenia Usług Doradczych Wnioskodawca nie musiałby posiadać wiedzy, o jakie konkretnie planowane bądź istniejące nieruchomości chodzi i w którym kraju są one zlokalizowane. I tak precyzując:

1. doradztwo w zakresie możliwości rozwoju i strategii rynkowej w danym kraju, opierające się na analizie bieżącej sytuacji w sektorze nieruchomości jak i na prognozowanych trendach na rynku nieruchomości mieszkalnych - usługi dotyczyłyby dostarczenia informacji o rynku, na którym być może istniałyby już jakieś nieruchomości Kontrahenta lub jego spółek celowych, bądź nie byłoby tam jeszcze nieruchomości wymienionych podmiotów. Wykonanie usługi byłoby niezależne od istnienia nieruchomości Kontrahenta bądź jego spółek celowych, ponieważ w wyniku usługi doradczej nieruchomości mogłyby w ogóle nie powstać w danym kraju.
2. doradztwo w zakresie identyfikacji i wyboru potencjalnych partnerów dla inwestycji nieruchomościowych planowanych lub prowadzonych przez Kontrahenta lub jego spółki celowe oraz wsparcie w procesie negocjacji z tymi podmiotami - usługi dotyczyłyby dostarczenia informacji o podmiotach działających w określonych branżach, mogących współpracować z Kontrahentem na rynku (w kraju), na którym być może istniałyby już jakieś nieruchomości Kontrahenta lub jego spółek celowych, bądź nie byłoby tam jeszcze nieruchomości wymienionych podmiotów. Wykonanie usług byłoby niezależne od istnienia nieruchomości Kontrahenta bądź jego spółek celowych. Zaznaczyć należy, że w przypadku nieruchomości planowanych, mogłyby one w ogóle nie powstać.
3. doradztwo przy wyborze dostawców usług dla Kontrahenta lub jego spółek celowych (przykładowo: wykonawców prac budowlanych i geodezyjnych, architektów, pośredników w obrocie nieruchomościami, zarządców nieruchomości - przy czym Podatnik pragnie podkreślić, że sam nie będzie świadczyć takich usług) również w tym przypadku usługi dotyczyłyby dostarczenia informacji o podmiotach działających w określonych branżach i posiadających wymagane uprawnienia. Wykonanie usług przez Wnioskodawcę będzie - z punktu widzenia Wnioskodawcy - niezwiązane z istnieniem nieruchomości Kontrahenta bądź jego spółek celowych, ponieważ może odbywać się na etapie podejmowania decyzji i kalkulacji opłacalności ewentualnych inwestycji w danym kraju.
4. wspieranie negocjacji z nabywcami, doradztwo w zakresie zmian wprowadzanych z inicjatywy nabywców, w tym w szczególności prezentowanie oferty Kontrahenta w zakresie materiałów, przekazywanie ustaleń i informacji współpracującej agencji nieruchomości oraz Kontrahentowi jak też wsparcie administracyjne w zakresie reklamacji - ta część Usługi Doradczej, polegająca na dostarczeniu informacji Kontrahentowi niezbędnych w procesie negocjacji oraz przekazywaniu informacji i dokumentów wykonywana byłaby na żądanie Kontrahenta i w takim zakresie, w jakim Kontrahent potrzebowałby wsparcia. Wnioskodawca świadcząc usługę nie zawsze będzie posiadał wiedzę, jakiej nieruchomości i w którym kraju położonej, dotyczy jego usługa. Biorąc pod uwagę obszary działania Kontrahenta, nieruchomości mogą być położone w Polsce, Norwegii lub Rosji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Usługa Doradcza, którą Podatnik ma zamiar świadczyć na rzecz kontrahenta, w obydwu zdarzeniach przyszłych, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, a co za tym idzie, czy podatnik będzie zobowiązany do wykazania podatku należnego VAT w Polsce z tytułu świadczenia Usługi Doradczej...

Zdaniem Wnioskodawcy;

Usługa Doradcza świadczona przez podatnika na rzecz Kontrahenta, zarówno w opisanym w pkt I jak II zdarzenia przyszłego, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, a co za tym idzie podatnik będzie zobowiązany do wykazania podatku należnego VAT w Polsce z tytułu świadczenia Usługi Doradczej.

W szczególności, zdaniem Podatnika, w analizowanej sytuacji:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 UPodVAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT) podlegają w szczególności odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Powyższy przepis wprowadza tzw. zasadę terytorialności, zgodnie z którą określone czynności (w szczególności - odpłatne świadczenie usług) podlegają opodatkowaniu wyłącznie w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju (a zatem co do zasady terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - art. 2 ust. 1 UPodVAT).

Na potrzeby stosowania przepisów dotyczących miejsca świadczenia usług, ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, jak również
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie powyższego przepisu, która jest zidentyfikowana lub zobowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej (art. 28a pkt 1 UPodVAT).

Miejsce świadczenia usług regulują przepisy art. 28a - 28o UPodVAT. I tak w szczególności:

1. co do zasady, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej; w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (art. 28b ust. 1 i 2 UPodVAT);
2. wyjątkiem od powyższej zasady jest m.in. odmiennie określone w ustawie miejsce świadczenia usług związanych z nieruchomościami zgodnie z art. 28e UPodVAT, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach łub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Pomimo, iż katalog usług zawarty w przepisie art. 28e UPodVAT ma charakter przykładowy, nie ulega wątpliwości, że:

1. przedmiotem świadczenia usług związanych z nieruchomościami musi być sama nieruchomość, która stanowi konstytutywny, centralny i nieodzowny element świadczenia takich usług (tak m.in. w wyroku ETS w sprawie C-155/12 z 27 czerwca 2013 roku);
2. usługi związane z nieruchomościami mają służyć bezpośrednim potrzebom tych nieruchomości i nieruchomości są bezpośrednim przedmiotem usług związanych z nieruchomościami.

Jak Spółka zaznaczyła w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego:

1. Usługa Doradcza nie stanowi usługi świadczonej przez rzeczoznawców, pośredników obrocie nieruchomościami, usługi zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usługi przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, a zatem nie obejmuje żadnej z kategorii usług, o których mowa w analizowanym przepisie art. 28e UPodVAT;
2. Usługi Doradczej (ani jako całości, ani też żadnego z jej elementów składowych) nie sposób uznać za służące bezpośrednim potrzebom nieruchomości, a nieruchomości nie są bezpośrednim przedmiotem świadczonej Usługi Doradczej
3. W obydwu zdarzeniach przyszłych Usługa Doradcza obejmuje różnego rodzaju czynności administracyjne, które służą bezpośrednim potrzebom Kontrahenta i jego klientów, a nie posiadanym przez niego (czy też przez jego spółki celowe) nieruchomościom.

Mając powyższe na uwadze Podatnik stoi na stanowisku, że zarówno w I. jak i II. zdarzeniu przyszłym, Usługa Doradcza, świadczona na rzecz polskiego kontrahenta, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 z póżn. zm. ), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie charakteru danej czynności a co za tym idzie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Zgodnie z art. 28a ustawy na potrzeby stosowania rozdziału 3 w zakresie określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy,  miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Od powyższej zasady ustawodawca przewidział szereg wyjątków, wskazując m.in. szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług związanych m.in. z nieruchomościami.

I tak zgodnie z art. 28e ustawy, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku, jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jako polski podatnik VAT zamierza świadczyć usługę doradczą dla jednego ze swoich kontrahentów, dotyczącą działalności na rynku nieruchomości mieszkaniowych. Kontrahent ten, będący jednocześnie polskim podatnikiem VAT, mającym siedzibę w Polsce, prowadzi również działalność gospodarczą w Norwegii i Rosji, sam bądź za pośrednictwem swoich spółkę celowych. Jak wskazuje Wnioskodawca, usługę doradczą będzie świadczył dla polskiego kontrahenta a nie dla jego spółek celowych. Wnioskodawca przewiduje dwa warianty współpracy z polskim kontrahentem w zakresie usługi doradczej, które szczegółowo opisane zostały w zdarzeniu przyszłym.

W związku z tak przedstawionym stanem sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy świadczona przez niego na rzecz polskiego kontrahenta usługa doradcza, w obydwu wariantach, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, a co za tym idzie, czy będzie zobowiązany do wykazania podatku należnego VAT w Polsce z tytułu świadczenia tych usług.

Jak stwierdza w swoim uzasadnieniu Wnioskodawca, przedmiotowych usług doradczych nie sposób uznać za służące bezpośrednim potrzebom nieruchomości, a nieruchomości nie są bezpośrednim przedmiotem świadczonej Usługi. Zdaniem Wnioskodawcy, w obydwu wariantach współpracy, Usługa Doradcza obejmuje różnego rodzaju czynności administracyjne, które służą bezpośrednim potrzebom Kontrahenta i jego klientów, a nie posiadanym przez niego, czy też przez jego spółki celowe nieruchomościom.

Ustawodawca wprowadza pewne wyjątki od powyżej wskazanej zasady generalnej, sformułowanej w art. 28b ust. 1 ustawy. Stanowi, że w przypadku świadczenia usług związanych z nieruchomością, bez względu na status usługobiorcy, one zawsze opodatkowane są w kraju położenia owej nieruchomości, której dotyczą. Innymi słowy wszelkie usługi świadczone na nieruchomości, związane z nieruchomością (ściśle określoną i zidentyfikowaną) podlegają opodatkowaniu w kraju położenia nieruchomości.

W Memorandum Wyjaśniającym do artykułu 9(2)(a) VI Dyrektywy wskazano, że opodatkowanie usług związanych z nieruchomościami jest bardziej racjonalne w miejscu, w którym dana nieruchomość się znajduje. Rozwijając powyższą myśl, należy uznać, że wprowadzenie takiego rozwiązania miało przede wszystkim zapewnić realizację podstawowej zasady wspólnego systemu VAT, jaką jest zasada opodatkowania danej czynności w kraju faktycznej konsumpcji towaru lub usługi. Efekt czynności związanych z nieruchomościami jest bowiem w większości przypadków wykorzystywany w miejscu lokalizacji nieruchomości. W tym miejscu należy podkreślić jednak, że powyższa reguła ma zastosowanie tylko w sytuacjach, w których wynik prac wiąże się z konkretną nieruchomością (np. projekt budynku o znanej lokalizacji, wycena konkretnej nieruchomości itp.). A idąc tym tokiem rozumowania, dodaje, że ten wynik prac nie tylko winien wiązać się z konkretną nieruchomością, ale jego wykorzystanie w innych przypadkach, przy okazji innych nieruchomości nie byłoby możliwe.

W przedmiotowej sprawie, w wariancie I, zakres poszczególnych świadczeń Wnioskodawcy odnosi się, co prawda, do projektów realizowanych w Norwegii, jednak nie pozostają one w nierozerwalnym związku z żadną konkretną nieruchomością. Opisana szczegółowo Usługa doradcza nie służy bezpośrednim potrzebom nieruchomości a jedynie stanowi wsparcie związane z realizacją określonych projektów i działań kontrahenta na terenie innego państwa. Za słusznością takiego stanowiska przemawia również fakt, że w ramach świadczonych usług, Wnioskodawca zobowiązany jest między innymi, uczestniczyć w spotkaniach i naradach, wyszukiwać podwykonawców i dostawców, prowadzić obsługę korespondencji w języku norweskim, czy organizować spotkania z nabywcami mieszkań. Nadanie tego rodzaju świadczeniom statusu usług związanych z nieruchomością, tylko i wyłącznie z powodu realizowanego przez kontrahenta projektu w Norwegii, byłoby niezgodne z przepisami oraz intencją i istotą przepisów unijnych.

Zatem, w świetle zapisu art. 28e ustawy i przedstawianego zdarzenia przyszłego, usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz polskiego kontrahenta w wariancie I przyszłej współpracy, nie można zakwalifikować do usług związanych z nieruchomością co oznacza, że miejscem ich opodatkowania będzie terytorium Polski.

Również usługi świadczone przez Wnioskodawcę, opisane szczegółowo w wariancie II zdarzenia przyszłego, mają bardziej ogólny charakter. Jak podaje sam Wnioskodawca, będą to działania, które niekoniecznie będą musiały doprowadzić do powstania nieruchomości.

Z szczegółowego opisu tych usług wynika, że w skład działań wchodzą m.in. doradztwo w zakresie możliwości rozwoju i strategii rynkowej w danym kraju, opierające się na analizie bieżącej sytuacji w sektorze nieruchomości jak i na prognozowanych trendach na rynku nieruchomości mieszkalnych, doradztwo w zakresie identyfikacji i wyboru potencjalnych partnerów dla inwestycji nieruchomościowych planowanych lub prowadzonych przez Kontrahenta lub jego spółki celowe oraz wsparcie w procesie negocjacji z tymi podmiotami, czy wreszcie doradztwo przy wyborze dostawców usług dla Kontrahenta lub jego spółek celowych. Wykonanie tego rodzaju usług przez Wnioskodawcę będzie odbywać się na etapie podejmowania decyzji i kalkulacji opłacalności ewentualnych inwestycji w danym kraju.

Usługi te nie pozostają w nierozerwalnym związku ze ściśle określoną nieruchomością, co wynika z ich ogólnego charakteru - szeroko rozumianego doradztwa inwestycyjnego. Tym samym, trudno jest wskazać, że istotą tak przedstawionych usług stanowiących kategorie usług niematerialnych, jest konkretna nieruchomość położona w Polsce, Norwegii czy Rosji.

W konsekwencji, dla celów określenia ich miejsca świadczenia nie będzie miał również zastosowanie art. 28e ustawy, lecz ogólna zasada określona w art. 28b ust. 1 ustawy, czyli opodatkowanie w miejscu siedziby działalności gospodarczej nabywcy. Tym samym, będą one podlegały opodatkowaniu w Polsce.

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z póżn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 646 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie