Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w związku z wnioskiem z dnia 14.04.2006r. (wpływ do tut. Urzędu 14.04.2006r.), w sprawie interpretacji co do sposobu i zakresu zastosowania przepisów prawa podatkowego w przedmiocie podatku od towarów i usług

postanawia

uznać stanowisko Podatnika za nieprawidłowe w kwestiach:

- opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży budynku gospodarczego,

- podziału wartości prawa wieczystego użytkowania gruntu.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Podatnik nabył od Skarbu Państwa w 1990r. budynek wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu. Przedmiotową nieruchomość Strona użytkowała od 1951r. W trakcie użytkowania tj. w 1986r. rozpoczęto budowę budynku gospodarczego. Ostatni etap budowy przypadł na okres obowiązywania ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, dlatego też Spółka dokonała w tym czasie obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z wydatkami na budowę. Budynek gospodarczy został oddany do użytku w 1995r. W tym samym roku w budynku głównym zainstalowano windę, od której zakupu przysługiwało Stronie prawo do odliczenia podatku naliczonego. Kolejne wydatki poniesiono w 2002r., kiedy to poddano modernizacji pomieszczenia biurowe w budynku nabytym od Skarbu Państwa oraz ulepszono budynek gospodarczy. W tym samym roku wybudowano parking, który wprowadzono do ewidencji środków trwałych.

Mając na uwadze przytoczony powyżej stan faktyczny, Spółka zwraca się z następującymi pytaniami:

1. Czy sprzedaż budynku gospodarczego będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2. W jaki sposób powinien być dokonany podział wartości prawa wieczystego użytkowania gruntu w celu zastosowania właściwych stawek podatku od towarów i usług oraz zwolnienia od tego podatku: proporcjonalnie do wartości sprzedawanych budynków i budowli, czy też proporcjonalnie do powierzchni użytkowej znajdujących się na gruncie budynków i budowli?

Odnosząc się do powyższych pytań Spółka przedstawia swoje stanowisko w następujący sposób:

Ad 1. Sprzedaż budynku gospodarczego podlegać będzie zwolnieniu z podatku od towarów i usług, gdyż brak prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie dotyczy wydatków na budowę.

Ad 2. Za kryterium podziału wartości prawa wieczystego użytkowania gruntu uznać należy powierzchnię użytkową budynków i budowli posadowionych na gruncie.

Ustosunkowując się do stanowiska Strony Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego informuje jak niżej.

Zgodnie z art. 43 ust.1 pkt 2 ustawy z 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt. 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla celów przedmiotowego zwolnienia ustawodawca określił w ust. 2 tego artykułu, że towarami używanymi są:

1) budynki, budowle i ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat,

2)pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Z literalnego brzmienia przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 nie wynika, że brak prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, ogranicza się jedynie do wydatków na zakup towaru wytworzonego już w momencie nabycia. Ustawodawca nie wprowadza rozgraniczenia na sytuację, kiedy podatnik nabył towar i z tego tytułu odliczył podatek naliczony oraz sytuację, kiedy podatnik wytworzył towar we własnym zakresie i dokonał odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu produktów związanych z realizacją inwestycji. Dlatego też należy przyjąć, że brak prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług dotyczy również wydatków na budowę. Zatem stanowisko Spółki w tej kwestii jest nieprawidłowe. Jak wynika bowiem z podanego przez Stronę stanu faktycznego w okresie obowiązywania ustawy o podatku od towarów i usług dokonała ona odliczenia podatku naliczonego od wydatków na budowę budynku.

Odnośnie drugiego pytania tutejszy Organ podatkowy informuje, że zgodnie z przepisem art.29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Powyższa regulacja nie odnosi się do zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu, bowiem w myśl przepisów o podatku dochodowym prawo to uznane jest za wartość niematerialną i prawną (art. 16c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 22c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług przeniesienie praw do wskazanych wyżej wartości, bez względu na formę prawną w jakiej dokonano czynności prawnej stanowi świadczenie usług. Zatem zbycie przez podatnika związanego z jego działalnością prawa użytkowania wieczystego gruntu będzie podlegać opodatkowaniu.

Jednakże w myśl § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku VAT zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części zwolnione są od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0 %.

Z powołanego wyżej przepisu art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są sprzedawane budynki (budowle lub ich części). Dlatego też w przypadku, gdy dochodzi do sprzedaży gruntu, na którym znajdują się budynki (budowle lub ich części) trwale z nim związane, podlegające opodatkowaniu według różnych stawek podatku lub podlegające zwolnieniu od podatku, należy zastosować właściwe stawki lub zwolnienie od podatku. Opisana zasada dotyczy sytuacji, w której podatnik dokonuje sprzedaży budynków opodatkowanych różnymi stawkami wraz z gruntem, na którym posadowione są te budynki. Niemniej mając na uwadze regulację zawartą w § 8 ust. 1 pkt 12 wyżej wskazanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004r. należy przyjąć, iż zasada ta ma zastosowanie również w przypadku sprzedaży budynków podlegających opodatkowaniu według różnych stawek lub podlegających zwolnieniu od podatku od towarów i usług przy równoczesnym zbyciu prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym posadowione są ww. budynki. Zatem w przypadku opisanym we wniosku, Spółka ustalając podstawę opodatkowania powinna proporcjonalnie do wartości sprzedawanych budynków i budowli przypisać do nich udział gruntu i zastosować odpowiednią stawkę podatku lub zwolnienie od podatku.

Jednocześnie Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego informuje, że w zakresie zastosowania przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych tut. Organ wyda odrębne postanowienie.

Niniejsza interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego została dokonana dla stanu faktycznego opisanego we wniosku i w oparciu o przepisy obowiązujące w dniu jej udzielenia. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę praw i obowiązków Podatnika. Zgodnie z art. 14b § 1-2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja ta nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia albo zmiany przepisów, na podstawie których została wydana.Na niniejsze postanowienie - na podstawie art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej - Stronie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tut. Organu podatkowego w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia. Zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej zażalenie na postanowienie Organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie. Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł oraz po 0,50 zł od każdego załącznika (ustawa z dnia 09.09.2000r. o opłacie skarbowej /Dz. U. Nr 86, poz. 960 ze zm./).