Interpretacja indywidualna z dnia 01.04.2019, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.17.2019.2.MPU, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub w części w związku z realizacją projektu

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2019 r. (data wpływu 22 stycznia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 marca 2019 r. (data wpływu 5 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub w części w związku z realizacją projektu pn. () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2019 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub w części w związku z realizacją projektu pn. (). Wniosek uzupełniono w dniu 26 lutego 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 4 marca 2019 r. (data wpływu 5 marca 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 22 lutego 2019 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.17.2019.1.MPU.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca Gmina (). (dalej jako: ,,Wnioskodawca lub ,,Gmina) jest jednostką samorządu terytorialnego i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie pt. () w ramach () na lata () (()).

Projekt realizowany w terminie od ()r. do ()r. Przedsięwzięcie współfinansowane w wysokości ()% kosztów kwalifikowanych.

Projekt zakłada rewitalizację zdegradowanego budynku dla potrzeb świetlicy środowiskowej poprzez przeprowadzenie robót budowlanych w zakresie przebudowy i adaptacji obiektu przy ul. ()w ().

Prace budowlane polegały na:

• ociepleniu ścian i stropodachu wraz z wykonaniem nowej elewacji, wymianie części stolarki okiennej, drzwiowej, posadzek i podłóg,
• rozbiórce i budowie nowych ścianek działowych w celu wydzielenia pomieszczeń dla obsługi świetlicy i nowych sanitariów,
• wykonanie pochylni dla osób niepełnosprawnych, podestu oraz wykonanie nowego zadaszenia przed wejściami do budynku,

Wymieniono instalację elektryczną, monitoringu, c.o., wod.-kan. i cwu oraz wykonano nową wentylację w sanitariatach. W ramach zagospodarowania terenu przyległego wykonano roboty polegające na utwardzeniu terenu z kostki brukowej o łącznej pow. ()m2 - wykonanie ciągu pieszego na potrzeby dojścia do budynku oraz placyku w celu umieszczenia małej architektury, montażu stojaków na rowery oraz ławek przed obiektem projektowanej świetlicy.

Celem głównym projektu infrastrukturalnego jest aktywizacja społeczno-gospodarcza ludności zamieszkującej rewitalizowany obszar w Gminie poprzez przebudowę i adaptację zdegradowanego obiektu przy ul. ()w (), na potrzeby świetlicy środowiskowej.

Przedmiotowy projekt wykorzystuje istniejącą bazę infrastrukturalną - zdewastowany budynek. W obiekcie świadczone są różnorodne usługi dla osób zamieszkujących rewitalizowany obszar w ramach świetlicy środowiskowej.

W wyniku realizacji projektu zmniejszy się skala i poziom zidentyfikowanych problemów w części diagnostycznej () oraz pojawią się korzyści społeczne, gospodarcze, i inne.

Wykonawcą zakresu rzeczowego projektu (w ramach 1 kontraktu) jest podmiot wyłoniony w ramach przetargu nieograniczonego, zgodnie z ustawą Prawo zamówień publicznych. Nad robotami ustanowiono nadzór inwestorski. Wykonawca po zakończeniu pracy i wykonaniu zamówienia wystawia Gminie () fakturę VAT.

Beneficjentem projektu jest jednostka samorządu terytorialnego: Gmina () funkcjonująca na podstawie Ustawy z dnia 8.03.1990 r. o samorządzie gminnym oraz Statutu. Wdrożenie projektu umożliwia realizację zadań gminy w zakresie pomocy społecznej - zgodnie z art. 7 ustawy o samorządzie gminnym.

Właścicielem infrastruktury powstałej w wyniku realizacji projektu jest Gmina (). Po zakończeniu realizacji przedsięwzięcia nie są pobierane żadne opłaty od użytkowników infrastruktury będącej przedmiotem inwestycji. W prognozach budżetowych uwzględniono koszty związane z utrzymaniem projektu w fazie eksploatacyjnej.

Gmina posiada wydaną interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej znak 0112-KDIL2-1.4012.45.2018.1.SS z dnia 01 marca 2018 r. dla ww. przedsięwzięcia. Zmianie ulega forma dysponowania infrastruktury. Założono, że po zakończeniu inwestycji infrastruktura zostanie przekazana w trwały zarząd gminnej jednostce organizacyjnej, którą jest Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej jednakże obecnie to Gmina () będzie Zarządcą powstałej infrastruktury

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że projekt pn.: (), nie będzie generował przychodów. Pomieszczenia rewitalizowanego budynku nie będą przedmiotem najmu, dzierżawy, ani innej odpłatnej umowy. Infrastruktura stanowiąca przedmiot projektu nie będzie wykorzystywana przez Beneficjanta (Gminę) do czynności opodatkowanych w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, ze zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do wymienionego projektu istnieje możliwość odliczenia podatku VAT w całości lub w części?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych. Wnioskodawca nie jest uznawany za podatnika w zakresie, w jakim realizuje zadanie projektowe. Towary i usługi określone w projekcie, z których nabyciem podatek zostanie naliczony, nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a między nimi nie istnieje związek, o którym mowa w art. 86 ww. ustawy. Gmina w odniesieniu wymienionego projektu nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w żadnej części.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z pózn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

1. podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nie odrębnymi przepisami prawa, oraz
2. podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne, w myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o samorządzie gminnym, obejmują sprawy pomocy społecznej.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie projektu pn.: () Projekt zakłada rewitalizację zdegradowanego budynku dla potrzeb świetlicy środowiskowej poprzez przeprowadzenie robót budowlanych w zakresie przebudowy i adaptacji ww. obiektu. Celem głównym projektu infrastrukturalnego jest aktywizacja społeczno-gospodarcza ludności zamieszkującej rewitalizowany obszar w Gminie. Przedmiotowy projekt wykorzystuje istniejącą bazę infrastrukturalną zdewastowany budynek. W obiekcie świadczone są różnorodne usługi dla osób zamieszkujących rewitalizowany obszar w ramach świetlicy środowiskowej. W wyniku realizacji projektu zmniejszy się skala i poziom zidentyfikowanych problemów w części diagnostycznej () oraz pojawią się korzyści społeczne, gospodarcze i inne. Beneficjentem projektu jest jednostka samorządu terytorialnego: Gmina, funkcjonująca na podstawie ustawy o samorządzie gminnym oraz Statutu. Wdrożenie projektu umożliwi realizację zadań gminy w zakresie pomocy społecznej zgodnie z art. 7 ustawy o samorządzie gminnym. Właścicielem infrastruktury powstałej w wyniku realizacji projektu jest Wnioskodawca. Po zakończeniu realizacji przedsięwzięcia nie są pobierane żadne opłaty od użytkowników infrastruktury będącej przedmiotem inwestycji. W prognozach budżetowych uwzględniono koszty związane z utrzymaniem projektu w fazie eksploatacyjnej. Projekt pn.: (), nie będzie generował przychodów. Pomieszczenia rewitalizowanego budynku nie będą przedmiotem najmu, dzierżawy, ani innej odpłatnej umowy. Infrastruktura stanowiąca przedmiot projektu nie będzie wykorzystywana przez Beneficjanta (Gminę) do czynności opodatkowanych w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii możliwości odliczenia w całości lub w części podatku VAT w związku z realizacją przedmiotowego projektu.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca infrastruktura stanowiąca przedmiot projektu nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji ww. projektu.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT w całości lub w części w związku z realizacją projektu pn. (), ponieważ jak wynika z wniosku infrastruktura stanowiąca przedmiot projektu nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, iż pojęcie koszty kwalifikowalne nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej