Uznanie wydzielonych składników majątku za ZCP oraz wyłączenie z opodatkowania. - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 03.12.2019, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.579.2019.2.EW, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Uznanie wydzielonych składników majątku za ZCP oraz wyłączenie z opodatkowania.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2019 r. (data wpływu 15 października 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wydzielonych składników majątku za ZCP oraz wyłączenie z opodatkowania przeniesienie Działu II na spółkę Przejmującą - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wydzielonych składników majątku za ZCP oraz wyłączenie z opodatkowania przeniesienie Działu II na spółkę Przejmującą.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej Wnioskodawca, Spółka) jest polską spółką kapitałową i rezydentem podatkowym w Polsce. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym dla celów VAT w Polsce. Podstawowym obszarem działalności Wnioskodawcy jest działalność związana z oprogramowaniem. Ze względu na to zróżnicowanie, w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawca ma wyodrębnione wewnętrznie jednostki organizacyjne - działy. Działanie to jest podyktowane dążeniem do wysokiej jakości świadczonych usług poprzez sformalizowanie procesów zarządczych, zakresem odpowiedzialności a także specjalizacją pracowników (współpracowników). W ramach organizacji wewnętrznej Wnioskodawcy wyodrębnione zostały dwa działy, tj. Dział związany z działalnością dotyczącą rozwoju oprogramowania, doradztwa w zakresie informatyki, badań naukowych i prac rozwojowych (dalej: Dział I) oraz Dział zajmujący się działalnością doradczą w zakresie technologii zdecentralizowanych, przetwarzania danych oraz ekonomiki aktywów wykorzystujących technologię rozproszonych rejestrów (dalej: Dział II).

W skład Działu I wchodzi szereg składników materialnych i niematerialnych, jak również zobowiązań, m.in.:

umowy najmu powierzchni biurowej (),
umowy o świadczenie usług z kontrahentami ()
umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych,
umowy o świadczenie usług w zakresie sprzątania powierzchni biurowej,
umowy dzierżawy kopiarki i innych urządzeń
umowy o świadczenie usług informatycznych,
umów o nadawanie przesyłek i usług pocztowych,
umowy o świadczenie usług przewozowych,
umowy dotyczącej opieki medycznej,
umowy o prowadzenie księgowości,
logotyp,
wyposażenie informatyczne takie jak laptopy, komputery stacjonarne, serwery i inne urządzenia takie jak: telewizory, klimatyzator,
osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych lub umów o pracę.
środki pieniężne na rachunkach bankowych
1
kryptowaluty znajdujące się na tzw. elektronicznych portfelach

W skład Działu II wchodzi szereg składników materialnych i niematerialnych, jak również zobowiązań, m.in.:

umowy najmu powierzchni biurowej (),
umowa o świadczenie usług z kontrahentem (),
wyposażenie informatyczne takie jak laptopy, monitory i inne urządzenia takie jak: smartphony, krzesła, tablica,
osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych lub umów o pracę,
środki pieniężne na rachunku bankowym,
kryptowaluty znajdujące się na tzw. elektronicznych portfelach.

W niedalekiej przyszłości planowane jest dokonanie podziału Wnioskodawcy przez wydzielenie, które będzie miało na celu wydzielenie Działu II do nowej spółki, która będzie działała w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka Przejmująca), w trybie określonym w art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 505 z późn. zm., dalej: KSH"). Podział Spółki nastąpi poprzez utworzenie nowej spółki (Spółki Przejmującej) i przeniesienie do niej wyżej opisanego Działu II obejmującego w szczególności składniki majątkowe opisane powyżej, pracowników i kadrę zarządzającą. U Wnioskodawcy pozostanie natomiast Dział I. Podział przez wydzielenie zostanie dokonany w momencie wpisu Spółki Przejmującej do rejestru przez właściwy sąd rejestrowy.

W ramach podziału Spółka Przejmująca przejmie zorganizowany i funkcjonujący zespół składników materialnych i niematerialnych (w ramach Działu II), w tym praw i ewentualnych zobowiązań, tak aby po podziale zapewnione było nieprzerwane prowadzenie działalności gospodarczej przez Spółkę Przejmującą w takim zakresie, w jakim prowadzi ją obecnie Wnioskodawca w ramach Działu II. Intencją planowanej transakcji jest kontynuacja dotychczasowej działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę w ramach Działu II w jej dotychczasowym zakresie przez Spółkę Przejmującą. Spółka Przejmująca rozpocznie prowadzenie tej działalności w oparciu o ww. składniki materialne i niematerialne przejęte w drodze podziału Wnioskodawcy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że na dzień podziału w ramach poszczególnych działów mogą znajdować się również inne składniki majątku niż opisane powyżej. Wszelkie składniki majątku, w tym w szczególności umowy, prawa lub zobowiązania związane ściśle z Działem II zostaną przydzielone do tego działu i zostaną przeniesione na Spółkę Przejmującą. Konsekwentnie, wszelkie tego typu dodatkowe składniki majątku związane ściśle z Działem I pozostaną u Wnioskodawcy. Z drugiej strony możliwa jest również sytuacja, że na dzień podziału pewne składniki majątku opisane w niniejszym wniosku nie będą już wchodziły w skład danego działu, ponieważ do tego czasu przestaną istnieć (np. umowy zostaną rozwiązane) lub zostaną zbyte (np. rzeczy ruchome). Jeżeli będzie to dotyczyło składników przydzielonych do Działu II, to w konsekwencji nie zostaną one przeniesione na Spółkę Przejmującą.

Dodatkowo w wyniku podziału, Spółce Przejmującej zostaną przekazane:

księgi rachunkowe i podatkowe m.in. w postaci sald i zapisów kont Wnioskodawcy związane z Działem II (przy czym część dokumentów, która będzie związania z oboma działami może zostać przekazana Spółce Przejmującej w kopiach) oraz
wszelka wymagana stosownymi przepisami dokumentacja związana z prowadzoną działalnością w ramach Działu II w oryginałach lub w kopiach (w zależności od rodzaju dokumentacji).

Po dokonanym podziale Wnioskodawca nie będzie prowadził działalności doradczej w zakresie technologii zdecentralizowanych, przetwarzania danych oraz ekonomiki aktywów wykorzystujących technologię rozproszonych rejestrów. Wnioskodawca będzie natomiast kontynuował działalność w zakresie oprogramowania, doradztwa w zakresie informatyki, badań naukowych i prac rozwojowych na dotychczasowych zasadach przy pomocy składników materialnych i niematerialnych, w tym praw i zobowiązań przydzielonych do Działu I. W wyniku podziału, struktura organizacyjna Wnioskodawcy zostanie zmieniona poprzez likwidację Działu II.

W tym miejscu Wnioskodawca jeszcze raz chce podkreślić, że Dział I funkcjonujący w ramach obecnej formy prawnej będzie dalej prowadził działalność gospodarczą, a Dział II działający w ramach nowego podmiotu będzie również kontynuował dotychczasową działalność gospodarczą. Prowadzona działalność będzie opierała się m.in. o długoterminowe umowy zawarte przez Wnioskodawcę.

Planowany podział Wnioskodawcy będzie miał na celu formalne rozdzielenie działalności Wnioskodawcy wykonywanej w ramach Działu I i Działu II.

Wyodrębnienie organizacyjne

Wyodrębnienie Działu I i Działu II w wewnętrznej strukturze Wnioskodawcy nastąpiło na podstawie wewnętrznych dokumentów (uchwał zarządu oraz wspólników). W uchwałach zostały uregulowane takie kwestie jak zasada funkcjonowania poszczególnych działów, zakres działalności, przypisanych pracowników i członków kadry kierowniczej, wyodrębnienia ksiąg rachunkowych oraz sposób przypisania kosztów tzw. usług wspólnych - m.in. księgowości, zarządu.

Zarówno Dział I, jak i Dział II posiada własną kadrę zarządzającą (dyrektorów). Dyrektorzy poszczególnych działów odpowiadają za działalność prowadzoną w ramach danego Działu, tj. działalność marketingową, pozyskiwanie klientów, współpracowników i zleceń, a także sam proces wykonywania projektów.

W ramach wewnętrznej struktury Wnioskodawcy każdy z działów (Dział I i Dział II) funkcjonuje jako zorganizowana i samodzielna część.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności należy uznać, że występuje wyodrębnienie organizacyjne Działu I i Działu II w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy.

Wyodrębnienie finansowe

Wnioskodawca prowadzi pełne księgi rachunkowe w zakresie ewidencji księgowej przychodów, kosztów, aktywów, należności i zobowiązań dotyczących przychodów z tego tytułu. Wnioskodawca nie prowadzi dla Działu I i Działu II odrębnych ksiąg rachunkowych, niemniej jednak w istniejącej strukturze Wnioskodawcy możliwe jest dokładne przyporządkowanie indywidualnych przychodów, kosztów, należności oraz zobowiązań zarówno Działu I, jak i Działu II.

W szczególności, wszystkie przychody oraz koszty są ewidencjonowane na kontach rachunkowych odrębnych dla Działu i Działu II. Konta Działu I i Działu II prowadzone są według innej analityki, oparciu o ten sposób prowadzenia ksiąg istnieje potencjalna możliwość sporządzenia odrębnego sprawozdania finansowego (obejmującego bilans, rachunek wyników, rachunek przepływów pieniężnych) dla działalności prowadzonej w ramach Działu I, jak i w ramach Działu II.

Zarówno Dział I, jaki i Dział II posiada również osobne rachunki bankowe na potrzeby własnej działalności. W szczególności, wszystkie przychody z bieżącej działalności (należności od kontrahentów) oraz dotyczące ich koszty, wpływają bezpośrednio na rachunki bankowe przypisane do danego działu. Dział I i Dział II reguluje co do zasady również poprzez środki pieniężne znajdujące się na rachunkach bankowych lub w kasie przypisanych bezpośrednio do tych działów zobowiązania powstające w toku prowadzenia działalności w ramach danego działu (opłaty za najem lokali, zobowiązania wobec kontrahentów, zobowiązania wobec pracowników i usługodawców, itp.).

Mając na uwadze przedstawione okoliczności należy uznać, że w ramach wewnętrznej organizacji Wnioskodawcy występuje wyodrębnienie finansowe Działu I i Działu II.

Wyodrębnienie funkcjonalne

Zadania wykonywane przez Dział I koncentrują się na działalności dotyczącej rozwoju oprogramowania, doradztwa w zakresie informatyki, badań naukowych i prac rozwojowych. W szczególności w zakres działalności Działu I wchodzi:

prowadzenie prac w ww. zakresie (), zatrudnianie wyspecjalizowanych pracowników oraz podwykonawców w celu realizacji ww. projektów,
regulowanie i przyjmowanie zobowiązań z tytułu powyższych projektów,
zawieranie umów o pracę i świadczenie usług z osobami/podmiotami w zakresie wykonywanej działalności w ramach Działu I,
prowadzenie i archiwizacja dokumentacji związanej z działalnością Działu I.

Zadania wykonywane przez Dział II są zakresowo odmienne i koncentrują się na działalności doradczej w zakresie technologii zdecentralizowanych, przetwarzania danych oraz ekonomiki aktywów wykorzystujących technologię rozproszonych rejestrów. W szczególności w zakres działalności Działu II wchodzi:

prowadzenie działalności w powyższym zakresie (),
regulowanie i przyjmowanie zobowiązań z tytułu powyższego projektu,
zawieranie umów o pracę i świadczenie usług, z osobami/podmiotami w zakresie wykonywanej działalności w ramach Działu II,
prowadzenie i archiwizacja dokumentacji związanej z działalnością Działu II.

Każdy z działów wyodrębnionych w ramach struktury wewnętrznej Wnioskodawcy wypełnia swoje obowiązku w oparciu o przypisane do nich składniki majątku Wnioskodawcy.

Należy podkreślić, że dysponując własnymi składnikami majątkowymi i zapleczem organizacyjno-technicznym i personalnym, własnymi należnościami i zobowiązaniami, itp. jednostki organizacyjne w postaci Działu I i Działu II mogą samodzielnie realizować swoje własne zadania, niezależnie od siebie. Ponadto, faktyczny zakres działalności wykonywany w ramach poszczególnych działów jest na tyle odrębny od siebie, że zasadniczo każdy z działów mógłby stanowić odrębną od siebie jednostkę, zupełnie niezależną od pozostałej.

W ramach planowanego podziału Wnioskodawcy przez wydzielenie na Spółkę Przejmującą przejdą wszystkie składniki majątku związane z działalnością Działu II, które zostaną wymienione szczegółowo w planie podziału na zasadach sukcesji uniwersalnej.

W kontekście powyższego należy zaznaczyć, że jeżeli na dzień podjęcia uchwały o podziale w ramach Działu II będą istniały jeszcze jakieś inne składniki majątku niewymienione powyżej, a bezpośrednio związane z działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę w ramach Działu mogą one zostać również przeniesione na Spółkę Przejmującą w ramach podziału przez wydzielenie. W konsekwencji, w wyniku podziału u Wnioskodawcy pozostaną jedynie takie elementy związane z działalnością Działu II, których przeniesienie albo (i) nie jest adekwatne dla potrzeb Działu II jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, albo (ii) prawnie lub umownie jest niedopuszczalne bądź (iii) ich przeniesienie nie będzie objęte wolą wspólników, przy czym nie będą to elementy niezbędne do kontynuowania działalności przez Spółkę Przejmującą w ramach Działu I.

Ponadto, należy zaznaczyć, że jeżeli w celu przeniesienia niektórych praw związanych z umowami, konieczna będzie zgoda podmiotów trzecich - prawa te przejdą na Spółkę Przejmującą po uzyskaniu wymaganych prawnie zgód (po podziale). Jeżeli takie zgody nie zostaną otrzymane, przejście tych praw z umów może nie nastąpić (w zależności od specyficznych uregulowań prawnych). Niezależnie od powyższego w wyniku podziału u Wnioskodawcy pozostaną wszystkie składniki niezbędne do prowadzenia działalności w ramach Działu I.

Możliwe, że na dzień podziału Wnioskodawca ureguluje wszystkie lub część należności wierzytelności i zobowiązania handlowe związane z działalnością Działu II głównie ze względu na krótki termin płatności należności oraz zwyczajowe regulowanie należności i zobowiązań w skali miesiąca. Jeżeli natomiast na moment podziału należności, wierzytelności lub zobowiązania związane z działalnością Działu II pozostaną nieuregulowane, przejdą one na Spółkę Przejmującą.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności należy uznać, że w ramach wewnętrznej organizacji Wnioskodawcy występuje wyodrębnienie funkcjonalne Działu I i Działu II.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisane w zdarzeniu przyszłym zespoły składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania), zorganizowane w ramach Działu I i Działu II, stanowić będą na moment planowanego podziału Wnioskodawcy przez wydzielenie dwie zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT i w związku z tym, przeniesienie składników majątku składających się na Dział II na Spółkę Przejmującą w ramach podziału Wnioskodawcy przez wydzielenie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT na mocy art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Na wstępie należy wskazać, że jednakowe brzmienie definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: ZCP) na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej: Ustawa o CIT), ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm., dalej: Ustawa o VAT) oraz ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1387 z póżn. zm.), zdaniem Wnioskodawcy (znajdującym odzwierciedlanie w orzecznictwie i praktyce), powinno skutkować tym, że pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinno być interpretowane w ten sam sposób. Innymi słowy, nie jest możliwa sytuacja, w której na gruncie Ustawy o VAT dany zespół składników materialnych i niematerialnych stanowi ZCP i jednocześnie nie stanowi ZCP w myśl Ustawy o CIT. Stąd na potrzeby niniejszego wniosku, w celu umotywowania swojego stanowiska, Wnioskodawca przedstawia argumentację opartą na praktyce organów i orzecznictwie sądów administracyjnych dotyczących ww. ustaw. Z tej też przyczyny pomimo, że pytania dotyczą dwóch różnych ustaw podatkowych, wnioskodawca przedstawił własne stanowisko odnośnie wszystkich pytań w ramach jednego uzasadnienie.

W ocenie Wnioskodawcy opisane w zdarzeniu przyszłym zespoły składników materialnych i niematerialnych, zorganizowane w ramach Działu I i Działu II, stanowić będą na moment planowanego podziału Wnioskodawcy przez wydzielenie dwie zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 Ustawa o CIT i w związku z tym, przeniesienie składników majątku składających się na Dział II na Spółkę Przejmującą w ramach podziału Wnioskodawcy przez wydzielenie nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane w zdarzeniu przyszłym zespoły składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania), zorganizowane w ramach Działu I i Działu II, stanowić będą na moment planowanego podziału Wnioskodawcy przez wydzielenie dwie zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT i w związku z tym, przeniesienie składników majątku składających się na Dział II na Spółkę Przejmującą w ramach podziału Wnioskodawcy przez wydzielenie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT na mocy art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT. Zgodnie z art. 4a pkt 4 Ustawy o CIT oraz art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT zorganizowana część przedsiębiorstwa oznacza organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z powyższej definicji wynika, że aby zespół składników majątkowych, w tym zobowiązań, mógł zostać uznany za ZCP, muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych obejmujący funkcjonalnie powiązane z nimi zobowiązania (o ile istnieją):

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych, a zatem są wyodrębnione funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie;

zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Zdaniem Wnioskodawcy, w momencie planowanego podziału Wnioskodawcy przez wydzielenie zarówno Dział II, który zostanie przeniesiony do Spółki Przejmującej, jak i Dział I, który pozostanie u Wnioskodawcy będą spełniać wszystkie z wymienionych powyżej warunków, a zatem powinny zostać uznane za ZCP w rozumieniu Ustawy o CIT oraz Ustawy o VAT. Poniżej Wnioskodawca przedstawia argumentację na poparcie tej tezy w odniesieniu do każdego z przedstawionych warunków.

Istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych obejmującego istniejące zobowiązania.

Podstawowym warunkiem dla uznania części przedsiębiorstwa za ZCP w rozumieniu Ustawy o CIT jak i Ustawy o VAT jest stwierdzenie istnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych, obejmującego istniejące zobowiązania.

Jak Wnioskodawca wskazał w opisie zdarzenia przyszłego, zarówno Dział II, który ma zostać przeniesiony w ramach podziału do Spółki Przejmującej, jak i Dział I, który ma pozostać u Wnioskodawcy składa się z takich składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności w ramach danego działu i będzie składał się m.in. z następujących elementów:

W przypadku Działu I:

umowy najmu powierzchni biurowej (),
umowy o świadczenie usług z kontrahentami (),
umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych,
umowy o świadczenie usług w zakresie sprzątania powierzchni biurowej,
umowy dzierżawy kopiarki i innych urządzeń,
umowy o świadczenie usług informatycznych,
umów o nadawanie przesyłek i usług pocztowych,
umowy o świadczenie usług przewozowych,
umowy o prowadzenie księgowości,
umowy dotyczącej opieki medycznej,
logotyp,
wyposażenie informatyczne takie jak laptopy, komputery stacjonarne, serwery i inne urządzenia takie jak: telewizory, klimatyzator,
osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych (ew. umów o pracę),
środki pieniężne na rachunkach bankowych,
kryptowaluty znajdujące się w tzw. elektronicznych portfelach.

W przypadku Działu II:

umowy najmu powierzchni biurowej (),
wyposażenie informatyczne takie jak laptopy, monitory i inne urządzenia takie jak:
smartphony, krzesła, tablica,
osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych (ew. umów o pracę).
środki pieniężne na rachunku bankowym,
kryptowaluty znajdujące się w tzw. elektronicznych portfelach.

W ramach planowanego podziału Wnioskodawcy przez wydzielenie, na Spółkę Przejmującą przejdą wszystkie składniki majątku związane z działalnością Działu II, które zostaną wymienione szczegółowo w planie podziału na zasadach sukcesji uniwersalnej.

Jak zostało to wskazane, na dzień podziału w ramach poszczególnych działów mogą znajdować się również inne składniki majątku niż opisane powyżej. Wszelkie składniki majątku, w tym w szczególności umowy, prawa lub zobowiązania związane ściśle z Działem II zostaną przydzielone do tego działu i zostaną przeniesione na Spółkę Przejmującą. Konsekwentnie, wszelkie tego typu składniki majątku związane ściśle z Działem I pozostaną u Wnioskodawcy. Z drugiej strony możliwa jest również sytuacja, że na dzień podziału pewne składniki majątku opisane we wniosku nie będą już wchodziły w skład danego działu ponieważ do tego czasu przestaną istnieć (np. umowy zostaną rozwiązane) lub zostaną zbyte (np. rzeczy ruchome). Jeżeli będzie to dotyczyło składników przydzielonych do Działu II, to w konsekwencji nie zostaną one przeniesione na Spółkę Przejmującą.

W kontekście powyższego, należy zaznaczyć w szczególności, że w wyniku podziału u Wnioskodawcy pozostaną jedynie takie elementy związane z działalnością Działu II, których przeniesienie albo (i) nie jest adekwatne dla potrzeb Działu II jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, albo (ii) prawnie lub umownie jest niedopuszczalne bądź (iii) ich przeniesienie nie będzie objęte wolą wspólników, przy czym nie będą to elementy niezbędne do kontynuowania działalności przez Spółkę Przejmującą w ramach Działu II. Niemniej część zobowiązań zostanie przeniesiona na Spółkę przejmującą.

Należy zaznaczyć również, że jeżeli w celu przeniesienia niektórych praw związanych z umowami, konieczna będzie zgoda podmiotów trzecich - prawa te przejdą na Spółkę Przejmującą po uzyskaniu wymaganych prawnie zgód (po podziale). Jeżeli takie zgody nie zostaną otrzymane, przejście tych praw z umów może nie nastąpić (w zależności od specyficznych uregulować prawnych).

Ponadto w wyniku podziału, Spółce Przejmującej zostaną przekazane:

księgi rachunkowe i podatkowe Wnioskodawcy w postaci m.in. sald i zapisów kont związane z Działem II (przy czym część dokumentów, która będzie związana z oboma działami może zostać przekazana Spółce Przejmującej w kopiach) oraz
wszelka wymagana stosownymi przepisami dokumentacja związana z prowadzoną działalnością w ramach Działu II w oryginałach lub w kopiach (w zależności od rodzaju dokumentacji).

Niezależnie od powyższego, w wyniku podziału u Wnioskodawcy pozostaną wszystkie składniki niezbędne do prowadzenia działalności w ramach Działu I.

W praktyce orzeczniczej organów podatkowych podkreśla się, że ZCP tworzą składniki będące w takich wzajemnych relacjach, aby można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że ZCP nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość). Powyższe znajduje potwierdzenie np. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 7 sierpnia 2014 r. Znak: ITPB3/423-251a/14/DK.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, nie powinno ulegać wątpliwości, że w ramach planowanego podziału przez wydzielenie nie dojdzie do przeniesienia niepowiązanych ze sobą elementów, lecz zorganizowanego zespołu składników majątkowych składających się na działalność Działu II, w ramach której ich wzajemne powiązania funkcjonalne i zależności umożliwią wykonywanie zadań, do których zostały przeznaczone. Po drugie, w ramach Wnioskodawcy pozostanie inny zorganizowany zespół składników majątkowych składających się na działalność Działu I, w ramach którego również istnieją wzajemne powiązania funkcjonalne i zależności umożliwiające wykonywanie zadań, do których zostały przeznaczone.

W kwestii zobowiązań Wnioskodawca w pełni podziela i uznaje za własny pogląd ugruntowany w orzecznictwie sądów administracyjnych, w myśl którego w skład ZCP nie muszą wchodzić wszelkie zobowiązania przedsiębiorstwa. Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) stwierdził w wyroku z 12 lutego 2014 r. sygn. akt II FSK 607/12, że z definicji ZCP wynika jedynie, że zespół składników materialnych i niematerialnych musi być na tyle zorganizowany i kompletny, aby mógł funkcjonować jako samodzielne przedsiębiorstwo, prowadzące określony rodzaj działalności gospodarczej. Z tych względów nie ma podstaw do uznania, że co do zasady utraci on tę samodzielność poprzez wyłączenie ze składników majątkowych niektórych zobowiązań. Podobny pogląd wyraził również Wojewódzki Sąd Administracyjny (WSA) we Wrocławiu w wyroku z 26 stycznia 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 1823/15.

W tym względzie za słuszny należy, w ocenie Wnioskodawcy, uznać fragment wyroku NSA z 4 listopada 2014 r. sygn akt II FSK 2297/12, w którym Sąd podzielił pogląd, stosownie do którego nie jest niezbędne, aby jednym z elementów zespołu składników () były zobowiązania związane z funkcjonowaniem tego zespołu składników w przedsiębiorstwie głównym, podobnie jak nie jest konieczne, aby ten zespół składników zapewniał realizację usług o charakterze pomocniczym (na przykład usługi w zakresie kadr, informatyczne, finansowe), jak również, aby zapewnione było samodzielne finansowanie całości zadań gospodarczych, które ten zespół składników ma realizować.

Odnosząc się natomiast do innych niż zobowiązania składników majątkowych, Wnioskodawca podziela stanowisko WSA w Warszawie, który w wyroku z 8 października 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 1929/13 stwierdził, że nie ma znaczenia, czy wyodrębniony zespół składników majątkowych obejmuje wszystkie składniki, które w przedsiębiorstwie zbywającego składały się na jego zorganizowaną część, służącą prowadzeniu określonej działalności. Innymi słowy, zdaniem Wnioskodawcy, nie jest istotne to, czy wydzielenie Działu II obejmie wszystkie składniki, które składają się na ten ZCP, a to, czy składniki te w zakresie, w jakim będą wydzielone będą mogły zostać uznane za ZCP. Podobny pogląd wyraził również NSA w ww. wyrokach oraz w orzeczeniach z 30 sierpnia 2011 r. sygn. akt II FSK 502/10, z 23 marca 2012 r. sygn. akt II FSK 2314/10 oraz z 27 marca 2013 r. sygn. akt II FSK 1896/11. W ocenie NSA, możliwość uznania danej czynności prawnej za mającą za przedmiot ZCP zależy od tego, czy dany zespół składników majątkowych pozwala na realizację działań gospodarczych, do których ZCP została powołana.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, z definicji ZCP wynika, że zespół składników materialnych i niematerialnych musi być na tyle zorganizowany i kompletny, aby mógł funkcjonować jako samodzielne przedsiębiorstwo, prowadzące określony rodzaj działalności gospodarczej. Samo w sobie wyłączenie niektórych składników z zespołu składników majątkowych i zobowiązań tworzących ZCP nie oznacza automatycznie, że zespół ten traci charakter ZCP. A zatem, w ocenie Wnioskodawcy, warunek istnienia zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych zostanie spełniony w świetle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, ponieważ zarówno Dział I, jak i Dział II posiada i wykorzystuje szereg powiązanych ze sobą składników materialnych i niematerialnych.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, zarówno Dział I, jak i Dział II stanowi zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, ponieważ w skład majątku Działu I, jak i Działu II na moment podziału Wnioskodawcy przez wydzielenie będą wchodzić wskazane w opisie zdarzenia przyszłego funkcjonalnie powiązane z działalnością każdego z tych działów odrębne składniki materialne i niematerialne przeznaczone do realizacji funkcji gospodarczych objętych zakresem działalności Wnioskodawcy wykonywanej w ramach tych działów, w szczególności kluczowe dla prowadzenia działalności tych działów prawa i obowiązki wynikające z umów, tajemnice przedsiębiorstwa, know-how, rzeczowe składniki majątku niezbędne do realizacji działalności w ramach poszczególnych działów, itp.

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że nawet jeżeli w ramach podziału przez wydzielenie z Działu II zostaną wyłączone niektóre niematerialne składniki (zostaną pominięte w planie podziału) lub część lub wszystkie zobowiązania wygasną przed dniem podziału (zostaną spłacone), nie powinno to mieć wpływu na prawno-podatkowe traktowania składników majątku w ramach Działu I jako ZCP.

Skoro przepis art. 4a pkt 4 Ustawy o CIT oraz art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT przewiduje, że ZCP oznacza organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, nie precyzując charakteru wchodzących w jego skład zobowiązań, to w świetle podstawowej zasady wykładni językowej, zgodnie z którą tam gdzie ustawa nie rozróżnia, nie jest rzeczą interpretatora wprowadzać rozróżnienie (łac. lege non distinguente nec nostrum est distinguere) nie sposób uznać, aby powołany przepis wymagał przeniesienia wymagalnych zobowiązań, jak również, aby wymagał przeniesienia wszystkich wymagalnych i niewymagalnych zobowiązań. Istota definicji ZCP polega bowiem na tym, że zespół składników materialnych i niematerialnych musi być na tyle zorganizowany i kompletny, aby mógł funkcjonować jako samodzielne przedsiębiorstwo, prowadzące określony rodzaj działalności gospodarczej. Sprawia to, że samo w sobie wyłączenie niektórych składników z zespołu składników majątkowych i zobowiązań nie oznacza automatycznie, że zespół ten traci charakter ZCP.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, że składniki majątkowe dotyczące działalności prowadzonej zarówno w ramach Działu I, jak i Działu II stanowią zorganizowany zespól składników materialnych i niematerialnych obejmujących zobowiązania w rozumieniu art. 4a pkt 4 Ustawy o CIT oraz art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT.

W konsekwencji, Wnioskodawca uważa, że warunek istnienia zorganizowanych zespołów składników materialnych i niematerialnych obejmujących istniejące zobowiązania zostanie spełniony w momencie podziału.

Wyodrębnienie organizacyjne

Ustawa o CIT oraz Ustawa o VAT nie wskazuje, co należy rozumieć przez wyodrębnienie organizacyjne. Zgodnie z dominującą praktyką orzeczniczą organów podatkowych, o wyodrębnieniu organizacyjnym zorganizowanej części ze struktur przedsiębiorstwa może świadczyć umiejscowienie danego ZCP w strukturze organizacyjnej podatnika, przykładowo jako dział, wydział bądź oddział - np. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 29 lipca 2011 r. Znak: IPPP2/443-887/11-2/JO oraz w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 5 maja 2011 r. znak: IBPB1/2/423-503/11/MO.

Ocena odrębności w tej płaszczyźnie powinna polegać na analizie umiejscowienia zespołu składników majątkowych w ramach struktury przedsiębiorstwa oraz ich zorganizowania i możliwości alokacji do zadań, których wykonywaniu mają służyć. Jednym z głównych czynników świadczących o wyodrębnieniu organizacyjnym danego działu będzie jego spójna wewnętrzna organizacja, realizowane zadania, jak również funkcjonalność przypisanych do tego działu stanowisk pracy.

Jednocześnie istotne jest, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze (np. uchwały wspólników lub zarządu).

Wnioskodawca chciałby podkreślić, że zarówno Dział I, jak i Dział II na moment podziału Wnioskodawcy będzie wyodrębniony w ramach wewnętrznej struktury Wnioskodawcy zarówno pod względem formalnym - na podstawie wewnętrznych aktów, jak i pod względem praktycznym - z uwagi na wykonywaną działalność. Jednocześnie, istotnym czynnikiem świadczącym o wyodrębnieniu organizacyjnym będzie czynnik ludzki, czyli personel przyporządkowany do danego działu i tym samym dedykowany do wykonywania zadań przypisanych do tego działu.

Ponadto, należy mieć na uwadze, że zarówno Dział I, jak i Dział II prowadzą zakresowo odmienną działalność a wyniki uzyskiwane przez Dział I i Dział II mogłyby w zasadzie pozostawać dla siebie bez wpływu, co zostanie urzeczywistnione w wyniku planowanego podziału.

W rezultacie, w ocenie Wnioskodawcy, zasadne jest stwierdzenie o kwalifikacji istniejących w strukturze Wnioskodawcy Działu I i Działu II jako wyodrębnionych organizacyjnie obszarów działalności Wnioskodawcy. Wyodrębniony wewnętrznie dział realizuje bowiem wymóg wyodrębnienia organizacyjnego i w dotychczasowej praktyce interpretacyjnej organów podatkowych taka forma organizacyjna prowadzenia działalności gospodarczej była wskazywana jako jeden z typowych przykładów wyodrębnienia organizacyjnego w strukturze przedsiębiorstwa.

Odnosząc się ogólnie do kwestii wyodrębnienia organizacyjnego Działu I i Działu II należy nadto nadmienić, iż wymienione w opisie zdarzenia przyszłego składniki nie stanowią przypadkowej masy majątkowej, lecz są ściśle związane z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Składniki te są ściśle ze sobą zespolone, i wraz z przyporządkowanymi do nich zespołem ludzkim, zobowiązaniami i należnościami służą realizacji określonych celów gospodarczych Wnioskodawcy, w ramach poszczególnych działów.

W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy, warunek wyodrębnienia organizacyjnego wynikający z treści art. 4a pkt 4 Ustawy o CIT oraz art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT zostanie spełniony w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego w stosunku zarówno do przenoszonego majątku Działu I, jak i pozostającego Działu II.

Należy zatem uznać, że zarówno Dział I, jak i Dział II stanowiący zespół składników majątkowych i niemajątkowych będzie charakteryzował się wyodrębnieniem organizacyjnym jako samodzielne jednostki, mogące realizować własne cele gospodarcze.

Wyodrębnienie finansowe

Podobnie jak w przypadku wyodrębnienia organizacyjnego, Ustawa o CIT oraz Ustawa o VAT nie definiuje, co należy rozumieć przez wyodrębnienie finansowe. Organy podatkowe zgodnie twierdzą, że wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku oddziału osoby prawnej, przy czym wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP. Takie stanowisko zaprezentował m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacjach z 24 lipca 2015 r. Znak: IBPP3/4512-376/15/SR oraz z 3 marca 2016 r. Znak: IBPP3/4512-946/15/JP, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 25 sierpnia 2017 r. znak: 0113-KDIPT1-3.4012.375.2017.1.JM.

W konsekwencji, kluczowe dla stwierdzenia istnienia wyodrębnienia finansowego części przedsiębiorstwa jest samodzielne prowadzenie dla niej rachunkowości umożliwiającej ewidencjonowanie procesów gospodarczych oraz prezentowanie sytuacji majątkowej i finansowej związanej z daną zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, w szczególności wykazanie możliwości przypisania przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP niezależnie od sposobu ich przypisywania. W ocenie Wnioskodawcy, warto w tym miejscu przytoczyć interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 lipca 2017 r. znak: 0113-KDIPT1-3.4012.331.2017.1.MWJ, w której organ zgodził się ze stanowiskiem podatnika, iż dla identyfikacji części przedsiębiorstwa wyodrębnionej w sensie finansowym nie jest wymagane, aby miało ono postać samodzielnie rozliczającego się oddziału. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza bowiem samodzielności finansowej danej jednostki, ale samą możliwość przyporządkowania przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa - poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych. Zatem w zakresie spełnienia warunku wyodrębnienia finansowego, podkreślane jest przez organy podatkowe, że wystarczającym jest prowadzenie rachunkowości w taki sposób, aby można było przyporządkować koszty i przychody, należności oraz zobowiązania do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy opisany w zdarzeniu przyszłym zespół składników materialnych i niematerialnych w ramach Działu I, jak i Działu II, w momencie podziału Wnioskodawcy będzie wyodrębniony finansowo w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, przede wszystkim z uwagi na możliwość przypisania przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do działalności prowadzonej w ramach danego działu.

W konsekwencji, mając na względzie powołane okoliczności, z których wynika, że Wnioskodawca będzie wstanie przypisać przychody i koszty oraz należności i zobowiązania do działalności realizowanej w ramach poszczególnych opisanych działów, zdaniem Wnioskodawcy, zespół składników materialnych i niematerialnych stanowiący majątek Działu I, jak i Działu II będzie spełniał na moment podziału Wnioskodawcy warunek wyodrębnienia finansowego, o którym mowa w definicji ZCP z art. 4a pkt 4 Ustawy o CIT oraz z art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT.

Wyodrębnienie funkcjonalne i zdolność do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Jako kryterium zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo w praktyce wskazuje się możliwość samodzielnego działania na rynku jako odrębny podmiot prowadzący zadania gospodarcze realizowane w ramach obecnego przedsiębiorstwa (takie kryterium znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w 2 kwietnia 2012 r. znak: ILPB4/423-4/12-2/ŁM).

Na gruncie Ustawy o CIT oraz Ustawy o VAT część przedsiębiorstwa w celu jej uznania za ZCP musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość, czyli obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za ZCP obiektywnie oceniając powinna ona posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład ZCP powinny zatem umożliwić Spółce podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, wyodrębnienie funkcjonalne zespołu składników materialnych i niematerialnych oznacza przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zespół składników części przedsiębiorstwa w celu uznania go za ZCP powinien być zatem na tyle wyodrębniony, aby mógł stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze, co w istocie oznacza, że dana wyodrębniona organizacyjnie jednostka w przedsiębiorstwie mogłaby w oparciu o taki zespół składników samodzielnie funkcjonować na rynku kontynuując zadania wykonywane w ramach przedsiębiorstwa.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca pragnie podkreślić, że składniki materialne i niematerialne związane z działalnością Działu I, jak i Działu II pozwalają na w pełni samodzielną realizację działalności prowadzonej w ramach tych działów. W wyniku podziału będzie możliwe kontunuowanie działalności w ramach Działu II w strukturze Spółki Przejmującej, natomiast działalność prowadzona w ramach Działu I będzie nadal mogła być kontynuowana w ramach nowych struktur Wnioskodawcy.

Istotnym argumentem przemawiającym za uznaniem, iż Dział I i Dział II będzie na moment podziału przez wydzielenie stanowić zorganizowaną i wyodrębnioną funkcjonalnie część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy jest fakt, iż w Dziale I i Dziale II na moment podziału będzie znajdował się personel posiadający odpowiednie kompetencje i doświadczenie w zakresie specjalistycznej działalności poszczególnych działów.

Ponadto, w wyniku podziału Wnioskodawca będzie kontynuował dotychczasową umowę z biurem księgowym, natomiast Spółka Przejmująca zawrze nową umowę z tym samym lub innym biurem księgowym co zapewni nieprzerwane prowadzenie ksiąg rachunkowych dotyczących zarówno Działu I, jak i Działu II.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że w jego ocenie zespół składników majątkowych w ramach Działu II pozwoli (po przeniesieniu na rzecz Spółki Przejmującej) na funkcjonowanie jako niezależne, samodzielne przedsiębiorstwo realizujące zadania w zakresie działalności Działu II z uwagi na to, że składniki te będą obejmować wszelkie niezbędne elementy pozwalające na prowadzenie jej przez Spółkę Przejmującą. Podobnie, zdaniem Wnioskodawcy, rzecz się będzie miała z możliwością kontynuowania przez Wnioskodawcę działalności w ramach Działu I po podziale we własnych strukturach.

Tym samym, zarówno Spółka Przejmująca, jak i Wnioskodawca będą mogli kontynuować prowadzenie działalności w ramach odpowiednio Działu II i Działu I w analogicznym zakresie jak dotychczas w oparciu o aktywa i pasywa oraz zasoby ludzkie przypisane do poszczególnych działów.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, zarówno Dział I, jak i Dział II stanowią obecnie zorganizowane części przedsiębiorstwa wyodrębnione funkcjonalnie i posiadające zdolność do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwa samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. W konsekwencji, przy uwzględnieniu spełnienia wcześniej wskazanych warunków zasadne jest stwierdzenie, że opisane powyżej i wyodrębnione w ramach Wnioskodawcy jednostki (tj. zarówno Dział I, jak i Dział II) będą stanowić ZCP w rozumieniu art. 4a pkt 4 Ustawy o CIT oraz art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT w momencie podziału Wnioskodawcy.

Neutralność podatkowa Transakcji na gruncie Ustawy o VAT

Zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Powołany przepis stanowi w ocenie Wnioskodawcy implementację art. 19 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L z 2006 r., nr 347, str. 1; dalej: Dyrektywa). Stosownie do treści art. 19 zdanie pierwsze Dyrektywy w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

W ocenie Wnioskodawcy, zawarte w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT pojęcie transakcji zbycia obejmuje przede wszystkim sprzedaż, jak również każde rozporządzenie przedmiotem czynności prawnej skutkujące przeniesieniem prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W szczególności, pod pojęciem zbycia w ocenie Wnioskodawcy należy rozumieć także zamianę, darowiznę, czy każdą inną czynność prawną skutkującą przeniesieniem własności przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, w tym również przeniesienie majątku w ramach podziału spółki kapitałowej przez wydzielenie.

Zgodnie z wykładnią dokonaną przez WSA w Warszawie w wyroku z dnia 6 października 2009 r. o sygn. III SA/Wa 368/09 transakcją zbycia jest każda czynność, w świetle obowiązujących przepisów skutkująca przeniesieniem własności przedsiębiorstwa. Podobny pogląd został wyrażony w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 czerwca 2016 r. o sygn. ILPP2/4512-1-234/16-4/AD, w której organ ten stwierdził, że pojęcie transakcja zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawa towarów, w ujęciu art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Ponadto, zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 lutego 2017 r. (sygn. 2461-IBPP3.4512.849.2016.1.AR) w myśl art. 6 pkt 1 tej ustawy, jej przepisów nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Transakcja zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa to każda czynność, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania ZCP jak właściciel. Do takich czynności zaliczyć należy m.in. sprzedaż, darowiznę, a także wydzielenie aktywów podmiotu (w tym przypadku Oddziału) i przeniesienie go do innej spółki prawa handlowego (w tym przypadku Spółki Celowej). W oparciu o przedstawione powyżej argumenty oraz uwzględniając treść art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT uznać należy, że transakcja polegająca na wydzieleniu Oddziału i przeniesieniu go do Spółki Celowej nie będzie objęta zakresem tej ustawy, a co za tym idzie nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

W świetle powyższej argumentacji, zdaniem Wnioskodawcy wniesienie Działu II (stanowiącego ZCP) w wyniku podziału Wnioskodawcy przez wydzielenie do Spółki Przejmującej nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z przepisu tego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepisy regulujące prawną instytucję podziału spółek stanowią treść tytułu IV działu II ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 505 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych, podział może być dokonany, przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).

Przewidziany w art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych podział dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie), powoduje przeniesienie prawa własności wydzielonej części majątku. Złożoność procedur związanych z podziałem spółki nie ma przy tym znaczenia. Istotny jest efekt końcowy przeniesienie własności. W sytuacji gdy w wyniku podziału spółki przez wydzielenie przedmiotem przeniesienia własności jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa to mamy do czynienia z transakcją zbycia w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, który to przepis wyłącza taką czynność z zakresu regulacji ustawy.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Termin transakcja zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia dostawy towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące część przedsiębiorstwa powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w istniejącym przedsiębiorstwie, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona obiektywnie oceniając posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes C-497/01 (...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami materialnymi, które łącznie, stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że w świetle tej normy Dyrektywy 2006/112/WE Rady nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że 1 spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej Wnioskodawca, Spółka) jest polską spółką kapitałową i rezydentem podatkowym w Polsce. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym dla celów VAT w Polsce. Podstawowym obszarem działalności Wnioskodawcy jest działalność związana z oprogramowaniem. Ze względu na to zróżnicowanie, w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawca ma wyodrębnione wewnętrznie jednostki organizacyjne - działy. Działanie to jest podyktowane dążeniem do wysokiej jakości świadczonych usług poprzez sformalizowanie procesów zarządczych, zakresem odpowiedzialności a także specjalizacją pracowników (współpracowników). W ramach organizacji wewnętrznej Wnioskodawcy wyodrębnione zostały dwa działy, tj. Dział związany z działalnością dotyczącą rozwoju oprogramowania, doradztwa w zakresie informatyki, badań naukowych i prac rozwojowych (dalej: Dział I) oraz Dział zajmujący się działalnością doradczą w zakresie technologii zdecentralizowanych, przetwarzania danych oraz ekonomiki aktywów wykorzystujących technologię rozproszonych rejestrów (dalej: Dział II).

W skład Działu I wchodzi szereg składników materialnych i niematerialnych, jak również zobowiązań, m.in.:

umowy najmu powierzchni biurowej (),
umowy o świadczenie usług z kontrahentami ()
umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych,
umowy o świadczenie usług w zakresie sprzątania powierzchni biurowej,
umowy dzierżawy kopiarki i innych urządzeń
umowy o świadczenie usług informatycznych,
umów o nadawanie przesyłek i usług pocztowych,
umowy o świadczenie usług przewozowych,
umowy dotyczącej opieki medycznej,
umowy o prowadzenie księgowości,
logotyp,
wyposażenie informatyczne takie jak laptopy, komputery stacjonarne, serwery i inne urządzenia takie jak: telewizory, klimatyzator,
osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych lub umów o pracę.
środki pieniężne na rachunkach bankowych,
kryptowaluty znajdujące się na tzw. elektronicznych portfelach

W skład Działu II wchodzi szereg składników materialnych i niematerialnych, jak również zobowiązań, m.in.:

umowy najmu powierzchni biurowej (),
umowa o świadczenie usług z kontrahentem (),
wyposażenie informatyczne takie jak laptopy, monitory i inne urządzenia takie jak: smartphony, krzesła, tablica,
osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych lub umów o pracę,
środki pieniężne na rachunku bankowym,
kryptowaluty znajdujące się na tzw. elektronicznych portfelach.

W niedalekiej przyszłości planowane jest dokonanie podziału Wnioskodawcy przez wydzielenie, które będzie miało na celu wydzielenie Działu II do nowej spółki, która będzie działała w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka Przejmująca), w trybie określonym w art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 505 z późn. zm. dalej: KSH). Podział Spółki nastąpi poprzez utworzenie nowej spółki (Spółki Przejmującej) i przeniesienie do niej wyżej opisanego Działu II obejmującego w szczególności składniki majątkowe opisane powyżej, pracowników i kadrę zarządzającą. U Wnioskodawcy pozostanie natomiast Dział I. Podział przez wydzielenie zostanie dokonany w momencie wpisu Spółki Przejmującej do rejestru przez właściwy sąd rejestrowy.

Dodatkowo w wyniku podziału, Spółce Przejmującej zostaną przekazane:

księgi rachunkowe i podatkowe m.in. w postaci sald i zapisów kont Wnioskodawcy związane z Działem II (przy czym część dokumentów, która będzie związania z oboma działami może zostać przekazana Spółce Przejmującej w kopiach) oraz
wszelka wymagana stosownymi przepisami dokumentacja związana z prowadzoną działalnością w ramach Działu II w oryginałach lub w kopiach (w zależności od rodzaju dokumentacji).

Ponadto Wnioskodawca informuje, że Dział I funkcjonujący w ramach obecnej formy prawnej będzie dalej prowadził działalność gospodarczą, a Dział II działający w ramach nowego podmiotu będzie również kontynuował dotychczasową działalność gospodarczą. Prowadzona działalność będzie opierała się m.in. o długoterminowe umowy zawarte przez Wnioskodawcę.

Planowany podział Wnioskodawcy będzie miał na celu formalne rozdzielenie działalności Wnioskodawcy wykonywanej w ramach Działu I i Działu II.

W ramach wewnętrznej struktury Wnioskodawcy każdy z działów (Dział I i Dział II) funkcjonuje jako zorganizowana i samodzielna część.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca prowadzi pełne księgi rachunkowe w zakresie ewidencji księgowej przychodów, kosztów, aktywów, należności i zobowiązań dotyczących przychodów z tego tytułu, możliwe jest dokładne przyporządkowanie indywidualnych przychodów, kosztów, należności oraz zobowiązań zarówno Działu I, jak i Działu II.

Wszystkie przychody oraz koszty są ewidencjonowane na kontach rachunkowych odrębnych dla Działu I i Działu II. Konta Działu I i Działu II prowadzone są według innej analityki, oparciu o ten sposób prowadzenia ksiąg istnieje potencjalna możliwość sporządzenia odrębnego sprawozdania finansowego (obejmującego bilans, rachunek wyników, rachunek przepływów pieniężnych) dla działalności prowadzonej w ramach Działu I, jak i w ramach Działu II.

Każdy z działów wyodrębnionych w ramach struktury wewnętrznej Wnioskodawcy wypełnia swoje obowiązku w oparciu o przypisane do nich składniki majątku Wnioskodawcy.

Analiza zaprezentowanego opisu sprawy w kontekście przytoczonych regulacji prawnych oraz orzecznictwa TSUE, prowadzi do wniosku, że zostaną spełnione wszystkie wskazane wcześniej przesłanki do uznania Działu I i Działu II (w związku z podziałem przez wydzielenie) za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Opisany we wniosku Dział I i Dział II stanowią zespoły składników materialnych i niematerialnych, które są organizacyjnie i finansowo wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. W związku z powyższym mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwa samodzielnie realizujące konkretnie przypisane im zadania gospodarcze.

W konsekwencji, wyodrębniony organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo Dział II należy uznać za ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. W związku z tym przedmiotowa transakcja będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych sprawa zostanie rozpatrzona odrębnie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy.

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn.zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w () za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi sięw dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP lub /KIS/wnioski (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie