Możliwość odliczenia podatku VAT z faktur dotyczących zakupu lokalu wystawionych na oboje małżonków po dokonaniu przez Pana rejestracji jako podatnik ... - Interpretacja - 0113-KDIPT1-2.4012.616.2022.3.MC

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 9 grudnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.616.2022.3.MC

Temat interpretacji

Możliwość odliczenia podatku VAT z faktur dotyczących zakupu lokalu wystawionych na oboje małżonków po dokonaniu przez Pana rejestracji jako podatnik VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 sierpnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 25 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT z faktur dotyczących zakupu lokalu wystawionych na oboje małżonków po dokonaniu przez Pana rejestracji jako podatnik VAT oraz podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan pismem z 4 listopada 2022 r. (wpływ 8 listopada 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan prywatny gabinet lekarski ze specjalnością … . W ramach tej praktyki opodatkowany jest Pan ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Jest Pan też zatrudniony jako ordynator na Oddziale … na ¼ etatu. Ponadto w ramach umowy cywilno-prawnej świadczy Pan usługi medyczne na rzecz tego Oddziału.

Pana żona jest zatrudniona w charakterze kierownika … na podstawie umowy o pracę.

Z żoną posiada Pan majątkową wspólność małżeńską.

Postanowił Pan wspólnie z żoną dokonać zakupu lokalu użytkowego o powierzchni 39,01 m2 za cenę … zł do majątku wspólnego. Ponadto poniesie Pan wraz z żoną koszty prac wykończeniowych nabytego lokalu. Lokal ten będzie przedmiotem najmu na rzecz spółki należącej do grupy sprzedawcy tj. … Sp. z o.o. Najemca zapewni kompleksowe zarządzanie lokalem, jego serwis i wynajem. A Pan wraz z żoną uzyskacie z tytułu wynajmu przychód. Tak więc przedmiotowy lokal zostanie zakupiony w celu jego najmu. Nie ma Pan jednak zamiaru wprowadzać go do Pana działalności gospodarczej. Obowiązkiem Pana i Pana żony w ramach zawartej umowy najmu z Operatorem jest jedynie udostępnienie Apartamentu, którego jest Pan wraz z żoną właścicielem, za co Pan będzie otrzymywał miesięczne wynagrodzenie określone w umowie.

Nie będzie Pan zatrudniał żadnych pracowników. Nie będzie tworzył jakiejkolwiek struktury organizacyjnej dla realizowania czynności najmu, wskazującej na znamiona prowadzenia profesjonalnej działalności. Nie będzie Pan podejmował żadnych działań w stosunku do wynajmowanej nieruchomości celem pozyskania najemców, ani celem dostosowania lokalu do oczekiwań najemców. Nie będzie Pan podejmował żadnych działań marketingowych w odniesieniu do przedmiotowego lokalu. Nie będzie oferował Pan najemcom dodatkowych usług związanych z wynajmowanym lokalem.

W miesiącu sierpniu otrzymał Pan wraz z żoną trzy faktury za wpłatę na poczet ceny lokalu użytkowego na łączną kwotę brutto … zł oraz jedną na kwotę … zł za prace wykończeniowe. Faktury wystawiane są na oboje małżonków z tym, że podany jest jedynie Pana NIP. Wszystkie faktury zostały uregulowane z Pana konta.

Biorąc pod uwagę fakt, że Pan prowadzi już działalność gospodarczą i posiada w tej materii doświadczenie postanowił Pan z żoną, że Pan zostanie zarejestrowany w urzędzie skarbowym jako podatnik VAT od tego prywatnego wynajmu i Pan zajmie się całością rozliczeń tego wynajmu.

Ponadto w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku z 4 listopada 2022 r. podał Pan, że:

1.Wniosek dotyczy stanu przyszłego. W opisie stanu faktycznego wskazano, iż wspólnie z żoną nabył Pan lokal użytkowy, podczas gdy na dzień dzisiejszy zawarł Pan wraz z żoną umowę przedwstępną ustanowienia odrębnej własności i sprzedaży lokalu użytkowego oraz przedwstępną umowę sprzedaży. Umowa ta zobowiązuje do zawarcia umowy przyrzeczonej w terminie do 30 czerwca 2024 r. Ponadto 30.07.2022 r. zawarł Pan wraz z żoną umowę w sprawie wykonania prac budowlano-wykończeniowych w lokalu będącym przedmiotem ww. umowy przedwstępnej. Według tej umowy prace mają być wykonane do 30 listopada 2023 r. Wskazane wyżej terminy są terminami ostatecznymi. Po tym terminie będzie Pan mógł przystąpić do najmu lokalu.

2.Przewiduje Pan, że najem lokalu nastąpi od 01 lipca 2024 r. na warunkach opisanych w zapytaniu. Wynajem ten nastąpi na czas określony w umowie z możliwością jego przedłużenia.

3.Wynajęty lokal będzie przez najemcę wykorzystywany na jego cele dalszego podnajmu w zakresie pobytów krótkoterminowych. Lokal będący przedmiotem niniejszej umowy nie jest lokalem mieszkalnym, w związku z czym do niniejszej umowy nie mają zastosowania przepisy ustawy z dnia 20 maja 2021 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego oraz Deweloperskim Funduszu Gwarancyjnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1177).

4.Lokal będzie wynajmowany w ramach czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

5.Zgłoszenie rejestracyjne VAT nie zostało jeszcze dokonane ale przed zawarciem umowy najmu i dokonania pierwszej czynności podlegającej VAT zgłoszenie to zostanie dokonane. Być może nastąpi to wcześniej.

6.Otrzymane dotąd faktury otrzymał Pan wraz z żoną w miesiącu sierpniu 2022 r.

7.Otrzymane faktury zawierają imię i nazwisko obojga małżonków, adres (ten sam dla obojga) oraz Pana NIP. Dotyczą one wpłaty na poczet ceny lokalu użytkowego oraz wpłaty na poczet prac wykończeniowych.

8.Faktury dotyczą faktów zawartych w umowach opisanych w p. 1 niniejszych wyjaśnień. Dotyczą więc stanu faktycznego.

9.Jest Pan obywatelem polskim i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

10.Przychody z najmu tego lokalu ma Pan zamiar zaliczyć do przychodów wskazanych w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako przychody z najmu prywatnego. Lokal ten nabywa Pan z myślą wykorzystania go na własne cele w przyszłości (w razie zakończenia umowy najmu) po przejściu na emeryturę.

11.Przed rozpoczęciem najmu złoży Pan stosowne oświadczenie w zakresie opodatkowania PIT. Nadmienia Pan, że w zakresie podstawowej działalności jest Pan opodatkowany ryczałtem.

12.Umowa najmu będzie podpisana z Panem jako osobą fizyczną. Nie będzie Pan korzystał ani z usług zarządczych tym lokalem ani z usług księgowych. Usługi te nie są Panu do niczego potrzebne, ponieważ zajmować się nimi będzie najemca prowadzący w nim własną działalność gospodarczą.

13.Nie ma Pan zamiaru wprowadzić tego lokalu do majątku Pana firmy oraz nie ma Pan zamiaru rozszerzyć zakresu prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

Pytanie

Czy Pan po zarejestrowaniu jako podatnik VAT będzie mógł odliczyć VAT z faktur dotyczących zakupu lokalu wystawionych na oboje małżonków? (oznaczone we wniosku jako nr 1)

Pana stanowisko w sprawie

Uważa Pan, że podatek VAT naliczony zawarty w fakturach wystawionych na rzecz obojga małżonków będzie podlegał odliczeniu, gdyż liczy się cel zakupu lokalu, a ten wykazuje bezpośredni związek z działalnością opodatkowaną, na gruncie podatku VAT (występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi). W myśl zasady ogólnej wyrażonej w art. 86 ust. 1 ustawy VAT w zakresie, w jakim towary lub usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z poniesionych wydatków.

Ponadto zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur, otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Analizując powyższą regułę należy stwierdzić, że gdy dany towar lub usługa będzie wykorzystywany do prowadzenia opodatkowanej podatkiem VAT działalności, a podatnik posiada fakturę dokumentującą poniesiony wydatek, to ma prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Ustawa nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczające jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej. Ponadto żaden przepis ustawy nie wymaga, aby na fakturze znajdowały się wyłącznie dane tylko tego podatnika, który prowadzi działalność gospodarczą.

W konsekwencji, gdy faktura zakupu jest wystawiona na oboje małżonków, podczas gdy tylko jeden z nich wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT i będzie wykorzystywał daną rzecz do wykonywania czynności opodatkowanych, ma prawo do odliczenia całego podatku VAT wynikającego z takiej faktury.

Faktura wystawiona na oboje małżonków daje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT pod warunkiem, że małżonek prowadzi działalność podlegającą VAT a zakupiony na fakturę składnik majątku, będzie wykorzystywał do wykonywania czynności opodatkowanych.

Powyższa zasada wynika również z faktu, iż ustawa VAT nie uznaje małżonków za odrębnego podatnika. Ewentualny status podatnika VAT mogą mieć poszczególni małżonkowie w zakresie, w jakim prowadzą działalność gospodarczą. Reguła ta obowiązuje również w sytuacji, gdy pomiędzy małżonkami istnieje ustawowa wspólność majątkowa.

Gdy małżonkowie pozostają we współwłasności małżeńskiej i nabywają dany składnik, który ma być wykorzystywany wyłącznie do celów prowadzonej działalności opodatkowanej VAT przez jednego z małżonków będących współwłaścicielami, to jeden z nich korzysta z prawa do odliczenia całości podatku naliczonego, pod warunkiem że występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Prawo do odliczenia jest fundamentalnym prawem każdego podatnika VAT. W praktyce prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczane ani przedmiotowo, ani pod względem czasu. Jak bowiem wyjaśnił Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wyroku ETS w połączonych sprawach z dnia 19 września 2000 r. 0177/99 oraz 0181/99 (Ampafrance SA v Directeurdes services fiscaux de Maine-et-Loireoraz Sanofi Synthelabo v. Directeurdes sen/ices fiscaux du Val-de-Mame) (...) istnieje ugruntowana linia orzecznictwa Trybunału, zgodnie z którą prawo do odliczenia podatku jest integralną częścią schematu (systemu) VAT i zasadniczo nie może być ograniczane. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Konsekwentnie prawo do odliczenia VAT przez jednego z małżonków nie może podlegać ograniczeniu z uwagi tylko na fakt, że nieruchomość została nabyta wspólnie z drugim małżonkiem.

Jak się wydaje istotne w sprawie jest to, że faktury zawierają NIP męża, który ma stać się podatnikiem podatku VAT. Powyższe zagadnienie było już wielokrotnie analizowane przez organy podatkowe. W tym miejscu można wskazać między innymi na:

1)interpretację podatkową Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 stycznia 2020 r. (sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.817.2019.2.MWJ), w której wprost uznano, że Wnioskodawczyni przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup lokalu mieszkalnego, wystawionej na oboje małżonków,

2)interpretację podatkową Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 lutego 2018 r. (sygn. 0115-KDIT1-2.4012.939.2017.1.RS), w której wskazano, że (...) skoro nabyte prawo wieczystego użytkowania gruntów oraz ustanowienie służebności drogowej są wykorzystywane wyłącznie na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej oraz - jak wskazał - służą czynnościom opodatkowanym, to z uwagi na spełnienie przesłanek z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przysługuje mu prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących ww. nabycie, o ile nie zachodzą wyłączenia zawarte w art. 88 ustawy. Powyższe prawo przysługuje pomimo, że na fakturach tych oprócz danych Wnioskodawcy znajdują się również dane jego małżonki, a majątek ten stanowi majątek wspólny małżonków. Na ww. prawo nie ma wpływu również fakt, że na otrzymanych fakturach dokumentujących faktycznie dokonaną transakcję nie umieszczono NIP nabywcy pod warunkiem, że pozostałe elementy zawarte w fakturach spełniają wymogi powołanej ustawy,

3)interpretację podatkową Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 lipca 2017 r. (sygn. 0115-KDIT1-2.4012.270.2017.1.DM), gdzie uznano wprost, iż: Skoro - jak wskazała Pani we wniosku - nabywcą nieruchomość będzie małżeństwo pozostające w ustawowej wspólności majątkowej (Pani wraz z mężem), fakt iż na fakturze dokumentującej ww. transakcję znajdą się zarówno dane Pani, jak i męża nie będzie przeszkodą w skorzystaniu przez Panią z prawa do odliczenia podatku,

4)interpretację podatkową Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 19 września 2014 r. (sygn. IPTPP4/443-653/14-2/OS), w której potwierdzono prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości z faktury wystawionej na obojga małżonków oraz

5)interpretację podatkową Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 3 czerwca 2016 r. (sygn. ITPP1/4512-221/15/RH), w której uznano, że: (...) skoro przedmiotowa nieruchomość (pomimo, że stanowi majątek wspólny małżonków) została nabyta z wyłącznym przeznaczeniem dla celów prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, z tytułu której jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, to o ile służy wyłącznie wykonywaniu czynności opodatkowanych, przysługuje Panu prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej jej nabycie, pomimo że jako nabywcę wskazano na niej Pana oraz żonę (...),

6)Dyrektor Izby Skarbowej z Poznania, w interpretacji z dnia 21 lipca 2016 roku o nr ILPP3/4512-1-117/16-5/DC napisał, że: Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup lokalu mieszkalnego, wystawionej na oboje małżonków. Jednocześnie należy zauważyć, że brak numeru NIP przy jednoczesnym prawidłowym wskazaniu podmiotu będącego faktycznym nabywcą jest wadą techniczną, nie wyłączającą możliwości zweryfikowania dokonania zdarzenia gospodarczego i prawidłowego określenia nabywcy towaru, a jednocześnie pozostającą bez znaczenia dla wysokości zobowiązania podatkowego. Podsumowując, Wnioskodawcy, przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia całości podatku VAT wynikającego z faktur wystawionych przez dewelopera, dokumentujących zakup lokalu mieszkalnego na cele działalność gospodarczej, pomimo braku numeru NIP Wnioskodawcy na tych fakturach.

Stanowisko takie potwierdza również najnowsza interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej Nr 0113-KDIPT1-1.4012.441.2022.1.MG z dnia 21.07.2022 r.

Konsekwentnie prawo do odliczenia VAT przez jednego z małżonków nie może podlegać ograniczeniu z uwagi tylko na fakt, że nieruchomość została nabyta wspólnie z drugim małżonkiem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie informuję, że w związku z uzupełnieniem wniosku z 4 listopada 2022 r., niniejsza interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT z faktur dotyczących zakupu lokalu wystawionych na oboje małżonków po dokonaniu przez Pana rejestracji jako podatnik VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 cyt. ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...)

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarte zostało w art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Zrealizowanie prawa do odliczenia możliwe jest wyłącznie przez podatników zarejestrowanych jako „podatnicy VAT czynni”, przez złożenie deklaracji.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Artykuł 86 ust. 10c ustawy stanowi, że:

Przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy:

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Natomiast, w myśl art. 86 ust. 13 ustawy,

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej:

1) za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo

2) za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, po okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego

- nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Do podstawowych zasad wspólnego systemu VAT należy między innymi zasada neutralności podatku dla podatnika, rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i ma na celu zapewnienie neutralności tego podatku dla podatników VAT czynnych. Podatnik ma prawo do skorzystania z przedmiotowego prawa w ustalonych przepisami terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego określonych warunków pozytywnych (związku nabytych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi), jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych m.in. w art. 88 ustawy.

Stosownie do postanowień art. 88 ust. 4 ustawy,

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z treści ww. art. 88 ust. 4 ustawy nie wynika jednakże, by do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury dokumentującej zakup towaru lub usługi. W dacie otrzymania faktury koniecznym jest aby podmiot, który ją otrzymuje był podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, czyli podmiotem wykonującym samodzielnie działalność gospodarczą (zdefiniowaną w ust. 2 tegoż artykułu), bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Tak więc, podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego (podatnik musi posiadać taki status w momencie realizacji uprawnienia).

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Stosownie do art. 91 ust. 2 ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu.

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy:

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Jak stanowi art. 91 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W myśl art. 91 ust. 5 ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy:

W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1)opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Według art. 91 ust. 7 ustawy:

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Z kolei art. 91 ust. 7b ustawy stanowi, iż:

W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Zgodnie z art. 91 ust. 7c ustawy:

Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Stosownie do art. 91 ust. 7d ustawy:

W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Według art. 91 ust. 7e ustawy:

Podatnik, który ponownie skorzysta ze zwolnień, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 albo art. 113 ust. 1, może dokonać korekty podatku naliczonego za pozostający okres korekty w deklaracji podatkowej składanej za ostatni okres rozliczeniowy, w którym podatnik był podatnikiem VAT czynnym.

W myśl art. 91 ust. 8 ustawy:

Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Należy zauważyć, że ustawa nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów, o ile występują przesłanki świadczące o tym, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej (lub przyszłej) działalności opodatkowanej. Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Natomiast dla realizacji tego prawa konieczne jest m.in. posiadanie statusu podatnika VAT czynnego.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy:

Podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Jak wynika z art. 96 ust. 3 ustawy:

Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

W świetle art. 96 ust. 4 ustawy:

Naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Jak wynika z art. 96 ust. 5 ustawy:

Jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

1) przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;

2) przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;

3) przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;

4) przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Należy zauważyć, że w momencie złożenia zgłoszenia rejestracyjnego podatnik spełni warunek formalny i od tego momentu może realizować uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

Wzór dokumentu VAT-R zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług określony został Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 9 marca 2020 r. w sprawie wzorów dokumentów związanych z rejestracją w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 430). Regulacje zawarte w § 1 pkt 1 ww. rozporządzenia określają wzór zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia.

Rejestracja następuje zatem w momencie zgłoszenia rejestracyjnego, tj. złożenia w urzędzie skarbowym druku VAT-R. Z tym momentem podmiot uzyskuje formalne znamiona statusu podatnika podatku od towarów i usług i od tego dnia przysługuje mu prawo do odliczania podatku naliczonego od dokonywanych zakupów.

Należy rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Jego realizacja następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować już powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć – najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa – wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako podatnika.

Warto również zaznaczyć, że w wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C-400/98 stwierdzono, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z dokonaniem  inwestycji nie jest uzależnione od dokonania wcześniejszej rejestracji dla celów podatku VAT. Potwierdzeniem takiej tezy mogą być także wyroki TSUE w sprawach C-268/83 oraz C-110/94, gdzie TSUE wskazał, że powstanie prawa do odliczenia nie zależy od formalnego uznania statusu podatnika przez organy podatkowe. Nabywane jest ono automatycznie, z chwilą uzyskania statusu podatnika, którym się staje w momencie pierwszych inwestycji związanych z przyszłą działalnością gospodarczą.

Natomiast z orzecznictwa TSUE w sprawie C-385/09 Nidera wynika, że prawo do odliczenia powstaje w momencie, w którym podatek ten stał się należny, a jego powstanie nie jest w żaden sposób uzależnione od formalnego uznania statusu podatnika przez organ skarbowy, ale od zaistnienia po stronie podatnika zamiaru, potwierdzonego obiektywnymi dowodami, prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów dotyczących VAT.

Zatem, należy jeszcze raz wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżących (lub przyszłych) czynności opodatkowanych (oraz ewentualnie spełniać inne warunki określone w przepisach ustawy). Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny. Rejestracja następuje w momencie zgłoszenia rejestracyjnego, tj. złożenia w urzędzie skarbowym druku VAT-R. Z tym momentem podmiot uzyskuje formalne znamiona statusu podatnika podatku od towarów i usług i od tego dnia przysługuje mu prawo do odliczania podatku naliczonego od dokonywanych zakupów. Zatem podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie powstania obowiązku podatkowego i otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego w momencie realizacji uprawnienia.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360).

W myśl art. 195 Kodeksu cywilnego:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Jak stanowi art. 196 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

Zgodnie z treścią art. 196 § 2 ustawy Kodeks cywilny:

Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

Na mocy art. 198 ustawy Kodeks cywilny:

Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Zauważenia w tym miejscu wymaga, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359).

Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 i § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

§ 1. Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.

§ 2. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 Kodeksu cywilnego:

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Jak dowiedziono wyżej, szczególnego rodzaju podmiot jakim jest małżeństwo – na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług – nie ma przymiotu podatnika. Jednakże w sytuacji, gdy jedno z małżonków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą jest czynnym podatnikiem VAT, pozbawienie go prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktury wystawionej na oboje małżonków w sytuacji, gdy nabycie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, naruszałoby zasadę neutralności – fundamentalną zasadę obowiązującą w podatku od towarów i usług.

Należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Z powyższego wynika, że o prawidłowości faktur wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe między określonymi podmiotami.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-5 ustawy:

Faktura powinna zawierać:

1) datę wystawienia;

2) kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3) imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5) numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. B.

Zatem, zgodnie z wyżej powołanymi przepisami, konieczne jest, aby faktury, jako dokumenty potwierdzające rzeczywiste transakcje gospodarcze, zawierały nazwy określające strony transakcji, ich adresy, a także numery identyfikacji podatkowej.

Wobec tego należy stwierdzić, że faktura jest dokumentem potwierdzającym wykonanie pewnej usługi lub dostawy towaru, uprawniającym (po spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów prawa) podmiot, dla którego jest wystawiona (nabywcę) do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z okoliczności sprawy wynika, że prowadzi Pan prywatny gabinet lekarski ze specjalnością … . Jest Pan także zatrudniony jako ordynator na Oddziale … na ¼ etatu. Ponadto w ramach umowy cywilno-prawnej świadczy Pan usługi medyczne na rzecz tego Oddziału. Pana żona jest zatrudniona w charakterze …  na podstawie umowy o pracę. Z żoną posiada Pan majątkową wspólność małżeńską.

Postanowił Pan wspólnie z żoną dokonać zakupu lokalu użytkowego o powierzchni 39,01 m2 do majątku wspólnego. Ponadto poniesie Pan wraz z żoną koszty prac wykończeniowych nabytego lokalu. Lokal ten będzie przedmiotem najmu na rzecz spółki należącej do grupy sprzedawcy tj. … Sp. z o.o. Najemca zapewni kompleksowe zarządzanie lokalem, jego serwis i wynajem. Przedmiotowy lokal zostanie zakupiony w celu jego najmu. Obowiązkiem Pana i Pana żony w ramach zawartej umowy najmu z Operatorem jest jedynie udostępnienie Apartamentu, za co Pan będzie otrzymywał miesięczne wynagrodzenie określone w umowie. Otrzymał Pan wraz z żoną trzy faktury za wpłatę na poczet ceny lokalu użytkowego na łączną kwotę brutto … zł oraz jedną na kwotę … zł za prace wykończeniowe. Faktury wystawiane są na oboje małżonków z tym, że podany jest jedynie Pana NIP. Wszystkie faktury zostały uregulowane z Pana konta. Biorąc pod uwagę fakt, że Pan prowadzi już działalność gospodarczą i posiada w tej materii doświadczenie postanowił Pan z żoną, że Pan zostanie zarejestrowany w urzędzie skarbowym jako podatnik VAT od ww. prywatnego wynajmu i Pan zajmie się całością rozliczeń wynajmu.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku podał Pan, że na dzień dzisiejszy zawarł Pan wraz z żoną umowę przedwstępną ustanowienia odrębnej własności i sprzedaży lokalu użytkowego oraz przedwstępną umowę sprzedaży. Umowa ta zobowiązuje do zawarcia umowy przyrzeczonej w terminie do 30 czerwca 2024 r. 30.07.2022 r. zawarł Pan wraz z żoną umowę w sprawie wykonania prac budowlano-wykończeniowych w lokalu będącym przedmiotem ww. umowy przedwstępnej. Według tej umowy prace mają być wykonane do 30 listopada 2023 r. Wskazane wyżej terminy są terminami ostatecznymi. Po tym terminie będzie Pan mógł przystąpić do najmu lokalu.

Przewiduje Pan, że najem lokalu nastąpi od 1 lipca 2024 r. Wynajem nastąpi na czas określony w umowie z możliwością jego przedłużenia. Umowa najmu będzie podpisana z Panem jako osobą fizyczną. Wynajęty lokal będzie przez najemcę wykorzystywany na jego cele dalszego podnajmu w zakresie pobytów krótkoterminowych. Lokal będący przedmiotem niniejszej umowy nie jest lokalem mieszkalnym. Lokal będzie wynajmowany w ramach czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zgłoszenie rejestracyjne VAT nie zostało jeszcze przez Pana dokonane ale przed zawarciem umowy najmu i dokonania pierwszej czynności podlegającej VAT zgłoszenie to zostanie dokonane. Być może nastąpi to wcześniej. Otrzymane dotąd faktury otrzymał Pan wraz z żoną w miesiącu sierpniu 2022 r. Otrzymane faktury zawierają imię i nazwisko obojga małżonków, adres (ten sam dla obojga) oraz Pana NIP. Dotyczą one wpłaty na poczet ceny lokalu użytkowego oraz wpłaty na poczet prac wykończeniowych.

Odnosząc się do kwestii objętych zakresem zadanego pytania w podatku VAT należy stwierdzić, że z całokształtu okoliczności w sprawie wynika, że w momencie otrzymania faktur dokumentujących wpłaty na poczet ceny lokalu użytkowego oraz faktury za prace wykończeniowe (sierpień 2022 r.) prowadził Pan działalność gospodarczą i nie był Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

W świetle art. 86 ust. 1 ustawy, nie miał Pan prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z przedmiotowych faktur, bowiem nie był Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Jak Pan podał w uzupełnieniu wniosku, przewiduje Pan, że najem lokalu użytkowego nastąpi od 1 lipca 2024 r. Wynajem nastąpi na czas określony w umowie z możliwością jego przedłużenia. Jednocześnie wskazał Pan, że nie dokonał Pan jeszcze zgłoszenia rejestracyjnego do celów podatku VAT, ale przed zawarciem umowy najmu i dokonania pierwszej czynności podlegającej VAT zgłoszenie to zostanie dokonane.

Zatem w momencie kiedy dokona Pan rejestracji jako podatnik VAT czynny i będzie Pan wykonywał czynności opodatkowane z wykorzystaniem przedmiotowego lokalu użytkowego w stosunku, do którego przed dokonaniem rejestracji dla celów podatku VAT ponosił Pan wydatki, to – w wyniku dokonania rejestracji – nastąpi zmiana przeznaczenia tych wydatków skutkująca zmianą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w okolicznościach niniejszej sprawy, po dokonaniu przez Pana rejestracji dla celów podatku VAT, będzie miał Pan prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących wpłat na poczet ceny lokalu użytkowego oraz prac wykończeniowych poprzez dokonanie korekty podatku naliczonego z ww. faktur dotyczących przedmiotowego lokalu użytkowego w trybie i na zasadach określonych w art. 91 ustawy. Jeżeli natomiast w okresie korekty nastąpi kolejna zmiana przeznaczenia, wówczas należy dokonać kolejnej korekty.

Jednocześnie należy wskazać, że powyższe prawo będzie Panu przysługiwać pomimo, że na ww. fakturach dokumentujących wpłaty na poczet ceny lokalu użytkowego oraz za prace wykończeniowe oprócz Pana danych z numerem NIP, znajdują się również dane Pana żony oraz okoliczność, że lokal ten stanowi majątek wspólny małżonków.

Zatem oceniając Pana stanowisko w podatku VAT należało uznać je za nieprawidłowe, bowiem w swojej argumentacji nie uwzględnił Pan prawa do odliczenia podatku VAT w trybie i na zasadach art. 91 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych dla Pana, a nie sytuacji podatkowej Pana żony.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnośnie powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Końcowo informujemy, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329, z późn. zm.; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).