S. sp. z o.o. (dalej: „SG” lub „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i rezydentem podatkowym w Polsce, a w konsekwencji podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka jest jednocześnie zarejestrowanym w Polsce czynnym podatnikiem VAT.

Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej S.(dalej: „Grupa”) zajmującej się projektowaniem, produkcją i dystrybucją materiałów dla rynku budowlanego i przemysłowego.

Działalność wszystkich spółek z Grupy na świecie jest koordynowana i wspierana przez jednostkę nadrzędną, tj. C., która zapewnia wsparcie na poziomie strategicznym. Z punktu widzenia operacyjnego działalność Grupy jest podzielona na aktywności biznesowe globalne oraz lokalne. Biznesy globalne obejmują głównie materiały innowacyjne (w tym szkło samochodowe i inne produkty związane z branżą motoryzacyjną i środków transportu). Biznesy lokalne są zarządzane w ramach Regionów, obsługują rynki krajowe i obejmują następujące rodzaje działalności: Dystrybucję budowlaną, Materiały dla Budownictwa oraz Szkło Budowlane.

Działalność Spółki również jest podzielona na wyodrębnione aktywności, które odpowiadają za różne aspekty działalności prowadzonej przez Spółkę. W ramach Spółki funkcjonują obecnie następujące aktywności:

- P.;

- I.,

- G. dział usług wspólnych (dalej: G.).

Aktywności P., I., R., W. i E. są odpowiedzialne za inny asortyment produktów wytwarzanych lub nabywanych przez Spółkę i posiadają infrastrukturę umożliwiającą prowadzenie działalności niezależnie od pozostałych aktywności.

Spółka podjęła decyzję o wydzieleniu ze Spółki aktywności P. do odrębnej spółki – P. sp. z o.o. (dalej: Nowy Podmiot), która będzie kontynuowała dotychczasową działalność prowadzoną przez P. na terytorium Polski.

Wydzielenie P. planowane jest przez przeniesienie przedsiębiorstwa w zakresie aktywności P. w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tj. Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm.) i zawarcie umowy aportowej i przeniesienie majątku Spółki na Nowy Podmiot.

W zakresie potencjalnego powstania obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych po stronie Nowego Podmiotu, Wnioskodawca występuje z pytaniem w tym przedmiocie w odrębnym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, przedstawiając analogiczny stan faktyczny.

Po wydzieleniu Spółka będzie dalej prowadzić działalność w zakresie aktywności I., R., W., E. oraz działu usług wspólnych G.

Działalność P.

Przedmiotem wydzielenia będzie cała działalność prowadzona w ramach aktywności P. W ramach aktywności P. Spółka prowadzi sprzedaż kompleksowych rozwiązań z żeliwa sferoidalnego do systemów wodociągowych i kanalizacyjnych na potrzeby gospodarki komunalnej, drogownictwa i przemysłu, jak m.in. rury, kształtki i armatura oraz żeliwo drogowe. P. samodzielnie realizuje zadania gospodarcze, niezależnie od innych aktywności funkcjonujących w Spółce.

W ofercie P. znajduje się ponad 50 000 produktów, zgodnych z wymaganiami norm międzynarodowych i obejmujących elementy systemów wodociągowych i kanalizacyjnych z żeliwa sferoidalnego, m.in.: rury, kształtki, łączniki rurowo-rurowe (łączniki rr), łączniki rurowo-kołnierzowe (łączniki rk), przepustnice, włazy, wpusty deszczowe, wpusty krawężnikowe, pokrywy włazowe i odwodnienia liniowe. Ponadto dostępne są wstawki montażowe, zasuwy, zawory odpowietrzające, zawory regulacyjne i zawory pierścieniowo tłokowe.

W skład wnoszonej aportem aktywności P. będą wchodzić m.in.:

Przedmiotem wydzielenia będą umowy (prawa i obowiązki wynikające z tych umów) związane z wykonywaniem działalności w aktywności P., w szczególności:

Część umów z klientami P. ma charakter długoterminowy i jest regulowana odpowiednimi przepisami prawnymi. Z tego względu w związku z planowanym wydzieleniem P. zostały już podjęte działania mające na celu zabezpieczenie kontynuacji umów poprzez przyjęcie następujących założeń obowiązujących do czasu aportu aktywności P.:

Natomiast Nowy Podmiot po aporcie w celu prowadzenia działalności odpowiadającej dotychczasowej działalności P. będzie jedynie musiał:

Przedmiotem Wydzielenia będą umowy o pracę zawarte z pracownikami przypisanymi do aktywności P. Prawną konsekwencją wydzielenia aktywności P. do Nowego Podmiotu będzie przejście zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 1320 ze zm., dalej: „Kodeks pracy”).

Przedmiotem wydzielenia będą wszystkie aktywa trwałe i obrotowe przypisane do aktywności P., w szczególności wyposażenie (m.in. meble, komputery, inne urządzenia, wyposażenie biurowe).

Przedmiotem wydzielenia będą wartości niematerialne i prawne ściśle związane z aktywnością P.

Przedmiotem wydzielenia będą należności bezpośrednio związane z działalnością P. (przede wszystkim należności handlowe z tytułu sprzedaży towarów P., potencjalnie należności z tytułu sprzedaży składników majątku, o ile taka sprzedaż nastąpi przed wydzieleniem). Na potrzeby dokonania wyboru należności, zostanie zastosowany klucz bezpośredniego związku z działalnością P.

Przedmiotem wydzielenia będą zobowiązania bezpośrednio związane z działalnością P. (przede wszystkim zobowiązania związane z prowadzeniem działalności handlowej przez P., potencjalnie zobowiązania z tytułu usług wsparcia ze strony podmiotów z Grupy). Na potrzeby dokonania wyboru zobowiązań, zostanie zastosowany klucz bezpośredniego związku z działalnością P.

Przedmiotem wydzielenia będzie również część zobowiązań wspólnych dla całej Spółki (m.in. z tytułu ubezpieczenia, leasingu samochodów). Dla części przyszłych zobowiązań Spółka zwróci się z prośbą o wystawienie odrębnych faktur obejmujących zobowiązania dotyczące aktywności P. i odrębnych faktur obejmujących zobowiązania pozostałych aktywności Spółki.

Formalne procedury obowiązujące jedynie dla aktywności P., takie jak m.in. procedura ofertowania, polityka rabatowa, procedura reklamacyjna, również będą przedmiotem wydzielenia.

W Spółce pozostaną (tj. nie będą przedmiotem aportu) w szczególności:

Wyodrębnienie organizacyjne

Działalność P. jest wyodrębniona w strukturze organizacyjnej Spółki jako odrębna jednostka. Niemniej formalnie aktywność P. nie została wyodrębniona jako oddział Spółki.

W strukturze Spółki za zarządzanie P. odpowiada pracownik Spółki zajmujący stanowisko Dyrektora Zarządzającego aktywnością P., który z dniem wydzielenia stanie się pracownikiem Nowego Podmiotu. Ten sam pracownik pełni funkcję prokurenta Spółki i co do zasady odpowiada tylko za aktywność P. (w praktyce jednak uczestniczy w akceptacji dokumentów niedotyczących aktywności P. zgodnie z polityką Spółki dotyczącą dwuosobowej reprezentacji). Przełożonym Dyrektora Zarządzającego aktywnością P. jest Prezes Spółki. Dodatkowo mając na uwadze funkcjonowanie Spółki w Grupie, aktywność P. raportuje do S. P. z siedzibą we Francji.

Aktywność P. jest prowadzona w Gliwicach oraz w biurach i magazynach Spółki jak również wynajmowanych od podmiotów zewnętrznych. Składniki majątkowe związane z działalnością aktywności P. są wydzielone na podstawie przyporządkowania faktycznego. Aktywność P. ma możliwość niezależnego zarządzania i administrowania składnikami majątku, które zostały do niej alokowane (w granicach prawa oraz wewnętrznych procedur Spółki). Ponadto w Spółce zostały określone zasady niezależnego nabywania towarów i usług przez aktywność P.

W Spółce obowiązuje również procedura „Uprawnienia do autoryzacji”, która przewiduje ograniczenia związane z zawieraniem umów i zaciąganiem zobowiązań na rzecz innych aktywności niż P.

P. posiada wyodrębniony zespół ok. 34 własnych pracowników odpowiedzialnych za tę aktywność. Pracownicy są przypisani w systemie Spółki do aktywności P. oraz funkcjonują w odrębnej, hierarchicznej strukturze podległości służbowej, zatem możliwe jest wygenerowanie listy pracowników alokowanych wyłącznie do aktywności P.

Funkcje pomocnicze m.in. IT, finanse, flota samochodowa, kontrola kredytowa i administracja oraz wsparcie HR wykonywane są przez dział usług wspólnych G. dla wszystkich aktywności w Spółce. Aktywność P. posiada jednak swój dedykowany dział marketingu, dział sprzedaży, dział kontrolingu, kontroli wewnętrznej i logistyki oraz obsługi klienta.

Wydzielenie funkcjonalne

Po dniu aportu Nowy Podmiot będzie wykonywał działalność analogiczną do działalności prowadzonej obecnie przez aktywność P., tj. związaną ze sprzedażą systemów wodociągowych i kanalizacyjnych z żeliwa sferoidalnego w tym działań marketingowych, PR i sprzedażowych w zakresie swoich produktów bez zaburzenia funkcjonowania Spółki w pozostałych obszarach. Działalność w ramach aktywności P. jest oparta o dostawy bezpośrednie od producentów do klientów oraz logistykę z magazynów P. - za obie formy dystrybucji odpowiada aktywność P. Ciągłość funkcji pracowniczych zapewni przeniesienie wykwalifikowanych pracowników, wcześniej zatrudnionych przez Spółkę i alokowanych do aktywności P.

Po wydzieleniu Spółka będzie kontynuować działalność w ramach aktywności I., R., W., E., oraz wspierającego działu usług wspólnych (formalnie ulokowanego w ramach G.).

Aktywność P. wskazywana jest jako wyodrębniona jednostka Spółki w korespondencji firmowej, prezentuje własne logo, adresy, stronę www, jak i dane firmowe.

Dla aktywności P. opracowywane są także osobne strategie dla celów biznesowych oraz alokowany jest odrębny budżet.

W zakresie w jakim procesy funkcjonujące w ramach aktywności P. różnią się od procesów funkcjonujących w ramach innych aktywności Spółki zostały opracowane procedury wewnętrzne obowiązujące tylko w aktywności P., dotyczące zasad prowadzenia działalności (przykładowo procedura zasad zakupów towarów i usług, uregulowania procesu logistyki).

P. posiada własne wypracowane kanały sprzedaży / generowania przychodów - zarówno przez siatkę dystrybutorów jak i stałych klientów.

Wyodrębnienie finansowe

W Spółce transakcje dotyczące aktywności P. są ujmowane w systemie księgowym Spółki, istnieje jednak możliwość przyporządkowania do P. kosztów i przychodów bezpośrednio związanych z tą aktywnością - w szczególności istnieje możliwość wygenerowania z raportu księgowego Spółki odrębnego rachunku zysków i strat dla P.(z wyjątkiem działalności finansowej, zysku brutto oraz zobowiązań podatkowych), a także kluczowych pozycji bilansu (bez zadłużenia oraz środków pieniężnych).

Natomiast koszty pośrednio związane z aktywnością P. (tj. koszty wspólne w Spółce, np. koszty usług wspólnych) są alokowane do aktywności P. na podstawie kluczy alokacji.

Istnieje również możliwość przyporządkowania do P. należności i zobowiązań związanych bezpośrednio i wyłącznie z aktywnością P. Natomiast bezpośrednie należności i zobowiązania, które są wspólne dla wszystkich aktywności w ramach Spółki mogą być zaksięgowane w systemie Spółki w aktywności, w której koszt jest największy. Niemniej istnieje możliwość kalkulacji wysokości tego typu zobowiązania przypadającego na aktywność P., niezależnie od miejsca zaksięgowania.

W przypadku zobowiązań i należności pośrednio związanych z działalnością prowadzoną w ramach aktywności P. (przykładowo dotyczących usług wspólnych), alokacja jest dokonywana według stałego klucza alokacji w wysokości 10%.

Jednocześnie z uwagi na dokonywanie księgowań z wymiarem wg poszczególnych aktywności Spółki, istnieje możliwość wyodrębnienia w rejestrze środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych tych obejmujących jedynie składniki majątku przypisane do aktywności P., a także raportów finansowo-księgowych. Jedynie nie ma możliwości dokładnego wyodrębnienia w generowanych raportach informacji o kosztach finansowych, zobowiązaniach podatkowych, środkach pieniężnych, kapitale i udziałach.

Ponadto aktywność P. posiada odrębny budżet.

Aktywność P. nie sporządza oddzielnych sprawozdań finansowych, natomiast w polityce rachunkowości Spółki znajdują się informacje o aktywności P. oraz o wyodrębnieniu w planie kont oddzielnych kont do ewidencjonowania aktywności P., jak również w rachunku zysków i strat oraz w bilansie są opisane zasady rachunkowości dla aktywności P.

Aktualnie aktywność P. nie posiada odrębnego rachunku bankowego. Do Nowego Podmiotu zostaną wniesione środki pieniężne.

Ponadto, po wydzieleniu P.do Nowego Podmiotu, dział usług wspólnych G. będzie w dalszym ciągu świadczyć usługi wsparcia aktywności P., lecz na rzecz Nowego Podmiotu, a nie Spółki. Działowi usług wspólnych zostaną powierzone funkcje takie jak:

Podsumowując, w opinii Wnioskodawcy zespół składników materialnych i niematerialnych przyporządkowany do aktywności P. aktualnie jest i będzie w momencie aportu do Nowego Podmiotu wyodrębniony w Spółce w sposób wskazany w opisie zdarzenia przyszłego, ponieważ Wnioskodawca nie planuje zmian w zakresie sposobu działania aktywności P., a aport do Nowego Podmiotu ma nastąpić w stosunkowo krótkim czasie.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że na dzień dokonania transakcji (wniesienia aportu), przedmiot aportu czyli aktywność P. będzie miała możliwość samodzielnego funkcjonowania jako odrębny podmiot oraz samodzielnej realizacji określonych zadań gospodarczych. Po wydzieleniu aktywności P. ze Spółki do odrębnego podmiotu (dalej: Nowy Podmiot), zadania gospodarcze realizowane przez Nowy Podmiot będą odpowiadały zadaniom gospodarczym realizowanym przed wydzieleniem przez aktywność P. działającą jeszcze w ramach Spółki.

Wnoszony aportem do Nowego Podmiotu zespół składników materialnych i niematerialnych wydzielonych z przedsiębiorstwa Spółki będzie wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań na dzień aportu. Nowy Podmiot do czasu przeprowadzenia opisanej we Wniosku transakcji nie będzie posiadał własnych struktur.

Pytanie

Czy wyodrębniana ze Spółki aktywność P. będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w związku z tym planowany przez Spółkę aport aktywności P. do Nowego Podmiotu nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy wyodrębniana ze Spółki aktywność P. będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w związku z tym planowana transakcja aportu przez Spółkę aktywności do Nowego Podmiotu nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”).

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT za ZCP uważa się: „organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”.

Zdaniem Spółki „zbycie”, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT obejmuje każde rozporządzenie skutkujące przeniesieniem własności, tj. prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W szczególności pod pojęciem „zbycie” rozumie się np. aport.

Ponadto, w ocenie Spółki, w świetle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, aktywność P. (polegającą na sprzedaży systemów wodociągowych i kanalizacyjnych z żeliwa sferoidalnego), będąca zespołem składników wyodrębnionym funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo w ramach Spółki, która ma zdolność do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo zdolne do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych, i która ma być przedmiotem aportu do Nowego Podmiotu stanowić będzie ZCP w rozumieniu ustawy o VAT.

W związku z tym planowany aport opisany w niniejszym wniosku nie będzie stanowić czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług (dalej także: VAT) na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Definicja ZCP na gruncie ustawy o VAT jest zbieżna z definicją przewidzianą w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.; dalej: ustawa o PDOP), dlatego też Wnioskodawca dla uzasadnienia swojego stanowiska powołuje również wyroki i indywidualne interpretacje podatkowe odnoszące się do ustawy o PDOP.

Na gruncie powyższych przepisów oraz w oparciu o doktrynę prawa podatkowego i dotychczasową praktykę organów podatkowych, przesłankami uznania danego zespołu składników za ZCP jest, aby:

 c) zespół tych składników był wyodrębniony finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie;

 d) zespół tych składników mógł stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

W ocenie Spółki, w świetle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, aktywność P. spełnia wskazane powyżej przesłanki i w związku z tym stanowi ZCP w rozumieniu ustawy o VAT oraz ustawy o CIT.

Ad. a) Wyodrębnienie funkcjonalne

W zakresie wyodrębnienia funkcjonalnego dla uznania danego zespołu składników za ZCP w praktyce podatkowej przyjmuje się, że składniki te muszą pozostawać między sobą we wzajemnych interakcjach w taki sposób, że należy je traktować jako zorganizowany, autonomiczny zespół składników powiązanych funkcjonalnie, nie zaś zespół przypadkowych elementów, których jedyną cechą jest to, że stanowią własność jednego podmiotu.

Warunek wyodrębnienia funkcjonalnego spełniony będzie przykładowo dla zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, który:

Powyższe potwierdza Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 7 kwietnia 2017 r. (sygn. 3063-ILPP2-2.4512.35.2017.2.EW), w której stwierdził, że: „Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. (...) Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość)” (por. również interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 czerwca 2021 r., sygn. 0112-KDIL3.4012.76.2021.2.AK).

Powyższe znajduje potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 listopada 2016 r., sygn. I FSK 1316/15, w którym stwierdzono, że „Okoliczność, że zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzy zespół składników majątkowych zdolny do prowadzenia niezależnej (samodzielnej) działalności gospodarczej należy rozumieć w ten sposób, że w kształcie, w jakim zespół ten jest zbywany, może on wykonywać określone zadania gospodarcze. Innymi słowy, realizacja określonych zadań gospodarczych możliwa jest z wykorzystaniem tego określonego zespołu składników majątkowych, nie zaś dopiero w połączeniu z innymi składnikami majątkowymi, czy też dopiero w połączeniu z przedsiębiorstwem nabywcy”.

Powyższe znajduje potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 maja 2021 r., sygn. I FSK 646/18, w którym stwierdzono, że „(...) należy zwrócić uwagę na orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości, który uznał, że w odniesieniu do pojęcia „przekazania całości lub części majątku” należy je interpretować w ten sposób, że obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, które obejmuje składniki materialne i, w określonych sytuacjach, niematerialne, łącznie składające się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, lecz nie obejmuje ono zwykłego zbycia towarów takiego jak sprzedaż zapasów produktów (...) aby nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, konieczne jest, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej, a kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru danej działalności gospodarczej”.

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z 26 czerwca 2017 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.107.2017.1.JF, w której wskazano, że „Wyodrębnienie funkcjonalne oznacza, że dla istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa konieczne jest, by składały się na nią zarówno składniki materialne, jak i niematerialne, w tym zobowiązania. Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych stanowiących ZCP powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza. Katalog składników musi zawierać również niemajątkowe składniki w postaci zobowiązań z np. dotychczas zawartych kontraktów”.

Działalność w ramach aktywności P. jest prowadzona w oparciu o składniki materialne i niematerialne niezbędne do realizacji tego rodzaju działalności, szczegółowo wskazane w opisie zdarzenia przyszłego. W ocenie Spółki, pomiędzy składnikami majątkowymi (składającymi się na aktywność P.), które będą przeniesione przez Spółkę do Nowego Podmiotu będzie istnieć wyraźny związek funkcjonalny. Przedmiotowe składniki majątkowe są przypisane w ramach Spółki do aktywności P. jako odrębnej jednostki, przy czym kryterium, na podstawie którego dany składnik majątkowy jest przypisany do P., jest jego funkcja (rola) jaką pełni w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności. Składniki te stanowią zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) – w szczególności są to wszystkie środki trwałe wykorzystywane przez P., w odniesieniu do których aktywność P. posiada możliwość samodzielnego zarządzania.

W związku z faktem potencjalnego istnienia umów dotyczących aktywności P., w ramach których obowiązują zobowiązania gwarancyjne Spółki należy wskazać, że zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości z dnia 27 lutego 2020 r., sygn. C-298/18 Reiner Grafe i Jurgen Pohle przeciwko Siidbrandenburger Nahverkehrs GmbH nieprzejęcie umów posiadających zobowiązania gwarancyjne z uwagi na ograniczenia prawne nie powinno wpływać na uznanie, czy dochodzi do przeniesienia przedsiębiorstwa. W powołanym wyroku wskazano, że „Artykuł 1 ust. 1 dyrektywy Rady 2001/23/WE z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ochrony praw pracowniczych w przypadku przejęcia przedsiębiorstw, zakładów lub części przedsiębiorstw lub zakładów (Dz. Urz. UE.L z 2001 r. Nr 82, s. 16) należy interpretować w ten sposób, że w ramach przejęcia przez jednostkę gospodarczą działalności, której wykonywanie, zgodnie z procedurą udzielania zamówień publicznych, wymaga znaczących środków trwałych, nieprzejęcie przez tę jednostkę owych środków, stanowiących własność jednostki gospodarczej poprzednio wykonującej tę działalność, z powodu ograniczeń prawnych, środowiskowych i technicznych nałożonych przez instytucję zamawiającą nie stoi nieuchronnie na przeszkodzie zakwalifikowaniu tego przejęcia działalności jako przejęcia przedsiębiorstwa, jeżeli inne okoliczności faktyczne, takie jak przejęcie większości pracowników oraz nieprzerwane kontynuowanie rzeczonej działalności, pozwalają na wykazanie, że została zachowana tożsamość danej jednostki gospodarczej’. Powyższe stanowisko potwierdza również interpretacja indywidualna z dnia 6 listopada 2020 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.492.2020.3.EW, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, w świetle obowiązującego stanu prawnego, uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, powołującego się na argumenty sformułowane przez Trybunał Sprawiedliwości w wyżej przywołanym wyroku.

Na wyodrębnienie funkcjonalne aktywności P. nie ma również wpływu fakt, że na Nowy Podmiot nie zostanie przeniesiona powierzchnia biurowa, która będzie udostępniana przez SG. Bowiem w skład ZCP nie musi wchodzić prawo do nieruchomości, na której działalność gospodarcza ma być prowadzona, co znajduje potwierdzenie przykładowo w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 30 sierpnia 2011 r., sygn. II FSK 502/10, w którym wskazano, że „Wykładnia językowa oraz systemowa interpretowanego przepisu nie daje podstaw do przyjęcia, że w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi wchodzić prawo do nieruchomości, na której działalność gospodarcza ma być prowadzona. Z kolei, odwołanie się do wykładni funkcjonalnej winno w tym wypadku uwzględniać przede wszystkim kontekst gospodarczy wyodrębnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Biorąc pod uwagę realia stosunków gospodarczych oraz wynikające z zasady swobody działalności gospodarczej prawo prowadzenia tej działalność w dogodnej ze względów ekonomicznych formie (przewidzianej przez prawo), stwierdzić należy, że nie jest konieczne by wśród samodzielnych gospodarczo składników znajdowało się również prawo do nieruchomości, na której działalność ma być prowadzona. Jakkolwiek, działalność gospodarcza musi być, co oczywiste, realizowana w określonym fizycznie miejscu, to jednak prawo do władania nieruchomością, na której funkcjonuje zorganizowana cześć przedsiębiorstwa nie musi wchodzić w skład tak wyodrębnionej całości. Należy mieć na uwadze fakt, że przyczyną wniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa do innego podmiotu gospodarczego może być właśnie dążenie do zmiany miejsca prowadzenia działalności gospodarczej i ulokowania jej na nieruchomości, do której tytuł prawny posiada podmiot przyjmujący aport. W tej sytuacji jako nieracjonalne należy ocenić stawianie wymagania, by w skład aportu wchodziło również prawo do władania nieruchomością” (por. również interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 maja 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.150.2021.2.MS).

Zdaniem Spółki, zgodnie z opisem przedstawionym w zdarzeniu przyszłym, zespół składników materialnych i niematerialnych przypisany do aktywności P., podlegający przeniesieniu do Nowego Podmiotu w formie aportu stanowi o ich funkcjonalnym wyodrębnieniu. Składniki te są przypisane do aktywności P. jako odrębnej jednostki w ramach Spółki i tworzą funkcjonalną całość, realizującą określone, właściwe jej cele i zadania gospodarcze w zakresie świadczenia szeroko rozumianej sprzedaży systemów wodociągowych i kanalizacyjnych z żeliwa sferoidalnego (w tym działań marketingowych, PR i sprzedażowych w zakresie swoich produktów).

Ad. b) Wyodrębnienie organizacyjne

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że powinno być możliwe alokowanie składników materialnych i niematerialnych (w tym również pracowników) do działalności prowadzonej przez ZCP. Działalność ta powinna mieć określone miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako np. dział, wydział, oddział.

Zgodnie z dominującą praktyką, wyodrębnienie organizacyjne ZCP potwierdzone może być w szczególności poprzez:

   - odpowiednie zapisy statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze, albo faktyczne wyodrębnienia w strukturze podmiotu;

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 22 października 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.325.2018.2.JF, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał przedstawione stanowisko za prawidłowe, a wyodrębnienie organizacyjne zostało zdefiniowane następująco: „Należy wziąć pod uwagę, że wyodrębnienie organizacyjne zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie musi polegać na jej formalnym wyodrębnieniu, jako oddziału lub zakładu. Dla spełnienia wymagań uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa wystarczające jest, aby wyodrębnienie organizacyjne miało charakter wewnętrzny (faktyczny), a nie formalno-prawny (np. w formie oddziału lub zakładu)”.

   - strukturę zarządzania, podległość służbową i funkcjonalną pracowników danej jednostki wewnętrznej;

Powyższe znajduje potwierdzenie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 6 listopada 2019 r., sygn. I SA/Rz 525/19, w którym stwierdzono, że „Wyodrębnienie to może mieć również charakter faktyczny. Może ono zaistnieć, gdy w danym przedsiębiorstwie istnieje jego część posiadająca własną strukturę, z odrębnym pionem podległości służbowej, majątkiem na którym wykonywana jest działalność. Istotne jest tutaj to, aby ta wyodrębniona część przedsiębiorstwa była organizacyjnie zdolna, bez udziału innych elementów do prowadzenia działalności gospodarczej, tak jak samodzielne przedsiębiorstwo. Wyodrębnienie to jest na tyle wyraźne, że ta część firmy organizacyjnie może być uznana za samodzielnie działająca jej część”.

   - wyodrębnione procedury zarządzania lub raportowania.

Powyższe znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 kwietnia 2017 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.49.2017.1.KO, w której wskazano, że nieruchomość nie stanowi ZCP, ponieważ m.in. nie została wyodrębniona organizacyjnie (tzn. nie jest objęta wyodrębnionymi procedurami odnośnie zarządzania lub raportowania).

Wystarczające więc jest zorganizowanie zespołu składników przedsiębiorstwa w taki sposób, który pozwoli temu zespołowi składników na realizację określonych zadań. To rozumienie wyodrębnienia organizacyjnego nakazuje twierdzić, że pełni ono rolę służebną względem wyodrębnienia funkcjonalnego, tzn. takiego wyodrębnienia składników majątku, które mają służyć realizacji określonych zadań gospodarczych, bez konieczności dodatkowych działań. Powinno być ono zatem interpretowane w świetle wyodrębnienia funkcjonalnego.

Aktywność P. działa w oparciu o wyodrębniony zespół pracowników SG posiadających odpowiednie kompetencje. Podobnie, po podziale w Spółce pozostanie zespół pracowników wyspecjalizowanych w realizacji zadań związanych z pozostałymi aktywnościami Spółki.

Jak wskazano w przywołanym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 6 listopada 2019 r., sygn. I SA/Rz 525/19, za wyodrębnieniem organizacyjnym może przemawiać także struktura zarządzania, czy podległość służbowa i funkcjonalna pracowników danej jednostki wewnętrznej. Na ocenę wyodrębnienia organizacyjnego majątku wpływa obowiązująca w danej części przedsiębiorstwa struktura organizacyjna, tj. określenie pracownikom zakresu obowiązków, sposobu raportowania, podległości służbowej, w taki sposób, aby pracownicy ci funkcjonowali w sposób niezależny od pozostałych osób pracujących w danej spółce. Natomiast pracownicy odpowiedzialni za działalność prowadzoną przez P. są przypisani w systemie Spółki do aktywności P. oraz funkcjonują w odrębnej, hierarchicznej strukturze podległości służbowej.

O organizacyjnym wyodrębnieniu aktywności P. decyduje ponadto fakt, że za zarządzanie działalnością P. odpowiada Dyrektor Zarządzający aktywnością P. w porozumieniu z (…).

Jednocześnie mając na uwadze, że dział usług wspólnych będzie świadczył część usług na rzecz Nowego Podmiotu, Spółka wskazuje, że częściowe przenoszenie funkcji pełnionych przez ten dział do Nowego Podmiotu nie byłoby racjonalne zarówno z punktu widzenia organizacyjnego jak i ekonomicznego. Wiązałoby się bowiem z przenoszeniem z poszczególnych zespołów Spółki zajmujących się obsługą HR, kredytową, logistyczną, zarządzania systemem ERP do Nowego Podmiotu pojedynczych pracowników i tworzenie w Nowym Podmiocie odrębnych działów - świadczących te same rodzaje wsparcia zarówno w Spółce, jak i w Nowym Podmiocie (co spowodowałoby zwiększenie kosztów z uwagi na decentralizację i dublowanie funkcji, a także utratę efektu synergii). Planowana centralizacja ww. funkcji wpisuje się w globalną praktykę działalności światowych grup kapitałowych, które - kierując się potrzebą ujednolicenia procesów oraz zapewnieniem synergii działań - powierzają realizację tego typu funkcji na poziomie grupy wyspecjalizowanym podmiotom.

Podsumowując, P. figuruje w strukturze organizacyjnej Spółki jako odrębna jednostka, posiadająca pracowników przypisanych wyłącznie do P., składniki majątkowe P. wydzielone są na podstawie przyporządkowania faktycznego, a P. ma możliwość niezależnego zarządzania i administrowania tymi składnikami majątku, które zostały do niej alokowane (w granicach prawa i wewnętrznych procedur Spółki). Dodatkowo w Spółce zostały określone m.in. zasadny niezależnego nabywania towarów i usług przez aktywność P. Zatem w ocenie Wnioskodawcy kryterium wyodrębnienia organizacyjnego w odniesieniu do aktywności P. jako przedmiotu aportu do Nowego Podmiotu jest spełnione.

Ad. c) Wyodrębnienie finansowe

Wyodrębnienie finansowe oznacza przede wszystkim możliwość alokacji przychodów i kosztów do działalności prowadzonej przez ZCP. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza przy tym samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 listopada 2017 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.591.2017.2.ABI).

O wyodrębnieniu finansowym świadczyć może w szczególności:

   - opracowywanie dla ZCP odrębnych od pozostałej części przedsiębiorstwa budżetów i planów finansowych.

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 czerwca 2020 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.148.2020.2.AW, w której wskazano, że „w sytuacji wyodrębnienia finansowego powinno być możliwe oddzielenie finansów zorganizowanej części przedsiębiorstwa od jego pozostałej części. Nie musi to być postać oddziału samodzielnie rozliczającego się. Ważne natomiast jest, aby należności i zobowiązania były wyodrębnione i dały się przyporządkować finansowo do wyodrębnionego majątku (tak, aby można było przejąć funkcje gospodarcze). Wyodrębnienie to będzie uzewnętrznione zwłaszcza w przypadku posiadania takiego systemu ewidencji, który umożliwia przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przez taki system należy rozumieć odrębne plany finansowe, odrębne budżety oraz prowadzenie zakładowych planów kont, na których księgowane są wyłącznie zdarzenia gospodarcze związane z działalnością ZCP”.

Powyższe znajduje potwierdzenie w piśmie wydanym przez Izbę Skarbową w Warszawie z dnia 19 stycznia 2011 r., sygn. IPPB5/423-797/10-4/DG, w którym wskazano że „Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanych części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów zorganizowanej części przedsiębiorstwa od jego pozostałej części (w tym odrębne regulowanie zobowiązań oraz przyjmowanie należności zorganizowanych części przedsiębiorstwa). Zorganizowane części przedsiębiorstwa są w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od pozostałych części przedsiębiorstwa”.

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 kwietnia 2017 r. (sygn. 2461-IBPP2.4512.164.2017.1.AZe), w której wskazano, że „Działalność usługowa jest obecnie wyodrębniona finansowo w ten sposób, by możliwe było wyodrębnienie przychodów, kosztów oraz aktywów i pasywów związanych z tą działalnością. W systemie księgowym Spółki istnieje możliwość wygenerowania danych finansowych w postaci odrębnych raportów dla działalności usługowej oraz możliwość określenia ich jednostkowych pozycji finansowych. Spółka ma także możliwość sporządzenia odrębnego bilansu oraz rachunku zysków i strat w zakresie działań podejmowanych w ramach ww. działalności. Ponadto, dla działalności usługowej prowadzony jest odrębny rachunek bankowy”.

Natomiast wyodrębnienie finansowe nie oznacza konieczności prowadzenia odrębnego konta bankowego w celu uznania, czy dany zespół składników materialnych i niematerialnych stanowi ZCP. Takie stanowisko znajduje potwierdzenie przykładowo w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 listopada 2017 r. (sygn. I FSK 327/16), w którym wskazano, że „Jeśli chodzi o samodzielność finansową to należy podkreślić, że przychody osiągają tylko wydziały produkcyjne, które są przedmiotem aportu. Ponadto zakład przyporządkowuje koszty funkcjonowania do każdego z wydziałów. Należy zatem się zgodzić z sądem pierwszej instancji, że wskazane we wniosku wyodrębnienie finansowe jest wystarczające w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Nie ma także obowiązku posiadania odrębnych rachunków bankowych i własnych środków finansowych”.

W świetle powyższego wyodrębnienie finansowe aktywności P. wynika przede wszystkim z faktu, iż:

   - W związku z powyższym, w ocenie Spółki, aktywność P. stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych wyodrębnionych finansowo.

Ad. d) Możliwość funkcjonowania jako odrębne przedsiębiorstwo

Jako kryterium potwierdzające zdolność do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo w praktyce wskazuje się na możliwość samodzielnego działania na rynku jako odrębny podmiot (z uwzględnieniem wszystkich warunków, o których mowa powyżej) prowadzący zadania gospodarcze realizowane w obecnym przedsiębiorstwie. Innymi słowy, zespół składników materialnych i niematerialnych tworzących ZCP nie tylko musi spełniać określone funkcje gospodarcze w istniejącym przedsiębiorstwie, ale powinien również być w stanie prowadzić działalność samodzielnie, gdyby został wydzielony z istniejącego przedsiębiorstwa. Niezwykle istotne jest zatem wystąpienie elementu organizacyjnego spajającego niejako składniki w pewną organizacyjną całość zdolną samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą.

Powyższe znajduje potwierdzenie przykładowo w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 listopada 2016 r., sygn. I FSK 1316/15, w którym wskazano, że „Okoliczność, że zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzy zespół składników majątkowych zdolny do prowadzenia niezależnej (samodzielnej) działalności gospodarczej należy rozumieć w ten sposób, że w kształcie, w jakim zespół ten jest zbywany, może on wykonywać określone zadania gospodarcze. Innymi słowy, realizacja określonych zadań gospodarczych możliwa jest z wykorzystaniem tego określonego zespołu składników majątkowych, nie zaś dopiero w połączeniu z innymi składnikami majątkowymi, czy też dopiero w połączeniu z przedsiębiorstwem nabywcy”.

Jak wskazano powyżej, P. stanowi organizacyjnie i finansowo wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych, utworzony i przygotowany do prowadzenia określonej działalności gospodarczej, tj. działalności w zakresie sprzedaży systemów wodociągowych i kanalizacyjnych z żeliwa sferoidalnego.

Z perspektywy oceny zdolności wyodrębnionej jednostki do funkcjonowania jak niezależne przedsiębiorstwo szczególnie istotne jest, że objęty wydzieleniem majątek przypisany do aktywności P. będzie wystarczający do prowadzenia tego rodzaju działalności przez Nowy Podmiot. W szczególności, po przeniesieniu wyodrębnionej działalności przez Spółkę do Nowego Podmiotu, zespół składników, o którym mowa powyżej, będzie wykorzystywany do kontynuowania tej działalności. Tym samym po wniesieniu aportu, Nowy Podmiot będzie prowadzić działalność w zakresie sprzedaży systemów wodociągowych i kanalizacyjnych z żeliwa sferoidalnego w tym działań marketingowych, PR i sprzedażowych w zakresie swoich produktów, która będzie obejmowała czynności wykonywane wcześniej przez aktywność P. w ramach Spółki.

Aktywność P. wyposażona jest ponadto w składniki niezbędne do samodzielnego funkcjonowania w zakresie prowadzonej, wskazanej powyżej działalności (w szczególności, przedmiotem aportu będzie ogół składników materialnych i niematerialnych stanowiących majątek Spółki przypisany do aktywności P., które są obecnie wykorzystywane przez Spółkę w działalności prowadzonej przez P. (zarówno aktywa, jak i pasywa).

Ponadto, w ramach transakcji do Nowego Podmiotu przejdą też pracownicy zaangażowani w aktywność P. - tj. pracownicy zatrudnieni obecnie przez Spółkę.

Po sprzedaży, działalność P. będzie kontynuowana przez Nowy Podmiot. Tym samym, wyodrębniona jednostka będzie w stanie samodzielnie prowadzić działalność w powyższym zakresie w ramach Nowego Podmiotu.

Powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, świadczy o tym, że zespół składników przypisanych do jednostki wewnętrznej (P.) mógłby jednocześnie stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze w zakresie tej działalności.

Podsumowanie

Zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym we Wniosku, na dzień aportu do Nowego Podmiotu ten zespół składników będzie mógł stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące zadania w zakresie świadczenia usług sprzedaży kompleksowych rozwiązań z żeliwa sferoidalnego do systemów wodociągowych i kanalizacyjnych.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Wnioskodawcy P.spełnia przesłanki wyodrębnienia funkcjonalnego, organizacyjnego i finansowego w ramach Spółki oraz przesłankę dotyczącą możliwości funkcjonowania jako odrębne przedsiębiorstwo, a zatem stanowi ZCP w rozumieniu ustawy o VAT oraz ustawy o CIT.

W rezultacie Wnioskodawca stoi na stanowisku, że P. jako przedmiot aportu do Nowego Podmiotu stanowi ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i dlatego wskazana w opisie zdarzenia przyszłego transakcja wydzielenia i aportu aktywności P. do Nowego Podmiotu nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT :

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy :

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie art. 6 ustawy o VAT wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie umowy sprzedaży lub aportu.

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem:

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

 1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

 2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

 3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

 4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

 5) koncesje, licencje i zezwolenia;

 6) patenty i inne prawa własności przemysłowej;

 7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

 8) tajemnice przedsiębiorstwa;

 9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W myśl art. 55² Kodeksu cywilnego:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT stanowi:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o  zorganizowanej części przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

- zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

- faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes C-497/01 „(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami materialnymi, które łącznie, stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy Dyrektywy 2006/112/WE Rady – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto, w wyroku z dnia 21 czerwca 2012 r., sygn. I FSK 1586/11 NSA zauważył, że „Sam tylko fakt wyłączenia jakiegokolwiek składnika majątku nie pozwala na stwierdzenie, że już z tego powodu przedmiotem zbycia nie jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, bowiem decydującą jest okoliczność, czy przy użyciu tej części można samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. (…) Jeśli wyłączenie określonego składnika nie pozbawi wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części, to zbycie w takiej postaci nie podlega podatkowi od towarów i usług”.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Wnioskodawca obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z opisu planowanego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Działalność Spółki również jest podzielona na wyodrębnione aktywności, które odpowiadają za różne aspekty działalności prowadzonej przez Spółkę. W ramach Spółki funkcjonują obecnie następujące aktywności:

- P.;

- I.,

- R.,

- W.;

- E.;

- G. dział usług wspólnych.

Aktywności P., I., R., W. i E. są odpowiedzialne za inny asortyment produktów wytwarzanych lub nabywanych przez Spółkę i posiadają infrastrukturę umożliwiającą prowadzenie działalności niezależnie od pozostałych aktywności.

Spółka podjęła decyzję o wydzieleniu ze Spółki aktywności P. do odrębnej spółki, która będzie kontynuowała dotychczasową działalność prowadzoną przez P. na terytorium Polski.

Przedmiotem wydzielenia będzie cała działalność prowadzona w ramach aktywności P. w ramach której Spółka prowadzi sprzedaż kompleksowych rozwiązań z żeliwa sferoidalnego do systemów wodociągowych i kanalizacyjnych na potrzeby gospodarki komunalnej, drogownictwa i przemysłu, jak m.in. rury, kształtki i armatura oraz żeliwo drogowe. P. samodzielnie realizuje zadania gospodarcze, niezależnie od innych aktywności funkcjonujących w Spółce.

W skład wnoszonej aportem aktywności P. będą wchodzić m.in.:

1) Umowy dotyczące aktywności P.

Nowy Podmiot po aporcie w celu prowadzenia działalności odpowiadającej dotychczasowej działalności P. będzie jedynie musiał:

   - zawrzeć umowy na wykorzystanie znaku towarowego P., na dostęp do systemów IT oraz najem powierzchni magazynu / biura;

   - uzyskać aktualizację atestów PZH dla armatury i kształtek (niemniej nie są to złożone decyzje lub pozwolenia, które uniemożliwiałyby rozpoczęcie działalności polegającej na sprzedaży systemów wodociągowych i kanalizacyjnych z żeliwa sferoidalnego).

2)Umowy o pracę z pracownikami przypisanymi do aktywności P.

Przedmiotem Wydzielenia będą umowy o pracę zawarte z pracownikami przypisanymi do aktywności P. Prawną konsekwencją wydzielenia aktywności P. do Nowego Podmiotu będzie przejście zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy.

 1) Aktywa trwałe i obrotowe związane z prowadzeniem aktywności P.

 2) Wartości niematerialne i prawne związane z prowadzeniem aktywności P.

 3) Należności bezpośrednio związane z działalnością P.

 4) Zobowiązania bezpośrednio związane z aktywnością P.

 5) Zobowiązania wspólne dla SG.

 6) Przedmiotem wydzielenia będzie również część zobowiązań wspólnych dla całej Spółki (m.in. z tytułu ubezpieczenia, leasingu samochodów). Dla części przyszłych zobowiązań Spółka zwróci się z prośbą o wystawienie odrębnych faktur obejmujących zobowiązania dotyczące aktywności P. i odrębnych faktur obejmujących zobowiązania pozostałych aktywności Spółki.

 7) Formalne procedury wewnętrzne związane z aktywnością P.

W Spółce pozostaną (tj. nie będą przedmiotem aportu) w szczególności:

a) umowy dotyczące pozostałej działalności Spółki, niezwiązanej z P.,

b) umowy o pracę z pracownikami Spółki, niezwiązanymi z aktywnością P.,

c) aktywa trwałe i obrotowe związane z prowadzeniem działalności Spółki, niezwiązane z aktywnością P.,

d) wartości niematerialne i prawne niezwiązane z prowadzeniem aktywności P.,

e) tytuły prawne do nieruchomości niezwiązanych z aktywnością P.,

 f) wierzytelności Spółki niezwiązane z aktywnością P.,

g) zobowiązania Spółki niezwiązane z aktywnością P.,

h) tajemnice przedsiębiorstwa związanych z prowadzoną działalnością w ramach pozostałych aktywności,

 i) formalne procedury wewnętrzne niezwiązane z aktywnością P.

Działalność P. jest wyodrębniona w strukturze organizacyjnej Spółki jako odrębna jednostka. Niemniej formalnie aktywność P. nie została wyodrębniona jako oddział Spółki. W strukturze Spółki za zarządzanie P. odpowiada pracownik Spółki zajmujący stanowisko Dyrektora Zarządzającego aktywnością P., który z dniem wydzielenia stanie się pracownikiem Nowego Podmiotu.

Aktywność P.jest prowadzona w G. oraz w biurach i magazynach Spółki jak również wynajmowanych od podmiotów zewnętrznych. Składniki majątkowe związane z działalnością aktywności P. są wydzielone na podstawie przyporządkowania faktycznego. Aktywność P. ma możliwość niezależnego zarządzania i administrowania składnikami majątku, które zostały do niej alokowane (w granicach prawa oraz wewnętrznych procedur Spółki). Ponadto w Spółce zostały określone zasady niezależnego nabywania towarów i usług przez aktywność P.

P. posiada wyodrębniony zespół ok. 34 własnych pracowników odpowiedzialnych za tę aktywność. Pracownicy są przypisani w systemie Spółki do aktywności P. oraz funkcjonują w odrębnej, hierarchicznej strukturze podległości służbowej, zatem możliwe jest wygenerowanie listy pracowników alokowanych wyłącznie do aktywności P.

Po dniu aportu Nowy Podmiot będzie wykonywał działalność analogiczną do działalności prowadzonej obecnie przez aktywność P., tj. związaną ze sprzedażą systemów wodociągowych i kanalizacyjnych z żeliwa sferoidalnego w tym działań marketingowych, PR i sprzedażowych w zakresie swoich produktów bez zaburzenia funkcjonowania Spółki w pozostałych obszarach. Działalność w ramach aktywności P. jest oparta o dostawy bezpośrednie od producentów do klientów oraz logistykę z magazynów P. - za obie formy dystrybucji odpowiada aktywność P. Ciągłość funkcji pracowniczych zapewni przeniesienie wykwalifikowanych pracowników, wcześniej zatrudnionych przez Spółkę i alokowanych do aktywności P.

Po wydzieleniu Spółka będzie kontynuować działalność w ramach aktywności I., R., W., E., oraz wspierającego działu usług wspólnych (formalnie ulokowanego w ramach G.).

Aktywność P. wskazywana jest jako wyodrębniona jednostka Spółki w korespondencji firmowej, prezentuje własne logo, adresy, stronę www, jak i dane firmowe. Dla aktywności P. opracowywane są także osobne strategie dla celów biznesowych oraz alokowany jest odrębny budżet. P. posiada własne wypracowane kanały sprzedaży / generowania przychodów - zarówno przez siatkę dystrybutorów jak i stałych klientów.

W Spółce transakcje dotyczące aktywności P. są ujmowane w systemie księgowym Spółki, istnieje jednak możliwość przyporządkowania do P. kosztów i przychodów bezpośrednio związanych z tą aktywnością - w szczególności istnieje możliwość wygenerowania z raportu księgowego Spółki odrębnego rachunku zysków i strat dla P. (z wyjątkiem działalności finansowej, zysku brutto oraz zobowiązań podatkowych), a także kluczowych pozycji bilansu (bez zadłużenia oraz środków pieniężnych).

Natomiast koszty pośrednio związane z aktywnością P. (tj. koszty wspólne w Spółce, np. koszty usług wspólnych) są alokowane do aktywności P. na podstawie kluczy alokacji.

Istnieje również możliwość przyporządkowania do P. należności i zobowiązań związanych bezpośrednio i wyłącznie z aktywnością P. Natomiast bezpośrednie należności i zobowiązania, które są wspólne dla wszystkich aktywności w ramach Spółki mogą być zaksięgowane w systemie Spółki w aktywności, w której koszt jest największy. Niemniej istnieje możliwość kalkulacji wysokości tego typu zobowiązania przypadającego na aktywność P., niezależnie od miejsca zaksięgowania

Aktywność P. nie sporządza oddzielnych sprawozdań finansowych, natomiast w polityce rachunkowości Spółki znajdują się informacje o aktywności P. oraz o wyodrębnieniu w planie kont oddzielnych kont do ewidencjonowania aktywności P., jak również w rachunku zysków i strat oraz w bilansie są opisane zasady rachunkowości dla aktywności P.

Wątpliwości Wnioskodawcy przy tak przedstawionym opisie sprawy dotyczą kwestii czy wniesienie aportu zespołu składników majątku do Nowego Podmiotu, będzie stanowiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT tj. czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy VAT.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie ich przekazania (na ile stanowią w przedsiębiorstwie w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przedstawione we wniosku okoliczności wskazują, że opisany zespół składników majątkowych wydzielony z przedsiębiorstwa Spółki, który związany jest z działalnością prowadzoną przez P. cechuje się wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym i na dzień dokonania opisanej transakcji mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące przypisane w tym zakresie zadania.

Za wyodrębnieniem organizacyjnym tego zespołu przemawia fakt, że – jak wskazał Wnioskodawca – Działalność P. jest wyodrębniona w strukturze organizacyjnej Spółki jako odrębna jednostka. W strukturze Spółki za zarządzanie P. odpowiada pracownik Spółki zajmujący stanowisko Dyrektora Zarządzającego aktywnością P., który z dniem wydzielenia stanie się pracownikiem Nowego Podmiotu. Składniki majątkowe związane z działalnością aktywności P. są wydzielone na podstawie przyporządkowania faktycznego. Aktywność P. ma możliwość niezależnego zarządzania i administrowania składnikami majątku, które zostały do niej alokowane (w granicach prawa oraz wewnętrznych procedur Spółki). Ponadto w Spółce zostały określone zasady niezależnego nabywania towarów i usług przez aktywność P.

Wydzielony zespół składników majątkowych będzie również w istniejącym przedsiębiorstwie wyodrębniony finansowo o czym świadczy to, że jak wskazano we wniosku, istnieje możliwość przyporządkowania do P. kosztów i przychodów bezpośrednio związanych z tą aktywnością - w szczególności istnieje możliwość wygenerowania z raportu księgowego Spółki odrębnego rachunku zysków i strat dla P. (z wyjątkiem działalności finansowej, zysku brutto oraz zobowiązań podatkowych), a także kluczowych pozycji bilansu (bez zadłużenia oraz środków pieniężnych). Istnieje również możliwość przyporządkowania do P. należności i zobowiązań związanych bezpośrednio i wyłącznie z aktywnością P. Natomiast bezpośrednie należności i zobowiązania, które są wspólne dla wszystkich aktywności w ramach Spółki mogą być zaksięgowane w systemie Spółki w aktywności, w której koszt jest największy. Niemniej istnieje możliwość kalkulacji wysokości tego typu zobowiązania przypadającego na aktywność P., niezależnie od miejsca zaksięgowania. W polityce rachunkowości Spółki znajdują się informacje o aktywności P. oraz o wyodrębnieniu w planie kont oddzielnych kont do ewidencjonowania aktywności P., jak również w rachunku zysków i strat oraz w bilansie są opisane zasady rachunkowości dla aktywności P.

Oprócz wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego wydzielony przez Wnioskodawcę w ramach Spółki zespół składników majątkowych mający być przedmiotem aportu do Nowego Podmiotu jest również wyodrębniony funkcjonalnie. Po dniu aportu Nowy Podmiot będzie wykonywał działalność analogiczną do działalności prowadzonej obecnie przez aktywność P., tj. związaną ze sprzedażą systemów wodociągowych i kanalizacyjnych z żeliwa sferoidalnego w tym działań marketingowych, PR i sprzedażowych w zakresie swoich produktów bez zaburzenia funkcjonowania Spółki w pozostałych obszarach. Działalność w ramach aktywności P. jest oparta o dostawy bezpośrednie od producentów do klientów oraz logistykę z magazynów P. - za obie formy dystrybucji odpowiada aktywność P. Ciągłość funkcji pracowniczych zapewni przeniesienie wykwalifikowanych pracowników, wcześniej zatrudnionych przez Spółkę i alokowanych do aktywności P.

Wnoszony aportem do Nowego Podmiotu zespół składników materialnych i niematerialnych wydzielonych z przedsiębiorstwa Spółki jak wskazano we wniosku będzie wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań na dzień aportu.

Ponadto po wydzieleniu aktywności P. ze Spółki do odrębnego podmiotu, zadania gospodarcze realizowane przez Nowy Podmiot będą odpowiadały zadaniom gospodarczym realizowanym przed wydzieleniem przez aktywność P. działającą jeszcze w ramach Spółki.

Analiza zaprezentowanego opisu sprawy w kontekście przytoczonych regulacji prawnych oraz orzecznictwa TSUE, prowadzi do wniosku, że zostaną spełnione wszystkie wskazane wcześniej przesłanki do uznania wydzielonego w ramach przedsiębiorstwa Spółki zespołu składników majątkowych mającego być przedmiotem aportu do Nowego Podmiotu, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Opisany we wniosku zespół składników majątkowych wydzielony w ramach przedsiębiorstwa Spółki, jak wskazał Wnioskodawca stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, który jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy oraz przeznaczony jest do realizacji określonych zadań gospodarczych i potencjalnie mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące konkretnie przypisane mu zadania gospodarcze.

W konsekwencji uznania opisanego zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, planowana czynność nie będzie – zgodnie z cytowanym powyżej art. 6 pkt 1 ustawy o VAT – podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wskazać należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego (zdarzeniu przyszłym), bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, jak również w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)  z zastosowaniem art. 119a;

2)  w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)  z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).