Brak obowiązku wysłania Klientom paragonu fiskalnego w sytuacji wyrażenia przez nich zgody na wydanie i przesłanie faktur elektronicznych poprzez udos... - Interpretacja - 0114-KDIP1-3.4012.219.2022.2.PRM

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 13 lipca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.219.2022.2.PRM

Temat interpretacji

Brak obowiązku wysłania Klientom paragonu fiskalnego w sytuacji wyrażenia przez nich zgody na wydanie i przesłanie faktur elektronicznych poprzez udostępnienie ww. faktur na indywidualnych kontach Klientów lub przesłaniu tych faktur jako załącznik w wiadomości elektronicznej oraz prawidłowości postępowania Wnioskodawcy w świetle art. 106h ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 maja 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku wysłania Klientom paragonu fiskalnego w sytuacji wyrażenia przez nich zgody na wydanie i przesłanie faktur elektronicznych poprzez udostępnienie ww. faktur na indywidualnych kontach Klientów lub przesłaniu tych faktur jako załącznik w wiadomości elektronicznej oraz prawidłowości postępowania Wnioskodawcy w świetle art. 106h ustawy. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 lipca 2022 r. (wpływ 7 lipca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

S.A. (dalej „Wnioskodawca”, „Sprzedawca” lub „Spółka”) jest podatnikiem CIT, będącym polskim rezydentem podatkowym oraz czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca jest jednym z największych krajowych tzw. internetowych supermarketów. Profil działalności przedsiębiorstwa polega na dostarczaniu klientom detalicznym (osobom nieprowadzącym działalności gospodarczej, dalej: „Klienci”) i biznesowym produktów spożywczych, chemicznych, drogeryjnych itp. Klienci składają zamówienia na stronie internetowej Wnioskodawcy lub w aplikacji, a następnie wybrane produkty są im dostarczane przez Wnioskodawcę. Złożenie zamówienia poprzedzone jest akceptacją wyboru towarów oraz wyborem formy płatności, miejsca oraz godzin dostawy.

Umowy sprzedaży zawierane są w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość przy wykorzystaniu mechanizmów sklepu Wnioskodawcy. Wnioskodawca wysyła Klientowi numer zamówienia na wskazany przez niego adres poczty elektronicznej. Po złożeniu zamówienia, informacje o jego skompletowaniu przesyłane są przy pomocy poczty elektronicznej, na adres e-mail Klienta wskazany w procesie rejestracji.

W celu złożenia zamówienia niezbędne jest założenie konta przez Klienta na stronie internetowej Wnioskodawcy. Przy założeniu ww. konta konieczna jest akceptacja regulaminu sklepu. Ponadto za każdym razem, gdy dochodzi do zmiany regulaminu, w celu dokonania zakupów, wymagana jest jego ponowna akceptacja. Brak akceptacji regulaminu uniemożliwia dokonanie zakupów w sklepie internetowym Wnioskodawcy.

Akceptując regulamin, Klient m.in. wyraża zgodę na to, by każdorazowo faktury VAT obejmujące wszystkie dostarczane pozycje zamówienia oraz faktury korygujące były wystawiane w postaci elektronicznej i były zamieszczane na stronie internetowej Sprzedawcy - na dedykowanym koncie Klienta - w sposób zapewniający autentyczność pochodzenia dokumentów, integralność treści oraz czytelność do końca okresu przedawnienia i jednocześnie umożliwiający Klientowi ich pobranie. Zgodnie z treścią regulaminu, również samo złożenie zamówienia w sklepie internetowym Sprzedawcy oznacza, że Klient akceptuje ww. sposób wystawienia faktury w formie elektronicznej poprzez udostępnienie jej na koncie Klienta, w sposób umożliwiający jej pobranie.

Ponadto, w ww. regulaminie znajdują się następujące postanowienia:

•    Faktura VAT lub faktura korygująca udostępniana będzie w formacie PDF. Oznacza to, że aby móc odczytać plik zawierający fakturę VAT lub fakturę korygująca Klient winien mieć zainstalowane odpowiednie oprogramowanie;

•    Klient upoważnia Spółkę do wystawiania faktur VAT bez podpisu odbiorcy;

•    W przypadku Klienta będącego konsumentem Spółka wystawi i przekaże Klientowi fakturę VAT w formie oraz w sposób wskazany powyżej i innych punktach Regulaminu, natomiast wystawiony paragon fiskalny pozostanie w posiadaniu Spółki, na co Klient wyraża zgodę.

Należy podkreślić, że w przypadku dokonywania zamówień przez Klientów będących konsumentami (model B2C, którego dotyczy niniejszy wniosek) w praktyce mechanizm przesyłania faktur może być dokonywany na dwa sposoby, w zależności od tego, czy na koncie Klienta opcja „faktura elektroniczna” jest włączona.

Opcja „faktura elektroniczna” jest domyślnie wyłączona i może być włączona na życzenie Klienta. Po jej włączeniu, Klient otrzymuje stosowną fakturę jako załącznik do wiadomości mailowej, po dokonaniu sprzedaży. W przypadku, gdy wystawiana jest korekta faktury, Klient otrzymuje informację o jej zamieszczeniu na jego indywidualnym koncie zarejestrowanym na stronie internetowej Wnioskodawcy.

Natomiast w przypadku, gdy Klient zaakceptuje powyższy regulamin, ale nie poinformuje Wnioskodawcy o chęci włączenia opcji „faktura elektroniczna”, faktury w formie elektronicznej przesyłane są do Klienta przez zamieszczenie ich na jego indywidualnym koncie zarejestrowanym na stronie internetowej Wnioskodawcy.

W obu przypadkach, faktury zamieszczane są na stronie internetowej Sprzedawcy - na dedykowanym koncie Klienta - w sposób zapewniający autentyczność pochodzenia dokumentów, integralność treści oraz czytelność do końca okresu przedawnienia i jednocześnie umożliwiający Klientowi ich pobranie. W zakresie dokonywania płatności za nabywane towary, Klienci mają możliwość zapłaty w formie przelewu, zapłaty BLIKiem, lub zapłaty kartą przy odbiorze.

Spółka nie korzysta ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, o którym mowa w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z postanowieniami regulaminu, Wnioskodawca nie dołącza do towarów dostarczanych Klientom paragonów.

Spółka przesyła Klientom faktury w formie elektronicznej przez udostępnienie ich na indywidualnym koncie Klienta, zarejestrowanym na stronie internetowej Wnioskodawcy lub przesyła je wysyłając jako załącznik w wiadomości e-mail i zamieszcza na koncie Klienta w sposób opisany powyżej.

Faktura, która jest przesłana przez umieszczenie na indywidualnym koncie Klienta lub przesłana mu jako załącznik w wiadomości e-mail, zawiera wszelkie niezbędne informacje dotyczące transakcji, takie jak nabyty towar, jego ilość oraz cena. Rzeczona faktura stanowi więc potwierdzenie zawarcia umowy sprzedaży pomiędzy Wnioskodawcą a Klientem.

Sprzedaż realizowana przez Wnioskodawcę jest rejestrowana za pomocą kasy rejestrującej, drukującej automatycznie paragony fiskalne w formie papierowej, które są następnie archiwizowane dla celów dowodowych. Oprócz tego, paragony zapisywane są w pamięci kasy fiskalnej i archiwizowane cyfrowo. Wnioskodawca korzysta wyłącznie z kas on-line.

Niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie transakcji zawieranych z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej (model B2C).

Spółka w przyszłości zamierza odstąpić od archiwizacji wydrukowanych paragonów, dokonując ich zniszczenia po wydrukowaniu.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu sprawy

W Spółce istnieją oraz będą istniały systemy informatyczne pozwalające na dostęp do paragonów zarchiwizowanych cyfrowo oraz ich odszukanie, a także możliwość ich odczytu i wydrukowania w dowolnym momencie na każde żądanie organu podatkowego. Jak zostało to wskazane we wniosku, kasy z których korzysta Spółka są kasami fiskalnymi on-line. Archiwizacja paragonów fiskalnych będzie miała miejsce w pamięci tych kas fiskalnych on-line. Producent kas udostępnia oprogramowanie, które pozwala Spółce na odczyt paragonów znajdujących się w pamięci kasy fiskalnej on-line.

W Spółce możliwe jest oraz będzie możliwe w przyszłości powiązanie ze sobą paragonu fiskalnego i wystawionej do niego faktury.

Pytania – ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku

1)Czy w przedstawionym stanie faktycznym, Spółka jest uprawniona do niewysyłania Klientom paragonów fiskalnych, ograniczając się wyłącznie do wydawania i przesyłania faktur elektronicznych przez udostępnienie ich na kontach Klientów, zarejestrowanych na stronie internetowej Wnioskodawcy lub przesłanie faktur elektronicznych jako załącznik w wiadomości elektronicznej i udostępnienie w wyżej opisany sposób?

2)Czy sposób archiwizacji, w ramach którego Spółka będzie przechowywać wyłącznie paragony fiskalne zapisane w formie elektronicznej w pamięci kasy fiskalnej on-line, dematerializując (niszcząc) wydrukowane paragony fiskalne, będzie zgodny z przepisami ustawy o VAT, w tym w szczególności z art. 106h ustawy, który wprowadza szczególne obowiązki w przypadku transakcji dokumentowanych za pomocą kas rejestrujących, dla których dodatkowo wystawiane są faktury?

Państwa stanowisko w sprawie – ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku

Zdaniem Wnioskodawcy:

1.w przedstawionym stanie faktycznym, Spółka jest uprawniona do niewysyłania Klientom paragonów fiskalnych, ograniczając się wyłącznie do wydawania i przesyłania faktur elektronicznych przez zamieszczenie ich na kontach Klientów, zarejestrowanych na stronie internetowej Wnioskodawcy lub przesłanie faktur elektronicznych jako załącznik w wiadomości elektronicznej i udostępnienie w wyżej opisany sposób.

2.sposób archiwizacji, w ramach którego Spółka będzie przechowywać wyłącznie paragony fiskalne zapisane w formie elektronicznej w pamięci kasy fiskalnej on-line, dematerializując (niszcząc) wydrukowane paragony fiskalne, będzie zgodny z przepisami ustawy o VAT, w tym w szczególności z art. 106h ustawy, który wprowadza szczególne obowiązki w przypadku transakcji dokumentowanych za pomocą kas rejestrujących, dla których dodatkowo wystawiane są faktury.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad 1

Jak wskazano w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Natomiast zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:

a)w postaci papierowej lub

b)za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.

Warto podkreślić, że obowiązek dołączenia paragonu do faktury wynika z art. 106h ust. 1 ustawy o VAT. Wskazano w nim, że w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Jednak w ust. 2 rzeczonego przepisu wskazano, że przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach, gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

Z kolei w ust. 3 wskazano, że w przypadku, gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę.

W ust. 4 wskazano, że przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3.

Natomiast w art. 106b ust. 3 ustawy o VAT wskazano, że na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a)czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,

b)czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a)przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,

b)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

2)sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Zasady wystawiania faktur elektronicznych zostały wskazane w art. 106n ustawy o VAT. Zgodnie z nim, stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury. W przypadku przesyłania lub udostępniania temu samemu odbiorcy jednocześnie więcej niż jednej faktury elektronicznej dane wspólne dla poszczególnych faktur mogą zostać podane tylko raz, o ile dla każdej faktury są dostępne wszystkie te dane.

Jak wynika z powyższego, podatnik prowadzący sprzedaż internetową na rzecz Klientów detalicznych, zobowiązany jest do:

•    prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących;

•    wystawienia i wydania nabywcy paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży w postaci papierowej, lub w przypadku zgody nabywcy, w postaci elektronicznej, przy czym w przypadku przesłania faktury w postaci elektronicznej, należy przesłać ten dokument w sposób uzgodniony z Klientem;

•    w przypadku, gdy sprzedaż dokumentowana jest zarówno fakturą jak i za pomocą kasy rejestrującej, podatnik zobowiązany jest do dołączenia paragonu do pozostającej u niego faktury.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, w przypadku sprzedaży towarów na rzecz Klientów detalicznych, zgodnie z wymogami ustawowymi, Spółka rejestruje dokonywaną sprzedaż w kasie rejestrującej, drukując jednocześnie paragony i archiwizując je. Jednocześnie Spółka przesyła i udostępnia Klientom faktury elektroniczne w opisany w niniejszym wniosku sposób. Warto podkreślić, że wyrażenie zgody na regulamin, a tym samym zgoda na przesłanie i udostępnienie faktury w formie elektronicznej w sposób w nim wskazany, jest konieczne do dokonania zakupów w sklepie internetowym Wnioskodawcy. Należy wskazać, że przepisy nie regulują sposobu, w jaki odbiorca faktury ma wyrazić zgodę na jej wydanie w formie elektronicznej. Może być więc to dokonane przez akceptację warunków regulaminu sklepu internetowego, dokonaną przez złożeniem zamówienia.

W opinii Wnioskodawcy, taka akceptacja warunków regulaminu oznacza, że została spełniona dyspozycja art. 111 ust. 3a pkt 1 lit. b ustawy o VAT, zgodnie z którą, dopuszczalne jest przesłanie nabywcy faktury w formie elektronicznej, jeżeli wyrazi on na to zgodę i jeżeli przesłanie nastąpi w sposób z nim uzgodniony.

Faktura, która jest umieszczana na indywidualnym koncie Klienta lub wysłana w formie załącznika na jego adres e-mail i udostępniana na indywidualnym koncie Klienta, zawiera wszelkie niezbędne informacje dotyczące transakcji, takie jak nabyty towar, jego ilość oraz cena. Rzeczona faktura stanowi więc potwierdzenie zawarcia umowy sprzedaży pomiędzy Wnioskodawcą a Klientem.

Należy podkreślić, że przepis art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, nakładający na podatnika obowiązek wydania dokumentu potwierdzającego sprzedaż wskazuje, że podatnicy obowiązani są do wystawienia i wydania nabywcy paragonu fiskalnego lub faktury (w określonych przypadkach - dopuszczalne jest wydanie faktury w formie elektronicznej).

Z uwagi na użycie w wyżej przytoczonym przepisie spójnika „lub”, wynika, że sprzedawca obowiązany jest do wystawienia i wydania minimum faktury lub minimum paragonu, lecz ma również prawo do wystawienia obu dokumentów. Wydanie wyłącznie paragonu, lub wyłącznie faktury, wypełnia więc dyspozycję podatnika określoną w ww. przepisie.

Z powyższego wynika, że w przypadku, gdy Wnioskodawca w prawidłowy sposób wystawi i wyda fakturę w formie elektronicznej, nie będzie obowiązany do wydania Klientowi paragonu fiskalnego.

Stanowisko Wnioskodawcy zostało potwierdzone m.in. w wydanej przez Dyrektora KIS interpretacji indywidualnej z 6 lipca 2020 r. (nr 0113-KDIPT1-3.4012.356.2020.1.ALN) gdzie wskazano, że: „W przypadku sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zasadą jest dokumentowanie takiej transakcji paragonem fiskalnym. Obowiązek wystawienia faktury w takich przypadkach istnieje wówczas, gdy nabywca wystąpi z takim żądaniem w odpowiednim terminie (art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT). Jak wskazał Wnioskodawca celem przystąpienia do rozliczeń w ramach Systemu Klienci będą zobowiązani do zaakceptowania stosownego regulaminu, a zgodnie z regulaminem, Klienci wyrażą zgodę na otrzymywanie faktur elektronicznych. Stosownie do art. 106h ustawy o VAT w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż. Przepis art. 106h ust. 1 ustawy o VAT nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy (ust. 2 tego art.). Biorąc pod uwagę obowiązujące w przedmiotowym zakresie przepisy należy jednocześnie zauważyć, że wystawienie faktury VAT nie zwalnia Wnioskodawcy z obowiązku zaewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej, w przypadkach gdy Wnioskodawca jest do tego zobowiązany. Zatem, należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku wydania osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej paragonu fiskalnego w przypadku przesłania faktury elektronicznej na wskazany w procesie rejestracji adres e-mail (w formie dokumentu elektronicznego lub linku do dokumentu elektronicznego). Jednocześnie Wnioskodawca będzie miał obowiązek dołączenia do egzemplarza faktury pozostającego u Wnioskodawcy paragonu fiskalnego dotyczącego tej sprzedaży. Tym samym stawisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe”.

Ponadto w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora KIS 12 lutego 2021 r. (nr 0114-KDIP1-3.4012.680.2020.1.KP) wskazano, że: „Skoro akceptacja regulaminu oznacza zgłoszenie żądania uzyskania faktury, zamiast paragonu fiskalnego oraz wyrażenie zgody na otrzymywanie faktury w postaci elektronicznej, to należy się zgodzić z Wnioskodawcą, że ma On prawo do wystawienia faktury oraz wydania klientowi wyłącznie faktury zachowując paragon fiskalny we własnej dokumentacji. Jednocześnie Wnioskodawca będzie miał obowiązek zostawić w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę np. nr faktury oraz datę wystawienia.

Podsumowując, w sytuacji gdy akceptacja regulaminu oznacza zgłoszenie żądania uzyskania faktury zamiast paragonu fiskalnego oraz wyrażenie zgody na otrzymywanie faktury w postaci elektronicznej, to Wnioskodawca ma prawo do wystawienia faktury oraz wydania klientowi wyłącznie faktury zachowując paragon fiskalny we własnej dokumentacji”.

Natomiast w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 28 grudnia 2021 r. (nr 0111-KDIB3- 2.4012.857.2021.1.SR) wskazano, że: „Skoro akceptacja Regulaminu oznacza zgłoszenie żądania uzyskania faktury, zamiast paragonu fiskalnego oraz wyrażenie zgody na otrzymywanie faktury w postaci elektronicznej, to należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że ma on prawo do wydawania Klientom wyłącznie faktur elektronicznych.

Zatem, należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku wydawania Klientom paragonów fiskalnych w przypadku przesyłania faktur elektronicznych w sposób przewidziany Regulaminem”.

Reasumując powyższe, w opinii Wnioskodawcy, w przypadku, gdy wystawia oraz wydaje On, za zgodą udzieloną w regulaminie, Klientowi fakturę w postaci elektronicznej, nie jest zobowiązany do wydawania mu również paragonu fiskalnego.

Ad 2

Zgodnie z przytoczonym powyżej art. 106h ust. 1 ustawy o VAT w przypadku, gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Z kolei w ust. 2 ww. przepisu wskazano, że przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadkach, gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

Jednocześnie w ust. 3 ww. przepisu wskazano, że w przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę.

Ww. przepisy nie wskazują jednak sposobu, w jaki należy dokonać dołączenia paragonu dokumentującego sprzedaż do faktury, czyli w praktyce - przechowywania go i archiwizowania. Nie wskazują również sposobu, w jaki należy pozostawić w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi fakturę.

Z powyższego wynika, że podatnik ma dowolność w doborze sposobu przechowywania, archiwizacji i zestawiania tych paragonów z fakturami elektronicznymi. Może więc przechowywać i archiwizować wyłącznie paragony fiskalne zapisane w formie elektronicznej w pamięci kasy fiskalnej on-line, dematerializując (niszcząc) wydrukowane paragony fiskalne i zestawiać treści tych paragonów fiskalnych zapisanych w formacie elektronicznym, z fakturami.

Jak zostało to wskazane w opisie stanu faktycznego, całość sprzedaży realizowanej przez Wnioskodawcę jest rejestrowana za pomocą kasy on-line. Kasa automatycznie drukuje paragony fiskalne w formie papierowej, jednocześnie, dokonując ich zapisu w pamięci kasy on-line. Spółka dokonuje więc archiwizacji paragonów fiskalnych w sposób umożliwiający dostęp do nich, weryfikację, poprawność danych oraz przypisanie ich do konkretnej faktury.

Spółka w przyszłości zamierza odstąpić od archiwizacji wydrukowanych paragonów, dokonując ich zniszczenia po wydrukowaniu. Niemniej jednak, dyspozycja przepisu art. 106h ust. 3 ustawy o VAT będzie wypełniona, gdyż Spółka nadal będzie przechowywać, archiwizować oraz zestawiać z fakturami paragony w formie elektronicznej.

Skoro zatem sprzedaż na rzecz Klientów będzie zarejestrowana na kasie fiskalnej i dane zawarte na paragonach będą przechowywane w pamięci fiskalnej urządzenia oraz dokumentowane fakturami elektronicznymi, które będą archiwizowane przez Spółkę z zachowaniem wymogów stawianych przez odrębne przepisy, w ocenie Spółki nie będzie potrzeby przechowywania dodatkowo także paragonów papierowych przeznaczonych dla Klientów (które jednak nie będą im wysyłane zgodnie ze stanowiskiem i uzasadnieniem przedstawionym w zakresie pytania 1).

Zasadniczy cel wydawania paragonów, tj. potwierdzenie zawartej transakcji oraz informowanie o kwocie podatku VAT wynikającej ze sprzedaży będzie bowiem zrealizowany poprzez przesłanie przez udostępnienie faktur elektronicznych. Ponadto, w związku z faktem, że Wnioskodawca będzie w stanie zidentyfikować fakturę wystawioną do sprzedaży dokumentowanej paragonami jak i paragony, do których odnoszą te faktury na podstawie odpowiednich danych identyfikujących, z pespektywy Wnioskodawcy nie ma również ryzyka podwójnego wykazania podatku wynikającego ze sprzedaży.

Powyższe wynika z faktu, że:

·    w Spółce istnieją oraz będą istniały systemy informatyczne pozwalające na dostęp do paragonów zarchiwizowanych cyfrowo oraz ich odszukanie, a także możliwość ich odczytu i wydrukowania w dowolnym momencie. Jak zostało to wskazane we wniosku, kasy z których korzysta spółka są kasami fiskalnymi on-line. Archiwizacja paragonów fiskalnych będzie miała miejsce w pamięci tych kas fiskalnych on-line. Producent kas udostępnia oprogramowanie, które pozwala Spółce na odczyt paragonów znajdujących się w pamięci kasy fiskalnej on-line.

·    w Spółce możliwe jest oraz będzie możliwe w przyszłości powiązanie ze sobą paragonu fiskalnego i wystawionej do niego faktury.

W konsekwencji należy przyjąć, że nie ma potrzeby przechowywania przez Spółkę paragonów drukowanych z kasy fiskalnej, o ile zapewnione będą wymogi przewidziane odrębnymi przepisami w zakresie przechowywania faktur, tj. w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego oraz zapewniając odpowiednim organom na żądanie bezzwłoczny dostęp do dokumentów – w tym również ich pobranie i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Wnioskodawca podkreśla, że wymogi wskazane powyżej, są spełnione w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem wniosku.

W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy, sposób archiwizacji w ramach którego Spółka będzie przechowywać wyłącznie paragony fiskalne zapisane w formie elektronicznej w pamięci kasy fiskalnej on-line, dematerializując (niszcząc) wydrukowane paragony fiskalne, będzie zgodny z przepisami ustawy o VAT, w tym w szczególności z art. 106h ustawy, który wprowadza szczególne obowiązki w przypadku transakcji dokumentowanych za pomocą kas rejestrujących, dla których dodatkowo wystawiane są faktury.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w licznych stanowiskach przedstawionych przez Dyrektora KIS.

Przykładowo, w interpretacji Dyrektora KIS z 28 grudnia 2021 r., (nr 0111-KDIB3-2.4012.857.2021.1.SR) wskazano, że: „W przypadku wystawienia faktury w formie papierowej w myśl powołanego art. 106h ust. 1 ustawy do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tą sprzedaż (co stanowi odmienną regulację niż przypadek, gdy sprzedaż została udokumentowana fakturą w formie elektronicznej). Obowiązek „dołączenia” niejako determinuje obowiązek przechowywania takiego paragonu w formie papierowej, na co wskazuje literalne brzmienie art. 106h ust. 3 ustawy. W tym przypadku bowiem istnieje konieczność „zostawienia” wydrukowanego paragonu.

W rozpatrywanej sprawie, całość sprzedaży dokonywanej przez Sklep internetowy Wnioskodawca będzie rejestrował za pomocą kasy rejestrującej znajdującej się w ustalonym przez Wnioskodawcę miejscu (np. w centrum dystrybucyjnym), drukując automatycznie paragony fiskalne. Wnioskodawca planuje korzystać z kas on-line lub kas z elektronicznym zapisem kopii, zatem w odniesieniu do każdej zaewidencjonowanej na nich sprzedaży, paragony będą również przechowywane w pamięci fiskalnej danej kasy rejestrującej. Wnioskodawca nie będzie jednak wydawał paragonów Klientom, tj. nie będą one fizycznie wysyłane np. razem z towarami. Spółka będzie natomiast wystawiać oraz przesyłać Klientom dokonującym zakupów w Sklepie Internetowym faktury elektroniczne, zgodnie z postanowieniami Regulaminu. Spółka będzie przechowywała co najmniej wystawiane faktury w postaci elektronicznej oraz paragony w pamięci fiskalnej urządzenia dotyczące tej sprzedaży z danymi identyfikującymi te faktury. Wnioskodawca będzie w stanie zidentyfikować fakturę wystawioną do sprzedaży dokumentowanej paragonami jak i paragony, do których odnoszą się faktury.

Do powyższej sytuacji zastosowanie znajdzie przepis art. 106h ust. 3, który nakłada obowiązek „zostawienia” w dokumentacji paragonu dotyczącego tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę. Skoro więc ustawodawca posługuje się inną frazą, oznacza to, że obowiązki nałożone na podatnika są inne (odmienne). Tym samym nie znajduje tu zastosowania mechanizm polegający na „dołączeniu” oryginału paragonu.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca może dokonywać niszczenia paragonów fiskalnych dokumentujących transakcje, dla których wystawione zostaną faktury elektroniczne, a kopie paragonów zostaną w pamięci kasy rejestrującej”.

Analogicznie wskazano również w interpretacji Dyrektora KIS z 21 czerwca 2018 r. (nr 0111- KDIB3-2.4012.255.2018.2.ASZ) gdzie wskazano, że: „Przechowywanie wyłącznie w formie elektronicznej (bez konieczności przechowywania w formie papierowej) faktur dotyczących sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej do czasu upływu przedawnienia zobowiązania podatkowego, przy zapewnieniu autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności tych faktur, a także umożliwieniu bezzwłocznego dostępu do nich i ich poboru zapewniającego możliwość odczytu obrazu, pod warunkiem zapewnienia możliwości przetwarzania danych w nich zawartych na żądanie odpowiedniego organu - będzie zgodne z przytoczonymi przepisami.

Mając na uwadze powyższe, odnosząc się do kwestii przechowywania w formie elektronicznej przez Wnioskodawcę paragonów fiskalnych, należy stwierdzić, że nie ma przeciwwskazań do elektronicznego przechowywania tego rodzaju dokumentów. Ustawodawca nie wskazał bowiem jednoznacznej formy przechowywania paragonów, dokumentujących transakcje, które zostały udokumentowane fakturami w formie elektronicznej.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, że przechowywanie przez Spółkę paragonów fiskalnych wyłącznie w elektronicznej bazie dokumentów po zniszczeniu wersji papierowych, będzie prawidłowe”.

Analogiczne stanowisko przyjęto w interpretacji wydanej przez Dyrektora KIS z 8 lipca 2021 r. (nr 0114-KDIP1-3.4012.280.2021.2.KP) gdzie wskazano, że: „Skoro Wnioskodawca dokonaną sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych ewidencjonuje za pomocą kasy rejestrującej z elektronicznym zapisem kopii, to stosownie do regulacji zawartych w art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy oraz § 29 rozporządzenia Wnioskodawca ma obowiązek dokonania wydruku paragonów z dokonanej sprzedaży, jak również miesięcznych raportów fiskalnych. Wnioskodawca - w myśl § 29 rozporządzenia - nie będzie miał natomiast obowiązku drukowania kopii paragonów fiskalnych, które mają postać zapisu na informatycznym nośniku danych.

Jak wynika z opisu sprawy, istniejące w Spółce systemy informatyczne pozwalają na zachowanie integralności, niezmienności danych i czytelności dokumentów zapisanych w formie elektronicznej oraz pozwalają na dostęp do elektronicznych zasobów archiwalnych oraz ich wydruk na każde żądanie organu podatkowego oraz będą zapisane na informatycznym nośniku danych.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca posiada/będzie posiadał kasy z elektronicznym zapisem kopii paragonów, tzn. takie, w których kopie paragonów fiskalnych będą zapisane na informatycznym nośniku danych, a sposób archiwizowania paragonów i innych dokumentów fiskalnych w formie elektronicznej spełnia cechy integralności i czytelności danych, to Wnioskodawca będzie miał możliwość przechowywania paragonów fiskalnych wyłącznie w formie elektronicznej, zapewniając możliwość ich odczytu oraz wydruku na żądanie organów skarbowych. Zatem, nie jest konieczne dodatkowe przechowywanie paragonów fiskalnych generowanych przez te kasy w formie papierowych wydruków.

Tym samym należy się zgodzić z Wnioskodawcą, że wskazany w opisie zdarzenia przyszłego proces, w ramach którego Wnioskodawca przechowywał będzie wyłącznie treści paragonów zapisanych formie elektronicznej (zapis na karcie ...) dematerializując/niszcząc wydrukowane paragony (tzw. oryginały dla Klienta) stanowił będzie realizację obowiązku wynikającego z art. 106h ustawy VAT i zgodny będzie z wymogami zdefiniowanymi w ustawie o VAT”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy. W myśl ust. 1 tego przepisu:

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z cytowanego wyżej art. 111 ust. 1 ustawy jednoznacznie wynika, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Jednocześnie przepisy ustawy nie zabraniają ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących na rzecz innych podmiotów. W takim przypadku należy pamiętać, że ustawodawca do takiej sprzedaży przewidział określone warunki ewidencyjne.

W myśl art. 111 ust. 6a ustawy:

Kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określone w art. 111a ust. 3. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej musi posiadać numer unikatowy nadawany w drodze czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Natomiast według przepisu art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy:

Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:

a) w postaci papierowej lub

b) za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.

Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu, natomiast dla sprzedawcy dokonanie sprzedaży i potwierdzenie tożsamości towaru.

Stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy:

Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w art. 112, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217).

Zasady prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 1625), zwanym dalej rozporządzeniem.

Według § 2 pkt 1 lit. a) i pkt 16 rozporządzenia:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

·    dokumencie fiskalnym - rozumie się przez to wystawiany przy użyciu kasy, zawierający w szczególności logo fiskalne i numer unikatowy w przypadku kas on-line - paragon fiskalny, paragon fiskalny anulowany, fakturę, fakturę anulowaną i raport fiskalny;

·    paragonie fiskalnym albo fakturze - rozumie się przez to dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonanie sprzedaży.

Zgodnie z § 2 pkt 6 rozporządzenia:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kasie on-line - rozumie się przez to kasę, o której mowa w art. 111 ust. 6a ustawy.

W myśl § 6 ust. 1 pkt 1 i 7 rozporządzenia:

Podatnicy, prowadząc ewidencję:

·    wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12;

·    przechowują odpowiednio dokumenty fiskalne i kopie dokumentów fiskalnych, w tym dane z pamięci chronionej, przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 i 1598), zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217), i zapewniają do nich dostęp.

Stosownie do § 19 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia:

Podatnicy, prowadząc ewidencję przy użyciu kasy on-line, wystawiają paragony fiskalne i paragony fiskalne anulowane w postaci papierowej i w postaci elektronicznej, z zastrzeżeniem § 12 i § 19a.

Jak wskazano w § 19a rozporządzenia:

Podatnicy, prowadząc ewidencję przy użyciu kas on-line, mogą wystawiać i wydawać nabywcy, za jego zgodą i w sposób z nim uzgodniony, paragon fiskalny lub fakturę w postaci elektronicznej. Jeżeli rozpoczęta sprzedaż nie zostanie dokonana, podatnik może wystawić paragon fiskalny anulowany lub fakturę anulowaną w postaci elektronicznej.

W myśl art. 73 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217 ze zm.):

Dowody księgowe i dokumenty inwentaryzacyjne przechowuje się w jednostce, z zastrzeżeniem ust. 4, w oryginalnej postaci, w ustalonym porządku dostosowanym do sposobu prowadzenia ksiąg rachunkowych, w podziale na okresy sprawozdawcze, w sposób pozwalający na ich łatwe odszukanie. Roczne zbiory dowodów księgowych i dokumentów inwentaryzacyjnych oznacza się określeniem nazwy ich rodzaju oraz symbolem końcowych lat i końcowych numerów w zbiorze.

Z wyłączeniem dokumentów dotyczących przeniesienia praw majątkowych do nieruchomości, powierzenia odpowiedzialności za składniki aktywów, znaczących umów i innych ważnych dokumentów określonych przez kierownika jednostki, treść dowodów księgowych może być przeniesiona na informatyczne nośniki danych pozwalające zachować w trwałej i niezmienionej postaci zawartość dowodów. Warunkiem stosowania tej metody przechowywania danych jest posiadanie urządzeń pozwalających na odtworzenie dowodów w postaci wydruku, o ile inne przepisy nie stanowią inaczej. Wydruk jest dowodem równoważnym z dowodem księgowym, z którego treść została przeniesiona na informatyczny nośnik danych.

Z kolei zgodnie z § 29 w zw. z § 22 ust. 4 rozporządzenia:

Podatnicy prowadząc ewidencję przy użyciu kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii dokonują wydruku wystawianych przy użyciu kasy dokumentów, a w przypadku kas z papierowym zapisem kopii - również ich kopii. W przypadku kas z elektronicznym zapisem kopii obowiązek wydruku nie dotyczy paragonów fiskalnych i paragonów fiskalnych anulowanych w przypadku, o którym mowa w § 12, oraz raportów fiskalnych dobowych, które mają postać zapisu na informatycznym nośniku danych. Przepis § 22 ust. 4 stosuje się.

Fiskalizacja jest potwierdzana wystawieniem raportu fiskalnego dobowego. Wydruk raportu fiskalnego dobowego jest dołączany do książki kasy.

Odnośnie dokumentowania zdarzeń poprzez wystawianie faktur należy wskazać, że zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Stosownie do art. 2 pkt 31 i 32 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

·fakturze - rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie;

·fakturze elektronicznej - rozumie się przez to fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym.

W myśl art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy:

Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a)czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,

b)czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych przepisów podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT. Natomiast na żądanie nabywcy, niebędącego podatnikiem podatku VAT, wyrażone w odpowiednim czasie, podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę.

Wszystkie elementy, jakie powinna zawierać faktura określa art. 106e ust. 1 ustawy.

Treść art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy wskazuje, że:

Faktura może nie zawierać: w przypadku gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł albo kwoty 100 euro, jeżeli kwota ta określona jest w euro - danych określonych w ust. 1 pkt 3 dotyczących nabywcy i danych określonych w ust. 1 pkt 8, 9 i 11-14, pod warunkiem że zawiera dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku.

Z kolei art. 106g ust. 1 ustawy stanowi, że:

Faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

W myśl art. 106g ust. 3 pkt 1 ustawy:

W przypadku faktur przesyłanych w formie elektronicznej podatnik dokonujący sprzedaży lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia przesyła je lub udostępnia nabywcy - zachowując je jednocześnie w swojej dokumentacji.

Zgodnie z art. 106h ustawy:

1.W przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

2.Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

3.W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę.

4.Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3.

Art. 112 ustawy stanowi, że:

Podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 109b ust. 7, art. 130d ust. 3, art. 134 ust. 3, art. 138h ust. 3 i art. 138i ust. 8.

W myśl art. 106m ust. 1 ustawy:

Podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.

Na podstawie art. 106n ust. 1 ustawy:

Stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury.

Stosowanie przesyłu elektronicznego faktur wymaga uprzedniej akceptacji przez odbiorcę dla takiego sposobu przekazywania tego dokumentu. Jednocześnie należy wskazać, że nie istnieją żadne szczególne wymogi dotyczące samej formy i treści akceptacji wysyłania, w tym udostępniania faktur w formie elektronicznej przez odbiorcę faktur. Szczegółowe kwestie w zakresie sposobu wyrażenia lub cofnięcia zgody przez odbiorcę na przesyłanie faktur w formie elektronicznej pozostają w gestii stron i stanowią element umowy przez nie zawartej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – czynny podatnik podatku VAT – jest jednym z tzw. internetowych supermarketów. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w modelu B2C, Klienci składają zamówienia na stronie internetowej Wnioskodawcy lub w aplikacji, a następnie wybrane produkty są im dostarczane przez Wnioskodawcę.

W celu złożenia zamówienia niezbędne jest założenie przez Klienta konta na stronie internetowej Wnioskodawcy. Założenie konta możliwe jest wyłącznie po akceptacji regulaminu sklepu, w którym Klient wyraża zgodę m.in. na każdorazowe wystawienie faktur zawierających wszystkie dostarczane pozycje oraz wszelkie niezbędne informacje dotyczące zamówienia oraz wystawianych do nich faktur korygujących w postaci elektronicznej w formacie pdf. Wnioskodawca zapewnia autentyczność pochodzenia faktur, integralność ich treści oraz czytelność do końca okresu przedawnienia i jednocześnie umożliwia Klientowi ich pobranie.

Opcja „faktury elektronicznej” na koncie Klienta jest domyślnie wyłączona. Włączenie jej spowoduje, że faktura zostanie zamieszczona na koncie Klienta oraz dodatkowo zostanie przesłana jako załącznik w wiadomości mailowej do Klienta. W sytuacji wystawienia do niej faktury korygującej Klient otrzyma informację o zamieszczeniu ww. faktury korygującej na zarejestrowanym przez Klienta koncie. Wyłączenie opcji faktury elektronicznej oznacza zamieszczenie faktury wyłącznie na koncie Klienta.

Wnioskodawca ewidencjonuje dokonywaną sprzedaż wyłącznie przy zastosowaniu kasy rejestrującej on-line, drukującej automatycznie paragony fiskalne w formie papierowej, jednakże zgodnie z zaakceptowanym przez Klienta regulaminem sklepu do dostarczanych towarów paragon nie jest dołączany. Poza wydrukiem paragony zapisywane są dodatkowo w pamięci fiskalnej kasy i archiwizowane cyfrowo.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. kwestii prawa do wydawania i przesyłania Klientom faktur elektronicznych poprzez udostępnienie ich na indywidualnych kontach Klientów lub poprzez przesłanie ww. faktur, w formacie pdf, jako załącznik w wiadomości elektronicznej.

Wskazać należy, że przepisy o podatku od towarów i usług nie precyzują pojęcia „wydać”. W celu jego wyjaśnienia należy odwołać się do definicji słownikowej. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego – „wydać” oznacza tyle co dać, przydzielić komuś.

Mając na uwadze powyższe przepisy wskazać należy, że przez fakturę rozumie się nie tylko dokument w formie papierowej, ale także w formie elektronicznej, który może być wystawiony i otrzymany w dowolnym formacie elektronicznym, również w formacie PDF, pamiętając o tym, aby zawierał elementy wymagane przepisami ustawy.

W omawianej sytuacji Klient – osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej - akceptując regulamin sklepu wyraża zgodę na zawarte w tym regulaminie każdorazowe wystawienie faktury - obejmującej wszystkie dostarczane pozycje zamówienia dokonanego w sklepie Wnioskodawcy oraz wszelkie inne niezbędne informacje - w formie pliku PDF - zamieszczonej na zarejestrowanym koncie Klienta lub dodatkowo przesyłanej na podany przy rejestracji adres e-mail Klienta. Tym samym, w momencie dokonania przez Klienta zakupu w sklepie Wnioskodawcy, Wnioskodawca wyda Klientowi fakturę poprzez zamieszczenie jej na indywidualnym koncie zarejestrowanym przez Klienta na stronie internetowej Wnioskodawcy a na życzenie nabywcy również przesyłając ją jako załącznik do wiadomości elektronicznej wysłanej do Klienta.

Zatem wysłanie faktury w formacie PDF (faktura elektroniczna) na wskazany przez nabywcę adres e-mail lub zamieszczenie faktury na indywidualnym koncie zarejestrowanym przez Klienta, zgodnie z jego żądaniem oznacza, że dokument został Klientowi – osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej - udostępniony (wydany) i w odniesieniu do faktury elektronicznej świadczy o tym, że wypełniony został warunek, o którym mowa w art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, tj. wydano fakturę nabywcy.

W konsekwencji należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że zamieszczenie faktury na indywidualnym koncie zarejestrowanym przez Klienta na stronie internetowej Wnioskodawcy a na życzenie Klienta dodatkowo wysyłanie faktur elektronicznych w formacie pliku PDF jako załącznik do wiadomości elektronicznej, po akceptacji przez Klienta regulaminu, w którym wyraził żądanie otrzymywania faktur w formie elektronicznej, będzie spełniało przesłanki do uznania, że nastąpi wydanie faktury w myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy.

Wnioskodawca ma również wątpliwość czy sposób archiwizacji paragonów fiskalnych, w ramach którego Spółka będzie przechowywać wyłącznie paragony fiskalne zapisane w formie elektronicznej, dematerializując (niszcząc) wydrukowane paragony fiskalne, będzie zgodny z art. 106h ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy, sprzedaż dokonywana przez Wnioskodawcę, na rzecz Klientów (relacja B2C) rejestrowana jest za pomocą kasy on-line, automatycznie drukującej paragony fiskalne w formie papierowej i archiwizowanych przez Spółkę. Paragony zapisywane są w pamięci kasy fiskalnej on-line i archiwizowane cyfrowo. Jednocześnie Spółka wskazała, że Klient w celu dokonania zakupów za pośrednictwem sklepu internetowego zobowiązany jest do zaakceptowania regulaminu, zgodnie z którym Spółka wystawia na rzecz każdego Klienta dokonującego zakupów w sklepie internetowym fakturę w postaci elektronicznej i przesyła ją Klientowi. Faktury oraz faktury korygujące wystawiane w postaci elektronicznej - zamieszczane na indywidualnym koncie Klienta – zapewniają autentyczność pochodzenia, integralność oraz czytelność danych w nich zawartych od końca upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego. W Spółce istnieją oraz będą istniały systemy informatyczne pozwalające na dostęp do paragonów zarchiwizowanych cyfrowo oraz ich odszukanie, a także możliwość ich odczytu i wydrukowania w dowolnym momencie na każde żądanie organu podatkowego. Ponadto, Spółka umożliwia i będzie umożliwiać powiązanie paragonu fiskalnego i wystawionej do niego faktury.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy wskazać, że nie ma przeciwwskazań do przechowywania paragonów w formie elektronicznej. Ustawodawca nie wskazał bowiem jednoznacznej formy przechowywania paragonów dokumentujących transakcje, które zostały udokumentowane fakturami w formie elektronicznej.

W konsekwencji, sposób archiwizacji, w ramach którego Spółka będzie przechowywać wyłącznie paragony fiskalne zapisane w formie elektronicznej w pamięci kasy fiskalnej on-line – dla których każdorazowo wystawiane są faktury – będzie stanowić realizację obowiązku wynikającego z art. 106h ustawy i będzie zgodne z wymogami wynikającymi z przepisów tej ustawy.

Dodatkowe informacje

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a także przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).