Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:
- nieprawidłowe - odnośnie pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanych obligatariuszom odsetek za zwłokę,
- prawidłowe - w pozostałej części.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
30 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 3 września 2025 r. (wpływ do organu 3 września 2025 r.).Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Spółka A. sp. z o.o. wyemitowała siedem serii obligacji (A3, A4, A5, A7, A9, B1, B2), które zostały zabezpieczone poprzez ustanowienie dla każdej z serii ograniczonych praw rzeczowych w postaci hipotek umownych łącznych na nieruchomościach będących własnością Spółki. Emitent zawarł umowy z administratorem hipoteki, w celu wykonywania przez niego praw i obowiązków wierzycieli hipotecznych. W 2022 roku została ogłoszona upadłość Spółki. Do pełnienia funkcji syndyka masy upadłości Emitenta została wyznaczona spółka B. sp.k. W toku postępowania upadłościowego Syndyk sporządził listę wierzytelności. W odniesieniu do wierzytelności wynikających z obligacji został umieszczony administrator hipoteki, a jednocześnie na liście wierzytelności nie zostali umieszczeni poszczególni obligatariusze. Rozdysponowanie zbiorczej kwoty wierzytelności przekazanej administratorowi hipoteki pomiędzy obligatariuszy jest obowiązkiem administratora hipoteki. Obowiązek ten potwierdzają również Umowy o powołanie administratora hipoteki, zawarte pomiędzy Emitentem a administratorem hipoteki. Umowy regulują także kolejność zaspokajania zobowiązań emitenta z kwot uzyskanych przez administratora hipoteki, wg kategorii zobowiązań:
a) kategoria pierwsza: udokumentowane i uzasadnione koszty i wydatki Administratora Hipoteki związane z dochodzeniem zaspokojenia z przedmiotu hipoteki, w kwocie nie większej niż 10% wartości nominalnej niewykupionych obligacji, oraz niewypłacone wynagrodzenie Administratora Hipoteki,
b) kategoria druga: wartość nominalna niewykupionych przez Emitenta Obligacji,
c) kategoria trzecia: Należności Administratora Hipoteki wobec Emitenta inne niż zaspokojone w kategorii pierwszej,
d) kategoria czwarta: należne i niewypłacone przez Emitenta odsetki od Obligacji.
Wypłata dla obligatariuszy została zrealizowana przez administratora hipoteki i składała się z następujących części/komponentów:
Część kapitałowa - spłata kapitału wniesionego przez obligatariuszy;
Część odsetkowa - wypłata odsetek od kapitału wniesionego przez obligatariuszy;
Odsetki za zwłokę - kwota odsetek za zwłokę w wypłacie powyższych komponentów, powstałych w wyniku braku wykupu obligacji/ wypłaty odsetek w terminie.
Koszty postępowania - spłata poniesionych kosztów postępowania sądowego, egzekucyjnego. Administrator hipoteki po uzyskaniu od Syndyka środków pieniężnych wypłacił obligatariuszom - osobom fizycznym część kapitałową, część odsetkową, odsetki za zwłokę, koszty postępowania. W odniesieniu do uzyskanych dochodów z części odsetkowej oraz odsetek za zwłokę administrator hipoteki obliczył 19% zryczałtowany podatek dochodowy i przelał na rachunek właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego.
Uzupełnienie i doprecyzowanie stanu faktycznego
Wskazał Pan, że to Pan jest administratorem hipoteki jako osoba fizyczna, prowadząca działalność gospodarczą. Jest Pan zobowiązany do spłaty wierzytelności obligacyjnych, a tym samym pełnię rolę administratora hipoteki i jednocześnie płatnika. Występuje Pan z wnioskiem jako płatnik, a nie podatnik. Pan interes prawny w uzyskaniu interpretacji, polega na tym, że jeśli zaprezentowane przez Pana stanowisko dot. przyjęcia obowiązków płatnika, tj. naliczenia i odprowadzenia podatku, okaże się nieprawidłowe, będzie Pan zobowiązany do wystąpienia o zwrot wpłaconych tytułem podatku środków, a następnie przekazanie zwróconych środków obligatariuszom celem dokonania przez nich rozliczenia. Interes ten polega również na tym, że zostanie wyeliminowany stan niepewności co do tego, czy na gruncie przepisów prawa podatkowego był Pan płatnikiem i w związku z tym był Pan zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia przedmiotowego podatku.
W załączeniu przesłał Pan warunki emisji obligacji (dla wszystkich serii obligacji warunki emisji oparte na tym samym wzorze dokumentu), zawiadomienie o wpisie hipoteki na Pana rzecz jako administratora hipoteki, umowę o powołanie administratora hipoteki (dla wszystkich serii obligacji umowa oparta na tym samym wzorze dokumentu), plan podziału - dokumenty te potwierdzają, że jest Pan administratorem hipoteki. Przedmiotowa umowa potwierdza również Pana obowiązek dokonywania wypłat na rzecz obligatariuszy, o których mowa we wniosku.
Pytanie
Czy na gruncie przedstawionego stanu faktycznego na administratorze hipoteki ciążą obowiązki płatnika PIT w zakresie spłaty wierzytelności obligacyjnej (część odsetkowa oraz odsetki za zwłokę) obligatariuszom Spółki?
Pana stanowisko w sprawie
Zgodnie z art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT za przychody co do zasady uznaje się otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych.
Zgodnie z art. 8 OP płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych. Według art. 30a ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT, od uzyskanych dochodów (przychodów) z odsetek i dyskonta od papierów wartościowych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy. Na podstawie art. 41 ust. 1 Ustawy o PIT, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zgodnie z ust. 4 tego artykułu, płatnicy (o których mowa powyżej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w (…) art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-13, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21. W ocenie Wnioskodawcy na administratorze hipoteki ciążą obowiązki płatnika PIT w zakresie spłaty wierzytelności obligacyjnej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111):
Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Z powołanej definicji płatnika wynika, że o tym, kto jest płatnikiem danego podatku rozstrzyga treść przepisów odpowiedniej ustawy właściwej dla tego podatku. Ma to swój wyraz w sformułowaniu „obowiązana na podstawie przepisów prawa”. Ustalenie czy dany podmiot jest w konkretnym przypadku płatnikiem możliwe jest więc jedynie w oparciu o szczegółowe regulacje prawa podatkowego (w przedmiotowej sprawie - ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Na płatniku ciążą zatem trzy podstawowe obowiązki, tj.:
1) obliczenia podatku w prawidłowej wysokości,
2) pobrania podatku,
3) wpłacenia pobranego podatku do właściwego organu podatkowego.
Tak określone obowiązki determinują także zakres odpowiedzialności płatnika.
W myśl art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej:
Płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 cytowanej ustawy, zgodnie z którym:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W świetle powyższego przepisu, podatkiem dochodowym nie są obciążone wyłącznie dochody wymienione w art. 21, 52, 52a i 52c ww. ustawy oraz dochody, od których zaniechano poboru podatku. Zatem, wszelkie dochody podatnika niewymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień bądź zaniechań są opodatkowane.
Rodzaje źródeł przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie w pkt 7 i 9 wymieniono:
- kapitały pieniężne (pkt 7)
- inne źródła (pkt 9).
Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
W myśl art. 11 ust. 2a cytowanej ustawy:
Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:
1) jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2) jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
3) jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4) w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.
Istotą nieodpłatnego świadczenia jest bowiem fakt, że podmiot otrzymujący takie świadczenie nie jest zobowiązany do żadnego wzajemnego świadczenia względem świadczeniodawcy. Natomiast jakikolwiek przejaw wzajemności wyklucza możliwość uznania danego świadczenia jako nieodpłatnego.
Źródła przychodów zostały określone przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłami przychodów są inne źródła.
Katalog źródeł przychodów jest katalogiem zamkniętym. Ustawodawca „zamknął” ten katalog dzięki wprowadzeniu kategorii „innych źródeł”, czyli źródeł przychodów innych niż wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b. W sytuacji, gdy dane przysporzenie podatnika ma charakter przychodu i nie mieści się w żadnej z kategorii wskazanych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ustawy, jest przypisywane do źródła z art. 10 ust. 1 pkt 9. Rozwiązanie to jest jednym z elementów gwarantujących realizację zasady powszechności opodatkowania.
W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach , dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności" dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy, w tym również premie przyznawane w związku z uczestnictwem w różnego rodzaju akcjach, czy programach.
Odrębne źródło przychodów stanowią kapitały pieniężne, wymienione przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 17 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:
Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych.
Zgodnie z art. 30a ust. 1 ww. ustawy:
Od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a:
2) z odsetek i dyskonta od papierów wartościowych, z wyjątkiem odsetek stanowiących dochód z wykupu przez emitenta obligacji, o którym mowa w pkt 2a;
2a) od dochodu z wykupu przez emitenta obligacji, od których są należne świadczenia okresowe.
Wyjaśnić należy, że instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):
§ 1. Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.
§ 2. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była oznaczona, należą się odsetki ustawowe za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy.
W analizowanej sytuacji wypłaca Pan jako administrator hipoteki na rzecz obligatariuszy m. in. wierzytelności z tytułu posiadanych obligacji, odsetki od kapitału oraz odsetki za zwłokę.
Zatem kwota odsetek za zwłokę będzie stanowiła przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy:
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-13, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21 (art. 41 ust. 4 ustawy).
W świetle przedstawionych regulacji płatnikami są podmioty, które w momencie powstania zobowiązania podatkowego dysponują środkami finansowymi podatnika lub dokonują czynności związanych z operacjami na jego majątku (w postaci wypłaconych/przekazanych środków pieniężnych).
Na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-17 oraz art. 30a ust. 1, pkt 1-11 oraz 11b-13 z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21
Zgodnie natomiast z art. 42 ust. 1 ww. ustawy:
Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Na mocy art. 42 ust. 1a omawianej ustawy:
W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.
Stosownie do treści art. 42a ust. 1 ww. ustawy:
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Natomiast według art. 31 ust. 4 ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 708, z późn. zm.):
Przed rozpoczęciem emisji obligacji emitent jest obowiązany zawrzeć w formie pisemnej pod rygorem nieważności umowę z administratorem hipoteki, który wykonuje prawa i obowiązki wierzyciela hipotecznego we własnym imieniu, lecz na rachunek obligatariuszy. Administratorem hipoteki może być także bank pełniący funkcję banku-reprezentanta. Do administratora hipoteki przepisy art. 80 ust. 2-5 stosuje się odpowiednio. W przypadku wygaśnięcia umowy administrator hipoteki wykonuje prawa i obowiązki wierzyciela hipotecznego do czasu zawarcia przez emitenta umowy z nowym administratorem.
Jak przyjmuje się w doktrynie, administrator hipoteki wykonuje prawa i obowiązki obligatariuszy, których roszczenia w stosunku do emitenta zostały zabezpieczone hipoteką na nieruchomości. W związku z powyższym wpis w księdze wieczystej obciążonej hipoteką nieruchomości nie zawiera imiennego oznaczenia poszczególnych obligatariuszy, a włącznie dane administratora hipoteki, który wykonując prawa wierzyciela hipotecznego działa we własnym imieniu, lecz na rachunek obligatariuszy.
Podstawowym obowiązkiem administratora hipoteki jest reprezentowanie interesów obligatariuszy wobec emitenta. Obowiązek ten obejmuje przede wszystkim dochodzenie należności obligatariuszy z przedmiotu zabezpieczenia w sytuacji braku wykupu obligacji przez emitenta, a w tym uzyskanie tytułu wykonawczego przeciwko emitentowi oraz wystąpienie z wnioskiem o wszczęcie postępowania egzekucyjnego z nieruchomości obciążonej hipoteką na rzecz obligatariuszy. Ponadto co do zasady administrator hipoteki dokonuje podziału i wypłaty środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości obciążonej hipoteką.
Z kolei według art. 156 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 794):
W przypadku ogłoszenia upadłości powołuje się syndyka.
W myśl art. 160 ust. 1 ww. ustawy:
W sprawach dotyczących masy upadłości syndyk dokonuje czynności w imieniu własnym na rachunek upadłego.
Przepis art. 173 ww. ustawy stanowi, że:
Syndyk niezwłocznie obejmuje majątek upadłego, zarządza nim, zabezpiecza go przed zniszczeniem, uszkodzeniem lub zabraniem go przez osoby postronne oraz przystępuje do jego likwidacji.
Syndyk sprawujący zarząd nad majątkiem upadłego, w celu jego likwidacji poprzez sprzedaż składników majątku, dokonuje szeregu czynności prawnych i faktycznych, które powodują powstanie określonych zobowiązań.
Z opisu zdarzenia wynika, że:
- Spółka wyemitowała obligacje i zawarła z administratorem hipoteki (Wnioskodawcą) umowy w celu wykonywania przez niego praw i obowiązków wierzycieli hipotecznych,
- W 2022 roku została ogłoszona upadłość Spółki,
- W postępowaniu upadłościowym Spółki został powołany syndyk,
- W toku postępowania upadłościowego Syndyk sporządził listę wierzytelności,
- Na liście wierzytelności został umieszczony administrator hipoteki, a jednocześnie na liście wierzytelności nie zostali umieszczeni poszczególni obligatariusze,
- Panu jako administratorowi hipoteki zostały przekazane środki pieniężne na wypłaty obligatariuszom osobom fizycznym części kapitałowej, części odsetkowej, odsetek za zwłokę, kosztów postępowania.
Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia oraz powołane przepisy prawa, to na Panu, jako osobie posiadającej i przekazującej środki pieniężne poszczególnym obligatariuszem ciążą obowiązki płatnika.
Jak wskazano powyżej zgodnie z treścią art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu wypłacanych obligatariuszom odsetek od obligacji - Pan - jako administrator hipoteki był zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego o którym mowa w wyżej cytowanym art. 30a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tej części Pana stanowisko jest prawidłowe.
Natomiast z tytułu przekazanych obligatariuszom odsetek za zwłokę, nie był Pan jako płatnik zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego. Otrzymane odsetki za zwłokę stanowią dla osób je otrzymujących przychód z innych źródeł o których mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. W tym przypadku stosownie do treści art. 42 ust. 1a ww. ustawy ciążą na Panu tylko obowiązki informacyjne związane z przekazaniem obligatariuszom oraz właściwemu Urzędowi Skarbowemu informacji PIT- 11.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Wskazać należy, że załączone do wniosku dokumenty nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach procedury wydawania interpretacji indywisdualnych.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.