Temat interpretacji
brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w zw. z realizowanym projektem
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2020 r. (data wpływu 18 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. Budowa () przy Parafii () - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 18 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. Budowa () przy Parafii ().
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Parafia () (dalej: Wnioskodawca lub Parafia ) nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Parafia realizuje projekt pn. Budowa () przy Parafii () w ramach wykorzystania lokalnego potencjału dla poprawy jakości życia mieszkańców z dofinansowaniem ze środków Unii Europejskiej na podstawie umowy zawartej z Urzędem Marszałkowskim Województwa (). Za wykonane prace wystawiane będą faktury VAT. W związku z brakiem możliwości odzyskania podatku VAT Parafia chciałaby zaliczyć VAT do kosztów kwalifikowanych projektu.
Parafia realizuje inwestycję na nieruchomości będącej własnością Parafii. Inwestycja polega na budowie alejek i chodników o różnej nawierzchni, montażu pergoli, wykonaniu nasadzeń unikatowych drzew i krzewów oraz pnączy. Urządzenie kwietników i obsadzenie bylinami, wykonanie nawierzchni z trawy naturalnej, montaż tabliczek oznaczeń roślin przedstawiających parametry roślin i ich właściwości lecznicze. Część () będzie stanowić ogród kameralny zaprojektowany na wzór ogrodów przyklasztornych o charakterze franciszkańskim w nawiązaniu do lokalnych tradycji historycznych i miejsca lokalizacji. Całość projektowanego obiektu tworzyć będzie zespół o walorach rekreacyjnych i edukacyjnych. () będzie wybudowane w sąsiedztwie kompleksu sportowo-rekreacyjnego i stanowić będzie wzbogacenie atrakcyjności tego miejsca, które będzie służyć mieszkańcom () i obszaru LSR jako miejsce do odpoczynku i rekreacji.
Parafia nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, Parafia nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług w ramach zrealizowanej inwestycji, przedmiotowa inwestycja oraz jej wynik nie będą wykorzystywane do prowadzenia działalności, która podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy Parafia ma możliwość odzyskania podatku VAT zapłaconego w ramach faktur VAT wystawionych za zrealizowane prace budowlane i wyposażenie?
Stanowisko Wnioskodawcy:
Parafia nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, przedmiotowa inwestycja oraz jej wynik nie będą wykorzystywane do prowadzenia działalności, która podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT, tym samym Parafia nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług w ramach zrealizowanej inwestycji.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Pod pojęciem działalności gospodarczej - na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy - rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W myśl art. 86 ust. 1 ustawy - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy - w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.
Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. obniżenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli służą do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.
Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do obniżenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
I tak, na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy odliczenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.
Reasumując w przedmiotowej sytuacji Parafia nie wystąpi więc w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. W konsekwencji Parafia nie będzie mogła odliczyć podatku VAT.
Prawidłowość powyższego stanowiska znajduje przykładowo potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 czerwca 2018 r., 0112-KDIL1-1.4012.287.2018.1.MJ, w której organ uznał prawidłowość interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku w związku z realizacją projektu: W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie będą spełnione, gdyż Parafia nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a efekty zrealizowanej inwestycji, nie będą wykorzystywane przez Parafię do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
- nabycia towarów i usług,
- dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Z opisu sprawy wynika, że Parafia nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Parafia realizuje projekt pn. Budowa () przy Parafii () w ramach wykorzystania lokalnego potencjału dla poprawy jakości życia mieszkańców z dofinansowaniem ze środków Unii Europejskiej na podstawie umowy zawartej z Urzędem Marszałkowskim Województwa (). Inwestycja polega na budowie alejek i chodników o różnej nawierzchni, montażu pergoli, wykonaniu nasadzeń unikatowych drzew i krzewów oraz pnączy. Urządzenie kwietników i obsadzenie bylinami, wykonanie nawierzchni z trawy naturalnej, montaż tabliczek oznaczeń roślin przedstawiających parametry roślin i ich właściwości lecznicze. Część () będzie stanowić ogród kameralny zaprojektowany na wzór ogrodów przyklasztornych o charakterze franciszkańskim w nawiązaniu do lokalnych tradycji historycznych i miejsca lokalizacji. Całość projektowanego obiektu tworzyć będzie zespół o walorach rekreacyjnych i edukacyjnych. () będzie wybudowane w sąsiedztwie kompleksu sportowo-rekreacyjnego i stanowić będzie wzbogacenie atrakcyjności tego miejsca, które będzie służyć mieszkańcom () i obszaru LSR jako miejsce do odpoczynku i rekreacji. Przedmiotowa inwestycja oraz jej wynik nie będą wykorzystywane do prowadzenia działalności, która podlegałaby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją operacji projektu pn. Budowa () przy Parafii ().
Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku od towarów i usług w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W niniejszej sprawie niniejsze warunki nie są spełnione. Parafia nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz przedmiotowa inwestycja oraz jej wynik nie będą wykorzystywane do prowadzenia działalności, która podlegałaby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem w niniejszej sprawie nie są spełnione przesłanki wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy uprawniające do odliczenia podatku naliczonego.
W konsekwencji, Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją operacji projektu pn. Budowa () przy Parafii ().
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP lub /KIS/wnioski. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej