Brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur VAT dotyczących wydatków związanych z realizacją projektu - Interpretacja - 0111-KDIB3-2.4012.739.2020.2.DK

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 04.12.2020, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.739.2020.2.DK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur VAT dotyczących wydatków związanych z realizacją projektu

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 września 2020 r. (data wpływu 28 września 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 listopada 2020 r. (data wpływu 23 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT z planowanej inwestycji jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2020 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT z planowanej inwestycji.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 listopada 2020 r. (data wpływu 23 listopada 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 16 października 2020 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.739.2020.1.DK

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina J. wystąpiła o przyznanie pomocy z Urzędu Marszałkowskiego Województwa na operacje typu Gospodarka wodno-ściekowa w ramach poddziałania Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i oszczędzanie energii objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich.

Celem operacji jest poprawa warunków życia mieszkańców Gminy J. poprzez budowę sieci kanalizacji sanitarnej na ul. Ś. i ul. P. w J.

Inwestycję planuje się przeprowadzić na przestrzeni lat 2021-2023.

Inwestycja należy do zadań własnych Gminy zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym art. 7 ust. 1 pkt 1 (Dz. U. z 2020r. poz. 713).

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wymogiem rozliczenia dotacji jest przedłożenie indywidualnej interpretacji co do faktu, iż Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia VAT z planowanej inwestycji w związku z tym, iż wykorzystywane towary i usługi nabyte w związku z realizacją projektu będą tyczyły czynności niepodlegających opodatkowaniu, ponieważ Gmina nie wykona żadnych czynności opodatkowanych związanych z ww. zadaniem, a po zakończeniu inwestycji Gmina przekaże w bezpłatne administrowanie zakończony odcinek sieci kanalizacyjnej do Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji.

Zbudowany odcinek kanalizacji pozostanie też w ewidencji środków trwałych Urzędu Gminy.

Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji posiada osobowość prawną i jest odrębnym od Gminy J. podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji nie jest zcentralizowaną jednostką organizacyjną Gminy J.

Faktury dokumentujące wydatki ponoszone na realizację przedmiotowej inwestycji będą wystawiane na Gminę J.

Efekty zrealizowanej inwestycji będą wykorzystywane wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. W obecnej chwili wszystkie przesłanki wskazują, iż ww. odcinek kanalizacji zostanie przekazany w bezpłatne administrowanie do Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji i pozostanie w ewidencji środków trwałych Urzędu Gminy.

W związku z powyższym Gmina zwraca się o udzielenie odpowiedzi:

Czy właściwie założono, że nie istnieje prawo do odliczenia podatku naliczonego od planowanej inwestycji w związku z tym, iż wykorzystywane towary i usługi nabyte w związku z realizacją projektu będą tyczyły czynności niepodlegających opodatkowaniu?

Gmina nie wykona żadnych czynności opodatkowanych związanych z ww. zadaniem, a po zakończeniu inwestycji Gmina przekaże w bezpłatne administrowanie zakończony odcinek sieci kanalizacyjnej do Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji. Zbudowany odcinek kanalizacji pozostanie też w ewidencji środków trwałych Urzędu Gminy.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gmina uważa, iż nie istnieje prawo do odliczenia podatku naliczonego od planowanej inwestycji w związku z tym, iż wykorzystywane towary i usługi nabyte w związku z realizacją projektu będą tyczyły czynności niepodlegających opodatkowaniu. Gmina nie wykona żadnych czynności opodatkowanych związanych z ww. zadaniem, a po zakończeniu inwestycji przekaże w bezpłatne administrowanie zakończony odcinek sieci kanalizacyjnej do Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji.

Zbudowany odcinek kanalizacji pozostanie też w ewidencji środków trwałych Urzędu Gminy. W tym przypadku o wyłączeniu prawa do odliczenia podatku naliczonego przesądza brak związku między zakupami a wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Gmina jest czynnym podatnikiem VAT.

Wartość wskaźnika VAT dla Urzędu Gminy nie przekracza 2 % w związku z czym zaniechano odliczania VAT naliczonego.

Gmina uważa. że podatek VAT może stanowić koszt kwalifikowany przy ubieganiu się o dofinansowanie z Unii Europejskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  1. nabycia towarów i usług,
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z treści cytowanego wyżej przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje zatem w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podkreślić należy, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina będzie realizować inwestycję polegającą na budowie sieci kanalizacji sanitarnej na ul. Ś. i ul. P. w J. Celem inwestycji jest poprawa warunków życia mieszkańców Gminy, co należy do zadań własnych Gminy zgodnie z ww. ustawą o samorządzie gminnym. Faktury dokumentujące wydatki ponoszone na realizację przedmiotowej inwestycji będą wystawiane na Gminę.

Po zakończeniu inwestycji powstały odcinek sieci pozostanie w ewidencji środków trwałych Gminy i zostanie przekazany w bezpłatne administrowanie Przedsiębiorstwu Wodociągów i Kanalizacji. Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji, posiada osobowość prawną i jest odrębnym od Gminy podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy w niniejszej sprawie dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT z planowanej inwestycji.

Jak wyjaśniono na wstępie odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Zatem podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi, gdyż jak wskazał Wnioskodawca, efekty projektu oraz nabyte w związku z jego realizacją tj. budową sieci kanalizacji sanitarnej na ul. Ś. i ul. P. w J. towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Gmina nie wykona żadnych czynności opodatkowanych związanych z ww. zadaniem. Powstały odcinek sieci kanalizacji sanitarnej zostanie przekazany bezpłatne Przedsiębiorstwu Wodociągów i Kanalizacji odrębnemu od Gminy podatnikowi podatku od towarów i usług.

W konsekwencji zatem, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji polegającej na budowie sieci kanalizacji sanitarnej na ul. Ś. i ul. P. w J. Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa rozpatrzone.

Ponadto tut. Organ informuje, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej