nieuznanie przedmiotu transakcji za przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część, braku opodatkowania sprzedaży Nieruchomości oraz prawa do odlicze... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 21.10.2020, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.406.2020.3.KK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

nieuznanie przedmiotu transakcji za przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część, braku opodatkowania sprzedaży Nieruchomości oraz prawa do odliczenia i zwrotu podatku naliczonego w związku z tą transakcją

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 w związku z art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 2 lipca 2020 r. (data wpływu 7 lipca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 września 2020 r. (data wpływu 17 września 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 27 sierpnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.406.2020.2.KK (doręczone Stronie w dniu 10 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

nieuznania przedmiotu transakcji za przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część - jest prawidłowe,

braku zwolnienia od podatku dostawy Nieruchomości jest prawidłowe,

prawa kupującego do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia Nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania przedmiotu transakcji za przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część, braku opodatkowania sprzedaży Nieruchomości oraz prawa do odliczenia i zwrotu podatku naliczonego w związku z tą transakcją. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 września 2020 r. (data wpływu 17 września 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 28 sierpnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.406.2020.2.KK.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Kupujący jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT w Polsce. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością s.k.a. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT w Polsce (dalej: Sprzedający, wraz z Kupującym dalej: Wnioskodawcy). Kupujący jest zainteresowany nabyciem działek gruntu w (), do których prawo użytkowania wieczystego posiada Sprzedający wraz z określonymi, wskazanymi poniżej prawami (dalej: Nieruchomości).

W związku z powyższym, 11 marca 2020 r., Wnioskodawcy zawarli w formie aktu notarialnego Przedwstępną umowę sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu, prawa własności gruntu oraz innych praw (dalej: Umowa Przedwstępna), w której zawarto szereg warunków, od spełnienia których uzależnione jest zawarcie właściwej umowy sprzedaży Nieruchomości wraz z określonymi prawami, tzw. umowy przyrzeczonej (dalej: Umowa Sprzedaży). Prócz Wnioskodawców stronami Umowy Przedwstępnej były jeszcze inne podmioty, w szczególności spółka powiązana ze Sprzedającym, jako drugi podmiot zobowiązujący się w ramach Umowy Przedwstępnej do zbycia należących do niego gruntów, oraz trzy inne spółki z grupy kapitałowej Kupującego, które nabędą inne działki gruntu od Sprzedającego i powiązanego z nim podmiotu. Nieruchomości wskazane w Umowie Przedwstępnej będą przedmiotem umów sprzedaży zwieranych przez różne podmioty, w różnym czasie. W związku z tym, sprzedaż pozostałych nieruchomości będzie przedmiotem odrębnych wniosków o interpretację.

W ramach sprzedaży Nieruchomości na Kupującego mają zostać przeniesione prawa wynikające z polisy ubezpieczenia tytułu prawnego w zakresie dotyczącym sprzedawanej Nieruchomości. Kupujący nie nabędzie żadnych innych składników przedsiębiorstwa Sprzedającego ani nie przejmie jego zobowiązań.

W skład Nieruchomości wchodzą:

prawo użytkowania wieczystego działek nr 1, 2, 3 (dalej: Grunt 36);
prawo użytkowania wieczystego działek nr 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17 (dalej: Grunt 35);
prawo użytkowania wieczystego działki nr 18 (dalej: Grunt 12).

Użytkownikiem wieczystym Gruntu 36 i Gruntu 35 jest Sprzedający. Użytkownikiem wieczystym Gruntu 12 jest Sp. z o.o. (dalej: Sp. z o.o.). W Umowie Przedwstępnej sprzedaży nieruchomości Sprzedający oraz Sp. z o.o. zobowiązali się, że Sp. z o.o. przeniesie na rzecz Sprzedającego prawo użytkowania wieczystego Gruntu 12, przed planowaną datą dostawy. Jeżeli zobowiązanie nie zostanie spełnione, Grunt 12, nie będzie stanowił przedmiotu dostawy Nieruchomości przez Sprzedającego.

Jeżeli przed dniem zawarcia Umowy Sprzedaży dokonany zostałby podział działek, zmianie ulegną ich numery ewidencyjne.

Wnioskodawcy nie mają wiedzy na temat jakichkolwiek obiektów budowlanych znajdujących się na Nieruchomości. Nie można jednak zupełnie wykluczyć istnienia obiektów budowlanych pod powierzchnią ziemi. Z tego względu Wnioskodawcy złożą przed dniem dokonania dostawy, na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT do właściwego dla Kupującego Naczelnika Urzędu Skarbowego oświadczenie dot. Nieruchomości, o wyborze opcji opodatkowania VAT sprzedaży budynków / budowli wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu.

Transakcja sprzedaży będzie obejmować Nieruchomości, dla których obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (dalej: MPZP).

Nieruchomości będące przedmiotem sprzedaży, zgodnie z ustaleniami MPZP znajdują się w granicach terenów oznaczonych symbolami: C4.ZP, C5.U, C6.U, 16.KD-L. Jedna z działek (nr 4) znajduje się w granicach terenów oznaczonych dwoma symbolami C5.U i 16.KD-L.

Zgodnie z MPZP teren o symbolu C5.U, przeznaczony jest pod usługi z zakresu biur (przeznaczenie podstawowe) oraz pod usługi z zakresu handlu detalicznego, gastronomii (przeznaczenie uzupełniające). Warunki zabudowy i zagospodarowania terenu:

dopuszcza się realizację funkcji uzupełniającej wyłącznie w obrębie dwóch pierwszych nadziemnych kondygnacji budynku o funkcji podstawowej;
zakazuje się realizacji obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2;
ustala się minimalną powierzchnię działki budowlanej - 2000 m2;
ustala się zasady tworzenia działek budowlanych zgodnie z § 15;
ustala się wskaźnik minimalnej powierzchni biologicznie czynnej - 10%;
ustala się wskaźnik maksymalnej intensywności zabudowy - 2,7;
ustala się maksymalną wysokość zabudowy - 30 m;
ustala się minimalną wysokość zabudowy - 15 m;
nakazuje się stosowanie dachów płaskich, tj. o maksymalnym kącie nachylenia połaci do 12°;
ustala się nieprzekraczalne linie zabudowy - zgodnie z rysunkiem planu;
ustala się zasady realizacji ogrodzeń zgodnie z § 5;
ustala się zasady realizacji reklam zgodnie z § 7 ust. 1;
ustala się zasady realizacji szyldów zgodnie z § 7 ust. 2;
ustala się zasady kolorystyki elewacji budynków zgodnie § 8;
ustala się zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego zgodnie z § 9.

Teren o symbolu C6.U, przeznaczony jest pod usługi z zakresu biur (przeznaczenie podstawowe) oraz pod usługi z zakresu handlu detalicznego, gastronomii, kultury i rekreacji (przeznaczenie uzupełniające). Warunki zabudowy i zagospodarowania terenu:

dopuszcza się realizację funkcji uzupełniającej wyłącznie w obrębie dwóch pierwszych nadziemnych kondygnacji budynku o funkcji podstawowej;
zakazuje się realizacji obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2;
dopuszcza się realizację lokalnych dominant wysokościowych w rejonie oznaczonym symbolami graficznymi na rysunku planu, przy czym ustala się maksymalną sumaryczną powierzchnie zabudowy ww. dominant nie większą niż 10% powierzchni terenu;
ustala się minimalną powierzchnię działki budowlanej - 2000 m2;
ustala się zasady tworzenia działek budowlanych zgodnie z § 15;
ustala się wskaźnik minimalnej powierzchni biologicznie czynnej - 10%;
ustala się wskaźnik maksymalnej intensywności zabudowy - 3,0;
ustala się maksymalną wysokość zabudowy:
1. nie więcej niż 30,0 m z zastrzeżeniem lit. b);
2. nie więcej niż 46,5 m dla lokalnych dominant wysokościowych w rejonie oznaczonym symbolami graficznymi na rysunku planu;
ustala się minimalną wysokość zabudowy - 15 m;
nakazuje się stosowanie dachów płaskich, tj. o maksymalnym kącie nachylenia połaci do 12°;
ustala się nieprzekraczalne linie zabudowy -zgodnie z rysunkiem planu;
ustala się realizację ciągu pieszo-rowerowego w rejonie oznaczonym na planie rysunku, przy czym zakazuje się jego przegradzania;
nakazuje się wytworzenie rzędu drzew w rejonie wyznaczonym na planie rysunku;
ustala się zasady realizacji ogrodzeń zgodnie z § 5;
ustala się zasady realizacji reklam zgodnie z § 7 ust. 1;
ustala się zasady realizacji szyldów zgodnie z § 7 ust. 2;
ustala się zasady kolorystyki elewacji budynków zgodnie z § 8;
ustala się zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego zgodnie z § 9.

Teren o symbolu C4.ZP przeznaczony jest pod zieleń urządzoną. Warunki zabudowy i zagospodarowania terenu:

zakazuje się realizacji obiektów kubaturowych poza obiektami małej architektury;
ustala się realizację ciągów pieszych w formie alej parkowych i placyków pieszych;
ustala się realizację głównych ciągów pieszo-rowerowych w rejonach oznaczonych na rysunku planu;
dla terenu jako przestrzeni publicznej:
1. nakazuje się dostosowanie do potrzeb osób niepełnosprawnych urządzeń i powierzchni przeznaczonych dla ruchu pieszego, takich jak: chodniki, pochylnie, schody zgodnie z § 11 pkt 2;
2. nakazuje się stosowanie jednakowych elementów wyposażenia powtarzalnego zgodnie z § 11 pkt 2;
ustala się wskaźnik minimalnej powierzchni biologicznie czynnej - 70%;
nakazuje się zachowanie zwartych grup zadrzewień na 60% powierzchni terenu;
dopuszcza się częściowo rekompozycję istniejących drzew, po spełnieniu przepisów odrębnych;
nakazuje się kształtowanie zwartych grup zieleni od strony dróg publicznych 1.1. KDGP,16 KD-L;
zakazuje się grodzenia terenu;
zakazuje się rozmieszczenia reklam;
zakazuje się rozmieszczenia szyldów;
ustala się zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego zgodnie z § 9.

Teren o symbolu 16.KD-L przeznaczony jest pod drogę publiczną klasy lokalnej. Warunki zabudowy i zagospodarowania terenu:

ustala się linie rozgraniczające o szerokości minimum 12,0 m na odcinku od 13.KD-L ul. Rokokowej do północnej linii rozgraniczającej terenu C5.U;
ustala się południowo-wschodnią linię rozgraniczającą drogi na odcinku od rejonu północnej linii rozgraniczającej terenu C5.U do 4. KD-L projektowanej 1;
ustala się jednojezdniowy przekrój drogi;
ustala się powiązania poprzez skrzyżowania następującymi drogami:
1. 4.KD-L projektowaną 1;
2. 13. KD-L ul. Rokokową;
3. 17.KD-D projektowaną 4;
ustala się prowadzenie chodników po obu stronach jezdni;
dopuszcza się parkowanie przyuliczne, w formie zatok postojowych, po północnozachodniej stronie jezdni.

Warunki zagospodarowania terenu niezwiązane z urządzeniami drogowymi:

ustala się zasady realizacji reklam zgodnie z § 7 ust. 1;
ustala się zasady realizacji szyldów zgodnie z § 7 ust. 2;
ustala się zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego zgodnie z § 9;
teren stanowi przestrzeń publiczną zgodnie z § 11 pkt 1 i obowiązują dla niego przepisy § 11 pkt 2;
obowiązują ogólne zasady rozbudowy, przebudowy i budowy systemów infrastruktury technicznej zgodnie z § 17.

Zbywane Nieruchomości nie są jedynymi składnikami majątku Sprzedającego. Sprzedający posiada również inne nieruchomości, których sprzedaż jest również objęta Umową Przedwstępną, z tym, że nabywcą tych nieruchomości, są podmioty inne niż Kupujący.

Nieruchomości będące przedmiotem sprzedaży nie są wyodrębnione ani organizacyjnie ani finansowo w przedsiębiorstwie Sprzedającego. Sprzedający nie zatrudnia również żadnych pracowników. Zarządzanie Nieruchomościami jest zlecone odrębnemu podmiotowi i w żadnym wypadku umowa o zarządzanie nie zostanie przeniesiona na Kupującego. Przeniesieniu na Kupującego nie będą podlegały również zaciągnięte przez Sprzedającego pożyczki przeznaczone na finansowanie bieżącej działalności operacyjnej i inwestycyjnej tej spółki Sprzedającego.

Sprzedający nabył Grunt 35 w 2013 roku, w drodze aportu. Aport tych działek nie był opodatkowany VAT. Działki o numerach ewidencyjnych 1, 2 i 31 wchodzące do obrębu
(Grunt 36) zostały nabyte przez Sprzedającego w drodze zamiany nieruchomości w 2016 r. (dostawy były opodatkowane VAT). Umowa zamiany została zawarta ze wspomnianą już wcześniej spółką Sp. z o.o. Sprzedającemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem Gruntu 36 oraz będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z planowanym nabyciem Gruntu 12 (nabycie od spółki Sp. z o.o.). W przypadku Gruntu 35 Sprzedający nie odliczył podatku VAT, ponieważ dostawa nie była opodatkowana VAT (na dzień dostawy nie był jeszcze uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego).

Co do zasady, do dnia zawarcia Umowy Przedwstępnej, Nieruchomości nie były wykorzystywane przez Sprzedającego w celach komercyjnych, tj. nie były przedmiotem umowy najmu czy dzierżawy. Wyjątkiem tu były jednak działki o numerach: 11 i 17, które na przełomie lat 2016 i 2017 były przedmiotem umowy najmu. W 2016 roku Sprzedający zawarł umowę najmu części działki o numerze 124 z przeznaczeniem na składowanie na niej materiałów budowlanych oraz parkowanie tam maszyn i urządzeń. W związku z zawartą umową najmu Sprzedający wystawiał stosowną fakturę VAT, a wynagrodzenie wynikające z umowy najmu powiększane było o podatek VAT. Podobnie we wrześniu 2016 r. Sprzedający, w drodze aneksu do zawartej wcześniej umowy najmu dotyczącej innej działki, oddał w najem działkę o numerze ewidencyjnym 17. Przedmiotem najmu była część działki (20 metrów kwadratowych), z przeznaczeniem na umieszczenie banneru reklamowego. W związku z zawarciem w 2016 roku aneksu do umowy najmu i objęcia najmem części działki o numerze ewidencyjnym 17, Sprzedający wystawiał na najemcę faktury VAT, doliczając do określonego w umowie najmu wynagrodzenia netto stosowny podatek VAT.

Wchodzące w skład Nieruchomości działki, zostały przez Sprzedającego nabyte z zamiarem ich późniejszej odsprzedaży, w związku z czym od początku były one wprowadzone do ksiąg rachunkowych Sprzedającego w pozycji środków obrotowych, przeznaczonych do sprzedaży.

Kupujący zamierza wykorzystywać Nieruchomości do działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

W uzupełnieniu do wniosku, Wnioskodawca wskazał, że postanowienia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w odniesieniu do każdej z działek, która będzie przedmiotem sprzedaży są następujące:

działka nr 1 znajduje się w granicach terenów oznaczonych symbolem C6.U

działka nr 2 znajduje się w granicach terenów oznaczonych symbolem C6.U

działka nr 3 znajduje się w granicach terenów oznaczonych symbolem C6.U

działka nr 4 znajduje się w granicach terenów oznaczonych symbolem C5.U, 16.KD-L

działka nr 5 znajduje się w granicach terenów oznaczonych symbolem 16.KD-l

działka nr 6 znajduje się w granicach terenów oznaczonych symbolem C5.U

działka nr 7 znajduje się w granicach terenów oznaczonych symbolem C5.U

działka nr 8 znajduje się w granicach terenów oznaczonych symbolem C5.U

działka nr 9 znajduje się w granicach terenów oznaczonych symbolem C6.U

działka nr 18 znajduje się w granicach terenów oznaczonych symbolem C6.U

działka nr 10 znajduje się w granicach terenów oznaczonych symbolem C6.U

działka nr 11 znajduje się w granicach terenów oznaczonych symbolem C6.U

działka nr 12 znajduje się w granicach terenów oznaczonych symbolem C6.U

działka nr 13 znajduje się w granicach terenów oznaczonych symbolem C6.U

działka nr 14 znajduje się w granicach terenów oznaczonych symbolem C6.U

działka nr 15 znajduje się w granicach terenów oznaczonych symbolem C6.U

działka nr 16 znajduje się w granicach terenów oznaczonych symbolem C6.U

działka nr 17 znajduje się w granicach terenów oznaczonych symbolem C4.ZP

Działki będące przedmiotem sprzedaży, zgodnie z Umową Przedwstępną zdefiniowaną we wniosku o interpretację są działkami niezabudowanymi.

Na działce nr 17 nie znajduje się obecnie baner reklamowy (baner usunięto w 2016 roku). Działka nr 17 była jeszcze przez jakiś czas wynajmowana w kolejnych latach, jednak nie było już na niej baneru. Sprzedający nigdy nie był właścicielem banneru reklamowego. Sprzedający nigdy nie ujmował baneru w swojej ewidencji jako budowli i nie dokonywał jakichkolwiek odpisów amortyzacyjnych. Sprzedający nigdy nie rozliczał nakładów na baner reklamowy z jego właścicielem.

Sprzedający na działce nr 11 nie poczynił jakichkolwiek działań, nie ponosił nakładów dotyczących utwardzenia lub ogrodzenia terenu itp., w celu składowania tam materiałów budowlanych oraz parkowania maszyn i urządzeń.

Do dnia zawarcia Umowy Przedwstępnej, Sprzedający nie wykorzystywał działek o nr 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 12, 13, 14, 15, 16 - wchodzących w skład Gruntu 35 ani do działalności opodatkowanej, ani zwolnionej.

Jak zostało wskazane we wniosku o interpretację, części działek o numerach 11 i 17 były przedmiotem umowy najmu i ich wynajem był opodatkowany VAT.

Wraz z zawarciem Umowy Przedwstępnej, 11 marca 2020 r. została zawarta umowa dzierżawy, pomiędzy Sprzedającym oraz Sp. z o.o. a Wnioskodawcą. Na mocy tej umowy, Wnioskodawca ma prawo do dysponowania Nieruchomością na cele budowlane, ale na terenie Nieruchomości, do momentu dostawy nie zostaną wybudowane budynki lub budowle. Prawo to obejmuje między innymi prawo posadowienia na Nieruchomości jednego lub dwóch banerów reklamowych, niezwiązanych trwale z Nieruchomością. W związku z zawarciem umowy, Sprzedający otrzymuje miesięczne wynagrodzenie (czynsz), które jest opodatkowane VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania

(pytania nr 1, 2 i 3 wniosku):

Czy sprzedaż Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu VAT, nie będzie wyłączona z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?
Czy dostawa Nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem VAT jako dostawa terenów niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę lub opodatkowana podatkiem VAT, w związku z rezygnacją ze zwolnienia od podatku VAT i wyborem opcji opodatkowania podatkiem VAT zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT?
Czy Kupującemu będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia Nieruchomości i przeniesienia nadwyżki na kolejny okres rozliczeniowy lub otrzymania zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad podatkiem należnym?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Nieruchomości będące przedmiotem omawianej sprzedaży nie stanowią przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, a tym samym sprzedaż Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu VAT, nie będzie wyłączona z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.
Dostawa Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu VAT jako dostawa terenów niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę lub opodatkowaniu VAT w związku z rezygnacją ze zwolnienia od podatku VAT i wyborem opcji opodatkowania podatkiem VAT zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.
Kupujący będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu transakcji i do przeniesienia nadwyżki na kolejny okres rozliczeniowy lub otrzymania zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad podatkiem należnym.

Ad 1

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przedsiębiorstwo jest zdefiniowane w art. 55¹ Kodeksu cywilnego jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej.

Natomiast pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania (art. 2 pkt 27e ustawy o VAT).

Sprzedawane Nieruchomości nie będą stanowić przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ponieważ nie są wyodrębnione organizacyjnie ani finansowo w przedsiębiorstwie Sprzedającego. Sprzedający posiada również inne nieruchomości, oprócz tych będących przedmiotem niniejszej sprzedaży. Wraz z przejściem Nieruchomości, nie będą przenoszone na Kupującego umowy jakie Sprzedający zawarł w zakresie zarządzania Nieruchomościami, czy w zakresie finansowania.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towaru i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie prawa użytkowania wieczystego (art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT). Towarami, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Dostawa towaru jest objęta zakresem definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, na podstawie którego przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Nieruchomości będące przedmiotem sprzedaży spełniają definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. W związku z powyższym sprzedaż Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Ad 2

Uzasadnienie w stosunku do gruntów niezabudowanych

Dostawa działek gruntu wchodzących w skład Nieruchomości, na których nie znajdują się budynki, budowle lub ich części będzie podlegać opodatkowaniu 23% VAT jak dostawa terenów niezabudowanych, przeznaczonych pod zabudowę (art. 43. ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2- 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże na podstawie przepisów z art. 146aa ust. 1 pkt 1, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (art. 2 pkt 33 ustawy o VAT).

Z powyższego przepisu wynika, że kluczowe znaczenie dla określenia przeznaczenia terenu, a co za tym idzie zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, ma miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy.

Działki gruntu wchodzące w skład Nieruchomości stanowią tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, zatem ich sprzedaż nie będzie zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Sprzedaż gruntów niezabudowanych jest opodatkowana VAT, jeżeli tereny te są przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu, zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Dla Nieruchomości będących przedmiotem sprzedaży obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (MPZP). Nieruchomości znajdują się w granicach terenów oznaczonych w MPZP symbolami: C4.ZP, C5.U, C6.U, 16.KD-L.

Przeznaczenie terenów należy ustalać na podstawie kompleksowych zapisów zawartych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, biorąc pod uwagę możliwość zabudowy działek o obiekty budowlane.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 Prawa budowlanego, pod pojęciem obiektu budowlanego należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Działki gruntu znajdujące się w granicach terenów oznaczanych symbolami C5.U, C6.U są przeznaczone pod zabudowę, ponieważ zgodnie z warunkami zabudowy i zagospodarowania terenu określonymi w MPZP mogą zostać na nich wybudowane m.in. obiekty handlowe o powierzchni sprzedaży poniżej 2000 m2, biura, które w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego stanowią budynki.

Działki gruntu znajdujące się w granicach terenów oznaczonych symbolem 16.KD-L, również są przeznaczone pod zabudowę, ponieważ zgodnie z warunkami zabudowy i zagospodarowania terenu określonymi w MPZP mogą zostać na nich wybudowane m.in. drogi, chodniki, które stanowią budowle w rozumieniu Prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Obiektem liniowym jest natomiast obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane oraz kable zainstalowane w kanale technologicznym nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego (art. 3 pkt 3a Prawa budowlanego).

Podobnie w przypadku działki gruntu znajdującej się w granicach terenu oznaczonego symbolem C4.ZP, który jest przeznaczony pod zieleń urządzoną.

Przykładami obiektów budowlanych, które mogą zostać wybudowane na terenach oznaczonych symbolem C4.ZP są obiekty małej architektury oraz ciągi piesze w formie alejek parkowych i placyków pieszych, ciągi pieszo-rowerowe, chodniki, pochylnie, schody, które mogą stanowić budowle w rozumieniu prawa budowlanego.

Obiektami małej architektury w rozumieniu art. 3 pkt 4 Prawa budowlanego są niewielkie obiekty, a w szczególności:

kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury,
posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej,
użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki.

Podsumowując, działki gruntu wchodzące w skład Nieruchomości znajdujące się w granicach terenów oznaczonych symbolami C4.ZP, C5.U, C6.U, 16.KD-L, są przeznaczone pod zabudowę zgodnie z MPZP (mogą na nich zostać wybudowane obiekty budowlane) i ich sprzedaż będzie opodatkowana podatkiem VAT wg stawki 23%.

Stanowisko Wnioskodawców znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe.

Na przykład w interpretacji indywidualnej z 21 czerwca 2016 r. (sygn. IBPP1/4512-347/16/ES) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, że: zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego obie działki (nr 5615 i 5616) pomimo, iż części tych działek wg miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego są oznaczone różnymi symbolami, to jednak zgodnie z przeznaczeniem podstawowym tych działek lub ich przeznaczeniem dopuszczalnym, istnieje możliwość przeznaczenia ww. terenu pod drogi wewnętrzne, urządzenia komunikacji pieszej i kołowej, sieci infrastruktury technicznej, zabudowę produkcyjną, usługową, handlowa, obiekty, urządzenia i sieci infrastruktury technicznej. Ponieważ ww. elementy stanowią obiekty budowlane zgodnie z przepisami ustawy Prawo budowlane, stwierdzić należy, iż działki te nie stanowią terenu nieprzeznaczonego pod zabudowę. Tym samym dostawa działek nr 5615 i 5616 jako gruntu przeznaczonego pod zabudowę nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na mocy cyt. art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

W interpretacji indywidualnej z 21 lipca 2016 r. (sygn. IBPP2/4512-259/16/EK) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stanął na stanowisku, że: w odniesieniu do części działki 267/2 oznaczonej symbolem ZL stanowiącej teren leśny, na której zgodnie z MPZP dopuszcza się m.in. realizację urządzonych miejsc do odpoczynku z obiektami i urządzeniami małej architektury będących obiektami budowlanymi zgodnie z art. 3 pkt 1 ww. ustawy Prawo budowlane należy uznać ją w tej części za teren budowlany, a tym samym jej dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

W interpretacji indywidualnej z 12 maja 2017 r. (sygn. 3063-ILPP2-3.4512.81.2017.2.AG), Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej przedstawił pogląd, że: miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla działki oznaczonej nr 7/5, obejmującej teren wód powierzchniowych śródlądowych WS 5, dopuszcza budowę obiektów przeznaczenia uzupełniającego, w tym m.in. obiektów i urządzeń infrastruktury technicznej, należy stwierdzić, że działka ta stanowi grunt przeznaczony pod zabudowę, zatem jest terenem budowlanym. Podsumowując, dostawa działki nr 7/5 położonej na obszarze oznaczonym symbolem WS 5 nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, bowiem jest to grunt przeznaczony pod zabudowę.

W związku z powyższym, dostawa niezabudowanych działek gruntu wchodzących w skład Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu 23% VAT jako dostawa terenów niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

Uzasadnienie w stosunku do gruntów, na których mogą znajdować się obiekty budowlane.

Wnioskodawcy nie mają wiedzy na temat jakichkolwiek obiektów budowlanych znajdujących się na Nieruchomości. Jeżeli na Nieruchomości znajdowałyby się jakieś obiekty budowlane (np. budowle pod ziemią), ich sprzedaż byłaby opodatkowana wg następujących zasad.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT dostawa budynków, budowli lub ich części jest zwolniona z opodatkowania VAT, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynku lub budowli, która jest zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT,
złożą, przed dniem dostawy tych obiektów do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla nabywcy zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT, oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 Ustawy o VAT, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub imię i nazwisko, adresy i numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy i kupującego,
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub jej części,
adres budynku, budowli lub ich części.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawcy są zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT i złożą przed dostawą oświadczenie, na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, o rezygnacji ze zwolnienia i wyborze opcji opodatkowania VAT sprzedaży budynków/budowli wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu.

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29a ust. 8 ustawy o VAT)

W konsekwencji, dostawa Nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem VAT wg właściwej stawki podatku VAT.

Ad 3

Zgodnie z art. 86 ust. 1. ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania działalności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu (a) nabycia towarów i usług lub (b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi (art. 86 ust. 2 ustawy o VAT).

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

Prawo do odliczenia podatku VAT powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzyma fakturę (art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Kupujący zamierza wykorzystywać Nieruchomości wyłącznie do działalności opodatkowanej VAT. Zdaniem Wnioskodawców przedmiotowa sprzedaż będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT wg stawki 23%, ponieważ nie stanowi dostawy przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa i zostanie złożone oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia i wyborze opcji opodatkowania.

W świetle powyższego - zdaniem Wnioskodawców - po dokonaniu przedmiotowej sprzedaży i otrzymaniu faktury VAT, Kupującemu będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony przy nabyciu Nieruchomości.

Nadwyżka podatku VAT naliczonego nad podatkiem VAT należnym podlegać będzie zwrotowi na zasadach określonych w art. 87 ustawy o VAT lub przeniesieniu do rozliczenia za następne okresy rozliczeniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, ().

W świetle powyższych uregulowań grunt spełnia definicję towaru określoną art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 cyt. ustawy.

Z przytoczonych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że co do zasady opodatkowaniu podlegają czynności odpłatne.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji przedsiębiorstwa. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją określoną w ustawie Kodeks cywilny.

Na mocy art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 z późn. zm.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W art. 55² ustawy Kodeks cywilny, ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny określenie w szczególności wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. Nie wszystkie elementy tworzące przedsiębiorstwo są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona obiektywnie oceniając posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że dnia 11 marca 2020 Wnioskodawcy zawarli w formie aktu notarialnego Przedwstępną umowę sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu, prawa własności gruntu oraz innych praw. W ramach sprzedaży Nieruchomości na Kupującego mają zostać przeniesione prawa wynikające z polisy ubezpieczenia tytułu prawnego w zakresie dotyczącym sprzedawanej Nieruchomości. Kupujący nie nabędzie żadnych innych składników przedsiębiorstwa Sprzedającego, ani nie przejmie jego zobowiązań. W skład Nieruchomości wchodzi prawo użytkowania wieczystego działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18. Zbywane Nieruchomości nie są jedynymi składnikami majątku Sprzedającego. Sprzedający posiada również inne nieruchomości, których sprzedaż również jest objęta Umową Przedwstępną, z tym, że nabywcą tych nieruchomości są podmioty inne, niż Kupujący. Nieruchomości będące przedmiotem sprzedaży nie są wyodrębnione ani organizacyjnie, ani finansowo w przedsiębiorstwie Sprzedającego. Sprzedający nie zatrudnia również żadnych pracowników. Zarządzanie Nieruchomościami jest zlecone odrębnemu podmiotowi i w żadnym wypadku umowa o zarządzaniu nie zostanie przeniesiona na Kupującego. Przeniesieniu na Kupującego nie będą również podlegały zaciągnięte przez Sprzedającego pożyczki przeznaczone na finansowanie bieżącej działalności operacyjnej i inwestycyjnej tej spółki Sprzedającego.

W tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy przedmiotowa Transakcja nie będzie wyłączona z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

W świetle przedstawionej treści wniosku i przywołanych przepisów należy stwierdzić, że brak jest podstaw do uznania opisanego przedmiotu transakcji za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny, jak również za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z wniosku, planowanej dostawie Nieruchomości nie będzie towarzyszyło przeniesienie szeregu kluczowych składników majątku, składających się na definicję przedsiębiorstwa. Poza zakresem opisanej transakcji pozostaną zobowiązania, umowy zarządzania. Przeniesieniu na Kupującego nie będą również podlegały zaciągnięte przez Sprzedającego pożyczki przeznaczone na finansowanie bieżącej działalności operacyjnej i inwestycyjnej Sprzedającego. W ramach transakcji nie dojdzie również do przejścia pracowników sprzedającego w ramach tzw. przejścia zakładu pracy.

Należy więc stwierdzić, że przedmiotowa transakcja nie będzie obejmować składników majątkowych pozwalających na kontynuowanie działalności gospodarczej bez konieczności angażowania przez nabywcę innych składników majątku lub podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki.

W związku z tym, przedmiot Transakcji nie będzie stanowił przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny.

Opisany we wniosku przedmiot transakcji sprzedaży nie stanowi w istniejącym przedsiębiorstwie Sprzedającego zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT, ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy. Przedmiot Transakcji nie stanowi składników majątkowych wydzielonych organizacyjnie i funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie Sprzedającego, które umożliwiałyby prowadzenie niezależnego przedsiębiorstwa. Zatem, przedmiot Transakcji, nie może funkcjonować jako samodzielny podmiot gospodarczy. Tym samym, będące przedmiotem sprzedaży składniki majątkowe nie są na tyle zorganizowane, aby umożliwiały prowadzenie na nich działalności bez dodatkowych nakładów Nabywcy.

Zatem w okolicznościach przedstawionych we wniosku opisany przedmiot Transakcji, nie będzie stanowić przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny, jak również zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym jej sprzedaż nie będzie stanowiła transakcji wyłączonej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Planowana transakcja zbycia składników majątkowych Sprzedającego będzie stanowić w myśl art. 7 ust. 1 ustawy dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

W zawiązku z tym, że sprzedaż Nieruchomości nie będzie stanowiła transakcji wyłączonej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, to należy ją opodatkować właściwą stawka podatku VAT.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r.

o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2018 r., poz. 1945 z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren
z przeznaczeniem pod zabudowę.

Z opisu sprawy wynika, że działki będące przedmiotem sprzedaży zgodnie z Umową Przedwstępną zdefiniowaną we wniosku o interpretację są działkami niezabudowanymi. Zgodnie z postanowieniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wszystkie działki stanowią grunt przeznaczony pod zabudowę (usługi z zakresu biur, handel detaliczny, gastronomia, turystyka hotele, zieleń urządzona, droga publiczna). A zatem przedmiotem dostawy będzie grunt niezabudowany przeznaczony zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania pod zabudowę, a więc teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy. Tym samym dostawa ww. działek nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Dla sprzedaży nieruchomości, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy zbadać warunki do zwolnienia transakcji od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Dla zastosowania powyższego zwolnienia muszą być spełnione łącznie dwa warunki, tj.:

towary musiały być wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej (w tym np. tej o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy);

nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków wyklucza zastosowanie zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, Sprzedający nabył Grunt 35 w 2013 roku w drodze aportu. Aport tych działek nie był opodatkowany VAT. Z tego względu nie można uznać, że Sprzedającemu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, skoro nabycie przez niego ww. Gruntu 35 nie było w ogóle objęte tym podatkiem. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że do dnia zawarcia Umowy Przedwstępnej, Sprzedający nie wykorzystywał działek o nr 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 12, 13, 14, 15, 16 - wchodzących w skład Gruntu 35 ani do działalności opodatkowanej, ani zwolnionej. W odniesieniu natomiast do Gruntu 36 i 12, Sprzedającemu przysługiwało lub będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem ww. dziełek. Ponadto wraz z podpisaniem umowy przedwstępnej została zawarta umowa dzierżawy Gruntu 12. Kupujący na podstawie ww. umowy dzierżawy ma prawo do dysponowania Nieruchomością na cele budowlane. Do momentu dostawy na Nieruchomości nie zostaną wybudowane budynki lub budowle. Dzierżawiący ma prawo do posadowienia na Nieruchomości jednego lub dwóch bannerów reklamowych niezwiązanych trwale z Nieruchomością. Ponadto jak wskazał sam Wnioskodawca, działki o numerach 11 i 17 były wykorzystywane do działalności opodatkowanej (umowy najmu). W związku z zawarciem umowy, Sprzedający otrzymuje miesięczne wynagrodzenie (czynsz), które jest opodatkowane VAT. Tym samym transakcja nie może/nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Należy zatem stwierdzić, że w odniesieni do dostawy Nieruchomości nie są spełnione warunki zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Mając na uwadze treść przywołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że dla planowanej transakcji nie znajdzie zastosowania ani zwolnienie od VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ani w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. W konsekwencji, sprzedaż przedmiotowej Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu właściwą stawką podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dostawa działki gruntu nr 35, 36 i 12 nie będzie podlegać zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należało uznać za prawidłowe.

Ad 3

Odnosząc się do prawa do odliczenia podatku naliczonego stwierdzić należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada, wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Według art. 86 ust. 11 ustawy jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Z wniosku wynika, że Kupujący jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Nabyte Nieruchomości (działki nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18) będzie wykorzystywał do działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Wątpliwości Strony dotyczą prawa do odliczenia i zwrotu nadwyżki podatku naliczonego z tytułu planowanej transakcji.

Jak wyżej wskazał tut. Organ, sprzedaż Nieruchomości (działki nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18) na rzecz Wnioskodawcy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT wg właściwej stawki, tym samym Sprzedający jako czynny podatnik podatku VAT będzie zobowiązany opodatkować jej sprzedaż na rzecz Wnioskodawcy.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, należy stwierdzić, że Kupujący będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem Nieruchomości. Wynika to z faktu, że w analizowanym przypadku będą spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego. Nabyta przez kupującego Nieruchomość będzie służyła czynnościom opodatkowanym, a Kupujący jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Zatem Zainteresowany będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego z tej transakcji zgodnie z art. 86 ust. 10 i 10b lub ust. 11 ustawy. Tym samym w przypadku, gdy w rozliczeniu za dany okres rozliczeniowy wystąpi nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, to Kupującemu będzie przysługiwało z tego tytułu prawo do zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawców w zakresie pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ pragnie wskazać, że interpretacja wydana jest w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe (jak wskazał Wnioskodawca, sprzedaż dotyczy działek niezabudowanych) a nie hipotetyczne założenie, że działki mogą być zabudowane, ale Wnioskodawca nie ma wiedzy na ten temat.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie stawki podatku, jaką będzie opodatkowana Nieruchomość (część pytania nr 2 wniosku) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Tut. Organ wskazuje również, że w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie