Brak prawa do odliczenia podatku od towarów i usług. Warunek uprawniający do odliczenia podatku VAT w świetle Art. 86 ust.1 nie został spełniony, ef... - Interpretacja - 0114-KDIP4-3.4012.318.2020.2.DS

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 08.09.2020, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.318.2020.2.DS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia podatku od towarów i usług. Warunek uprawniający do odliczenia podatku VAT w świetle Art. 86 ust.1 nie został spełniony, efekty realizacji zadania nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2020 r. (data wpływu 25 czerwca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 lipca 2020 r. (data wpływu 21 lipca 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 8 lipca 2020 r. (doręczone dnia 10 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT z tytułu realizowanego projektu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT z tytułu realizowanego projektu. Wniosek ten uzupełniono na wezwanie z dnia 8 lipca 2020 r. ( doręczone dnia 10 lipca 2020 r.) pismem z dnia 21 lipca 2020 r. ( data wpływu 21 lipca 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny sprecyzowany następnie w nadesłanym uzupełnieniu:

W terminie 1 marca 2018 r. 30 czerwca 2019 r. Wnioskodawca () realizował projekt pn. (). Projekt był realizowany w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa () na lata 2014-2020. Celem głównym projektu było: Podniesienie jakości kształcenia zawodowego w zawodzie technik mechatronik w ZSR im. () w () i dostosowanie do potrzeb regionalnej gospodarki w kierunkach i branżach szczególnie istotnych dla rozwoju regionu województwa () poprzez rozbudowę i przebudowę infrastruktury na cele praktycznej nauki zawodu wraz z zakupem niezbędnego wyposażenia w okresie 1 marca 2018 r. - 30 czerwca 2019 r. Rozbudowany i przebudowany obiekt został wyposażony w nowoczesny sprzęt, oprogramowanie komputerowe, maszyny i urządzenia. Ponadto prace w ramach przedmiotowego projektu, pozwoliły na dostosowanie obiektu na cele praktycznej nauki zawodu do współczesnych standardów użytkowych szkolnictwa zawodowego. Zakupiony w ramach inwestycji sprzęt to urządzenia o optymalnych parametrach obecnie występujących na rynku, które zapewniają funkcjonowanie rezultatów przez cały okres odniesienia.

Art. 15 ust. 6 ustawy Ordynacja podatkowa stanowi, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań, dla realizacji których zostały powołane.

Wnioskodawca () jest zobowiązany złożyć przedmiotową interpretację indywidualną wraz z wnioskiem o płatność w celu rozliczenia inwestycji. Koszty związane z podatkiem od towarów i usług VAT zostały uwzględnione po stronie wydatków kwalifikowanych projektu.

W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał że jest czynnym podatnikiem VAT. Nabyte w ramach przedmiotowego projektu towary i usługi nie będą wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast faktury za towary i usługi nabyte w ramach realizacji projektu były wystawiane na Wnioskodawcę ().

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca () realizując projekt inwestycyjny z powyższego zakresu i programu może odzyskać koszt poniesionego podatku VAT, biorąc pod uwagę argumenty przytoczone w niniejszym wniosku i aktualne uwarunkowania prawne?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W przedstawionym przypadku nie ma związku ze sprzedażą opodatkowaną bowiem jak wskazano we wniosku zrealizowana inwestycja nie będzie służyć do wykonywania czynności opodatkowanych. Wnioskodawca () stoi na stanowisku, że jeśli w przyszłości zaistnieją przesłanki umożliwiające odliczenie podatku VAT (biorąc pod uwagę zmieniające się przepisy prawa), zwróci zrefundowane w ramach projektu części poniesionego podatku VAT. W realizowanych do chwili obecnej przez Wnioskodawca () podobnych inwestycjach przy wsparciu środków pochodzących z Unii Europejskiej, koszt podatku VAT stanowił wydatek kwalifikowalny z uwagi na brak możliwości jego odzyskania. Reasumując, Wnioskodawca () realizując wspomniany projekt nie ma możliwości pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony, bądź otrzymania zwrotu kwoty podatku VAT i usług z tytułu zrealizowanej inwestycji jak również prawa zaliczenia go do kosztów uzyskania przychodu, zatem stanowi on koszt kwalifikowalny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Możliwość skorzystania z odliczenia podatku naliczonego reguluje art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  1. nabycia towarów i usług,
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z treści powołanych przepisów wynika, że z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, może skorzystać zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W myśl tej zasady, nie ma możliwości dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, związanego z usługami i towarami, które są wykorzystywane do czynności nieopodatkowanych lub zwolnionych z podatku VAT.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia od podatku, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, określonych w wspomnianym art. 86 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Istotne jest, aby podmiot, który chce skorzystać z obniżenia podatku, spełniał przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności, za podatnika VAT, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej według art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednostki samorządu terytorialnego są więc podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to np. czynności sprzedaży, wynajmu, dzierżawy itp. oraz umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. (), Wnioskodawca wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy (...), Wnioskodawca wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie edukacji publicznej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca realizował projekt pn. (). Projekt był realizowany w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa () na lata 2014-2020. Celem głównym projektu było: Podniesienie jakości kształcenia zawodowego w zawodzie technik mechatronik w ZSR im. () w () i dostosowanie do potrzeb regionalnej gospodarki w kierunkach i branżach szczególnie istotnych dla rozwoju regionu województwa ()poprzez rozbudowę i przebudowę infrastruktury na cele praktycznej nauki zawodu wraz z zakupem niezbędnego wyposażenia w okresie 1 marca 2018 r. - 30 czerwca 2019 r. Rozbudowany i przebudowany obiekt został wyposażony w nowoczesny sprzęt, oprogramowanie komputerowe, maszyny i urządzenia.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Nabyte w ramach przedmiotowego projektu towary i usługi nie będą wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast faktury za towary i usługi nabyte w ramach realizacji projektu były wystawiane na Wnioskodawcę ().

Wątpliwości Wnioskodawcy, dotyczą możliwości odzyskania kosztu podatku VAT poniesionego w ramach realizowanego projektu inwestycyjnego.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, uwarunkowane jest tym aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie będzie spełniony, gdyż jak wskazał Wnioskodawca - nabyte w ramach realizacji projektu towary i usługi nie będą wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w myśl art. 86 ust. 1 ustawy, z tytułu wydatków poniesionych w ramach realizacji projektu pn. (). Jednocześnie z tego tytułu nie będzie mu przysługiwało prawo zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Równocześnie należy wskazać, że pojęcie kosztu kwalifikowalnego nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej