Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
31 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 30 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 22 sierpnia 2025 r. (wpływ 22 sierpnia 2025 r.) oraz pismem z 24 sierpnia 2025 r. (wpływ 24 sierpnia 2025 r.) - w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim, bez ustanowionej rozdzielności majątkowej. Wraz z małżonkiem zaciągnął dwa kredyty hipoteczne w walucie obcej (CHF), każdy dotyczący innej nieruchomości mieszkaniowej:
- Kredyt 1 - przewidywana kwota umorzenia w ramach ugody: ok. 100.000 zł,
- Kredyt 2 - przewidywana kwota umorzenia w ramach ugody: ok. 620.000 zł.
Każda z tych nieruchomości została nabyta w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych rodziny.
Planowane jest podpisanie dwóch odrębnych ugód z bankami, każda dotycząca jednego z kredytów.
Obie ugody będą zawierane równocześnie lub w niewielkim odstępie czasu.
Wnioskodawca nie korzystał dotąd ze zwolnienia, o którym mowa w § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r.
Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego
Kredyt nr 1 - mieszkanie:
Data zawarcia umowy: 20 grudnia 2002 r.
Bank: (…) S.A. (następnie przejęty przez Bank (…)).
Cel kredytu: zakup lokalu mieszkalnego na własne cele mieszkaniowe „zakup nieruchomości mieszkalnej” (wprost wynikało z umowy).
Podmiot udzielający: bank krajowy, działający na podstawie Prawa bankowego i podlegający nadzorowi KNF.
Zabezpieczenie: hipoteka na nabytym mieszkaniu.
Zakres przewidywanego umorzenia: kapitał wraz z częścią odsetek wynikających z rozliczenia ugody. Nie obejmuje odsetek karnych ani opłat dodatkowych (prowizji, ubezpieczeń). W przypadku tego kredytu nie zaszły zdarzenia odsetek karnych (odsetek od zadłużenia przeterminowanego) - 0 zł.
Solidarność kredytobiorców: umowa kredytowa przewiduje odpowiedzialność solidarną obojga małżonków.
Planowany tryb zakończenia sprawy: zawarcie ugody z bankiem.
Kredyt nr 2 - działka i dom jednorodzinny
Data zawarcia umowy: 18 maja 2009 r. + aneks nr 1 z 18 marca 2011 r.
Bank: (…) S.A. (następnie przejęty przez (…) S.A.).
Cel kredytu: zakup działki budowlanej i budowa domu jednorodzinnego na własne cele mieszkaniowe (wprost zapisane w umowie kredytowej).
Podmiot udzielający: bank krajowy, działający na podstawie Prawa bankowego i podlegający nadzorowi KNF.
Zabezpieczenie: hipoteka ustanowiona na nieruchomości (działce wraz z domem jednorodzinnym).
Zakres przewidywanego umorzenia: kapitał oraz część odsetek brak dodatkowych opłat.
Zgodnie z warunkami umów kredytowych bank miał prawo naliczać odsetki od zadłużenia przeterminowanego. W przypadku opóźnień w spłacie rat kredytu odsetki te były naliczane na zasadach określonych w umowie (oprocentowanie od zadłużenia przeterminowanego). Natomiast w przypadku tego kredytu nie zaszły zdarzenia odsetek karnych (odsetek od zadłużenia przeterminowanego) - 0zł.
Solidarność kredytobiorców: umowa przewiduje odpowiedzialność solidarną obojga małżonków.
Planowany tryb zakończenia sprawy: zawarcie ugody z bankiem.
Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
1.Czy w przypadku zawarcia przez Wnioskodawcę dwóch odrębnych ugód z bankami, z których każda dotyczy innego kredytu mieszkaniowego i innej nieruchomości nabytej w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych, możliwe jest zastosowanie zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT) w odniesieniu do każdej z tych ugód - zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia MF z 11 marca 2022 r.?
2.Czy fakt istnienia wspólności majątkowej małżeńskiej wpływa na prawo Wnioskodawcy do skorzystania dwa razy z przedmiotowego zwolnienia - raz z tytułu ugody dotyczącej jednej nieruchomości i drugi raz z tytułu ugody dotyczącej drugiej nieruchomości?
3.Czy w przypadku zawarcia przez Wnioskodawcę dwóch odrębnych ugód z bankami - każda dotycząca innego kredytu hipotecznego zaciągniętego wspólnie z małżonką i każda na cele mieszkaniowe - możliwe jest zastosowanie zwolnienia z PIT, o którym mowa w § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r., w odniesieniu do obu ugód łącznie, tj. aby umorzenie w ramach każdej z nich nie rodziło obowiązku podatkowego po stronie Wnioskodawcy?
Pana stanowisko w sprawie
Przychody uzyskane z tytułu zawarcia ugody z bankiem w zakresie kredytów mieszkaniowych mogą korzystać ze zwolnienia na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia MF z 11 marca 2022 r.
Skoro każda z umów dotyczy odrębnej nieruchomości, a obie zostały nabyte w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych rodziny, możliwe jest zastosowanie zwolnienia dla każdej z tych umów oddzielnie.
Każdy z kredytów dotyczy innej nieruchomości mieszkaniowej, a w świetle wspólności majątkowej małżonkowie są równoprawnymi kredytobiorcami - zatem potencjalnie każdy z nich mógłby niezależnie zawrzeć taką ugodę i skorzystać z jednorazowego zwolnienia. Fakt, że kredyty zostały zaciągnięte przez małżonków pozostających w ustroju wspólności majątkowej, nie pozbawia jednego z nich prawa do skorzystania ze zwolnienia w odniesieniu do dwóch odrębnych zobowiązań mieszkaniowych.
Ograniczenie możliwości zastosowania zwolnienia jedynie do jednej z ugód prowadziłoby do nierównego traktowania podatników, oraz zachęcałoby do unikania ugód i kierowania spraw do sądów - co byłoby sprzeczne z celem rozporządzenia.
Należy przyjąć interpretację prokonsumencką, zgodną z art. 2 Konstytucji RP i zasadą równości wobec prawa - każda z osób może skorzystać z odrębnego zwolnienia, jeśli kredyty nie są tożsame i nieruchomości mają przeznaczenie mieszkaniowe.
Wniosek końcowy: Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że: zawarcie przez niego dwóch ugód frankowych z bankami, każdej dotyczącej innej nieruchomości mieszkaniowej nabytej wspólnie z małżonkiem, uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z PIT dla każdej z tych ugód niezależnie - w zakresie przypadającym na Wnioskodawcę.
Oba kredyty spełniają warunki z § 2 ust. 1 rozporządzenia (cel mieszkaniowy, osoba fizyczna, kredyt hipoteczny w banku podlegającym nadzorowi KNF).
Każdy z kredytów jest odrębnym zobowiązaniem, zabezpieczonym inną nieruchomością i dotyczącym innego celu mieszkaniowego.
Fakt wspólności majątkowej nie powinien ograniczać prawa do zastosowania zwolnienia wobec każdego z kredytów oddzielnie.
Intencją ustawodawcy było uniknięcie opodatkowania umorzeń w ramach ugód frankowych zawieranych przez osoby fizyczne dla zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych, dlatego należy przyjąć interpretację pozwalającą na objęcie zwolnieniem obu umorzeń.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Reguły dotyczące opodatkowania
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Powołany przepis wyraża tzw. zasadę powszechności opodatkowania. Regułą jest, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu, wyjątkiem zaś jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega. Wyjątki od omawianej zasady dotyczą:
- dochodów, które zostały wprost wymienione przez ustawodawcę w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zwolnione z podatku oraz
- dochodów, od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanego na podstawie art. 22 ustawy Ordynacja podatkowa (rozporządzenie takie może być wydane w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub ważnym interesem podatników).
W myśl art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Ogólne określenie „przychodów” zawiera art. 11 ust. 1 ww. ustawy. Stosownie do tego przepisu:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Jak wynika z powołanego przepisu, ustawodawca przyjął zasadę, że przychodem są:
- pieniądze i wartości pieniężne, które zostały otrzymane przez podatnika - tj. takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik rzeczywiście „dostał, odebrał, zainkasował, objął w posiadanie”;
- pieniądze i wartości pieniężne, które zostały postawione do dyspozycji podatnika - tj. takie przysporzenia, które zostały mu faktycznie udostępnione/przekazane do odbioru; takie pieniądze i środki pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy i wartości pieniężnych i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone pieniądze i wartości pieniężne do dyspozycji podatnika.
Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Przychodami w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro bowiem przychód jest określonym przyrostem majątkowym po stronie podatnika jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny.
Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów. W języku powszechnym mianem „źródła” określane jest „to, co stanowi początek czegoś”, „przyczyna czegoś”, a synonimami tego pojęcia są m.in. czynnik sprawczy, powód, pochodzenie.
Źródła przychodów
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłami przychodów są inne źródła.
Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.
Wskazał Pan, że na podstawie dwóch odrębnych ugód banki umorzą Panu zadłużenie dotyczące dwóch różnych kredytów hipotecznych. Należy zatem przeanalizować skutki podatkowe tej czynności.
Umorzenie wierzytelności
Instytucja kredytu została uregulowana przepisami ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.).
Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:
Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.
Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Tym samym, umorzoną Panu kwotę wierzytelności z tytułu zaciągniętych kredytów należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zaniechanie poboru podatku
Jednakże zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102) w aktualnie obowiązującym brzmieniu zmienionym Rozporządzeniem Ministra Finansów z 20 grudnia 2024 r. (Dz. U. 2024 poz. 1912):
1.Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot:
1)umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy:
a)kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz
b)osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej;
2)otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.
2.Kwoty wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują:
1)kwoty kredytu mieszkaniowego (kapitału);
2)odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje;
3)opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.
3.W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.), zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.
4.W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zastąpiony kredytem refinansowym lub gdy na jego spłatę został zaciągnięty kredyt konsolidacyjny, zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje odpowiednio kwotę wierzytelności z tytułu kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego
5.Przez jedną inwestycję mieszkaniową, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych:
1)jednego gospodarstwa domowego albo
2)więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2021 r. poz. 1043).
6.Przez jedno gospodarstwo domowe, o którym mowa w ust. 5, rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi.
7.W przypadku gdy stroną umowy kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, są co najmniej dwie osoby fizyczne, zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ma zastosowanie wyłącznie do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b.
Z kolei § 4 cytowanego rozporządzenia stanowi, że:
Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2026 r.
Stosownie do § 4a tego rozporządzenia:
Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2, w przypadku pożyczek, o których mowa w § 3 ust. 2, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2025 r. do dnia 31 grudnia 2026 r.
Natomiast w myśl § 3 komentowanego rozporządzenia:
1.Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został:
1)udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz
2)zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, oraz
3)zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
2.Za kredyt mieszkaniowy uważa się również pożyczkę, o ile spełnia warunki określone w ust. 1.
Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:
a)nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
b)nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
c)nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
d)budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
e) rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.
Zatem zaniechanie poboru podatku do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów znajdzie zastosowanie, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki:
1.kredyt był zaciągnięty na realizację inwestycji mieszkaniowej;
2.kredyt był udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw;
3.kredyt był zabezpieczony hipotecznie;
4.kredytobiorca nie korzystał wcześniej z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu na własne cele mieszkaniowe zabezpieczonego hipotecznie.
Pana skutki podatkowe z tytułu umorzenia wierzytelności
Podkreślenia wymaga, że prawo do zaniechania poboru podatku jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających to prawo należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów.
Zaniechanie poboru podatku, określone w omawianym Rozporządzeniu, obejmuje umorzone wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego (udzielonego przed dniem 15 stycznia 2015 r.) w przypadku gdy:
- kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz
- osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a) inwestycji mieszkaniowej.
Zatem rozporządzenie to nie ogranicza liczby kredytów, z tytułu których dochodzi do umorzenia, a ogranicza liczbę inwestycji sfinansowanych kredytem (kredytami) - do jednej. Przy czym, przez jedną inwestycję mieszkaniową, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych: jednego gospodarstwa domowego albo więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 o podatku od spadków i darowizn. Natomiast, przez jedno gospodarstwo domowe, rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi.
Ponadto, z zaniechania można skorzystać tylko raz. Ewentualne wcześniejsze korzystanie przez podatnika z zaniechania poboru podatku w związku z umorzeniem wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na inną inwestycję, uniemożliwia skorzystanie kolejny raz z preferencji w postaci zaniechania poboru podatku.
Jak wynika z opisu zdarzenia - zamierza Pan podpisać dwie różne ugody dotyczące dwóch różnych kredytów zaciągniętych na różne nieruchomości.
Mając na uwadze przepisy wynikające z omawianego Rozporządzenia wskazuję, że w przypadku umorzenia wierzytelności z tytułu dwóch kredytów zaciągniętych na różne inwestycje mieszkaniowe zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot umorzonych może być zastosowane tylko do jednego kredytu. Przepisy rozporządzenia nie precyzują natomiast konieczności zastosowania zaniechania tylko w odniesieniu do pierwszego umorzenia (w ramach pierwszego kredytu). Biorąc pod uwagę ukształtowanie zaniechania poboru podatku wprowadzonego rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r., decyzja o tym, która z inwestycji mieszkaniowych (w przypadku kilku kredytów) będzie objęta zaniechaniem poboru, czy też zmiana tej decyzji przez podatnika, jest tylko po jego stronie.
Zatem może Pan wybrać, w stosunku do którego umorzonego kredytu chce Pan skorzystać z zaniechania poboru podatku.
Natomiast, jeśli skorzysta Pan już z zaniechania poboru podatku w odniesieniu do jednego z dwóch kredytów, o których mowa we wniosku, to nie może Pan ponownie skorzystać z tego rozwiązania. To oznacza, że kwota umorzenia tego drugiego kredytu będzie podlegała opodatkowaniu jako przychód z innych źródeł.
Ponadto wskazuję, że z istoty solidarnej odpowiedzialności dłużników wynika, że aż do zupełnego zaspokojenia wierzyciela wszyscy dłużnicy solidarni pozostają zobowiązani. Każdy z dłużników solidarnych odpowiada zatem za całość długu, a nie tylko część, jaką można by mu przypisać, np. poprzez równy podział kwoty długu pomiędzy zobowiązanych. Zatem Pan i Pana małżonka jako kredytobiorcy solidarni odpowiadacie do pełnej wysokości za zadłużenie wynikające z obydwu zawartych umowy kredytu. Skoro więc odpowiada Pan wraz z żoną za spłatę obydwu kredytów solidarnie i posiadają Państwo wspólność majątkową, to nie ma możliwości „rozdzielenia” kredytów tak, aby z zaniechania w stosunku do jednego skorzystał np. Pan, w stosunku do drugiego Pana małżonka ani jak już wyżej wskazano, aby skorzystał Pan z zaniechania poboru podatku w stosunku do obydwu kredytów.
Zatem fakt istnienia wspólności majątkowej małżeńskiej również nie wpływa na Pana prawo do skorzystania dwa razy z przedmiotowego zaniechania poboru podatku - do umorzenia dwóch kredytów dotyczących dwóch różnych inwestycji mieszkaniowych.
Pana stanowisko jest więc nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Skoro stroną wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych jest Pan, to interpretacja nie wywołuje skutków podatkowych dla Pana żony.
Wyjaśnić również należy, że wydając interpretacje indywidualną tutejszy Organ nie dokonuje wyliczeń. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego wyliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy w postępowaniu podatkowym. Dlatego też nie odniosłem się do kwot wskazanych we wniosku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.