Obowiązek wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż wykonaną na rzecz rolnika ryczałtowego. - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 24.08.2020, sygn. 0112-KDIL3.4012.417.2020.1.EW, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Obowiązek wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż wykonaną na rzecz rolnika ryczałtowego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2020 r. (data wpływu 23 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż wykonaną na rzecz rolnika ryczałtowego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż wykonaną na rzecz rolnika ryczałtowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

(...) S.A. (dalej: Wnioskodawca, Spółka) jest podmiotem specjalizującym się w produkcji sprzedaży mięsa () oraz przetworów (). Spółka ma siedzibę działalności w Polsce i jest czynnym podatnikiem VAT.

W ramach działalności gospodarczej Spółka m.in. dokonuje dostaw towarów dla osób fizycznych posiadających status i nabywających od Spółki towary jako podatnicy VAT będących rolnikami ryczałtowymi (zgodnie z art. 2 pkt 19 ustawy o VAT).

Zgodnie z obowiązującymi przepisami art. 111 ust. 1 ustawy o VAT Spółka fiskalizuje dostawy dokonywane na rzecz rolników ryczałtowych w kasie rejestrującej i dokumentuje je paragonem fiskalnym. W przypadku gdy rolnik ryczałtowy posiada numer za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej (numer VAT) i przekaże Spółce informację o nim, w treści paragonu prezentowany jest taki numer VAT. Niektórzy spośród rolników ryczałtowych nie posiadają numeru VAT lub nawet jeżeli taki został im nadany nie posługują się nim (nie mają takiego obowiązku i Spółka nie może ich przymusić do podania numeru).

W przypadku części transakcji rolnicy ryczałtowi, przekazują informację, że działają jako podatnicy VAT (będąc jednocześnie rolnikami ryczałtowymi) i tym samym żądają by Spółka wystawiła i przekazała im fakturę dokumentującą dostawę. Żądanie takie składają również rolnicy ryczałtowi nie posiadający numeru VAT lub nie posługujący się takim numerem. Do sprzedaży, której dotyczy niniejszy wniosek nie ma zastosowania zwolnienie od VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, z uwzględnieniem art. 106b ust. 5 ustawy o VAT, Spółka ma obowiązek wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż wykonaną na rzecz rolnika ryczałtowego, jeżeli rolnik ryczałtowy nie podał Spółce numeru VAT i w konsekwencji tego ani w treści paragonu ani faktury nie zostanie zamieszczony numer VAT nabywcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę treść regulacji art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, z uwzględnieniem art. 106b ust. 5 ustawy o VAT, Spółka ma obowiązek wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż wykonaną na rzecz rolnika ryczałtowego, nawet jeżeli rolnik ryczałtowy nie podał Spółce numeru VAT w konsekwencji tego ani w treści paragonu ani faktury nie jest zamieszczony numer VAT nabywcy.

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 111 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. Jak zostało wskazane w art. 111 ust. 1 oraz ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, w przypadku sprzedaży dokonanej na rzecz rolnika ryczałtowego, podatnik zobowiązany jest nie tylko zafiskalizować sprzedaż ale również dokonać wydruku paragonu fiskalnego i wydać go nabywcy (za zgodą nabywcy przekazać w wersji elektronicznej).

Rolnicy ryczałtowi jako podatnicy nieposiadający statusu czynnego podatnika VAT i nie posiadający (w sposób bezwzględny) prawa do rozliczania naliczonego VAT, mogą nie posiadać numeru VAT, a nawet mając taki z przeszłości nie muszą się nim posługiwać. Przy czym, niezależnie od obowiązku fiskalizacji sprzedaży dla rolnika ryczałtowego w kasie rejestrującej, w każdym przypadku, w którym nabywca przekaże informację, iż działa jako podatnik VAT, Spółka, zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, jest bezwzględnie zobowiązana do wystawienia i przekazania nabywcy faktury VAT. Podkreślić bowiem należy, że w odniesieniu do czynności wskazanych w art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, innych niż wymienione w ust. 2 tego samego artykułu (który to przepis nie ma zastosowania do sprzedaży, której dotyczy niniejszy wniosek) fakturowanie odbywa się z mocy prawa, a nie na żądanie nabywcy. Rolą nabywcy jest jedynie poinformowanie sprzedawcy (tutaj Spółki) o tym, że działa jako podatnik VAT (w przeciwnym razie, w praktyce, występuje domniemanie, iż nabywca nie działa jako podatnik). Zastrzec przy tym trzeba, że wprowadzając obowiązek fakturowania, w art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT prawodawca nie ogranicza go i tylko do tych przypadków, w których nabywca jest czynnym podatnikiem VAT.

To oznacza, że nawet jeżeli nabywca nie posiada statusu podatnika VAT, ale jest podatnikiem, wówczas sprzedawca (o ile czynność opodatkowana nie jest zwolniona od VAT) ma obowiązek udokumentowania sprzedaży fakturą. Rolnik ryczałtowy ponad wszelką wątpliwość jest podatnikiem VAT (co stanowi stwierdzenie oczywiste i nie wymaga udowodnienia). Spółka, otrzymawszy od nabywcy jednoznaczną informację, iż działa on jako podatnik VAT (w tym rolnik ryczałtowy) nie tyle ma obowiązek fakturować traktując tę czynność jako działanie na żądanie ale jako realizację obowiązku wprost wynikającego z ustawy, z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Odmowa wystawienia w takiej sytuacji faktury stanowiłaby czyn karalny objęty sankcją karną na podstawie art. 62 ustawy z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 19). Podkreślić przy tym trzeba, że w żadnym z przepisów prawodawca nie wyłącza obowiązku fakturowania sprzedaży z tego powodu, że nabywcą jest rolnik ryczałtowy, jak również z uwagi na to, że taki nabywca nie posiada lub nie podał sprzedawcy numeru VAT.

Wyłączenia obowiązku fakturowania nie zawiera w szczególności przepis art. 106b ust. 5 ustawy o VAT. Co prawda, od 1 stycznia 2020 r. na podstawie art. 106b ust. 5 ustawy o VAT w przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej potwierdzonej paragonem fiskalnym fakturę na rzecz podatnika podatku lub podatku od wartości dodanej wystawia się wyłącznie, jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawiera numer VAT, jednak ratio legis takiego przepisu świadczy o tym, iż nie ma on zastosowania w tych przypadkach, w których ewidencja sprzedaży w kasie rejestrującej ma charakter obligatoryjny. Wskazać należy, że udzielając odpowiedzi na pytania podatników, w wypowiedziach medialnych przedstawiciele administracji skarbowej informowali, że w przypadku gdy podatnik nie ma możliwości zamieszczenia w treści paragonu numeru VAT nabywcy będącego podatnikiem VAT winien, po uzyskaniu uprzedniej informacji od nabywcy, nie rejestrować transakcji w kasie, a jedynie udokumentować ją za pomocą faktury.

W przypadku sprzedaży dokonywanej na rzecz rolnika ryczałtowego działanie takie jest prawnie niedopuszczalne gdyż stanowiłoby naruszenie obowiązku ewidencjonowania sprzedaży w kasie rejestrującej zapisanego w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT i przepisów wykonawczych, a także stanowiło czyn karalny wg regulacji Kodeksu karnego skarbowego.

Zatem, pomimo, że rolnik ryczałtowy posiada status podatnika VAT, z uwagi na to, że nie musi on posługiwać się numerem VAT (może nie mieć nadanego), a wobec obowiązku rejestrowania sprzedaży na rzecz takiego nabywcy, przy zastosowaniu kasy rejestrującej, należy stwierdzić że wobec sprzedaży dla rolników ryczałtowych przepisy art. 106b ust. 5 ustawy o VAT nie mają zastosowania. W konsekwencji, biorąc pod uwagę treść regulacji art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, z uwzględnieniem art. 106b ust. 5 ustawy o VAT, Spółka ma obowiązek wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż wykonaną na rzecz rolnika ryczałtowego, nawet jeżeli rolnik ryczałtowy nie podał Spółce numeru VAT i w konsekwencji tego ani w treści paragonu ani faktury nie jest zamieszczony numer VAT nabywcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 4 ustawy w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach (art. 15 ust. 5 ustawy).

Rolnikiem ryczałtowym, w myśl art. 2 pkt 19 ustawy, jest rolnik dokonujący dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze, korzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 2 w przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 15 ust. 4 i 5, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych.

Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne (art. 96 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako podatnika VAT czynnego, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 jako podatnika VAT zwolnionego, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy. W myśl ust. 1 ww. przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem, podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Sposób prowadzenia przez podatników ewidencji oraz warunki używania kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r., poz. 816, z późn. zm.) zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie kas.

Przez paragon fiskalny albo fakturę rozumie się dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonanie sprzedaży (§ 2 pkt 16 rozporządzenia w sprawie kas).

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie kas, podatnicy prowadzą ewidencję każdej czynności sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej od podatku, przy użyciu kas, które zostały nabyte w okresie obowiązywania potwierdzenia, że kasa spełnia funkcje wymienione odpowiednio w art. 111 ust. 6a lub w art. 145a ust. 2 ustawy oraz wymagania techniczne (kryteria i warunki techniczne) dla kas, wyłącznie w trybie fiskalnym pracy tej kasy, po dokonaniu jej fiskalizacji.

Natomiast w myśl § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kas, podatnicy, prowadząc ewidencję wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12.

Z cytowanego wyżej art. 111 ust. 1 ustawy jednoznacznie wynika, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Należy podkreślić, że obowiązek ten dotyczy wyłącznie sprzedaży, która została dokonana na rzecz tych wyżej wymienionych podmiotów.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak stanowi art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT.

Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy, na zgłoszone w odpowiednim terminie żądanie nabywcy (niebędącego podatnikiem), podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż. Zasada ta nie dotyczy czynności wymienionych w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 1 pkt 21 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1520) do art. 106b dodano ust. 5-7, które obowiązują od 1 stycznia 2020 r.

W myśl art. 106b ust. 5 ustawy w przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej potwierdzonej paragonem fiskalnym fakturę na rzecz podatnika podatku lub podatku od wartości dodanej wystawia się wyłącznie, jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawiera numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Ww. przepis art. 106b ust. 5 ustawy, wprowadza zasadę, zgodnie z którą w przypadku sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, fakturę do paragonu fiskalnego na rzecz nabywcy posługującego się NIP (lub numerem podatku od wartości dodanej) wystawia się tylko w przypadku, gdy paragon dokumentujący tę sprzedaż zawiera ten numer.

Należy podkreślić, że przepisy art. 106b ust. 5 ustawy regulują szczegółowo kwestie dokumentowania transakcji, które zostały uprzednio zewidencjonowane przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Ww. przepisy wymuszają pewną konsekwencję podatnika. To znaczy, jeżeli dokonuje on zakupu jako podatnik, a nie jako konsument, to powinien o tym fakcie poinformować sprzedawcę w momencie dokonywania zakupu i przedstawić sprzedawcy swój numer identyfikujący go na potrzeby podatku w taki sposób, aby sprzedaż towarów lub usług była właściwie udokumentowana albo fakturą VAT albo paragonem z tym numerem pozwalającym na ewentualne późniejsze prawidłowe wystawienie do tego paragonu faktury zawierającej ten numer.

Wskazać w tym miejscu należy, że paragon dokumentujący sprzedaż do kwoty 450 zł brutto lub 100 euro, zawierający numer NIP nabywcy oraz pozostałe dane wymagane dla faktury z wyłączeniem danych wskazanych w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy, stanowi fakturę uproszczoną, traktowaną jak zwykła faktura. W przypadku takich paragonów należy je traktować jak zwykłą fakturę.

Zatem, skoro Spółka dokumentuje sprzedaż na kwotę nieprzekraczającą 450 zł lub 100 euro (jeżeli kwota ta określona jest w euro) paragonem fiskalnym zawierającym NIP klienta (nabywcy) oraz pozostałe dane wymagane ustawą, to nie powinien z tytułu tej sprzedaży wystawiać dla nabywcy odrębnego dokumentu (faktury standardowej).

Stosownie do art. 106g ust. 1 ustawy, faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem specjalizującym się w produkcji sprzedaży mięsa () oraz przetworów (). Spółka ma siedzibę działalności w Polsce i jest czynnym podatnikiem VAT.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami art. 111 ust. 1 ustawy Spółka fiskalizuje dostawy dokonywane na rzecz rolników ryczałtowych w kasie rejestrującej i dokumentuje je paragonem fiskalnym. W przypadku gdy rolnik ryczałtowy posiada numer za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej i przekaże Spółce informację o nim, w treści paragonu prezentowany jest taki numer VAT. Niektórzy spośród rolników ryczałtowych nie posiadają numeru VAT lub nawet jeżeli taki został im nadany nie posługują się nim (nie mają takiego obowiązku i Spółka nie może ich przymusić do podania numeru).

Należy zauważyć, iż podmiot będący podatnikiem VAT czynnym (niekorzystającym ze zwolnienia) może być w zakresie swojej działalności rolniczej rolnikiem ryczałtowym. Jest to wyjątkowy przypadek, w którym jeden podmiot może łączyć dwa statusy podatnika VAT czynnego i jednocześnie podatnika VAT zwolnionego jako rolnik ryczałtowy. Wówczas, chociaż w części podatnik prowadzi działalność opodatkowaną, to dostawa własnych produktów rolnych z gospodarstwa rolnego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lecz korzysta ze zwolniona od podatku od towarów i usług w związku z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. 2019 r., poz. 63, z późn. zm.) identyfikatorem podatkowym jest:

numer PESEL w przypadku podatników będących osobami fizycznymi objętymi rejestrem PESEL nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług;
NIP w przypadku pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2.

W myśl art. 5 ust. 2a ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, zgłoszenia identyfikacyjnego nie dokonują podatnicy będący osobami fizycznymi objętymi rejestrem PESEL nieprowadzący działalności gospodarczej lub niebędący zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że co do zasady na kasie rejestrującej ewidencjonuje się sprzedaż i podatek należny tylko na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Przepisy art. 106b ust. 5 ustawy regulują szczegółowo kwestie dokumentowania transakcji, które zostały uprzednio zaewidencjonowane przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Ww. przepisy wymuszają pewną konsekwencję podatnika.

Zgodnie z art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie tych podmiotów podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą dokonaną sprzedaż. Faktury te mogą służyć do udokumentowania poniesionych wydatków i nie będą zawierały numeru identyfikującego nabywcę.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy zgodnie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, z uwzględnieniem art. 106b ust. 5 ustawy Spółka ma obowiązek wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż wykonaną na rzecz rolnika ryczałtowego, jeżeli rolnik ryczałtowy nie podał Spółce numeru VAT i w konsekwencji tego ani w treści paragonu ani faktury nie zostanie zamieszczony numer VAT nabywcy.

W myśl art. 117 ustawy, rolnik ryczałtowy w zakresie prowadzonej działalności rolniczej dostarczający produkty rolne jest zwolniony z obowiązku:

wystawiania faktur;
prowadzenia ewidencji dostaw i nabyć towarów i usług;
składania w urzędzie skarbowym deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 99 ust. 1;
dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1. Zatem w przypadku sprzedaży dokonywanej na rzecz rolników ryczałtowych, obowiązek wystawienia faktury istnieje wówczas, gdy nabywca wystąpi z takim żądaniem w odpowiednim terminie (art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy), przy czym podatnik może wystawić fakturę również bez żądania nabywcy.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz przywołane przepisy prawa, należy wskazać, że w przypadku sprzedaży na rzecz rolników ryczałtowych zasadą jest dokumentowanie takiej transakcji paragonem fiskalnym.

W sytuacji, gdy sprzedaż dokumentowana jest paragonem gdzie kwota należności ogółem z danej sprzedaży nie przekracza kwoty 450,00 zł lub 100 EURO, a nabywcą jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej i niebędąca podatnikiem VAT czynnym oraz rolnik ryczałtowy nieposiadający numeru identyfikacji podatkowej (NIP), które dla tej transakcji nie posłużyły się numerem identyfikacji podatkowej (NIP), na żądanie tych podmiotów, Wnioskodawca nie tylko ma prawo, lecz obowiązek wystawienia faktury do paragonu dokumentującego tą sprzedaż.

Należy przy tym zaznaczyć, że jeżeli nabywca nie podaje dla danej transakcji numeru NIP i paragon dokumentujący tę sprzedaż go nie zawiera, to również faktura wystawiona do takiego paragonu nie będzie zawierała ww. numeru NIP.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis sprawy, należy wskazać, że Wnioskodawca, zgodnie z art. 106b ust. 3 ustawy będzie miał obowiązek wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż wykonaną na rzecz rolnika ryczałtowego, w przypadku gdy rolnik nie podał Spółce numeru NIP, jedynie w takiej sytuacji gdy rolnik ryczałtowy wystąpi z takim żądaniem przy czym faktury te również nie będą zawierały numeru NIP (numeru VAT).

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Jeżeli osoba będąca rolnikiem ryczałtowym jest również podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą z innego tytułu i zamierza nabywać towary i usługi (do działalności zarejestrowanej jako podatnik VAT czynny) wówczas Wnioskodawca jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż.

Przy czym paragon dokumentujący sprzedaż do kwoty 450 zł brutto lub 100 euro, zawierający numer NIP nabywcy oraz pozostałe dane wymagane dla faktury z wyłączeniem danych wskazanych w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy, stanowi fakturę uproszczoną, traktowaną jak zwykła faktura. W praktyce oznacza to, że nabywca otrzymuje paragon fiskalny dokumentujący sprzedaż, stanowiący jednocześnie fakturę uproszczoną. Paragon w takim przypadku zawiera bowiem wszystkie dane wymagane zgodnie z przepisami rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących oraz dodatkowo NIP nabywcy. W takiej sytuacji sprzedawca nie ma obowiązku wystawiania faktury do takiego paragonu stanowiącego fakturę uproszczoną.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w () za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie