w zakresie braku uznania Wnioskodawcy za podatnika z tytułu transakcji sprzedaży udziałów w działkach - Interpretacja - 0111-KDIB3-1.4012.201.2020.2.KO

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 30.06.2020, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.201.2020.2.KO, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

w zakresie braku uznania Wnioskodawcy za podatnika z tytułu transakcji sprzedaży udziałów w działkach

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 marca 2020 r. (data wpływu 11 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z 7 maja 2020 r. (data wpływu 13 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku uznania Wnioskodawcy za podatnika z tytułu transakcji sprzedaży udziałów w działkach jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2020 r. został złożony ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku uznania Wnioskodawcy za podatnika z tytułu transakcji sprzedaży udziałów w działkach.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 7 maja 2020 r. (data wpływu 13 maja 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 22 kwietnia 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.201.2020.1.KO.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest współwłaścicielem działki o powierzchni 55 arów stanowiących grunty rolne. Działka została nabyta w dniu 1 października 2009 r. na podstawie aktu notarialnego przez Wnioskodawcę oraz jego żonę będących małżeństwem oraz dwie inne osoby także będące małżeństwem na współwłasność po 1 części. Działka została nabyta za 60.000 zł. Celem nabycia działki byłą chęć wybudowanie na niej dwóch domów jednorodzinnych, w których miały zamieszkać oba małżeństwa. Obecnie Wnioskodawca wraz z pozostałymi współwłaścicielami noszą się z zamiarem zbycia w drodze sprzedaży całości działki, jednakże z uwagi na powierzchnię nieruchomości rozważa dokonanie uprzedniego podziału geodezyjnego działki (na mniejsze działki - 5 lub 6 działek). Wobec zamiaru sprzedaży działek Wnioskodawca (wraz z pozostałymi współwłaścicielami) wystąpił o wydanie warunków zabudowy, co było konieczne aby podzielić działki na mniejsze (z uwagi na to, że działka w chwili obecnej ma charakter rolny). Wskutek wydania decyzji o warunkach zabudowy nastąpi zmiana przeznaczenia gruntu ale Wnioskodawca nie wystąpi o wyłączenie gruntu z produkcji rolnej. W związku z tym działki nie będą miały charakteru działki budowlanej. Oprócz koniecznych czynności związanych z uzyskaniem warunków zabudowy (zapewnienie podłączenia do nieruchomości: kanalizacji, energii i gazu) Wnioskodawca nie podejmował żadnych czynności, które miałyby uatrakcyjnić działkę, np. nie wyodrębniał drogi dojazdowej do poszczególnych działek, nie zlecał opracowania projektu przyłączy wody i kanalizacji, gazu i energii, nie dokonał uzbrojenia tej działki w przyłącza wody i kanalizacji, gazu i energii, nie odrolniał jej i nie ponosił w związku z tym żadnych kosztów.

Wnioskodawca zamierza znaleźć nabywców na przedmiotową nieruchomość poprzez zamieszczenie ogłoszenia w prasie lokalnej lub/i w internecie na powszechnie dostępnych portalach ogłoszeniowych typu. Wnioskodawca nie zamierza jednak podejmować żadnych specjalnych działań marketingowych takich, jak np. tworzenia stron internetowych związanych ze sprzedażą nieruchomości. Wnioskodawca nie jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Nie prowadził działalności gospodarczej w żadnym charakterze

Pismem z 7 maja 2020 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy następująco.

Ad. 1 i 2. Nieruchomość od momentu nabycia do chwili obecnej nie była wykorzystywana w żadnym celu.

Ad. 3. Wnioskodawca nie był i nie jestem rolnikiem ryczałtowym.

Ad. 4. Działka nie była i nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności pozarolniczej lub działalności rolniczej.

Ad. 5. Wnioskodawca nie dokonywał i nic dokonuje sprzedaży ewentualnych płodów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej.

Ad. 6. Działka nie była i nie jest przedmiotem najmu, dzierżawy.

Ad. 7. Wnioskodawca nie udzielił, ani nie udzielał pełnomocnictwa osobie trzeciej do występowania w swoim imieniu.

Ad. 8. Środki ze sprzedaży działki zasilą budżet domowy i zostaną wykorzystane na cele osobiste.

Ad. 9. Powodem sprzedaży działki jest zmiana planów życiowych skutkująca rezygnacją zamiaru budowy domu.

Ad. 10. Wnioskodawca dokonywał już wcześniej sprzedaży nieruchomości:

  1. mieszkanie własnościowe, w którym mieszkał z rodziną około 18 lat.
  2. ww. mieszkanie kupił od w 2001 roku.
  3. nieruchomość zakupiona w celu zamieszkania wraz z rodziną.
  4. z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości nie odprowadzał podatku VAT, nie składał deklaracji VAT-7 oraz nie dokonywał zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R.
  5. środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości zostały przeznaczone na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego w celu zakupu domu.

Ad. 11. Wnioskodawca posiadam dom jednorodzinny, w którym zamieszkuje z rodziną, ale nie jest on przeznaczony na sprzedaż.

Ad. 12. Wnioskodawca wystąpił o wydanie warunków zabudowy co jest konieczne, aby podzielić działki na mniejsze (z uwagi na to, że działka w chwili obecnej ma charakter rolny). Wskutek wydania decyzji o warunkach zabudowy nastąpi zmiana przeznaczenia gruntu ale Wnioskodawca nie będzie występował o wyłączenie gruntu z produkcji rolnej. W związku z tym działki nie będą miały charakteru działki budowlanej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż opisanej we wniosku nieruchomości (podzielonych działek) należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów usług i czy w związku z tym sprzedaż tych działek po przekroczeniu limitu będzie opodatkowana podatkiem VAT?

W przypadku gdyby sprzedaż tych działek zostałaby jednak uznana za działalność gospodarczą to:
2. W jaki sposób należy ustalić limit sprzedaży po przekroczeniu którego Wnioskodawca utraci prawo do zwolnienia z podatku VAT? Czy w przypadku gdy sprzedaż pierwszej działki nastąpi przykładowo 10 września 2020 r., to czy od tej daty należy wyliczyć limit w proporcji do końca roku, po przekroczeniu którego traci się prawo do zwolnienia z VAT?

3. W jaki sposób Wnioskodawca ma ustalić podstawę opodatkowania? czy będzie to 1 uzyskanej sumy ze sprzedaży tych działek (wartość sprzedaży podzielona na 4 osoby będące współwłaścicielami)?

4. W jaki sposób Wnioskodawca powinien ustalić transakcję, którą przekroczono limit? Czy kwoty uzyskane ze sprzedaży działek należy dzielić na cztery (tyle ilu jest współwłaścicieli) i dopiero gdy sprzedaż kolejnej działki spowoduje przekroczenie u Wnioskodawcy limitu uprawniającego do zwolnienia, to ta transakcja będzie już podlegać opodatkowaniu VAT, przy czym podstawa opodatkowania dla Wnioskodawcy winna wynosić 1/4 uzyskanej kwoty ze sprzedaży tej kolejnej działki?

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Sprzedaż podzielonych działek nie będzie można uznać za działalność gospodarczą w związku z czym ich sprzedaż nie będzie podlegała podatkowi VAT. Wnioskodawca (ani pozostali współwłaściciele) nie będą podejmowali jakiejkolwiek ingerencji w strukturę gruntów, takich jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych czy też działania marketingowe, zainicjowane celem późniejszej sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia w internecie, wobec czego zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż tych działek nie przybierze formy zawodowej (profesjonalnej), a w konsekwencji zorganizowanej.
Odnosząc się do następnych pytań, które zostały zadane w przypadku gdyby sprzedaż tych działek zostałaby jednak uznana za działalność gospodarczą. do czego jednak zdaniem Wnioskodawcy brak jest podstaw, to zdaniem Wnioskodawcy:,
2. W przypadku dokonania sprzedaży w trakcie roku to limit sprzedaży po przekroczeniu którego traci się prawo do zwolnienia z VAT należy wyliczyć w proporcji do końca roku.
3. Podstawą opodatkowania dla Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży działek będzie 1/4 uzyskanej sumy z ich sprzedaży (wartość sprzedaży podzielona na 4 osoby będące współwłaścicielami).
4. W celu ustalenia transakcji, którą przekroczono limit sprzedaży dla Wnioskodawcy należy kwoty uzyskane ze sprzedaży działek dzielić na cztery (tyle ilu jest współwłaścicieli) i dopiero gdy sprzedaż kolejnej działki spowoduje przekroczenie u Wnioskodawcy limitu uprawniającego do zwolnienia, to ta transakcja będzie już podlegać opodatkowaniu VAT, przy czym podstawa opodatkowania dla Wnioskodawcy winna wynosić 1/4 uzyskanej kwoty ze sprzedaży tej kolejnej działki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przy czym towarami - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

  1. określone udziały w nieruchomości,
  2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
  3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek, udziałów w działkach), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca, w celu dokonania sprzedaży udziału w działkach będzie podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s. 1, z późn. zm.) (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

W tym miejscu należy przytoczyć orzeczenie z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, z którego wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest współwłaścicielem działki o powierzchni 55 arów stanowiących grunty rolne. Działka została nabyta w dniu 1 października 2009 r. przez Wnioskodawcę oraz jego żonę będących małżeństwem oraz dwie inne osoby także będące małżeństwem na współwłasność. Celem nabycia działki była chęć wybudowania na niej dwóch domów jednorodzinnych, w których miały zamieszkać oba małżeństwa. Nieruchomość od momentu nabycia do chwili obecnej nie była wykorzystywana w żadnym celu. Obecnie Wnioskodawca wraz z pozostałymi współwłaścicielami noszą się z zamiarem zbycia w drodze sprzedaży całości działki, jednakże z uwagi na powierzchnię nieruchomości rozważa dokonanie uprzedniego podziału geodezyjnego działki (na mniejsze działki - 5 lub 6 działek). Wobec zamiaru sprzedaży działek Wnioskodawca (wraz z pozostałymi współwłaścicielami) wystąpił o wydanie warunków zabudowy, co było konieczne aby podzielić działki na mniejsze (z uwagi na to, że działka w chwili obecnej ma charakter rolny). Wskutek wydania decyzji o warunkach zabudowy nastąpi zmiana przeznaczenia gruntu ale Wnioskodawca nie wystąpi o wyłączenie gruntu z produkcji rolnej. W związku z tym działki nie będą miały charakteru działki budowlanej. Oprócz koniecznych czynności związanych z uzyskaniem warunków zabudowy (zapewnienie podłączenia do nieruchomości: kanalizacji, energii i gazu) Wnioskodawca nie podejmował żadnych czynności, które miałyby uatrakcyjnić działkę, np. nie wyodrębniał drogi dojazdowej do poszczególnych działek, nie zlecał opracowania projektu przyłączy wody i kanalizacji, gazu i energii, nie dokonał uzbrojenia tej działki w przyłącza wody i kanalizacji, gazu i energii, nie odrolniał jej i nie ponosił w związku z tym żadnych kosztów.

Wnioskodawca zamierza znaleźć nabywców na przedmiotową nieruchomość poprzez zamieszczenie ogłoszenia w prasie lokalnej lub/i w internecie na powszechnie dostępnych portalach ogłoszeniowych Wnioskodawca nie zamierza podejmować żadnych specjalnych działań marketingowych. Wnioskodawca nie udzielił, ani nie udzielał pełnomocnictwa osobie trzeciej do występowania w swoim imieniu. Wnioskodawca nie jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Nie prowadził działalności gospodarczej w żadnym charakterze

Wnioskodawca powziął wątpliwość co do tego, czy transakcja sprzedaży nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu na gruncie przepisów ustawy o VAT.

Zatem, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy dokonując sprzedaży udziału w działkach Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest to, czy zbywca w celu dokonania jego sprzedaży, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Natomiast, okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną. Niemniej jednak o tym, że działania prowadzone przez sprzedawcę gruntu przybierają profesjonalną formę decydować może również sposób wykorzystywania gruntu, stąd jak zaznaczono powyżej niezbędna jest każdorazowa ocena okoliczności faktycznych danej sprawy.

W niniejszej sprawie, brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Zainteresowanego w przedmiocie zbycie udziału w działkach, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które przesądzają, że sprzedaż wskazanych we wniosku udziałów w działkach wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Zainteresowany nie podjął takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Jak wskazał Wnioskodawca celem nabycia działki była chęć wybudowania na niej domu jednorodzinnego. Nieruchomość od momentu nabycia do chwili obecnej nie była wykorzystywana w żadnym celu. Obecnie Wnioskodawca wraz z pozostałymi współwłaścicielami noszą się z zamiarem zbycia w drodze sprzedaży całości działki, jednakże z uwagi na powierzchnię nieruchomości, która wynosi 55 arów rozważa dokonanie uprzedniego podziału geodezyjnego działki (na mniejsze działki - 5 lub 6 działek). Wobec zamiaru sprzedaży działek Wnioskodawca (wraz z pozostałymi współwłaścicielami) wystąpił o wydanie warunków zabudowy, co było konieczne aby podzielić działki na mniejsze. Wnioskodawca nie podejmował żadnych czynności, które miałyby uatrakcyjnić działkę, np. nie wyodrębniał drogi dojazdowej do poszczególnych działek, nie zlecał opracowania projektu przyłączy wody i kanalizacji, gazu i energii, nie dokonał uzbrojenia tej działki w przyłącza wody i kanalizacji, gazu i energii, nie odrolniał jej i nie ponosił w związku z tym żadnych kosztów. Zatem Zainteresowany, sprzedając udział w działkach będzie korzystał z przysługującego Mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy, zbycie przez Zainteresowanego udziału w działkach nie będzie stanowić działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia tych nieruchomości, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Zatem, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży udziału w działkach Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarczy stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie, sprzedaż udziału w działkach należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego Mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Wobec powyższego, dokonując zbycia udziału we współwłasności nieruchomości składającej się z działek Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy i w konsekwencji opisane zbycie nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Z uwagi na to, że Organ uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, tut. Organ nie ma podstaw do odpowiedzenia na pytania nr 2-4.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej