Interpretacja indywidualna z dnia 28.05.2020, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.382.2020.1.AR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług potrzebnych do realizacji projektu

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2020 r. (data wpływu 18 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług potrzebnych do realizacji projektu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług potrzebnych do realizacji projektu .

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina realizuje projekt , który jest dofinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, Oś priorytetowa 2 Kadry dla gospodarki, Działanie 2.1 Zapewnienie równego dostępu do wysokiej jakości edukacji przedszkolnej.

Wartość całkowita projektu 1 829 220,00zł, w tym dofinansowanie 85% w kwocie 1 554 837,00 zł.

Termin zakończenia finansowej realizacji projektu 31 lipca 2020 r.

Celem głównym projektu jest zwiększenie dostępu do wysokiej jakości usług wychowania przedszkolnego w Gminie poprzez utworzenie 115 miejsc wychowania przedszkolnego w nowo budowanym Miejskim Przedszkolu Integracyjnym S. k. przy ul. W. w K. i wzbogacenie oferty edukacyjnej o zajęcia wyrównujące deficyty rozwojowe dzieci objętych wychowaniem przedszkolnym w wieku 2,5-5 lat oraz dzieci 6-letnich, a także podniesieniu kwalifikacji nauczycieli wychowania przedszkolnego niezbędnych w procesie wspierania rozwoju dziecka.

W ramach realizacji projektu Gmina podpisała umowy z wykonawcami na dostawę i montaż wyposażenia i pomocy dydaktycznych.

Zakupiono meble, zabawki, pomoce edukacyjne, materiały oraz wyposażenie i pomoce do prowadzenia zajęć logopedycznych, z integracji sensorycznej, fizjoterapii, logopedii. Oprócz realizacji obowiązkowej podstawy programowej wychowania przedszkolnego, celem wyrównania szans edukacyjnych dzieci cierpiących na różnego rodzaju deficyty i niepełnosprawności w ramach pomocy psychologiczno pedagogicznej w placówce prowadzone były zajęcia kompensacyjne ze specjalistami. Dzieciom wymagającym specjalnego wsparcia zapewniono zajęcia (logopedyczne, z fizjoterapeutą dla dzieci z problemami ruchu, z integracji sensorycznej, korekcyjno-kompensacyjne z oligofrenopedagogiki dla dzieci z niepełnosprawnościami w ramach zajęć rewalidacyjnych). Ponadto 10 nauczycieli ukończyło studia podyplomowe (7 z edukacji i rehabilitacji osób z niepełnosprawnością intelektualną z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, 2 z integracji sensorycznej, 1 z pedagogiki specjalnej tyflopedagogiki) oraz 1 osoba uczestniczy w kursie uprawniających do nauczania języka angielskiego.

Jednym z załączników do umowy o dofinansowanie jest złożenie oświadczenia o braku możliwości odzyskania poniesionego kosztu podatku VAT, który został zakwalifikowany do kategorii wydatków kwalifikowanych projektu. Gmina zobowiązana jest do przedłożenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z właściwej Izby Skarbowej stwierdzającej brak możliwości odzyskania podatku VAT uznanego w ww. projekcie za wydatek kwalifikowany.

Realizacja projektu nie generowała żadnych dochodów.

1. Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT od towarów i usług.
2. Faktury i rachunki dokumentujące poniesione wydatki w ramach projektu były wystawiane przez Gminę.
3. Gmina nie ma możliwości odzyskania podatku VAT od towarów i usług w ramach dofinansowania projektu.
4. Realizacja projektu należy do zadań własnych Gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506 ze zm.).
5. Gmina wykorzystuje nabyte towary i usługi związane z realizowanym projektem do czynności nieopodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
6. Efekty realizacji projektu są wykorzystywane wyłącznie do czynności nieopodatkowanych.
7. Zakupiony sprzęt, pomoce dydaktyczne oraz wyposażenie zostało przekazane do nieodpłatnego użytkowania do Miejskiego Przedszkola Integracyjnego S. k. w K.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gmina ma prawo odliczyć kwoty podatku od towarów i usług VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług potrzebnych do realizacji projektu dofinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gmina nie ma prawa do odliczenia kwot podatku naliczonego od zakupów towarów i usług dokonywanych do realizacji projektu , z uwagi na fakt, iż nabywane towary i usługi nie wykazują związku ze świadczonymi przez Gminę usługami podlegającymi opodatkowaniu. Nie będą służyły do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Efekty projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Gmina, w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 8 i 15 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne gminy obejmują sprawy edukacji publicznej oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca realizuje projekt . Celem głównym projektu jest zwiększenie dostępu do wysokiej jakości usług wychowania przedszkolnego w Gminie poprzez utworzenie 115 miejsc wychowania przedszkolnego w nowo budowanym Miejskim Przedszkolu Integracyjnym S. k. przy ul. W. w K. i wzbogacenie oferty edukacyjnej o zajęcia wyrównujące deficyty rozwojowe dzieci objętych wychowaniem przedszkolnym w wieku 2,5-5 lat oraz dzieci 6-letnich, a także podniesieniu kwalifikacji nauczycieli wychowania przedszkolnego niezbędnych w procesie wspierania rozwoju dziecka. Zakupiony sprzęt, pomoce dydaktyczne oraz wyposażenie zostało przekazane do nieodpłatnego użytkowania do Miejskiego Przedszkola Integracyjnego S. k. w K. Wnioskodawca wskazał, że realizacja projektu należy do zadań własnych Gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą braku prawa do odliczenia kwoty podatku VAT z faktur dokumentujących zakup towarów i usług potrzebnych do realizacji ww. projektu.

Jak wskazano na wstępie, podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Zasada ta wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Przedstawiony przez Gminę opis stanu faktycznego w kontekście powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż jak jednoznacznie wskazał Wnioskodawca efekty realizacji projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Zakupiony sprzęt, pomoce dydaktyczne oraz wyposażenie zostało przekazane do nieodpłatnego użytkowania do Miejskiego Przedszkola.

W konsekwencji, ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwot podatku naliczonego od zakupów towarów i usług dokonywanych w związku z realizacją projektu pn. .

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej