Interpretacja indywidualna z dnia 24.02.2020, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.95.2020.1.JF, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2020 r. (data wpływu 14 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizacji projektu pn. Przeprowadzenie prac konserwatorskich zabytkowego muru w Kościele () oraz zwiększenie dostępności zasobów kulturowych w () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizacji projektu pn. Przeprowadzenie prac konserwatorskich zabytkowego muru w Kościele () oraz zwiększenie dostępności zasobów kulturowych w ().

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Parafia planuje udział w realizacji projektu pt. Przeprowadzenie prac konserwatorskich zabytkowego muru w Kościele () oraz zwiększenie dostępności zasobów kulturowych w (). Projekt będzie współfinansowany ze środków Unii Europejskiej (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego), w ramach Działania 5.3 Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa () 2014-2020 - o ile wniosek o dofinansowanie realizacji projektu zostanie pozytywnie rozpatrzony przez instytucję zarządzającą ww. programem (tj. Urząd Marszałkowski woj. ()). Cel ogólny projektu został określony jako Zwiększenie dostępności zasobów kulturowych i wykorzystanie potencjału endogenicznego obszaru, a konkretniej, zakres rzeczowy projektu obejmuje renowację zabytkowego muru w kościele () w () oraz działania kulturalne w świątyni.

Cele szczegółowe projektu korespondują z celem ogólnym, wskazano wśród nich m.in. remont konserwatorski zabytkowego muru wraz z adaptacją do wymogów współczesnych odbiorców, poprawę stanu technicznego obiektu dziedzictwa kulturowego i zabezpieczenie go dla przyszłych pokoleń oraz popularyzację dziedzictwa kulturowego ().

W ramach projektu Parafia planuje remont konserwatorski zabytkowego muru w Kościele (). Prace te będą obejmowały m.in. rozebranie istniejącego ogrodzenia do poziomu fundamentów, odtworzenie muru z wykorzystaniem części materiału z rozbiórki, wykonanie i montaż bram i kutej furtki. Planuje się również zakup sprzętu i wyposażenia, realizację wydarzeń kulturalnych i propagowanie dziedzictwa kulturowego.

Parafia nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest płatnikiem podatku VAT.

Infrastruktura, której dotyczy projekt nie jest i nie będzie wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej. Jest to obiekt zabytkowy, a zakres prac wynika z zaleceń konserwatora zabytków. Wszelka działalność kulturalna mająca na celu propagowanie dziedzictwa kulturowego w ramach projektu będzie prowadzona nieodpłatnie. Nieruchomość nie jest przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub użyczenia i pozostaje w posiadaniu Parafii. Kościół wykorzystywany jest wyłącznie w związku z działalnością niepodlegającą opodatkowaniu VAT, wynikającą z celów działania Parafii, tj. jest miejscem kultu religijnego.

W ramach ww. wniosku Parafia ubiega się o refundację także nakładów związanych z podatkiem VAT, ponieważ nie ma możliwości ich odzyskania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy realizując powyższą inwestycję Parafia może odzyskać podatek od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Planowana inwestycja nie jest inwestycją, która może generować przychody (nie będzie wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej), zatem nie jest możliwe odzyskanie podatku od towarów i usług z tytułu wydatków poniesionych w celu jej realizacji.

Parafia nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług oraz nie figuruje w ewidencji płatników tego podatku. Towary i usługi niezbędne do wykonania tej inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.).

Ponadto, zgodnie z art. 88 ust. 4 ww. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96 ustawy (z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7).

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie miał On możliwości odzyskania zapłaconego podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich obecnego lub przyszłego wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zatem aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego obniżenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Z opisu sprawy wynika, że Parafia planuje udział w realizacji projektu, którego zakres obejmuje renowację zabytkowego muru w kościele () oraz działania kulturalne w świątyni. W szczególności: m.in. remont konserwatorski zabytkowego muru wraz z adaptacją do wymogów współczesnych odbiorców, poprawę stanu technicznego obiektu dziedzictwa kulturowego i zabezpieczenie go dla przyszłych pokoleń oraz popularyzację dziedzictwa kulturowego (). Prace te będą obejmowały m.in. rozebranie istniejącego ogrodzenia do poziomu fundamentów, odtworzenie muru z wykorzystaniem części materiału z rozbiórki, wykonanie i montaż bram i kutej furtki. Parafia planuje zakup sprzętu i wyposażenia, realizację wydarzeń kulturalnych i propagowanie dziedzictwa kulturowego.

Wątpliwości Parafii dotyczą możliwości odliczenia kwoty podatku od towarów i usług w związku z realizacją ww. zadania.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że z uwagi na niespełnienie przesłanek, o których mowa w art. 86 ust. 1, warunkujących prawo do odliczenia podatku naliczonego, Parafii nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją opisanego we wniosku zadania.

Jak wskazuje Wnioskodawca - wszelka działalność kulturalna mająca na celu propagowanie dziedzictwa kulturowego w ramach projektu będzie prowadzona nieodpłatnie. Nieruchomość nie jest przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub użyczenia i pozostaje w posiadaniu Parafii. Kościół wykorzystywany jest wyłącznie w związku z działalnością niepodlegającą opodatkowaniu VAT, wynikającą z celów działania Parafii, tj. jest miejscem kultu religijnego. Zatem Parafia nie będzie mogła odzyskać kwoty podatku od towarów i usług w związku z realizacją realizacji projektu pt. Przeprowadzenie prac konserwatorskich zabytkowego muru w Kościele () oraz zwiększenie dostępności zasobów kulturowych w ().

Tym samym stanowisko Parafii należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga również to, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w () za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej