Podleganie opodatkowaniu podatkiem VAT środków otrzymanych w formie dopłat do kapitału własnego metodą "w stu".

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT środków otrzymanych w formie dopłat do kapitału własnego metodą „w stu” (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1) – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT środków otrzymanych w formie dopłat do kapitału własnego metodą „w stu” (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1) oraz

·możliwości wystawienia dokumentu wewnętrznego, zapisu w rachunku zysków i strat oraz traktowania dopłat jako rekompensaty (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2).

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 listopada 2022 r. (wpływ 30 listopada 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka A (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest osobą prawną, spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, ze 100% udziałem Miasta B (dalej: Miasto). Została utworzona na podstawie uchwały Rady Miasta, której status prawny określa Akt założycielski. Spółka nie posiada zawartej umowy cywilno-prawnej z Miastem na powierzenie zadań. Celem Spółki jest realizacja zadań własnych Miasta w zakresie wypoczynku, sportu, rekreacji oraz turystyki. Przeważającą działalnością jest „Pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna” (PKD 93.29.Z). Podstawową działalnością jest sprzedaż usług basenowych, saunarium, kręgielni i siłowni w obiekcie (...), stanowiącym własność Spółki, a ponadto oferowanie usługi korzystania z Lodowiska, w dzierżawionym od Miasta obiekcie krytego Lodowiska. Spółka w roku 2022 rozpoczęła budowę nowej krytej pływalni na osiedlu (...), B finansowaną z kredytu bankowego. Zakończenie budowy przewiduje się na początku czerwca 2023 r.

Spółka aktualnie posiada płynność finansową, co pozwala na regulowanie wszystkich zobowiązań w terminie. Spółka nie posiada żadnych zaległości przeterminowanych. Jest czynnym podatnikiem VAT i stosuje stawki VAT 8% i 23%. Przeważającą stawką jest 8% (ponad 80% sprzedaży). Jednakże ustalona cena na poszczególne rodzaje usług, poza saunarium i nauką pływania, nie pozwala na uzyskanie dochodu ze sprzedaży. Klient nie zaakceptuje znacząco wyższej ceny na wejście na basen, gdyż już w tej chwili w stosunku do obiektów konkurencyjnych w pobliżu, jest to cena na wysokim poziomie. W kontekście aktualnej obserwacji rynku, Spółka zaniepokojona jest informacjami o wzroście cen w roku 2023, w szczególności na dostawę energii elektrycznej i gazu ziemnego, które to wartości stanowią już w roku bieżącym w kosztach operacyjnych Spółki ok. 33%. Przewidywane kilkukrotne wzrosty cen tych dwóch mediów, według aktualnych szacunków, spowodują blisko 3-krotny wzrost tych kosztów w roku następnym. To może zachwiać równowagę finansową Spółki, w szczególności mogą pojawić się problemy z płynnością finansową. Szacuje się, iż w roku 2023, o ile nie zostaną wprowadzone mechanizmy pomocy finansowej ze strony rządowej, niezbędna będzie pomoc od właściciela (Miasta) na pokrycie kosztów bieżących, związanych z prowadzeniem wymienionych rodzajów działalności. Spółka w sporządzonym do Miasta projekcie budżetu na rok 2023 zaproponowała m.in. otrzymanie środków od Miasta w formie dopłat do kapitału własnego na pokrycie kosztów bieżącej działalności, traktując ją jako rekompensatę za świadczenie usług stanowiących zadanie własne Miasta. Decyzja w tej sprawie należeć będzie do Rady Miejskiej przy uchwalaniu budżetu na rok 2023. W przypadku decyzji pozytywnej, Spółka przygotuje wszystkie uchwały związane z dopłatą do kapitału i przedłoży do uchwalenia organom Spółki.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Dopłata – otrzymane środki pieniężne od Miasta – pozwolą Spółce na uzupełnienie środków własnych na sfinansowanie kosztów zakupu energii elektrycznej i gazu ziemnego w roku 2023 . Wsparcie pozwoli na zastosowanie cen konkretnych świadczonych usług takich jak: wejście na basen, saunę, fitness dla klientów indywidualnych na niższym poziomie. Inaczej Spółka zmuszona byłaby podnieść ceny tych usług na poziom nieakceptowalny przez klienta, aby pokryć koszty działalności, w części faktur za energię elektryczną i gaz ziemny.

Pytanie

Czy wniesienie przez Miasto dla Spółki dopłat do kapitału własnego zgodnie z art. 177-179 kodeksu spółek handlowych, w celu pokrycia kosztów bieżących związanych z dostawą energii elektrycznej i gazu ziemnego będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT należnym metodą „w stu”? (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1)

Państwa stanowisko w sprawie

Wniesienie przez Miasto dla Spółki dopłat do kapitału własnego zgodnie z art. 177-179 kodeksu spółek handlowych, w celu pokrycia kosztów bieżących związanych z dostawą energii elektrycznej i gazu ziemnego będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT należnym.

Otrzymana kwota dopłaty będzie miała bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług przez Spółkę. Gdyby Spółka nie otrzymała dopłat na pokrycie kosztów bieżących związanych z wykonywaniem usług basenowych, kręgielni, fitnessu to cena musiałaby być skalkulowana w taki sposób, aby zrekompensować powstałą stratę. Cena sprzedaży usług, przy przewidywanym 3-krotnym zwiększeniu kosztów mediów byłaby ceną nie do zaakceptowania przez klientów. Zatem rekompensata wyrównuje przychody związane z wykonywaniem ww. usług. Ma wpływ na cenę, gdyż dla korzystających z usług Wnioskodawcy jest ceną niższą, którą są w stanie zaakceptować. Istnieje obawa, że brak dopłaty (a zatem ustalenie ceny na wysokim poziomie) spowodowałoby mniejszą ilość klientów odwiedzających Park Wodny i w efekcie miałoby niekorzystny wpływ na wynik finansowy Spółki.

Spółka uważa zatem, że otrzymana kwota dopłaty, w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i na podstawie ust. 6 tego artykułu, stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W podobnej sprawie swoje stanowisko wyraził również Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w wyroku C-184/00 oraz Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach indywidualnych o sygnaturach: 0112-KDIL1-3.4012.132.2022.2.MR i 0112-KDIL3.4012.215.2022.2.MBN. Stanowiska te są zbieżne z prezentowanym w niniejszym wniosku przez Spółkę. Otrzymana kwota dopłaty stanowiła będzie kwotę brutto, zatem, zdaniem Spółki, VAT należy obliczyć metodą „w stu”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT środków otrzymanych w formie dopłat do kapitału własnego metodą „w stu” (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1) – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do katalogu usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane.

Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Podkreślenia wymaga, że na gruncie podatku od towarów i usług dana czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych kosztów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy:

Z powołanych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki.

Podmioty te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nich odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559 ze zm.):

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Na podstawie art. 9 ust. 1 powołanej ustawy:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 679):

Z powyższych konstrukcji prawnych jednoznacznie wynika, że zarówno Gmina, jak i utworzona przez nią spółka prawa handlowego, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działają w charakterze podatników podatku VAT.

Wskazać również należy, że dla uzyskania statusu podatnika VAT nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Podatnikiem będzie podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na to, czy przynosi ona zyski. Podatnikami VAT są również podmioty, których cel działalności nie jest związany z prowadzeniem działalności komercyjnej nastawionej na osiąganie zysków lub też przeznaczające uzyskane zyski na cele społecznie użyteczne (charytatywne, kulturalne, naukowe itd.).

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że gdyby nawet podatnik nie osiągnął z tytułu prowadzonej działalności dochodu, to nie zmienia faktu, że wykonując czynności będące przedmiotem działalności gospodarczej wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT – bowiem będzie świadczył w tym zakresie usługi, które podlegają VAT. Oznacza to w konsekwencji, że jeżeli podmiot uzyska jakąkolwiek zapłatę za te usługi w sensie ekonomicznym (nawet bilansując tylko poniesione w związku z nim wydatki), to owe wynagrodzenie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według właściwych reguł.

W świetle art. 29a ust. 1 ustawy:

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy. Stosownie do ww. przepisu:

Art. 29a ust. 7 ustawy stanowi, że:

Z powyższych przepisów wynika, że – co do zasady – podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 ustawy wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania.

W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania jest należność, niezależnie od jej nazewnictwa, stanowiąca w istocie wynagrodzenie za wykonaną czynność podlegającą opodatkowaniu. Elementem podstawy opodatkowania mogą być również należności mające charakter dopłaty do ceny.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi.

Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi.

Zatem podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Istotne znaczenie dla ustalenia, czy konkretne dotacje podlegają opodatkowaniu ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des produits wallons ASBL v Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v Commissioners of Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym.

W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymywana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest osobą prawną, spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, ze 100% udziałem Miasta. Celem Spółki jest realizacja zadań własnych Miasta w zakresie wypoczynku, sportu, rekreacji oraz turystyki. Podstawową działalnością jest sprzedaż usług basenowych, saunarium, kręgielni i siłowni w obiekcie (...), stanowiącym własność Spółki, a ponadto oferowanie usługi korzystania z Lodowiska, w dzierżawionym od Miasta obiekcie krytego Lodowiska. Spółka w roku 2022 rozpoczęła budowę nowej krytej pływalni. Zakończenie budowy przewiduje się na początku czerwca 2023 r. Spółka aktualnie posiada płynność finansową, co pozwala na regulowanie wszystkich zobowiązań w terminie. Jest czynnym podatnikiem VAT i stosuje stawki VAT 8% i 23%. Przeważającą stawką jest 8% (ponad 80% sprzedaży). Jednakże ustalona cena na poszczególne rodzaje usług, poza saunarium i nauką pływania, nie pozwala na uzyskanie dochodu na sprzedaży. Klient nie zaakceptuje znacząco wyższej ceny na wejście na basen, gdyż już w tej chwili w stosunku do obiektów konkurencyjnych w pobliżu, jest to cena na wysokim poziomie. W kontekście aktualnej obserwacji rynku, Spółka zaniepokojona jest informacjami o wzroście cen w roku 2023, w szczególności na dostawę energii elektrycznej i gazu ziemnego. Szacuje się, iż w roku 2023, o ile nie zostaną wprowadzone mechanizmy pomocy finansowej ze strony rządowej, niezbędna będzie pomoc od właściciela (Miasta) na pokrycie kosztów bieżących, związanych z prowadzeniem wymienionych rodzajów działalności. Spółka w sporządzonym do Miasta projekcie budżetu na rok 2023 zaproponowała m.in. otrzymanie środków od Miasta w formie dopłat do kapitału własnego na pokrycie kosztów bieżącej działalności, traktując ją jako rekompensatę za świadczenie usług stanowiących zadanie własne Miasta. Dopłata – otrzymane środki pieniężne od Miasta – pozwolą Spółce na uzupełnienie środków własnych na sfinansowanie kosztów zakupu energii elektrycznej i gazu ziemnego w roku 2023 . Wsparcie pozwoli na zastosowanie cen konkretnych świadczonych usług takich jak: wejście na basen, saunę, fitness dla klientów indywidualnych na niższym poziomie. Inaczej Spółka zmuszona byłaby podnieść ceny tych usług na poziom nieakceptowalny przez klienta, aby pokryć koszty działalności, w części faktur za energię elektryczną i gaz ziemny.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT dopłaty otrzymanej od Miasta (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1).

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 177 § 1 i § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.), zwanej dalej ksh:

W myśl art. 178 § 1 i § 2 ksh:

Stosownie do art. 179 § 1 ksh:

Dopłaty mogą być wnoszone w związku z czasowymi trudnościami finansowymi spółki, potrzebą jej dokapitalizowania, koniecznością poniesienia dodatkowych nakładów inwestycyjnych itp. Dopłata jest formą wewnętrznej przymusowej pożyczki wspólników na rzecz spółki. Wspólnikowi, który uiścił dopłatę, nie przysługuje (chyba że zarządzono zwrot dopłat) roszczenie o wypłatę uiszczonej sumy.

W razie powzięcia uchwały wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością określającej termin i wysokość dopłat, równowartość dopłat ujmuje się w odrębnej pozycji pasywów bilansu (kapitał rezerwowy z dopłat wspólników) i wykazuje się jako składnik kapitału własnego dopóty, dopóki ten nie zostanie użyty w sposób uzasadniający jego odpisanie; uchwalone, lecz niewniesione dopłaty wykazuje się w dodatkowej pozycji kapitałów własnych „Należne dopłaty na poczet kapitału rezerwowego (wielkość ujemna)” (art. 36 ust. 2e ustawy z 29 września 1994 r. ustawy o rachunkowości; Dz. U. z 2019 r., poz. 351). W konsekwencji kapitał zakładowy nie ulegnie zwiększeniu, a wartość dopłaty będzie zaliczona na wpłaty należne (Kidyba Andrzej: Kodeks spółek handlowych. Komentarz. Tom I. Komentarz do art. 1-300 Ksh, LEX, 2008, wyd. VI.).

Z wniosku wynika, że Spółka realizuje zadania własne Miasta w zakresie wypoczynku, sportu, rekreacji oraz turystki. Spółka zaproponowała m.in. otrzymanie środków od Miasta w formie dopłat do kapitału własnego na pokrycie bieżącej działalności, traktując ją jako rekompensatę za świadczenie usług stanowiących zadanie własne Miasta. Wsparcie pozwoli na zastosowanie cen konkretnych świadczonych usług, takich jak wejście na basen, saunę, fitness dla klientów indywidualnych na niższym poziomie. Z okoliczności sprawy wynika, że Spółka wykonuje czynności opodatkowane podatkiem VAT, ponieważ w prowadzonej działalności gospodarczej stosuje stawki VAT 8% i 23%.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że przekazywane dla Wnioskodawcy dopłaty od Miasta będą miały bezpośredni wpływ na cenę usług świadczonych na rzecz beneficjentów świadczonych przez Wnioskodawcę na ich rzecz.

W konsekwencji, otrzymanie środków w formie dopłat do kapitału od jedynego wspólnika, tj. Miasta B będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym, otrzymane przez Spółkę dopłaty do kapitału własnego, będą stanowić podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług w rozumieniu art. 29a ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 6 ustawy i tym samym będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z literalnej wykładni art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zatem, otrzymane przez Spółkę dopłaty należy traktować jako kwoty brutto, tj. kwoty zawierające podatek należny, dla których wyliczenia należy zastosować metodę „w stu”.

Podsumowując, wniesienie przez Miasto dla Spółki dopłat do kapitału własnego zgodnie z art. 177-179 kodeksu spółek handlowych, w celu pokrycia kosztów bieżących związanych z dostawą energii elektrycznej i gazu ziemnego będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT należnym metodą „w stu”.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należy uznać jako prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej opodatkowania podatkiem VAT środków otrzymanych w formie dopłat do kapitału własnego metodą „w stu”. Natomiast, w kwestii dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawienia dokumentu wewnętrznego, zapisu w rachunku zysków i strat oraz traktowania dopłat jako rekompensaty (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2) zostało wydane 12 grudnia 2022 r., nr 0112-KDIL1-2.4012.571.2022.1.NF postanowienie o umorzeniu postępowania.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).